Auteur: Dierenarts Dierapotheker

Geplaatst op

Mag een hond banaan eten?

Hond kijkt naar bananen en vraagt zich af hij of hij bananen mag eten

Of een hond een banaan mag eten? Ja zeker, dat kan kan geen kwaad.

Welk groente en welk fruit mag een hond eten?

In groente en fruit zitten belangrijke voedingsstoffen. Bijvoorbeeld vitamines, mineralen en vetzuren. Honden zijn alleen niet in staat om de plantencellen af te breken van groenten. Wel wanneer de groente eerst gekookt is. Een hond mag vele soorten groente en fruit eten. maar let wel: alles met mate!

Dit mag een hond wel eten:

Groente
Alfalfa, andijvie, sla, asperges, aardappel gekookt, bospeen, biet, bleekselderij, bloemkool, boerenkool, chinese kool, courgette, fenegriek, groene kool, gember, koolraap, koolrabi, knolselderij, komkommer, lamsoor, postelein, peterselie, paksoi, paardenbloem, pastinaak, pompoen, peultjes, rode kool, radijs, spruiten, snijbiet, sperziebonen, schorseneren, taugé, tuinkers, venkel, waterkers, witlof, wortels, zeekraal, zoete bataat.
Let wel op met de koolsoorten, deze zijn niet goed voor de schildklier en geven vaak winderigheid bij de hond

Fruit

Appel (klokhuis niet), aardbei, abrikoos (pit niet), ananas, banaan, bes, framboos, grapefruit, kiwi, mango, meloen, mandarijn, papaja, perzik (pit niet), peer, pruim, sinaasappel.

Dit mag een hond niet eten:

Groente
Aubergine, avocado, champignon, paddenstoelen, paprika, prei, aardappel rauw, tomaat, ui.

Fruit
Abrikoos pit, druif, appel klokhuis, krent, perzik pit, rozijn. 

Vragen?

Neem gerust contact met ons op, bel 077-3982169 of email: info@dierapotheker.nl
Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Geplaatst op

L-Glutamine voor herstel van het dier

Dierentips van de dierartsen van Dierapotheker.nl

Bij herstel van uw dier is L-Glutamine het belangrijkste aminozuur. Door sportende mensen wordt het veel gebruikt om het herstel na inspanningen te bevorderen. Herstel is ook nodig bij gezondheidsproblemen bij mens en dier. L-Glutamine is dan een prima aanvulling op de dagelijkse voeding.

L-Glutamine is het meest voorkomende aminozuur

L-Glutamine speelt bij veel processen in het lichaam van dieren een rol. Processen in het bloed, de weefsels, de ruggenmergvloeistof en in de bekleding van de darmwand. Het is het meest voorkomende aminozuur, een bouwsteen voor eiwitten. Een gezond dier kan het aminozuur L-Glutamine zelf aanmaken. Echter bij stress, ziekte, langdurige inspanning kan deze aanmaak tekort schieten. Dan moet er via de voeding aangevuld worden.

Wanneer extra L-Glutamine aan uw dier geven?

Extra L-Glutamine aan uw dier geven is aan te raden bij

  • Herstel van de darmen
    De bekleding van de darmwand (epitheel) worden continu afgebroken en opgebouwd. Bijna 50% van alle L-Glutamine wordt zo door de darm gebruikt. Extra L-Glutamine zorgt dus voor een versterking van de darmbarrière. Het geeft ondersteuning bij ontstekingen en irritaties van de darmwand.
  • Opbouw van de spieren
    Bij de aanmaak van andere aminozuren is L-Glutamine betrokken. Daarbij is het zelf een belangrijk aminozuur voor de spieren.
  • De genezing van wonden
    Bij verwondingen is er sprake van verhoogde celdeling en daarmee is er behoefte aan herstellende aminozuren. Cellen die helpen met het herstel en het voorkomen van infecties (macrofagen, lymfocyten) verbruiken L-Glutamine. Ook na operatieve ingrepen is er behoefte aan extra L-Glutamine.
  • Intensieve inspanning en training
    Spieren produceren en verbruiken veel L-Glutamine. Bij zware trainingen en wandelingen met uw hond stijgt de behoefte aan dit aminozuur.
  • Ondersteuning van het immuunsysteem
    Het immuunsysteem heeft veel L-Glutamine nodig. Vooral omdat de lymfocyten en macrofagen veel L-Glutamine verbruiken om indringers en lichaamsvreemde stoffen aan te pakken en op te ruimen.
  • Ontspannen en energie opladen
    L-Glutamine is de voorloper van GABA. Dat is een neurotransmitter die in het centrale zenuwstelsel voorkomt. Wanneer GABA wordt aangemaakt dan zorgt dat voor een gevoel van kalmte en ontspanning bij dieren (en ook bij de mens). Daarbij is L-Glutamine een bouwstof voor het suiker glucose en een energiebron voor de dunne darm en de immuuncellen.

Wat gebeurt er bij een tekort aan L-Glutamine?

Bij een langdurig tekort aan L-Glutamine verzwakken met name de spieren en het immuunsysteem. Er worden minder voedingsstoffen opgenomen en de darmwand wordt verhoogd doorlaatbaar. Daarbij zal de afweer functie van de slijmvliezen in het gehele lichaam onder druk komen staan. En van het een komt dan het ander.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op, bel 077-3982169 of email: info@dierapotheker.nl
Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Geplaatst op

Gras eten hond

Bestel-voor-uw-hond-bij-de-Dierapotheker

Vele honden doen het, gras eten. Er doen allerlei verhalen de ronde over de oorzaak, maar wat is nu waar? Niemand is 100% zeker van de oorzaak, maar er zijn verschillende dingen die een rol kunnen spelen.

Waarom eet een hond gras?


Vaak wordt gedacht dat gras eten een teken is dat de hond misselijk is en moet overgeven. In sommige gevallen lijkt dit inderdaad zo te zijn. Op zich kan gras eten ook een braakreflex oproepen. Wanneer uw hond duidelijk op zoek gaat naar gras en daarna braakt, kan dit betekenen dat er een medische reden voor is.

Gras eten uit gewoonte

Veel vaker zal een hond gras eten uit ‘gewoonte’ of omdat het ‘lekker’ is. Ook wordt wel gesproken van tekorten aan bepaalde vezels in de voeding, dit is echter niet duidelijk bewezen.

Kan het kwaad dat mijn hond gras eet?

Wanneer uw hond een enkele keer gras eet dan is er niets aan de hand. Ook niet wanneer uw hond dan wel eens braakt. Wanneer uw hond vaak gras eet dan kan dit wijzen op een chronisch maag- en/of darmprobleem. Meestal vertoont de hond dan ook andere symptomen, zoals vaak uitbraken van eten of overgeven op een nuchtere maag, diarree, buikpijn en geborrel in de buik, vermageren.

Wat kunt u doen?

Meestal hoeft u niets te doen. Kauwt uw hond regelmatig op gras, maar leidt dit niet tot braken, dan is er waarschijnlijk niets aan de hand. Indien uw hond nooit gras gegeten heeft en daar ineens mee begint of wanneer uw hond regelmatig gras eet en daarna braakt, kan er een medische reden voor zijn. Neem in geval van twijfel dan ook altijd contact op met de dierenarts. Uw dierenarts kan dan verder onderzoek doen, met name bloedonderzoek en het zogenaamde kijken in maag en darmen (endoscopie) wordt dan wel ingezet om achter de oorzaak te komen.

Onderzoek naar gras eten bij honden

Benjamin L. Hart, wetenschapper en veterinair gedragsdeskundige heeft onderzoek gedaan naar het gras eten van honden.

Dit zijn de bevinden van Hart:

  • De meerderheid van de onderzochte honden eet dagelijks of wekelijks gras.
  • 8% van deze honden vertoonde tekenen van misselijkheid of ziekte vóór het eten van gras en 22% van de honden braakt ook daadwerkelijk ná het eten van gras.
  • Opmerkelijk is dat jonge honden vaker gras eten dan oudere honden.
  • Jonge honden zijn vrijwel nooit misselijk voor het eten van gras.
  • Honden die misselijk zijn en dan gras gaan eten, braken vaker.
  • Honden die met regelmaat thuis plantaardig voedsel aangeboden kregen, aten net zo vaak gras als honden die dat niet aangeboden kregen.
  • Er is geen reden om aan te nemen dat een hond een gebrek aan bijvoorbeeld vezels probeert te compenseren door het gras eten.
  • Er is geen verschil qua gras eten tussen honden die brokken of rauw vlees aten.
  • Er is geen duidelijk bewijs gevonden dat honden gras eten vanwege misselijkheid of buikpijn of omdat ze een voedingsgebrek zouden hebben.
  • U kunt hier het onderzoek naar gras eten van honden van Hart en zijn collega’s nalezen.

Ook een onderzoeksteam aan de University of New England (S.J. Bjone, W.Y. Brown, I.R. Price. (2007)) kwam tot dezelfde conclusie over gras eten bij honden; een hond die gras eet, is niet ziek of misselijk. Uit dit onderzoek kwam zelfs duidelijk naar voren dat gras simpelweg een voedselbron voor honden is. Interessant…

Vragen?

Neem gerust contact met ons op, bel 077-3982169 of email: dierenarts@daphorst.com

Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle
Dierenarts
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Geplaatst op

Voeding cavia

Veel cavia’s zijn helaas te dik omdat ze te veel of te calorierijk voedsel krijgen. Ook te weinig lichaamsbeweging kan een rol spelen. De meeste cavia’s krijgen te veel droogvoer en te weinig hooi en groenvoer. Dit kan gebits- en gezondheidsproblemen veroorzaken. Bij cavia’s is het zeer belangrijk extra vitamine C te geven. Dit zit in groenvoer en daarnaast kunnen ook vitamine C tabletjes worden gegeven.

Wat eet een cavia?

  1. Onbeperkt hooi Een cavia moet dag en nacht over vers hooi kunnen beschikken. Dit is het belangrijkste onderdeel van het dieet. Als antwoord op de vraag wat een cavia eet staat hooi dus op nummer 1.
  2. Droogvoer Dit is het minst belangrijke onderdeel van de voeding van de cavia. Nadelen van droogvoer Droogvoer is erg calorierijk en zorgt al snel voor zwaarlijvigheid. Daarnaast bevatten veel merken erg veel calcium, waardoor blaasstenen kunnen ontstaan. Te weinig vezels zorgen voor een te trage darmwerking, waardoor verstoppingen kunnen ontstaan. Welk droogvoer is geschikt? Het beste kunnen uitsluitend groene korrels (biks) speciaal voor cavia’s gevoerd worden, zodat de cavia alle essentiële voedingsstoffen binnenkrijgt. Konijnenvoer is niet geschikt, omdat hier geen vitamine C aan toegevoegd is. Een goed voer met veel vezels is Supreme Science Selective. Hoeveelheid Cavia’s hebben genoeg aan 15 gram per kilogram lichaamsgewicht per dag, verdeeld over ’s  morgens en ’s avonds. Dit lijkt heel weinig, maar is meer dan voldoende voor een gemiddelde cavia.
  3. Groenvoer Groente en gras Laten wennen Zoals bekend hebben cavia’s een zeer gevoelig darmstelsel. Als daar wat mis mee is, worden ze onmiddellijk ziek. Cavia’s bouwen hun darmflora op door het soort voedsel wat ze krijgen. In de darmen bevinden zich nuttige bacteriën, die nodig zijn om het voedsel af te breken. Als je een cavia nieuw voedsel geeft, moeten daar dus bacteriën voor gevormd worden. Geef je teveel nieuw voedsel ineens, dan zijn daar nog niet voldoende bacteriën voor gevormd en raakt je cavia aan de diarree. Het wennen kan door de eerste dag 1 soort groente ter grootte van 1-2 cm te geven. Als de dag erna de keutels mooi droog zijn, mag de dubbele hoeveelheid gegeven worden. Wacht dan weer een dag en eventueel kan dan een klein stukje van een andere groente gegeven worden. Bouw dit op deze manier steeds langzaam op. Worden de keutels zacht en/of nat, stop dan met de laatst gegeven groente/hoeveelheid. Een richtlijn voor de uiteindelijke hoeveelheid is ongeveer 50-100 gram verse groente per kilogram lichaamsgewicht per dag.Geschikte groenten (Het beste is om te variëren) Andijvie, broccoli, komkommer (met mate), paprika, radijs, tomaat, witlof, wortel en wortelloof. Eventueel kan een klein beetje peterselie gegeven worden (met mate, bevat veel oxalaat).Groenten die niet gegeven mogen worden Bieslook, champignons, prei, uit, knoflook, alle soorten bonen en erwten, rabarber, vaste koolsoorten (kans op gasvorming!), aardappelen en aardappelschillen, mais, spruitjes. Klaver, nat gras en gemaaid gras zijn ook niet goed, omdat dit kan gisten.Fruit Ook fruit moet langzaam opgebouwd worden om diarree te voorkomen. Het bevat een hoog suikergehalte en mag dus slechts in kleine hoeveelheden gegeven worden. Geschikt fruit is bijvoorbeeld appel.
  4. Water Voldoende inname van water (door drinken of groenvoer) is belangrijk voor een goede darmwerking en gezonde blaas.
  5. Vitamine C Een cavia kan zelf geen vitamine C aanmaken. Zij moeten alle vitamine C dus uit de voeding halen. Ze hebben per dag 10-30 mg per kg lichaamsgewicht aan vitamine C nodig. Ze kunnen dit uit het caviavoer en groenvoer halen. Ook kan dagelijks een tabletje van 50mg Vitamine C worden gegeven.

Andere caviaweetjes over voeding

  • Een knaag- of liksteen kan beter niet gegeven worden aan een cavia. Het gebit van een cavia slijpt zichzelf tijdens het eten en het knagen is hiervoor niet nodig. Knaagstenen bevatten veel calcium. Dit komt rechtstreeks in de blaas en zorgt daar voor problemen.
  • Caviasnoepjes en sticks bevatten veel suikers en kunnen zorgen voor een verstoorde darmwerking, deze kunnen beter niet gegeven worden.
  • Geef een cavia extra vitamine C. Vaak eten ze vitamine C tabletjes op alsof het snoepjes zijn. Een tekort aan vitamine C leidt bijvoorbeeld tot gebitsproblemen, diarree en bewegingsstoornissen.
  • Als een cavia langzamer gaat eten, minder gaat eten, natte mondhoeken heeft, kwijlt stiller/rustiger wordt of vermagert, kan er een probleem zijn met het gebit. De tanden van een cavia groeien levenslang door! Als het gebit niet goed afslijt, kunnen de snijtanden te lang worden of haken op de kiezen ontstaan. Soms wordt er zelfs een ‘brug’ over de tong gevormd. Dit is zeer pijnlijk en zorg ervoor dat een cavia niet meer goed kan eten. Dit moet bij de dierenarts behandeld worden.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl
Geplaatst op

Ratten- en muizengif en de hond

Ratten- en muizengif

Wat is het?

Ratten- en muizengiffen worden ook wel rodenticiden genoemd. Het werkingsmechanisme van deze middelen berust vaak op een verstoring van de bloedstolling. Bekende stoffen zijn bijvoorbeeld coumarine, indanedione, brodifacoum, bromadiolone, difenacum en warfarine. Er is vaak maar erg weinig van deze middelen nodig om problemen te veroorzaken en ze kunnen ook erg lang blijven werken, soms wel maanden. Deze middelen worden ook wel ‘Vitamine K antagonisten’ genoemd. Ze veroorzaken een tekort aan actief Vitamine K in het lichaam. Dit vitamine is nodig voor een goede werking van meerdere stollingsfactoren. Door het tekort hieraan, zal de bloedstolling niet goed verlopen en ontstaan bloedingen.

Wat zijn de symptomen?

Na inname van rattengif zien we in eerste instantie vaak nog niets. Soms zien we braken en sloomheid. Pas als de stollingsfactoren op zijn, zullen de effecten van de verminderde bloedstolling zichtbaar worden. Dit kan soms pas na enige dagen zijn. De symptomen bestaan uit bloedingen, blauwe plekken en uiteindelijk desoriëntatie en convulsies (toevallen).

Hoe stellen we de diagnose?

Bij (vermoedelijke) inname van rattengif meten we na 2 en 4 dagen de bloedstolling met bloedonderzoek. Dit bloed sturen wij op naar een veterinair laboratorium. In veel gevallen hebben we de volgende dag de uitslag. Indien de bloedstolling afwijkend (te lang) is, zullen we de behandeling starten.

Waaruit bestaat de behandeling?

Indien u vermoedt dat uw hond rattengif heeft gegeten, is het verstandig om zo snel mogelijk de dierenarts te bellen. Middels een injectie zullen we de hond laten braken. Als dit binnen 1 uur na opname gebeurt, is de kans groot dat een (groot) deel van het gif weer wordt uitgebraakt. Daarna kan meerdere keren per dag Norit gegeven worden. Dit kan het beste met een suspensie gebeuren, want tabletten werken onvoldoende! Wanneer bloedingen aanwezig zijn of wanneer bloedonderzoek afwijkend is, zal therapie met Vitamine K1 gestart worden. Dit kan in eerste instantie met een injectie. Daarna worden tabletten of vloeistof voorgeschreven die gedurende langere tijd (vaak 4 weken) gegeven moeten worden. Na stoppen van de medicatie, is het verstandig de bloedstolling weer te controleren, om te kijken of deze genormaliseerd is. Bij ernstige gevallen (bloedingen) is soms een bloedtransfusie nodig.

Hoe kan een vergiftiging voorkomen worden?

Dit is misschien een open deur, maar voorkom dat uw hond bij muizen- of rattengif kan. Het preventief ingeven van Vitamine K1 is niet zinvol, omdat problemen pas na enige tijd optreden en het een latere diagnose belemmert.  

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl
Geplaatst op

Paracetamol niet voor hond en kat

Waarom geen paracetamol aan hond of kat geven?

Paracetamol wordt door mensen veel gebruikt als pijnstiller. Wanneer de hond of kat niet lekker is, is het verleidelijk hem of haar ook wat paracetamol te geven. Doe dat niet! Bij mensen is paracetamol een relatief veilig middel. Het lichaam van de mens en dat van onze honden en katten werkt echter niet hetzelfde! Bij honden en katten kan paracetamol vergiftigingsverschijnselen geven met in het ergste geval, overlijden.

Paracetamol kan dodelijk zijn

Bij de kat is 75 mg/kg al dodelijk, dat wil zeggen dat ½ paracetamol tablet van 500 mg al dodelijk kan zijn voor een kat. Bij een dosering van 20 mg/kg kunnen al vergiftigingsverschijnselen ontstaan, dat betekent bij minder dan een kwart tabletje! Verschijnselen die gezien kunnen worden zijn: braken, benauwdheid, depressie en niet willen eten. Uiteindelijk kan er zeer ernstige leverschade ontstaan en kunnen er problemen met de rode bloedcellen, die het zuurstof transporteren door het lichaam, ontstaan. Honden reageren minder heftig op paracetamol. Bij honden is 250 mg/ kg dodelijk, maar er is sprake van een zeer grote variatie tussen individuen. Bij een dosering van 100-150 mg/ kg kunnen al vergiftigingsverschijnselen ontstaan. Een dosering die wel gebruikt wordt voor honden is 15 mg/kg, maximaal 3 maal daags. Omdat paracetamol een zeer korte werkzame periode heeft bij honden, maximaal 1,5 uur, is het gebruik van weinig nut en kunnen er alleen grote problemen ontstaan wanneer per ongeluk te veel wordt gegeven. Het is aan te raden alleen pijnstillers te gebruiken die worden voorgeschreven na een bezoek aan de dierenarts.

Mijn dierenarts heeft paracetamol voorgeschreven

Het kan zijn dat uw dierenarts paracetamol voor uw hond heeft voorgeschreven. Dit kan het geval zijn wanneer de reguliere pijnstillers (de geregistreerde diergeneesmiddelen) niet gebruikt kunnen worden. Bijvoorbeeld bij ernstig nierfalen en dracht. Bij katten zal dit nooit het geval zijn, aangezien katten nooit paracetamol mogen innemen.

Toch paracetamol opgenomen?

Kortom, geef geen paracetamol aan uw huisdier. Raadpleeg altijd een dierenarts als uw hond of kat wel paracetamol binnen heeft gekregen. Als het minder dan 2-4 uur geleden is dat uw hond of kat paracetamol binnen heeft gekregen, dan is het belangrijk het dier te laten braken of de maag te laten spoelen. Geef nooit een lepel zout om een dier te laten braken, want dit kan grote schade aan de organen geven. Ga bij een dierenarts langs. Die zal u ook advies kunnen geven wat nog meer te doen.  

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl
Geplaatst op

Let op uw hond met Sinterklaas

Chocolade gif voor uw hond

Wie kent ze niet, van die kleine viervoeters waarvan het buikje bijna de grond raakt. In gedachten zie je dan voor je dat het baasje zijn huisdier af en toe lekker verwent en een dikke bonbon toestopt. Maar veel baasjes weten niet dat ze hun geliefde huisdier hierdoor kunnen verliezen. Want behalve dat overgewicht natuurlijk heel ongezond is, is chocolade giftig voor honden. En ook nu in de Sinterklaastijd lopen honden extra risico. Er zijn weer volop chocolade letters en chocolade beestjes. Lekker, en dat vinden de meeste honden ook. Het is ook niet denkbeeldig dat uw hond, ‘s nachts na het bezoek van de Sint, het schoentje bij de kachel leegrooft. Maar dit kan dus slecht aflopen.

Theobromine is gif voor de hond

In chocolade zit namelijk de stof theobromine en die is voor honden zeer giftig. Bij een lichte vergiftiging, gaat de hond 6 tot 12 uur na opname van de chocolade meer drinken en krijgt hij last van braken en diarree. De hond kan onrustig worden, gaan hijgen en zijn hartslag kan versnellen. Bij een ernstige vergiftiging krijgt de hond krampen en raakt in coma in sommige gevallen zelfs met de dood tot gevolg.

Chocolade kan fataal worden voor de hond

In pure chocolade is de concentratie theobromine hoger dan in melk- of witte chocolade. Puur is dus giftiger.  Maar hoeveel kan de hond nu eten voor er problemen komen? Bij een hond van 10 kilogram is 12,5 gram chocolade (bijvoorbeeld 1 reepje merci) al voldoende voor een lichte vergiftiging. Een hoeveelheid van 40 gram pure chocolade kan voor een hond van 10 kilogram al fataal zijn. Kunt u nagaan wat het effect is als uw hond inderdaad ’s nachts een hele chocolade letter oppeuzelt.

Let op de kinderschoentjes

Geef uw hond dus gezonde verwensnacks en zet met chocola gevulde schoentjes buiten bereik van uw huisdier. Mocht uw hond nu toch onverhoopt (teveel) chocolade hebben gegeten dan kunt u het beste contact opnemen met de dierenarts. 

Vragen?

Neem gerust contact met ons op, bel 077-3982169 of email: info@dierapotheker.nl
Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Geplaatst op

Groente en fruit voor uw hond?

Bestel-voor-uw-hond-bij-de-Dierapotheker

Groente en fruit, niet altijd zo’n wijs besluit!

Elke dag fruit. Lekker en gezond toch? Voor mensen geldt dat zeker, maar voor onze huisdieren ligt dat anders. Het geven van druiven aan je hond is niet zo onschuldig als het lijkt. In verschillende soorten fruit, groente en andere voedingsmiddelen die wij eten zitten stoffen die giftig of schadelijk zijn voor onze hond. Pas voortaan dus op met wat onze viervoeter voorgeschoteld krijgt. Want wie wil zijn hond nou niet gezond houden?

Beter niet op het hondenmenu

Tegenwoordig kun je ook als mens al bijna niets meer eten zonder de kans te lopen ziek te worden of de meest enge aandoeningen te krijgen. De oplossing is om gevarieerd te eten. Waarom is het dan zo erg als we onze hond een paar druifjes geven? Variatie kan toch geen kwaad? De lijst met mogelijk schadelijke en giftige voedingsmiddelen voor honden is lang. De wetenschap gaat steeds verder vooruit en onze kennis neemt toe. De meeste mensen weten wel dat chocolade giftig is voor honden. Wij hebben voor u uitgezocht welke andere bekende voedingsmiddelen u beter niet op het menu van uw hond kunt zetten.
  • Druiven, krenten en rozijnen
Het eten van druiven, rozijnen en krenten kan leiden tot ernstig nierfalen. Een stukje krentenbrood kan al teveel zijn! Na inname gaat de hond vaak na enkele uren braken, gevolgd door diarree en verminderde eetlust. Ook sloomheid, buikpijn of algehele zwakte worden gezien. Na enkele dagen ontstaat nierfalen die een dodelijke afloop kan hebben.
Het is niet bekend wat de reden is dat druiven, krenten en rozijnen zo giftig zijn. Vergiftiging kan al optreden wanneer een hond 2 gram per kg lichaamsgewicht binnenkrijgt en misschien zelfs al eerder. Dit is een zeer kleine hoeveelheid! Neem dus altijd contact op met uw dierenarts wanneer u vermoed dat uw hond druiven, rozijnen of krenten heeft gegeten. Door de hond binnen 1 à 2 uur te laten braken (door de dierenarts!) en eventueel infuustherapie in te stellen kan veel ellende voorkomen worden.
  • Knoflook, ui, prei en bieslook
‘We geven altijd knoflook aan onze hond tegen de vlooien!’ Dit horen we regelmatig in de spreekkamer voorbij komen. Het is een van de meest frustrerende fabeltjes in de praktijk. In de eerste plaats omdat de werking van knoflook niet bewezen is en we regelmatig vlooien vinden bij honden die knoflook krijgen. Maar ook omdat knoflook giftig is. Dat geldt ook voor andere Allium soorten, zoals ui, prei en bieslook. Zowel na acute als na chronische blootstelling kunnen vergiftigingsverschijnselen ontstaan. Deze kunnen al na 24 uur optreden, maar worden vaker pas na een aantal dagen gezien. De verschijnselen worden veroorzaakt door afbraak van de rode bloedcellen in de bloedbaan. Dit kan leiden tot braken, buikpijn, diarree, verminderde eetlust, bleke of gele slijmvliezen, snelle ademhaling, sloomheid, zwakte en zelfs toevallen. Ook nu geldt dat veel ellende voorkomen kan worden door de hond op tijd laten braken en andere maatregelen om opname in het maagdarmkanaal af te remmen.

Bepaald enzym is minder aanwezig

Voor alle Allium soorten (ui, maar dus ook knoflook) geldt dat er sulfiden inzitten die oxidatieve schade kunnen geven aan bloedcellen. Dit geldt bij uien vanaf 5 gram per kg lichaamsgewicht en voor knoflook ligt dit (waarschijnlijk) hoger. Door het drogen/bewerken (en dus ook kleinmaken) van knoflook, gaan deze schadelijke sulfiden er niet uit en het blijft dus ‘giftig’. De reden waarom honden en katten hier niet zo goed tegen kunnen, is omdat ze een bepaald enzym in lagere mate bezitten en de rode bloedcellen gevoeliger zijn voor oxidatieve schade. Dat verklaart het verschil met de mens. In de voedingssupplementen met knoflook voor huisdieren ligt de hoeveelheid knoflook evenwel vaak onder de (waarschijnlijk) toxische waarde. Raadpleeg wel uw dierenarts voor u overgaat tot het verstrekken van een dergelijk supplement.
  • Overige voedingsmiddelen
Naast chocolade, druiven en knoflook zijn er nog meer voedingsmiddelen die giftig zijn voor honden, zoals macadamianoten, avocado, xylitol-bevattende voedingswaren (snoep, kauwgom, tandpasta) en appelpitjes. Raadpleeg altijd een dierenarts indien u vermoedt dat uw hond wat verkeerds heeft gegeten.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl
Geplaatst op

Giftige planten voor honden

Bestel-voor-uw-hond-bij-de-Dierapotheker

Weet u welke planten gevaarlijk zijn voor onze honden? De lijst met ‘giftige’ planten, bloemen, groente en fruit is ellenlang. Met meer dan 700 bekende giftige planten durven we toch nergens meer met onze viervoeters te lopen uit angst dat ze vergiftigd worden?

Welk effect?

Er wordt onderscheid gemaakt tussen planten die zorgen voor ‘systemische’ effecten en die zorgen voor lokale irritatie van het maagdarmkanaal of de huid. Bij systemische effecten kun je denken aan: verandering van ademhaling en hartslag, bloedarmoede, nier- en leverfalen, veranderde pupilgrootte, verminderde eetlust, sloomheid, zwakte, toevallen en andere hersenverschijnselen, coma en zelfs overlijden. Lokale irritatie van het maagdarmkanaal kan zich uiten in kwijlen, braken, diarree, buikpijn en geïrriteerde slijmvliezen in de bek.

Gras eten

Simpelweg voorkomen dat de hond van giftige planten eet, is niet altijd even eenvoudig. Uiteraard kunnen we er voor zorgen dat in en om het huis geen al te giftige planten staan. Beruchte soorten zijn bijvoorbeeld de azalea, rododendron, oleander, taxus, sago palm, Dieffenbachia, tulp, narcis, hyacint en Kalanchoë. Daarnaast is het belangrijk om tijdens het wandelen goed op te blijven letten. Sommige honden hebben er een handje van om lekker te staan grazen. Vaak is dit alleen gras, maar soms beginnen ze ook aan andere gewassen. Overigens betekent gras eten niet perse dat de hond misselijk is. Veel honden eten gras en we weten niet precies waarom. Mogelijk vinden ze de textuur of de smaak gewoon lekker.

Zorg voor afleiding

Voorkom het eten aan planten door voor afleiding te zorgen, de hond aangelijnd te houden of in lastigere gevallen een muilkorf om te doen. Verveling kan een aanleiding zijn voor de hond om op een plant te gaan kauwen. Zorg voor voldoende lichaamsbeweging, training en veilig kauwmateriaal. Is uw hond een echte planteneter? Ga dan na of de voeding die hij/zij krijgt wel volledig is. Een hond die alleen vers vlees of een zelfbereid dieet krijgt, kan mogelijk tekorten ontwikkelen. U kunt uw dierenarts om advies vragen.

Toch gif gegeten?

Heeft u het vermoeden dat uw hond van een giftige plant heeft gegeten? Bel dan uw dierenarts om te overleggen. Soms is het mogelijk om de hond te laten braken met een injectie. Dit kan het best zo snel mogelijk gebeuren, liefst binnen 1 uur. Ga niet zelf aan de slag met zout of andere huis-, tuin- en keukenmiddeltjes. Deze kunnen op zichzelf weer tot vergiftigingsverschijnselen leiden.  In andere gevallen kunnen we ondersteunende maatregelen treffen zoals een infuus met vocht of medicatie om de verschijnselen tegen te gaan. De wereld zit vol gevaren. Het is onmogelijk om je hond tegen alles 100% te beschermen. Gelukkig kunnen we het risico wel verkleinen en zo onze hond vrolijk en gezond houden.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl Bronnen en websites voor meer informatie:
  1. Milewski, L.M. & Khan, S.A. (2006) An overview of potentially life-threatening poisonous plants in dogs and cats. Journal of Veterinary Emergency and Critical Care 16 (1), pp 25-33
  2. Website van het LICG over giftige stoffen voor huisdieren: http://www.licg.nl/xx/praktisch/gezondheid-mens-en-dier/gezondheid-dier/vergiftiging-bij-huisdieren.html
Website van de ASPCA (in het Engels) met een lijst van zowel giftige als niet-giftige planten: http://www.aspca.org/pet-care/animal-poison-control/toxic-and-non-toxic-plants
Geplaatst op

Chocolade gif voor de hond

Chocolade is gif voor honden

Chocoladeletters met Sinterklaas, chocolade kransjes met Kerst, Paaseitjes van chocolade, wie houdt er niet van? Het is niet alleen lekker, het geeft ook een soort geluksgevoel bij mensen.

Gif voor honden

Zo niet bij dieren en zeker niet bij honden. Honden kunnen chocolade niet verdragen. In chocolade zit namelijk Theobromine en dat is giftig voor honden. Als een hond van 15 kg meer dan 1400 milligram Theobromine binnen krijgt dan kunnen de vergiftigingsverschijnselen al op treden. Deze hoeveelheid Theobromine zit in een onsje pure chocolade en in een kleine kilo melkchocolade.

Hoeveel chocolade is giftig voor mijn hond?

Hier kunt u zien hoeveel en wanneer chocolade al giftig is voor uw hond:U ziet hier wanneer en bij welke hoeveelheid chocolade giftig is voor uw hond

Direct helpen

De vergiftiging  houdt in dat de nieren en lever aangetast worden en er kan zelfs een acute hartstilstand optreden. Veelal worden de honden rusteloos, misselijk en nerveus en ze kunnen gaan trillen, hijgen en stijf lopen. Directe hulp van uw dierenarts is geboden.

Beiden gelukkig

Het is dus het allerbeste, zeker met de feestelijke Paas-, Sinterklaas- en Kerstdagen, om er goed op te letten dat uw hond niet in de buurt van welke chocolade dan ook kan komen. U lekker aan de chocolade en uw hond een eigen snack. Wel zo lekker en beiden gelukkig naar het nieuwe jaar. 

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl
Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl