Maagtorsie hond

Hond komt met stok uit het water

Wat is een maagtorsie?

Een maagtorsie is een echt SPOEDGEVAL! Hierbij draait de maag van de hond om zijn as. Dit leidt tot een afknelling van de bloedvaten en ook de milt kan meedraaien. Zowel de in- als de uitgang van de maag worden afgesloten en zorgen ervoor dat gas en vloeistof in de maag ophopen. Dit leidt tot een snelle vergroting van de maag en een dikker wordende buik. Als niet op tijd (binnen minuten tot uren) wordt ingegrepen, kan de maag afsterven of scheuren en tot de dood leiden.

Wat zijn de symptomen?

Aanwijzingen voor een maagtorsie zijn:
  • Een snel dikker wordende en harde buik
  • ‘Loos’ braken, de hond doet pogingen om te braken maar er komt niets uit
  • Sloom worden
  • Shock

Wat is de oorzaak?

Een maagtorsie komt vooral voor bij grote hondenrassen met een diepe borstkas. Het is niet helemaal duidelijk wat een maagtorsie veroorzaakt. Er zijn verschillende theorieën:
  • Bepaalde hondenrassen (genetische aanleg). We zien maagtorsies vooral bij grote hondenrassen met een diepe borstkas, zoals de Deense dog, bulldoggen, Duitse herder, retrievers en rottweilers.
  • Veel eten gevolgd door beweging. Uit voorzorg kan een hond dus beter voor het eten worden uitgelaten.
  • Veel eten in een keer. Geef bij voorkeur meerdere kleine porties verdeeld over de dag.
  • Etc.

Hoe stellen we de diagnose?

Door lichamelijk onderzoek en röntgenfoto’s kan het vermoeden van een maagtorsie bevestigd worden.

Waaruit bestaat de behandeling?

Bij een maagtorsie is het belangrijk zo snel mogelijk de druk van de maag af te halen. Soms lukt dit met een sonde in de slokdarm, in andere gevallen wordt met een dikke naald het gas uit de maag gelaten. De hond krijgt daarnaast infuus, om de shockverschijnselen te behandelen. Meestal is hierna een operatief ingrijpen nodig. Hierbij wordt de maag teruggedraaid in zijn normale positie en vastgehecht aan de buikwand. Dit voorkomt dat de maag opnieuw kan draaien.

Wat is de prognose?

Een maagtorsie is een echt spoedgeval en kan binnen een uur al tot ernstige schade leiden. De toestand van de hond verslechtert snel en de maagwand kan afsterven. Er bestaat een grote kans dat de hond het niet overleeft als u te lang wacht met ingrijpen. Neem dan ook ALTIJD en DIRECT contact op met de dierenarts zodra het vermoeden bestaat van een maagtorsie. Wij zijn hiervoor altijd, 24 uur per dag en 7 dagen in de week telefonisch bereikbaar.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Diarree hond

Wat is diarree? Dit lijkt een open deur, maar is het niet. Bij diarree kan de ontlasting dunner zijn dan anders (brijig of waterig), maar het kan ook zo zijn dat de hoeveelheid/kleur van de ontlasting is veranderd of dat de hond vaker op een dag ontlasting heeft dan normaal. Diarree kan vele verschillende oorzaken hebben, zoals:

Oorzaken binnen het maagdarmkanaal

  • Voeding: voerwisseling, bedorven voedsel/water, voedselovergevoeligheid/allergie
  • Parasieten of behandeling tegen parasieten
  • Virussen (denk aan Parvovirus bij pups!) en bacteriën
  • Verstopping of voorwerp in maag/darm
  • Tumoren
  • Etc.

Oorzaken buiten het maagdarmkanaal

Afwijking in de alvleesklier (bv. EPI en alvleesklierontsteking), etc.

Wat zijn de symptomen?

Naast een veranderde ontlasting of ontlastingspatroon, kunnen ook symptomen worden gezien van ziekte. Dieren kunnen soms braken, misselijk zijn,  niet willen eten, veel scheten laten (flatulentie) of koorts hebben. Als een hond veel diarree heeft, kan hij/zij ook uitdrogen. Zeker bij kleine honden en puppy’s is dit een risico!

Wanneer moet u contact opnemen met de dierenarts?

Als uw hond een keer braakt en verder vrolijk en niet ziek is, kunt u vaak gerust afwachten. Neem contact op met de dierenarts als uw hond iets verkeerds heeft gegeten, vaker braakt, algemeen ziek is of koorts heeft (>39,5°C), een dikkere buik krijgt (zie informatie over maagtorsie) of geen water binnenhoudt en risico loopt op uitdroging. Ook als een hond meerdere keren per maand braakt, is het belangrijk om verder onderzoek te doen.

Waaruit bestaan het onderzoek en de behandeling?

Meestal gaat de diarree vanzelf weer over en is het een kwestie van uitzieken. Neem contact op met de dierenarts als uw hond ziek is, niet eet en/of drinkt, de diarree na een aantal dagen niet vermindert, de diarree bloederig is, uw hond koorts heeft (>39,5°C) of risico loopt op uitdroging. Ook als een hond vaker diarree heeft, is het belangrijk om verder onderzoek te doen. Tijdens het consult kan de dierenarts uw hond lichamelijk onderzoeken. In sommige gevallen wordt dan besloten alleen de symptomen te bestrijden met medicijnen en/of een aangepast voedingsadvies. Ook kan het zijn dat er aanvullende onderzoeken nodig zijn, zoals ontlastingsonderzoek, bloedonderzoek, een röntgenfoto of echografie. Als uw hond al aan het uitdrogen is, kan een infuus via een bloedvat worden gegeven. Uw hond zal dan in onze kliniek worden opgenomen. Zeker bij pups is dit meer dan eens nodig.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Moet ik met mijn brakende hond naar de dierenarts?

Brakende hond met overgeefsel kijkt je aan

Wat is braken?

Door middel van braken beschermt het lichaam zichzelf tegen schadelijke stoffen. Heel veel honden zijn wel eens misselijk of braken een keer. Het komt voor bij zeer veel verschillende ziektes en kan bijvoorbeeld ook optreden wanneer de hond iets verkeerds gegeten heeft of bij verandering  van voedsel. Verschillende oorzaken zijn:

Oorzaken binnen het maagdarmkanaal

  • Voedselovergevoeligheid/allergie
  • Maag/darm ontsteking
  • Verstopping of voorwerp in maag/darm
  • Maagtorsie
  • Etc.

Oorzaken buiten het maagdarmkanaal

Nierproblemen, leverproblemen, alvleesklierontsteking, baarmoederontsteking, evenwichtsstoornissen, reisziekte, etc.

Wat zijn de symptomen?

Naast het braken zelf, kunnen soms ook symptomen worden gezien van misselijkheid. Dit kan zijn: minder eten, langzamer eten, smakken, boeren laten, veel slikken, kwijlen en gras eten. Soms zijn ook andere tekenen van ziekte aanwezig, zoals koorts en diarree. Als een hond veelvuldig braakt, kan hij/zij ook uitdrogen. Zeker bij kleine honden en puppy’s is dit een risico!

Wanneer moet u contact opnemen met de dierenarts?

Als uw hond een keer braakt en verder vrolijk en niet ziek is, kunt u vaak gerust afwachten. Neem contact op met de dierenarts als uw hond iets verkeerds heeft gegeten, vaker braakt, algemeen ziek is of koorts heeft (>39,5°C) , een dikkere buik krijgt (zie informatie over maagtorsie) of geen water binnenhoudt en risico loopt op uitdroging. Ook als een hond meerdere keren per maand braakt, is het belangrijk om verder onderzoek te doen.

Waaruit bestaan het onderzoek en de behandeling?

Tijdens het consult kan de dierenarts uw hond lichamelijk onderzoeken. In sommige gevallen wordt dan besloten alleen de symptomen te bestrijden met medicijnen tegen braken en misselijkheid en/of een aangepast voedingsadvies. Ook kan het zijn dat er aanvullende onderzoeken nodig zijn, zoals bloedonderzoek, een röntgenfoto of echografie. Als uw hond al aan het uitdrogen is, kan een infuus worden gegeven. Uw hond zal dan in uw dierenkliniek worden opgenomen.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl
Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl
Drs. Robin Holle
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Anaalzakovervulling hond

Anaalklier overvulling en anaalzak ontsteking hond
Wat is het? Honden (en katten) hebben links en rechts van de anus 2 anaalklieren. De vloeistof die deze klieren produceren wordt tijdens de ontlasting geleegd. Het speelt een rol bij de interactie tussen dieren. Klachten in verband met de anaalklieren zijn een van de meest frequent voorkomende aandoeningen bij de hond. De oorzaak is vaak onduidelijk, maar wordt wel in verband gebracht met diarree en voeding.

Wat zijn de symptomen?

De klachten variëren van jeuk in het gebied rond de anus en ‘sleetje rijden’ tot het verspreiden van een typische geur. Soms zijn de anaalzakken duidelijk ontstoken en kan een abces vormen. Dit is zichtbaar als een verdikking naast de anus en is erg pijnlijk. Als het abces ‘rijp’ is, kan deze doorbreken naar buiten. We zien dan een gaatje in de huid naast de anus waar viezigheid uit kan komen.

Hoe stellen we de diagnose?

De dierenarts kan met lichamelijk onderzoek vaststellen dat sprake is van overvulde of ontstoken anaalklieren.

Waaruit bestaat de behandeling?

Allereerst is het belangrijk om de anaalklieren te legen. Soms kunt u dit zelf doen. Kijk bij onze videotips hoe u dit kunt doen. Bij een ontsteking of abces is het vaak nodig om te spoelen, zalven en antibioticum te geven. Dit dient door de dierenarts te gebeuren en meestal is hier een lichte narcose voor nodig. Bij een deel van de honden keren de klachten snel of vaak terug en is het nodig om operatief in te grijpen en de anaalklier(en) te verwijderen.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Aambei hond

Anaalklier overvulling en anaalzak ontsteking hond

Kan een hond een aambei hebben?

Bij de hond komen aambeien niet voor. Ook katten hebben geen aambeien. Er zijn wel aandoeningen die op aambeien kunnen lijken. Met name de anaalklierontsteking, poliepen en de prolaps van de anus kunnen verward worden met aambeien.

Wat is een aambei?

Op de overgang van einde dikke darm naar anus zit een zwellichaam. Wanneer dit zwellichaam sterk vergroot is dan spreken we bij de mens van een aambei. De abnormale opzetting van dit zwellichaam geeft vooral problemen bij het poepen en kunnen dan buiten de anus komen te hangen en gaan bloeden en pijn doen. Gelukkig hebben hond en kat daar dus geen last van.

Poliep bij de hond?

Een tumor of poliep bij de hond komt vaak voor. Wanneer deze wat groter wordt dan kan de poliep uit de anus komen. Meestal schiet de opliep later dan weer terug, maar het komt ook voor dat de poliep uit de anus blijft hangen. Dat is uiteraard vervelend voor de hond en operatief ingrijpen is dan de beste oplossing.

Anus prolaps bij de hond?

Bij een prolaps van de anus komt de binnen bekleding van de endeldarm van de hond naar buiten. Dat gebeurt dan vooral bij het persen. Wanneer de hond poept ziet u een roze ring, die niet altijd weer vanzelf terug gaat. Het slijmvlies van de anus raakt dan ontstoken en zwelt op. Bijzonder hinderlijk voor de hond. De beste behandeling is de oorzaak van het persen vinden. Wanneer dit persen adequaat behandeld wordt dan gaat de anus prolaps vaak vanzelf weer weg.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op, bel 077-3982169 of email: info@dierapotheker.nl
Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Hoera, een nieuwe kitten in huis

Hoera een kitten! Zo een vertederend klein kitten in huis verrast je iedere keer weer. Voortdurend zijn ze op onderzoek uit, overal aan ruiken, overal op bijten, in klimmen en alles uitproberen. Een kitten in huis is erg leuk en spannend, maar het is wel goed om er van tevoren over na te denken. Laat u goed informeren. U kunt ons gerust om advies vragen.

Een kitten aanschaffen

Iedereen wil het liefst een gezond kitten. Veel ras katten komen uit catteries, maar er zijn ook veel kittens die uit een asiel, van de boerderij of een ‘per ongeluk’ nestje komen. Het is belangrijk dat u op een aantal zaken let voordat u een kitten in huis haalt. Een goede fokker doet er alles aan om de kittens gezond te houden, zorgt voor een goede socialisatie en wil dat het kitten goed terechtkomt bij de nieuwe eigenaar. Kittens in het dierenasiel zijn vaak al gechipt, gevaccineerd en ontwormd.

Er zijn dan ook een aantal zaken waar u op kunt letten:

  • Een kitten moet minimaal 7 weken oud zijn voor hij/zij het nest mag verlaten. Dit is wettelijk vastgesteld. Voor de ontwikkeling van de sociale vaardigheden is het vaak beter als een kitten rond de 10-11 weken oud is voor het naar een nieuw huis gaat. Veel gedragsproblemen komen doordat het kitten te vroeg van de moeder is gescheiden. Kijk eventueel op www.kittenleeftijd.nl.
  • Indien een kitten uit het buitenland komt, moet hij/zij minimaal 15 weken oud zijn en op tijd zijn ingeënt tegen rabiës.
  • Het kitten is gechipt. Dit is in Nederland niet verplicht, maar wel verstandig als de kat buiten komt.
  • Het kitten is ingeënt. In Nederland worden de kittens op 9 en 12 weken gevaccineerd.
  • Het kitten is ontwormd. Alle kittens krijgen wormen en ze worden standaard dan ook op 3, 5, 7 en 9 weken leeftijd ontwormd.
  • Er zijn maar 1 of enkele nestjes aanwezig. Als er meerdere nesten zijn (van verschillende rassen), moet u bedacht zijn op mogelijke malafide handel.
  • Het hok  en de dieren zijn schoon. De kittens zien er levendig en gezond uit, hebben heldere oogjes en een mooie vacht.
  • De kittens groeien op in huis. Dit is zeer belangrijk voor de eerste socialisatie.
  • Moederpoes is aanwezig. Er worden soms allerlei smoezen gebruikt om te verklaren waarom de moederpoes er niet is, trap hier niet zomaar in.
  • De kittens zijn nieuwsgierig en de fokker kan u vertellen over de verschillende karakters en zal proberen een goede match voor u te vinden.
  • De fokker geeft duidelijke informatie en gunt u de tijd om de kittens te bekijken en een beslissing te nemen. Ga niet over één nacht ijs en neem hiervoor echt de tijd.
  • Neem de tijd om het koopcontract door te lezen. Wij komen de meest vreemde contracten tegen die bijvoorbeeld een bepaalde voeding verplichten of de fokker vrijstellen van aansprakelijkheid bij erfelijke aandoeningen. Deze zijn niet altijd volgens de wetgeving.
  • Heeft u een goed gevoel bij de fokker? Indien u twijfelt, neem het kitten dan niet mee! Fokkers weten dat het heel lastig is om zo’n schattig kitten niet mee te nemen wanneer u op bezoek bent. Hier maken de malafide fokkers dan ook misbruik van.

Ons advies: Gebruik bovenstaande checklist en ga af op uw ‘onderbuikgevoel’

Centraal in de gezondheid van uw kitten staat de dierenartspraktijk. De dierenarts speelt een belangrijke rol in het gezond houden van uw kat en gelooft in het belang van een goede en vroege opvoeding van kittens. Ook regelmatige ontworming, vaccinatie, vlooienbestrijding, voeding en castratie/sterilisatie is belangrijk om uw kitten gezond te houden. Bij de eerste vaccinatie (op 9 weken leeftijd) zullen deze onderwerpen dan ook aan bod komen. Vraag ons gerust om advies.

Socialisatie

Katten hebben aan het begin van hun leven een unieke eerste socialisatiefase. Deze belangrijke periode in de opvoeding duurt tot het kitten ongeveer 12 weken oud is. Alles wat uw kat in deze periode meemaakt zal hij accepteren als normaal of natuurlijk. Daarom is het belangrijk dat u als kersverse eigenaar uw kitten al op jonge leeftijd zoveel mogelijk positieve ervaringen laat opdoen met andere volwassenen, kinderen, andere honden, katten, konijnen, etc.

Het voorkomen van probleemgedrag

Helaas komt probleemgedrag voor bij katten. Een groot deel van de gedragsproblemen kan voorkomen worden door een goede socialisatie. Veel problemen ontstaan doordat kittens te vroeg bij de moeder weggaan.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

VHS, RHD konijnenziekte

Wat is RHD?

RHD (Rabbit Haemorraghic Disease) is een zeer beruchte virusinfectie onder konijnen. Het is ook wel bekend onder de naam VHS of VHD (Viraal Haemorragische Diarree). De ziekte dankt deze namen aan het feit dat deze wordt veroorzaakt door een virus dat sterfte veroorzaakt ten gevolge van inwendige bloedingen en leveraantasting.

De ziekte is enkel besmettelijk voor konijnen en is ongevaarlijk voor mensen en andere diersoorten. RHD is een uiterst besmettelijke ziekte die hoge sterfte onder konijnen veroorzaakt. Eerdere uitbraken van RHD in het buitenland leren ons dat ook het Nederlandse konijnen bestand (met name in Brabant en Limburg) ernstig in gevaar is. De klassieke variant van dit virus wordt RHD1 genoemd. In 2015 zijn er veel konijn geweest die plotseling zijn gestorven. Dit bleek te komen door een nieuwe variant van het Rabbit Hemorrhagic Disease virus, namelijk RHD2.

Hoe wordt een konijn besmet?

RHD verspreidt zich zowel via direct als via indirect contact. Dat betekent dat het direct van konijn op konijn kan overgaan, via stekende insecten (bv. muggen), maar ook via onze handen/kleding/schoenen/voerbakken/voeding/etc. Raakt een hok met meerdere konijnen besmet dan zal vaak 70-80% van de konijnen sterven.

Wat zijn de symptomen?

Klassieke variant (RHD1): Na infectie zal meer dan 80% van de konijnen na 1 tot 2 dagen sterven. Dit kan zonder voorafgaande symptomen! Soms zien we eerst benauwdheid, koorts, bloedingen (bv uit de neus) of zenuwverschijnselen. Vaker zien we dat een konijn een schreeuw geeft en dood neervalt. Daarna komt er soms bloederig schuim/vocht uit de neus.

Nieuwe variant (RHD2): De symptomen zijn vergelijkbaar met die van RHD1. Sterfte wordt echter vaak pas na 3-5 dagen gezien. Ook kan er een chronisch ziektebeeld voorkomen, waarbij vooral afvallen en sloomheid gezien worden. Konijnen kunnen dan na enkele weken alsnog overlijden.

Hoe wordt de diagnose gesteld?

Definitieve bevestiging van RHD gebeurt door sectie en weefsel onderzoek in een Pathologisch Laboratorium.

Waaruit bestaat de behandeling?

Er is helaas geen behandeling. Vaak overlijden de konijnen zeer snel. Om het konijn een lijdensweg te besparen, is het vaak beter om het konijn in te laten slapen.

Hoe kan RHD worden voorkomen?

Door vaccinatie en goede hygiëne kan de ziekte worden voorkomen. Elk rechtstreeks contact met wilde konijnen moet vermeden worden en geef geen zelf geplukt groenvoer aan konijnen die niet gevaccineerd zijn. Het is niet voldoende om het hok enkel door strenge hygiëne te beschermen indien er in de omgeving een geval van RHD is vastgesteld, enkel vaccinatie biedt afdoende bescherming.

Er is nu een vaccin die bescherming biedt tegen de 3 konijnenziektes met één vaccinatie. De bescherming duurt een jaar lang.

Let goed op of uw dierenarts vaccineert tegen niet alleen RHD1, maar ook tegen RHD2!
Lees hier meer over de vaccinatie van het konijn.

Zodra RHD is vastgesteld moeten maatregelen worden genomen in de gehele regio. Indien wilde konijnen besmet zijn dan is uiterste voorzichtigheid geboden. Nieuw aangekochte konijnen moeten 2 weken in quarantaine gehouden worden. Daarnaast moeten bezoekers die door de velden of bossen gelopen hebben, of met andere konijnen in contact zijn geweest wisselen van kleding en schoeisel en grondig de handen wassen. Daar ook ongedierte de besmetting kan overbrengen moeten ratten en muizen bestreden worden, hierom het voer in goed afsluitbare containers bewaren, en moeten ook insecten geweerd worden (muggengaas voor ventilatie openingen). Dit laatste is overigens ook in verband met myxomatose van belang daar dit ook door stekende insecten wordt overgebracht.

Wordt men geconfronteerd met een uitbraak dan kan men door snelle vaccinatie van de nog gezonde konijnen sterfte stoppen binnen 72 uur. Dit geldt enkel wanneer direct na de eerste sterfte gevallen begonnen wordt met vaccinatie. Dit is niet het geval indien er reeds 1 week of langer sterftegevallen zijn. Dus bij twijfel niet wachten doch direct overgaan tot vaccineren.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op, bel 077-3982169 of email: dierenarts@daphorst.com

Maike Fennis dierenarts interne

Drs. Maaike Fennis
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Myxomatose konijn

Wat is Myxomatose?

Myxomatose is een gevreesde konijnenziekte die veroorzaakt wordt door een poxvirus. Dit virus komt in Nederland niet van oorsprong voor (niet-endemisch). In de vijftiger jaren is het virus echter wijd verspreid geraakt in Europa en vormt het een bedreiging voor de konijnenpopulatie in Nederland.

Hoe wordt een konijn besmet?

De ziekte komt nu continu (endemisch) voor bij Europese wilde en tamme konijnen en Europese hazen. Maar de hazen zijn wel behoorlijk resistent tegen dit virus. Besmetting vindt plaats via rechtstreekse of indirecte contacten en via zogenaamde vectoren. Dit zijn insecten (bv. muggen en vlooien) die het virus rechtstreeks van konijn op konijn overbrengen. We zien myxomatose uitbraken vooral in de (na)zomer.

Wat zijn de symptomen?

Er zijn twee vormen van myxomatose. We kennen de acute zeer heftig verlopende vorm (klassieke vorm) en een meer chronische vorm.

De acute klassieke vorm wordt gekenmerkt door verdikkingen va de huid. Dit is voornamelijk bij de oogleden, lippen, neus, binnenkant  van de oren en rond de geslachtsdelen. Konijnen worden vaak slomer en hebben koorts. Het geeft vaak plotseling snel verergerende ziekteverschijnselen waarbij de sterfte bij niet gevaccineerde konijnen binnen enkele dagen kan oplopen tot 100%. De eetlust blijft meestal goed tot kort voor de dood. Een pussige ontsteking van de ogen en oogleden, alsmede vaak de neus is een constant symptoom, en geeft aanleiding tot de typische blindheid. In het najaar en de winter zie je de aangetaste konijnen vaak zielig door het bos heen scharrelen. Niet in staat te vluchten voor de wandelaars omdat ze niets meer kunnen zien.

Bij de meer chronische of modulaire vorm ontstaan na enkele dagen oedemateuze gezwellen (pseudo-tumoren) vooral op de oren, rond de anus en geslachtsopening. Deze vorm kan spontaan genezen: de pseudo-tumoren of myx-oedemen slinken daarna weer en geven korstvormige letsels die daarna verdwijnen. Het verloop is dan veel minder heftig.

Hoe wordt de diagnose gesteld?

Dit gebeurt op basis van de klinische symptomen en het verloop van de ziekte.

Waaruit bestaat de behandeling?

Myxomatose wordt veroorzaakt door een virus en er zijn geen medicijnen die dit virus kunnen remmen. Wel kunnen ondersteunende maatregelen worden ingezet om het konijn een kans te geven de ziekte te overwinnen. Bij de heftige acute klassieke vorm van myxomatose is euthanasie helaas vaak de beste optie om ernstig lijden te besparen.

Besmette dieren moeten warm geplaatst worden (liefst binnen in huis). En apart van de andere konijnen. De ogen moeten gezalfd worden en soms is het verstandig het dier antibiotica en ontstekingsremmers toe te dienen om bijkomende infecties te bestrijden. Verder moet het dier goed eten en voldoende water krijgen. Het is mogelijk een deel van de dieren door de ziekte heen te slepen, maar dit is een langdurige en tijdrovende bezigheid. Het kan wel 4-6 weken duren voor herstel optreedt en er is kans dat het konijn alsnog sterft.

De vaccinatie van konijnen in besmet milieu (dus als er al meerdere konijnen in een groep ziek zijn) geeft vaak toch nog goede resultaten. De op dat moment nog niet zieke konijnen kunnen eventueel alsnog beschermd worden. Ons advies is dan ook om alle niet zieke konijnen zo snel mogelijk na de myxomatose uitbraak te vaccineren.

Hoe kan myxomatose worden voorkomen?

De beste preventie bestaat uit vaccinatie en  het bestrijden van de insecten. Plaats dus altijd muggengaas om de hokken heen. Dit voorkomt ook problemen met maden (miasis) in de zomer. Bestrijd ook vlooien. Daarnaast dient in de tuin zoveel mogelijk direct of indirect contact met wilde konijnen worden vermeden.

De beste preventie is vaccinatie. Dit kan vanaf 5 weken leeftijd en is aan te raden voor alle konijnen. Ook konijnen die alleen binnen worden gehouden kunnen namelijk myxomatose krijgen! Het vaccin beschermt na 3 weken tegen VHS en Myxomatose en is een jaar werkzaam. De beste tijd om de inenting te laten geven is tussen maart en juni, zodat het konijn in de zomermaanden het best beschermd is. Een konijn moet in goede conditie zijn voor deze enting, een dierenarts zal het dier eerst moeten onderzoeken of het gezond is. De eerste inentingen moeten gegeven worden als het konijn er de leeftijd voor heeft, ongeacht de tijd van het jaar.

Kijk hier voor meer informatie over de vaccinatie bij het konijn.

U kunt nu met 1 prik uw konijn een jaar lang laten beschermen tegen 3 ziektes. Vraag er naar bij uw dierenarts.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op, bel 077-3982169 of email: dierenarts@daphorst.com

Maike Fennis dierenarts interne

Drs. Maaike Fennis
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Veel drinken en plassen kat

Het is verstandig naar de dierenarts te gaan als uw kat meer of minder drinkt dan normaal omdat dit een signaal kan zijn dat uw kat ziek is.

Drinkt mijn kat veel?

Een richtlijn voor de hoeveelheid water die een kat drinkt is ongeveer 50 ml water per kg lichaamsgewicht per dag. Een kat van 3 kg mag dus ongeveer 150 ml water op een dag drinken. De hoeveelheid drinken hangt natuurlijk ook af van de omgevingstemperatuur en de hoeveelheid lichaamsbeweging. En een kat die vers vlees of blikvoer krijgt, zal gemiddeld minder drinken dan een kat die op brokken staat. Als uw kat duidelijk meer drinkt of meer is gaan drinken dan voorheen, is het verstandig onderzoek te doen.

Plast mijn kat veel?

Het is belangrijk om onderscheid te maken tussen veel plassen en vaak plassen. Met veel plassen bedoelen we grote hoeveelheden in een keer. De urine is vaak licht van kleur, uw kat is veel langer aan het plassen en kan zelfs in huis gaan plassen. Er ligt dan een grote plas. Met vaak plassen bedoelen we vaak kleine beetjes (niet te verwarren met sproeien). Dit kan bijvoorbeeld passen bij blaasontsteking of een verstopping. U vindt dan alleen kleine plasjes en de kat kan veel aandrang hebben zonder dat er veel urine komt. Neem dan contact op met de dierenarts!

Wat kunt u doen?

Als uw kat veel plast, mag u de waterbak nooit zomaar weghalen! Als uw kat dan namelijk onvoldoende kan drinken, kan hij/zij uitdrogen. Dit kan leiden tot blijvende schade aan de nieren. Wat kunt u dan wel doen? Wacht niet te lang en vraag de dierenarts om advies. U kunt zien of uw kat uitgedroogd is door de huid aan de zijkant van de borstkas op te tillen en los te laten. Gaat de huid niet direct terug in de normale positie? Dan is uw kat waarschijnlijk uitgedroogd. Ook kunt u het tandvlees beoordelen, dit hoort vochtig te zijn.

Oorzaken van veel plassen en veel drinken

Er zijn meer dan 15 oorzaken die kunnen leiden tot veel plassen en drinken. Voorbeelden van oorzaken zijn: nierfalen, hyperthyreoïdie (te snel werkende schildklier), suikerziekte en leverproblemen.

Hoe stellen we de diagnose?

Het onderzoek begint met urine onderzoek, liefst van de eerste urine van de dag (ochtendurine). Dit wordt vrijwel altijd gevolgd door een bloedonderzoek. Ook kunnen daarna aanvullend urine onderzoek, een echografie, weefselonderzoek, röntgenfoto of andere onderzoeken nodig zijn.

Waaruit bestaat de behandeling?

Door vroegtijdig de oorzaak op te sporen, kunnen veel oorzaken nog behandeld worden. Als u te lang wacht, kan het soms al te laat zijn! Om welke behandeling het gaat, hangt af van de oorzaak. Beperk nooit de hoeveelheid drinkwater! Uw kat kan hierdoor levensgevaarlijk uitdrogen.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Toxoplasmose kat en mens

Zwanger en een kat in huis?

Het aaien en voeren van katten is geen probleem, maar het schoonmaken van de kattenbak?

Katten kunnen besmet zijn met een parasiet Toxoplasma. Gedurende één keer in hun leven scheiden katten gedurende een aantal weken Toxoplasma eieren uit. Mensen kunnen in aanraking komen met Toxoplasma via kattenpoep, via aarde die door kattenpoep is verontreinigd of door het eten van rauw of onvoldoende gaar vlees. Mensen merken meestal weinig van een infectie met Toxoplasma, alleen wanneer je tijdens je zwangerschap voor het eerst met de parasiet in aanraking komt, kan de baby geïnfecteerd worden. Deze infectie geeft met name grote problemen in de eerste 3 maanden van de zwangerschap. Afwijkingen aan met name de hersenen en de ogen kunnen ontstaan. In de laatste 6 maanden van de zwangerschap is de kans op schade aan het kind kleiner, maar nog steeds aanwezig!

Wanneer je als mens éénmaal geïnfecteerd raakt met Toxoplasmose, blijft de infectie ‘latent’ aanwezig. Zolang je gezondheid goed is, zal je in het algemeen hier niets van merken. Met behulp van bloedonderzoek kan gekeken worden of er antistoffen in het bloed zitten, en je dus de infectie al doorgemaakt hebt. Heb je dat nog niet, dan is het erg belangrijk op te passen wanneer je zwanger bent! Toxoplasmose is niet besmettelijk van mens op mens.

Dus om een infectie met Toxoplasmose te voorkomen, wanneer je zwanger bent:

  • verhit vlees tot het gaar is. Eet geen rauw vlees!
  • vermijd contact met tuinaarde en zand in de zandbak. Draag desnoods handschoenen. Was groenten altijd zorgvuldig.
  • verschoon de kattenbak niet zelf of doe dit dagelijks, want de eitjes zijn pas na 1 dag gevaarlijk.

Drs. Daphne Boet
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl