Parasieten konijn

Wat is encephalitozoon cuniculi? Encephalitozoon cuniculi (E. cuniculi) is een protozo die ziekte veroorzaakt bij konijnen. E. cuniculi wordt uitgescheiden via de urine van besmette konijnen. Via voeder, drinkwater of het hok kunnen andere konijnen besmet worden. Ook kan E. cuniculi worden overgedragen van moeder op babykonijntjes in de baarmoeder. E. cuniculi kan in de omgeving enkele weken overleven in de vorm van een spore. Na besmetting kan E. cuniculi aanwezig blijven zonder ziekte te veroorzaken. Op het moment dat een konijn een verminderde weerstand heeft (door bijvoorbeeld stress), kan E. cuniculi zich in het lichaam vermeerderen en wel leiden tot ziekteverschijnselen.

Wat zijn de symptomen?

De ziekteverschijnselen kunnen heel divers zijn, bijvoorbeeld:
  • Hersenverschijnselen: scheve kop, oogbolbewegingen (nystagmus) en rondtollen. Dit kan er zeer heftig uit zien.
  • Achterhandsproblemen: verlamde of slappere achterpoten.
  • Urinewegproblemen: veel drinken/plassen of urine incontinentie (urinebrand).
  • Oogproblemen: staar, iris ontstekingen, lensverkleuringen.
  • Vermageren.
  • Acute sterfte
De symptomen kunnen afzonderlijk van elkaar of samen voorkomen.

Hoe wordt de diagnose gesteld?

Een definitieve diagnose is zeer lastig te stellen. Vaak wordt op basis van de verschijnselen en voorgeschiedenis besloten het konijn te behandelen tegen E. cuniculi zonder verder te testen. We gaan dus uit van een infectie tot het tegendeel bewezen is. Er zijn bloedtesten die antistoffen tegen E. cuniculi kunnen aantonen. Deze worden zowel bij gezonde als zieke konijnen aangetroffen en een positieve test is dus niet bewijzend. Indien een konijn geen antistoffen tegen E. cuniculi heeft, wordt de kans dat de verschijnselen door E. cuniculi komen wel kleiner. Urine onderzoek en pathologisch onderzoek na overlijden kunnen extra aanwijzingen geven dat het om E. cuniculi gaat.

Waaruit bestaat de  behandeling?

Bij een verdenking op E. cuniculi starten we zo snel mogelijk met de behandeling. Deze bestaat uit medicijnen ( o.a. fenbendazol) en ondersteunende maatregelen. Zeker in het begin kan het beeld zeer heftig zijn en is het belangrijk om ervoor te zorgen dat het konijn voldoende voeding en vocht binnenkrijgt. De behandeling met fenbendazol is vaak ruim 4-6 weken nodig. We behandelen voor de zekerheid ook de hokgenoten omdat het besmettelijk is. Vaak leidt behandeling wel tot verdwijnen van de ziekteverschijnselen maar niet tot volledige verwijdering van E. cuniculi uit het lichaam. Dat betekent dat de ziekte later weer opnieuw naar voren kan komen, zoals bij verminderde weerstand.

Oormijt

Wat is het?

Oormijten (Psoroptes cuniculi) leven aan de binnenkant van het oor en veroorzaken een ontsteking van de gehoorgang. Het wordt ook wel oorschurft genoemd. Het kan aan een of beide oren voorkomen.

Wat zijn de symptomen?

Het konijn heeft jeuk, wat zich uit in schudden met de kop en krabben aan de oren. De oorschelp wordt dikker en roder. Bij de ingang van de gehoorgang worden vaak geel-witte of bruine schilferige korsten gezien. De korsten kunnen zich uiteindelijk uitbreiden over het hele oor, kop en nek. Uiteindelijk kan een midden- of binnenoorontsteking ontstaan.

Hoe wordt de diagnose gesteld?

De dierenarts kan met een otoscoop (oorkijker) in de gehoorgang kijken. Soms zijn de schurftmijten direct te zien, maar soms alleen met microscopisch onderzoek. Voordat een behandeling wordt ingesteld is het belangrijk om te bepalen of het trommelvlies nog heel is.

Waaruit bestaat de  behandeling?

De therapie bestaat uit het behandelen van de oorontsteking met zalf en het doden van de oormijten met een hiervoor geschikt middel. Wij gebruiken hiervoor vaak pipetten die twee keer op de huid worden toegediend. Ook kunnen extra pijnstillers worden gegeven. Ga niet zelf aan de slag met allerlei middelen en laat u adviseren door de dierenarts.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Madenziekte, myasis konijn

Wat is de madenziekte? Als het warm weer wordt moet je vreselijk oppassen. Regelmatig overlijden konijnen aan de madenziekte (de officiële naam is myiasis) die veroorzaakt wordt door een blauw-groene vlieg, genaamd Lucilia sericata. Aan het eind van de lente/begin zomer, wanneer de dagen warmer worden en de luchtvochtigheid hoger zie je overal de beruchte blauw-groene “strontvliegen” weer. Ze ruimen uitwerpselen op van katten, honden, kippen etc. Maar ze zoeken ook vieze achterwerken van andere dieren zoals schapen, kippen, konijnen, etc. De vliegen zoeken konijnen met vieze achterwerken, konijnen die de lucht van diarree of urine bij zich hebben of wondjes hebben. Ook natte of slecht schoongemaakte hokken trekken deze vliegen aan. Ze leggen eitjes in aangekoekte uitwerpselen of op de vies ruikende huid, meestal onder de staart of bij de achterpoten. De maden die hier uitkomen eten zich binnen 4 uur een weg naar binnen. De dieren lopen dus met maden in hun lichaam en kunnen bloedvergiftiging krijgen.

Wat zijn de symptomen?

Vaak wordt een vieze achterhand gezien of wondjes waar maden in zitten. Ook kunnen er wondjes /gaatjes in de huid zitten en kan het konijn meer stil zitten. De maten eten het konijn letterlijk op. Zonder snelle behandeling kan een konijn binnen twee dagen sterven. Ga daarom altijd zo snel mogelijk naar de dierenarts indien u maden constateert.

Hoe wordt de diagnose gesteld?

Vaak zijn de maden in de wonden zichtbaar.

Waaruit bestaat de  behandeling?

Het konijn moet gewassen worden met een geschikt middel om de maden te doden en alle maden zullen van het konijn afgehaald moeten worden. Daarnaast kunnen nog ontstekingsremmers en antibioticum worden ingezet. Indien de ziekte verder gevorderd is, bestaat er grote kans op sterfte.

Hoe kan madenziekte worden voorkomen?

Houd het hok goed schoon en voorkom met een hor dat vliegen bij het konijn kunnen komen. Controleer het konijn dagelijks op een vieze achterhand en wondjes. Was het konijn indien de vacht vies is in een bak met lauwwarm water. De aangekoekte keutels worden zacht door het warme water en kunnen uit de vacht gewreven worden. Het beste gaat dit met twee mensen, de één houdt het konijn vast, de ander probeert zachtjes de onderkant schoon te wassen onder de kraan. Trek desnoods een rubberen huishoudhandschoen aan. Droog je konijn daarna heel goed af.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Oorproblemen kat

Wat is het en wat zijn de oorzaken? In vergelijking met de hond komt oorontsteking bij katten veel minder vaak voor.

Oorzaken voor een oorontsteking:

  • Oormijt. Dit zien we met name bij kittens regelmatig.
  • Allergie. Er zijn meerdere typen allergieën, zie hiervoor het hoofdstuk ‘allergie’.
  • Poliep of tumor.
  • Bacteriële of schimmelinfectie. Dit komt bij katten veel minder vaak voor dan bij de hond.
  • Grasaar. Dit komt vooral in de zomermaanden voor en geeft erge symptomen. Grasaren kruipen steeds dieper in het oor en moeten zo snel mogelijk verwijderd worden.

Wat zijn de symptomen?

De kat zal vaak schudden met de kop en krabben rond de oren, ook kan het oor afhangen of kan de kop scheef staan. Het oor is vaak pijnlijk, kan stinken en de oorschelp kan rood en vuil zijn. Bij chronische problemen is de oorschelp vaak verdikt en onregelmatig.

Hoe stellen we de diagnose?

Bij een oorontsteking is het belangrijk om niet te lang te wachten met naar de dierenarts gaan. Door zorgvuldig in het oor te kijken met een otoscoop, kan de dierenarts vaststellen of er een duidelijk onderliggende oorzaak is zoals oormijt of een poliep. Ook kan zo beoordeeld worden hoe de gehoorgang eruit ziet en of het trommelvlies nog heel is. Zomaar een zalf in de oren doen kan namelijk heel gevaarlijk zijn. Bij hardnekkige of steeds terugkerende oorontstekingen kan een kweek worden ingezet om te bepalen met welke bacterie of schimmel we te maken hebben. Dan kan een gerichte therapie worden ingesteld. Ook zal gezocht worden naar een onderliggende oorzaak, zoals een allergie.

Waaruit bestaat de behandeling?

Allereerst moet de onderliggende oorzaak worden aangepakt. Daarnaast zal de behandeling vaak bestaan uit een goede oorzalf die meerdere keren gegeven moet worden. Voor een juiste toediening van oorzalf kijkt u hier: Onjuist zalven of vroegtijdig stoppen met zalven kan op den duur leiden tot het chronisch worden van een oorontsteking en een blijvend pijnlijk en jeukend oor. Het oor kan verder gereinigd worden door middel van spoelen. Gebruik absoluut geen wattenstaafjes in het oor! Wanneer sprake is van een poliep, zal deze chirurgisch verwijderd moeten worden.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Jeuk bij de kat

Wat zijn de symptomen? Jeuk uit zich in krabben, bijten, overmatig wassen en likken. Ook schudden met de kop, met de kop over de grond schuren en met de poten langs de kop schuren worden gezien. Dieren kunnen flink verharen, een schilferige of vette huid hebben en een vervelende geur krijgen. De vacht kan roodbruin gaan verkleuren op plekken waar de kat veel likt.

Wat zijn de oorzaken voor jeuk?

Veel voorkomende oorzaken zijn:
  • Allergie (zie ook het artikel over allergie)
  • Parasieten, zoals vlooien en mijten
  • Schimmel- of gistinfectie
  • Bacteriële infectie
  • Immuunstoornis
  • Hormoonstoornis, bijvoorbeeld hyperthyreoïdie
  • Etc.

Hoe stellen we de diagnose?

We beginnen met een algemeen onderzoek en stellen vragen over de symptomen. We controleren of er vlooien aanwezig zijn en starten eventueel een vlooienbehandeling. Daarna maken we een huidafkrabsel om mijten uit te sluiten. Ook kan een schimmelkweek worden ingezet. Wanneer deze onderzoeken geen resultaat geven, wordt een hypoallergeen dieet gestart. Hierbij krijgt de kat gedurende 6 weken uitsluitend een specifiek dieet voorgeschreven. Mocht ook dit geen resultaat geven, dan kunnen we bloedonderzoeken en huidtesten doen om eventuele atopie aan te tonen. Eventueel kunnen ook nog huidbiopten genomen worden.

Waaruit bestaat de behandeling?

Om jeuk bij de kat doelgericht te behandelen is het belangrijk om de onderliggende oorzaak te vinden. Door stap voor stap de oorzaken te onderzoeken, kun je erachter komen wat het beste plan van aanpak is. In sommige gevallen wordt dan wel gekozen voor een tijdelijke onderdrukking van de jeuk met medicatie.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Huidschimmel (dermatofytose, ringworm) kat

Wat is huidschimmel? Een infectie met huidschimmels is bij mensen vaak bekend onder de naam ‘ringworm’. Het is de meest voorkomende schimmelinfectie bij katten. Het is erg besmettelijk, maar gelukkig niet levensbedreigend. We zien infecties vooral op plaatsen waar veel katten samen zijn, zoals in pensions, asielen en catteries. Vooral jonge of zieke dieren zijn extra vatbaar. Er zijn verschillende soorten huidschimmels. Bij de kat zien we vooral Microsporum canis. Deze schimmel is ook besmettelijk voor andere dieren en mensen. We noemen dit een ‘zoönose’.

Wat zijn de symptomen?

Bij sommige katten zie je helemaal niets aan de buitenkant, terwijl ze wel schimmel hebben. Dit noem je de dragers. Bij andere katten zien we (ronde) kale plekken met een lichtrode rand, afgebroken haren en schilfers. Er is vaak weinig of geen jeuk. Bij sommige katten zien we ‘miliaire dermatitis’, dit zijn hele kleine korstjes en plekjes verspreid over de huid.

Hoe stellen we de diagnose?

Soms kunnen we met een speciale lamp (de Woodse lamp) of onder de microscoop de schimmel aantonen. Verder kunnen we een schimmelkweek inzetten of een PCR laten maken. Dit kan van de haren die we met een borsteltje verzamelen of van een huidafkrabsel. De uitslag van de kweek laat soms 3 weken op zich wachten. De uitslag van de PCR hebben we vaak al binnen enkele dagen, maar is wel een stukje duurder.

Waaruit bestaat de behandeling?

Er is niet een duidelijke behandeling voor schimmelinfecties. Het hangt namelijk af van het aantal katten, hun gezondheid en de leefomstandigheden. We zullen dus voor elke situatie een inschatting maken wat de best passende behandeling is. Mogelijke opties zijn: het wassen (en eventueel scheren) van de kat met een speciale shampoo, behandeling met medicijnen via de bek en ontsmetting van de omgeving. Katten moeten behandeld worden tot dat de uitslag van de schimmelkweek 2 keer negatief is (geen schimmel meer gekweekt). Dit is vaak een langdurige therapie!

Hoe kan de omgeving schoongemaakt worden?

De omgeving moet het liefst dagelijks goed schoongemaakt worden. Het beste kan eerst goed gestofzuigd (met HEPA filter) en daarna geschrobt worden met water en een normaal schoonmaakmiddel. Daarnaast wordt geadviseerd om 2 keer per week te desinfecteren met een 1 op 10 verdunde bleekoplossing. Alle kleedjes/zachte materialen moeten (het liefst 2 keer achter elkaar) in de wasmachine op 60 graden. Vraag uw dierenarts om verder advies.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Allergie kat

Wat is een allergie? Bij een allergie reageert het afweersysteem van het lichaam overmatig op een bepaalde stof. Een kat kan bijvoorbeeld een afweerreactie krijgen tegen bepaalde pollen of stof, maar ook tegen voedsel of vlooien. Een allergie is de meest voorkomende oorzaak van jeuk en huidproblemen bij de kat.

Wat zijn de symptomen?

Bij een allergie is sprake van jeuk. Deze kan variëren van mild tot ernstig en kan op het hele lichaam of alleen op bepaalde plaatsen voorkomen. De kat kan krabben, bijten, zich veelvuldig wassen of likken. Voorkeursplekken zijn de kop, nek, onderrug en liezen. Bij een allergie zie je in eerste instantie vaak geen afwijkingen aan huid of haren. Door al het krabben, bijten en likken kan de vacht rood verkleuren en de huid kan rood worden en wondjes vertonen. Verder kunnen ook de oren mee gaan doen. Soms zien we bij een allergie zelfs alleen maar een oorontsteking. Bij een allergie is de huidbarrière niet meer zo goed. De huid is dan gevoeliger voor het ontstaan van secundaire infecties, zoals gisten en bacteriën. Deze leiden tot verergering van de symptomen.

Welke soorten allergieën zijn er?

Er zijn verschillende soorten allergieën. Aan de hand van de symptomen kan je geen duidelijk onderscheid maken tussen deze allergieën. Het kan soms een hele zoektocht zijn voor duidelijk is om wat voor allergie het gaat. Een systematische aanpak is dan ook van belang. Vlooienallergie: Dit is de meest voorkomende allergie. Vaak zie je jeuk aan onderrug en liezen. Een enkele vlooienbeet kan al heftige jeuk geven. Zie ook het artikel over vlooien. Atopie: Een atopie is een allergie voor bepaalde stoffen in de omgeving, zoals mijten, pollen en grassen. Het kan seizoensgebonden zijn, maar ook het hele jaar door verschijnselen geven (bijvoorbeeld bij huisstofmijt). Voedselallergie: Hierbij is een kat allergisch voor een bestanddeel in het voer. De meest voorkomende allergenen zijn rund, zuivel en tarwe. Een allergie kan op elke leeftijd ontwikkelen, maar begint vaak al bij jonge katten. Ook als een kat al jarenlang hetzelfde voer krijgt, kan daar een allergie voor ontstaan. Het meest voorkomende verschijnsel is jeuk aan kop en nek. Contactallergie: Deze vorm van allergie komt het minst vaak voor. Hierbij reageert een kat allergisch door contact met een bepaalde stof, zoals een voerbak of een bepaald soort schoonmaak- of wasmiddel. De jeuk zal dan op de plekken gelokaliseerd zijn die met die stof in aanraking komen.

Hoe stellen we de diagnose?

Om de oorzaak van de jeuk en huidproblemen te achterhalen, is een systematische aanpak nodig. Door stap voor stap de oorzaken van jeuk te onderzoeken, kunnen we uiteindelijk in veel gevallen de diagnose stellen (helaas niet altijd). Dit kan een vrij lang, frustrerend en prijzig traject zijn. Soms wordt ervoor gekozen om bepaalde onderzoeken omwille van de kosten over te slaan. Dit is meestal niet verstandig. Stel dat er meteen een duur bloedonderzoek voor atopie wordt gedaan en de kat blijkt uiteindelijk gewoon vlooien, schimmel of mijten te hebben… We beginnen met een algemeen onderzoek en stellen vragen over de symptomen. We controleren of er vlooien aanwezig zijn en starten eventueel een vlooienbehandeling. Daarna maken we een huidafkrabsel om mijten uit te sluiten. Ook kan een schimmelkweek worden ingezet. Wanneer deze onderzoeken geen resultaat geven, wordt een hypoallergeen dieet gestart. Hierbij krijgt de kat gedurende 6 weken uitsluitend een specifiek dieet voorgeschreven. Het mooist is om een zelfbereid dieet te geven met een eiwitbron die de kat nog nooit eerder gegeten heeft, bijvoorbeeld geiten- of struisvogelvlees. Mocht ook dit geen resultaat geven, dan kunnen we bloedonderzoeken en huidtesten doen om eventuele atopie aan te tonen. Eventueel kunnen ook nog huidbiopten genomen worden.

Waaruit bestaat de behandeling?

Welke behandeling wordt ingesteld, hangt af van het type allergie. Een vlooien- en voedselallergie spreken voor zich. Bij een atopie kan met medicijnen en een speciale desensitisatietherapie gestart worden. Soms is het daarnaast noodzakelijk om te gaan behandelen met jeuk remmende medicatie. Ook kunnen secundaire infecties bestreden worden met bijvoorbeeld een speciale shampoo. Er zijn ook huidondersteunende middelen op de markt die de huidbarrière kunnen verbeteren.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Huid en vacht problemen cavia

Wat is het en wat zijn de symptomen? Veel voorkomende oorzaken van vachtproblemen en jeuk bij de cavia zijn mijten en huidschimmel.
  • Trixacurus caviae is een mijt die vooral voorkomt op nek, schouders, dijen en buik. Een infectie zorgt voor een extreme jeuk. Vaak worden wondjes met korstvorming en kaalheid gezien. Ook kan pus gevormd worden. Soms is de jeuk zo heftig dat het lijkt alsof de cavia een epileptische aanval krijgt.
  • Huidschimmel bij cavia’s begint vaak op de neus. Ook de rest van de kop, nek, rug en flanken kunnen aangetast zijn. Vaak zijn het duidelijk afgegrensde plekken met kaalheid, schilfering en roodheid aan de randen. Om deze reden wordt het ook wel ringworm genoemd. Deze schimmel is tevens zeer besmettelijk voor mensen, dus pas goed op en ga bij twijfel zelf naar de huisarts.

Hoe wordt de diagnose gesteld?

Met microscopisch onderzoek van huidafkrabsels kunnen mijten worden gevonden. Om schimmel aan te tonen kan met een Woodse lamp worden gekeken. Vaak is een schimmelkweek noodzakelijk.

Waaruit bestaat de  behandeling?

Therapie van schurftmijt bestaat uit behandeling met injecties of een oplossing met ivermectine. Huidschimmel kan behandeld worden met medicijnen die in de bek worden gegeven of door de cavia te wassen met een speciale vloeistof. Daarnaast zijn goede hygiëne en ontsmetting van de omgeving belangrijk. De prognose is goed.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Verharen hond

Last van hondenhaar? Waarschijnlijk heeft iedere hondenbezitter er last van: haar. Soms lijkt het wel of ze bewust en expres overal waar ze komen wat haren laten liggen. Maar hoe kom je het beste van hondenhaar af? Een aantal tips.

Borstelen van de hond

Vooral bij honden met een dikke vacht is flink haarverlies (een aantal keer per jaar) onvermijdelijk. Je kunt speciale kammen en borstels aanschaffen voor honden, die het losse haar verwijderen.

Stofzuigen van hondenharen

Al zouden we het liever niet doen, stofzuigen is helaas een verplichte en vaak voorkomende activiteit als je je huis vrij van haren wilt houden. Het is daarom aan te raden niet zomaar de eerste de beste stofzuiger te gebruiken, want een slechte stofzuiger laat veel haren achter. Bijvoorbeeld de Dyson stofzuiger speciaal voor huisdieren heeft een goede reputatie.

Wasdroger verwijdert veel hondenharen

Veel honden hebben een eigen plekje waar ze graag uren per dag doorbrengen. Als je hier een kleedje onderlegt, kun je veel haren opvangen. Wanneer je deze zo nu en dan uitwast, is het ook aan te raden deze hierna in de wasdroger te stoppen. Dan ben je er zeker van dat je alle haren hebt verwijderd. Dit werkt natuurlijk ook voor de haren op kleding, kussenslopen en knuffels.

Tape om hondenhaar te verwijderen

De bank, kleding en hondenmanden hebben ook altijd ruzie met hondenhaar. Wil je hier gemakkelijk de haren verwijderen, omwikkel dan je hand met brede Ducttape en ga hiermee over de stoffen bank en kleding. Zo blijven alle haren en al het stof aan de tape plakken.

Rubberen handschoen

Doe een simpele rubberen handschoen aan (eventueel een beetje nat maken) en hij neemt alle haren mee.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Oorontsteking hond

Ooronderzoek door dierenarts Daphne Boet
Wat is het en wat zijn de oorzaken? Bij honden zien we zeer vaak een oorontsteking van de gehoorgang. Zowel een acute als een chronische oorontsteking komen voor. Een acute oorontsteking ontstaat vrij plotseling en kortgeleden en kan eenmalig zijn. Bij een chronische oorontsteking heeft de hond langdurig of zeer vaak oorontsteking.

Oorzaken van een acute oorontsteking

  • Grasaar. Dit komt vooral in de zomermaanden voor en geeft erge symptomen. Grasaren kruipen steeds dieper in het oor en moeten zo snel mogelijk verwijderd worden.
  • Oormijt. Dit zien we vooral bij pups.
  • Allergie. Er zijn meerdere typen allergieën, zie hiervoor het hoofdstuk ‘allergie’.
  • Bacteriële of schimmelinfectie. Vooral bij honden met hangende oren of honden die veel zwemmen kunnen makkelijk infecties ontstaan.

Oorzaken van een chronische oorontsteking

  • Allergie
  • Oortumor
  • Grasaar of vreemd voorwerp
  • Anatomie (bouw) van het oor: bij honden met hangende oren, nauwe gehoorgangen of veel haar in het oor kunnen makkelijk oorontstekingen ontstaan.

Wat zijn de symptomen?

De hond zal vaak schudden met de kop en krabben rond de oren, ook kan het oor afhangen of kan de kop scheef staan. Het oor is vaak pijnlijk, kan stinken en de oorschelp kan rood en vuil zijn. Bij chronische problemen is de oorschelp vaak verdikt en onregelmatig. Soms kan een oorontsteking leiden tot het ontstaan van een hotspot of bloedoor.

Hoe stellen we de diagnose?

Bij een oorontsteking is het belangrijk om niet te lang te wachten met naar de dierenarts gaan. Door zorgvuldig in het oor te kijken met een otoscoop, kan de dierenarts vaststellen of er een duidelijk onderliggende oorzaak is als een grasaar of tumor. Ook kan zo beoordeeld worden hoe de gehoorgang eruit ziet en of het trommelvlies nog heel is. Zomaar een zalf in de oren doen kan namelijk heel gevaarlijk zijn. Bij hardnekkige of steeds terugkerende oorontstekingen kan een kweek worden ingezet om te bepalen met welke bacterie of schimmel we te maken hebben. Dan kan een gerichte therapie worden ingesteld. Ook zal gezocht worden naar een onderliggende oorzaak, zoals een allergie.

Waaruit bestaat de behandeling?

Allereerst moet de onderliggende oorzaak worden aangepakt. Daarnaast zal de behandeling vaak bestaan uit een goede oorzalf die meerdere weken gegeven moet worden. Kijkt u hier mee voor een juiste toediening van oorzalf: Onjuist zalven of vroegtijdig stoppen met zalven kan op den duur leiden tot het chronisch worden van een oorontsteking en een blijvend pijnlijk en jeukend oor. Het oor kan verder gereinigd worden door middel van spoelen en een milde oorreiniger. Gebruik absoluut geen wattenstaafjes in het oor! Als een hond erg gevoelig is voor oorontsteking, kan regelmatig gebruik van een milde oorreiniger het terugkeren van een oorontsteking verminderen of voorkomen.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Mijten bij honden

Hond met jeuk door schurftmijt

Wat zijn mijten?

Mijten zijn spinachtige ectoparasieten die meestal met het blote oog niet te zijn omdat ze in de oppervlakkige of diepere lagen van de huid zitten.

Er zijn verschillende soorten mijten maar wat ze met elkaar gemeen hebben is dat ze in meer of mindere mate jeuk veroorzaken bij uw hond. Wat weer leidt tot huidschilfers, ontstekingen en haaruitval.

Hoe kunnen we aantonen dat uw hond mijten heeft?

Oppervlakkige mijten kun je vaak al aantonen met een oppervlakkig afkrabsel van de huid of met een plakband techniek waarna de verzamelde huidschilfers onder de microscoop worden bekeken. De mijten die dieper in de huid zitten worden met een dieper afkrabsel van de huid onder de microscoop aangetoond.

De meest voorkomende mijten

  • De cheyletiella mijt is een oppervlakkige vachtmijt. Het veroorzaakt meestal milde jeuk klachten en een schilferige vacht. Meestal bevindt het zich aan de rugzijde van uw hond. Het is besmettelijk voor andere honden en hoewel de honden cheyletiella gastheer specifiek is, is het raadzaam alle dieren in huis te behandelen. Behandeling bestaat meestal uit een spot-on in de nek met een middel geregistreerd voor deze aandoening. Het is echter ook belangrijk de omgeving te behandelen met een antiparasitaire spray en alles wat wasbaar is te wassen bij 60 graden. Hoewel de kans klein is kunnen eigenaren ook huidklachten krijgen. Deze gaan meestal vanzelf over wanneer het dier wordt behandeld. Echter heeft u zelf klachten neem contact op met uw huisarts.
  • De Demodex mijt of wel puppyschurft zit dieper in de huid ter hoogte van de haarzakjes. Deze mijt kan erge jeuk veroorzaken maar ook vaak geen jeuk klachten. De klachten beginnen meestal bij het hoofd met kale plekken o.a. rondom de ogen daarna poten, romp en nek.
    Demodex komt meestal voor bij jonge dieren of oudere dieren met een slechte weerstand. Het kan besmettelijk zijn voor andere honden maar niet voor de eigenaar. Er zijn verschillende mogelijkheden voor behandeling. Elke hond en elke situatie is anders. Vraag gerust uw dierenarts om advies.
  • Sarcoptis mijt of schurft bevindt zich ook in de diepere lagen van de huid en veroorzaakt zeer heftige jeuk bij honden. Vaak zo erg dat ze alleen maar willen krabben en zelfs gaan afvallen. Klachten beginnen vaak ook bij het hoofd gebied maar verspreiden zich snel naar het gehele lichaam.

Schurft komt niet veel voor in Nederland, maar wel bij zwerfdieren in het buitenland. Omdat deze dieren nu ook vaker via stichtingen hier naar toe komen wordt het nu wat vaker gezien. Het is zeer besmettelijk voor andere honden. Behandeling bestaat o.a. met een spot-on behandeling bv Stronghold en antibacteriële shampoo voor de huid infecties. Tevens moet de omgeving van de hond goed schoongemaakt worden. Deze mijten zijn gastheer specifiek maar kunnen tijdelijk eigenaren besmetten, meestal gaan de huid klachten vanzelf weer weg wanneer het dier wordt behandeld. Bij twijfel neem contact op met uw huisarts.

  • Oormijten kun je gemakkelijk zien met een otoscoop. Ze zien er uit als kleine witte spinnetjes. Het komt vooral voor bij puppy’s en veroorzaakt meestal matige jeuk en veel zwarte/bruine oorsmeer. Het is besmettelijke voor andere dieren. Oormijten zijn echter goed te behandelen met een spot-on in de nek tegen oormijten evt. in combinatie met een antiparasitaire oorzalf. Het is het beste om alle dieren in huis te behandelen ook al hebben ze geen klachten. Deze mijten zijn niet besmettelijk voor de eigenaar.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl
Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl