Hier deel 4 van the Wall of Fame van onze dierenvrienden. Kijkt u mee? Het ene plaatje is nog liever dan het andere. Staat uw lieverd er ook bij?
Wall of Fame Onze Dierenvrienden 4
Wall of Fame Onze Dierenvrienden 3
Zie hieronder deel 3 van de dierenvrienden van ‘Team Dierapotheker’. Al jullie liefdevolle inzendingen waarmee we een heuse ‘Wall Of Fame’ hebben kunnen samenstellen.
Enorm bedankt allemaal❤️
Wall of Fame Onze Dierenvrienden 2
Zie hier deel 2 van de Wall of Fame van onze Dierenvrienden. Geniet vooral van de prachtplaatjes die geschoten zijn.
Constipatie bij de kat
Constipatie kan veel ongemak bij de kat veroorzaken. Met constipatie bedoelen we dat de kat met ontlasting verstopt raakt. Obstipatie is niet ongewoon en treft veel katten minstens één keer in hun leven. Sommige katten ervaren regelmatig constipatie, terwijl anderen een stressvolle periode kunnen hebben wanneer ze er maar één keer mee worstelen. Net als bij mensen kan een verminderde vochtinname en een drogere ontlasting reden zijn voor minder poepen en een eventuele constipatie.
Katten houden van privacy
Gezonde poep moet water bevatten, ingedroogde poep is moeilijker uit te persen en in beweging te krijgen. Het verstrekken van toegang tot vers water en kattenvoer van goede kwaliteit verkleint de kans dat uw kat verstopt raakt, maar houd er rekening mee dat medische aandoeningen ook de darmen van uw kat kunnen aantasten. Geef uw kat een schone en eigen plek om hun zaakjes te doen, en probeer veranderingen in hun routine te vermijden. Katten houden van schone bakken en privacy.
Oorzaak constipatie is voornaam
Wanneer uw kat tijdelijk een wat dikkere ontlasting heeft, die wat minder vlot afkomt, dan hoeft u zich daar geen zorgen over te maken. Meestal lost het zich vanzelf op, of is het geven van een kattenlaxeermiddel voldoende. Maar wanneer uw kat echt moeite doet om te poepen, of al meer dan 48 uur niet is geweest, is het tijd om met uw dierenarts te consulteren. Overleg altijd met uw dierenarts voordat u probeert de constipatie van uw kat thuis te behandelen – de oorzaak van de oorzaak moet altijd worden onderzocht.
Symptomen van constipatie bij katten
Hoe weet u of uw kat verstopt is? Katten zijn erg op hun privacy gesteld tijdens het doen van een plasje en een poepje en als gevolg daarvan is het vaak vrij moeilijk om te bepalen in welke staat de poep van uw kat zich bevindt.
Tenzij u natuurlijk een binnenkatten bezitter bent. Binnenkatten bezitters zien en horen hun huisdieren vaker poepen – en krijgen de kans om hun kattenbakcreaties regelmatig te inspecteren. Als uw kat buiten naar het toilet gaat, kan het moeilijker zijn om eventuele problemen op te merken.
Symptomen van constipatie zijn onder meer:
- Geen stoelgang gedurende meer dan 48 uur
- Droge, harde ontlasting
- Buiten de kattenbak poepen
- Verminderde eetlust; verminderde dorst
- Braken
- Te veel inspanning bij het poepen
- Overmatig geluid maken
Als u problemen opmerkt met de kattenbakgewoonten van uw kat, of het gebrek daaraan, bel dan uw dierenarts en maak een afspraak voor een controle.
Oorzaken van constipatie bij katten
Er zijn meerdere oorzaken van constipatie bij katten. Om constipatie effectief te kunnen behandelen, is het essentieel om te weten wat het probleem veroorzaakt. Alles van gedragsproblemen, zoals veranderingen in de thuisomgeving, stress of een verandering in het merk voer tot ernstige medische aandoeningen kan ervoor zorgen dat uw kat niet meer poept zoals hij normaal doet.
Medische aandoeningen en structurele afwijkingen
Elke aandoening die uitdroging veroorzaakt, kan leiden tot constipatie. Dit kan een chronisch of langdurig probleem zijn, zoals nierziekte of diabetes; of een acuut probleem zoals ernstig braken. Naast medische aandoeningen kunnen structurele afwijkingen uw kat ervan weerhouden om naar het toilet te gaan. Obstructies van de dunne darm kunnen de doorgang van materiaal tegenhouden. Deze obstructies kunnen iets zijn dat uw kat heeft gegeten (bekend als een vreemd lichaam) of tumoren van het maagdarmkanaal. Megacolon is een aandoening die de dikke darm aantast en een vergrote dikke darm en uitgerekte spieren veroorzaakt. Dit betekent dat de dikke darm niet in staat is om ontlasting effectief uit het lichaam te verwijderen. Andere aandoeningen zoals obesitas kunnen ook aanleiding zijn voor constipatie.
Oudere katten hebben eerder problemen met poepen
Oudere katten hebben meer kans op leeftijd-gerelateerde aandoeningen, zoals nierziekte en artritis. Beide, of een combinatie, kunnen leiden tot problemen met poepen. Katten met artritis kunnen moeite hebben met hun houding of moeite hebben om in hun kattenbak te komen.
Alle bovenstaande aandoeningen vereisen een diergeneeskundige aanpak om zo de constipatie op te lossen en erger te voorkomen. Eventuele veranderingen in de poep en het poepgedrag van uw kat moeten met uw dierenarts worden besproken. Obstipatie is zeker geen comfortabele toestand voor de kat.
Huismiddeltjes tegen constipatie bij katten
Wanneer u bang bent dat uw kat last heeft van obstipatie, bespreek dit dan altijd met uw dierenarts. Huismiddeltjes zijn niet om zo maar te proberen, tenzij uw dierenarts heeft aangegeven dat er geen reden tot zorg is. Veel aandoeningen die constipatie veroorzaken, vereisen voorgeschreven medicatie, of op zijn minst zorgvuldige behandeling door uw dierenarts. Ga er nooit vanuit dat constipatie goedaardig is – katten zijn meesters in het verbergen van hun ziektes.
1. Drink meer water
Katten zijn niet goed in het drinken van voldoende water. Natvoer kan hun wateropname aanzienlijk verhogen. Katten die natvoer krijgen, hebben meestal een wat nattere en vaak meer stinkende ontlasting. Probeer uw kat aan te moedigen om meer water te drinken.
Veel katten drinken graag op plaatsen die niet hun waterbak zijn. Door een waterfontein te gebruiken of de kraan te laten lopen, kan uw kat meer gaan drinken. Katten zijn onhandig en houden niet van drinken waar ze eten. Het plaatsen van een waterbak uit de buurt van hun voerstation kan ook hun wateropname verhogen. Als uw kat niet van gewoon water houdt, kan het af en toe op smaak brengen met tonijn in bronwater of gekookt kippenwater het aantrekkelijker maken.
2. Maak van poepen een aangename ervaring
Katten houden van privacy en kunnen kieskeurig zijn met hun kattenbakken. Maak het toilet van uw kat zo mooi mogelijk. Zoek uit welke bak uw kat lekker vindt – deze kan diep, breed of ondiep zijn. Bied ze verschillende soorten strooisel aan, sommige houden van klei tussen hun tenen; en anderen begraven hun bedrijf graag in houtpellets. Plaats de kattenbak in een ruimte waar uw kat privacy heeft, niemand vindt het leuk wanneer andere meekijken tijdens het poepen. Een kattenbak met kap kan ook helpen. En houd het toilet altijd schoon.
Aantal katten + 1 = het aantal kattenbakken in huis
Katten houden er niet van om hun toilet te delen, dus wanneer u meerdere katten heeft, zorg er dan altijd voor dat er een reserve kattenbak is. De algemene regel voor kattenbakken voor meerdere katten is het aantal katten + 1 . Wanneer u 3 katten heeft, dan heeft u 4 kattenbakken nodig. Meer kattenbakken = blijere katten.
Maak van de kattenbak de favoriete plek van uw kat
Katten zijn gevoelig voor omgevingsdruk en waargenomen bedreigingen. Wanneer uw kat zich zorgen maakt, kan hij zijn poep inhouden. Wanneer uw kat een negatieve ontlastingservaring heeft gehad – of het nu gaat om pijn, aangevallen worden door een andere kat wanneer ze kwetsbaar zijn of gewoon een ongeschikte bak, dan kan dit hem bang maken om naar het toilet te gaan. Feromoonverspreiders in de buurt van het gebied kunnen uw huisdier comfortabeler maken. Maak van het toilet de favoriete plek van uw kat.
3. Verhoog de vezelinname
Er zijn meerdere opties om de vezelinname van uw kat te verhogen. Speciale diëten zijn verkrijgbaar bij uw dierenarts en er zijn veel voedingssupplementen die op recept of zonder recept verkrijgbaar zijn. Bespreek met uw dierenarts de beste optie voor uw kat. Vezelrijke diëten helpen de ontlasting op te vullen, de beweeglijkheid van het maagdarmkanaal en de dikke darm te vergroten en het vermogen van de darm om water op te nemen in de ontlasting te vergroten.
4. Verhoog activiteit en speel met uw kat
Beweging zorgt er voor dat het maagdarmkanaal van uw kat actief is. Moedig spelen aan, probeer nieuw speelgoed en heb plezier met uw huisdier. Gezonde en actieve katten hebben minder kans op constipatie. Katten die regelmatig bewegen, hebben minder kans op obesitas, wat een van de oorzaken van constipatie is. Te slome katten zijn misschien niet altijd gewoon lui, als u een kat hebt die niet geïnteresseerd is in spelen of bewegen, laat hem dan controleren en voorkom zo gezondheidsproblemen.
Medische behandelingen voor constipatie bij katten
Wanneer uw kat regelmatig last heeft van constipatie of tekenen van ziekte vertoont, zoek dan zo snel mogelijk veterinair advies . Veel aandoeningen kunnen met succes worden beheerd of behandeld, maar ze moeten vroeg worden opgemerkt. Uw dierenarts zal een volledig klinisch onderzoek uitvoeren om de oorzaken van constipatie te achterhalen, maar kan verder onderzoek voorstellen, zoals bloedonderzoek of beeldvorming. De behandeling varieert met de onderliggende aandoening en er is geen one-size-fits-all remedie.
Uw dierenarts moet mogelijk een of meer van de volgende behandelingen uitvoeren om uw kat te helpen:
- Intraveneuze vloeistoftherapie gegeven via een infuus om uw huisdier te hydrateren.
- Handmatige verwijdering van ontlasting uit de dikke darm, bijvoorbeeld met een klysma.
- Toediening van laxeermiddelen. Laxeermiddelen verhogen de beweeglijkheid door de dikke darm en het maagdarmkanaal . Deze kunnen rechtstreeks in de anus en de dikke darm worden gegeven, of kunnen worden voorgeschreven als orale (in het bekje ingeven of door het voer) laxeermiddelen om thuis te geven.
Goed voer, veel water + bewegen
Constipatie is niet altijd te vermijden, maar ervoor zorgen dat de gezondheid van uw kat zo goed mogelijk is, kan de kans hierop verkleinen. Zorg ervoor dat er altijd goede voeding, vers water en een geschikte kattenbak beschikbaar is – en houd uw kat slank en actief. Deze eenvoudige stappen verkleinen de kans dat uw kat regelmatig naar de dierenarts moet voor onfrisse zaakjes.
Vragen?
Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl
Drs. Robin Holle
Dierenarts
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl
Glucosamine voor honden
Onze viervoeters staan erom bekend dat ze graag rond rennen en met volle teugen van het leven genieten. Maar door de jaren heen kan deze levensvreugde tol eisen van hun gewrichten, omdat gewrichten kunnen verslijten en pijnlijk en stijf worden.
Wanneer het zo ver is, dan kan het zijn dat u de inzet van supplementen gaat overwegen om de kwaliteit van leven van uw hond te verbeteren. Een veel gebruikt gewrichtssupplement voor honden is glucosamine. Dit wordt veelal ingezet in combinatie met chondroïtine.
Wat is glucosamine en chondroïtine voor honden?
Glucosamine
Glucosamine is een natuurlijke verbinding die wordt aangetroffen in kraakbeen. Als supplement komt het meestal uit schelpdieren of het kan in een laboratorium worden gemaakt van plantaardig materiaal.
Glucosamine is afkomstig van een groep nutraceuticals die bekend staan als chondroprotectieve middelen (kraakbeenbeschermers) en wordt vaak gebruikt ter ondersteuning van de behandeling van artritis en artrose bij mensen, paarden en honden.
Chondroïtine
Glucosamine wordt vaak gecombineerd met chondroïtinesulfaat, een supplement dat het herstel van kraakbeen in de gewrichten stimuleert. Meestal gemaakt van koeien- of varkenskraakbeen of plantaardige bronnen, bevordert chondroïtine het vasthouden van water en de elasticiteit van kraakbeen om te helpen bij schokabsorptie en voeding van de gewrichtsvoering. Bovendien wordt aangenomen dat het de afbrekende enzymen in gewrichtsvloeistof en kraakbeen remt, stolsels in de kleine bloedvaten vermindert en de bescherming van glycosaminoglycanen en proteoglycanen in gewrichtskraakbeen stimuleert.
Hoe werken glucosamine en chondroïtine samen?
Samengesteld in een supplementvorm, denkt men dat glucosamine en chondroïtine voor honden kunnen helpen bij het herstel van beschadigd kraakbeen, namelijk het gewrichtskraakbeen (het kraakbeen tussen gewrichten). Bovendien kunnen ze helpen de gewrichten en het omliggende weefsel te onderhouden, gewrichtsstijfheid te verlichten en de structurele integriteit van gewrichten en bindweefsels te ondersteunen.
Waar is glucosamine voor honden goed voor?
Glucosamine voor honden wordt vaak gegeven bij:
- Verlichting van artritis veroorzaakt door gewrichtsinstabiliteit (bijv. na beschadiging van de banden), trauma (bijv. fracturen), schade aan kraakbeen of abnormale ontwikkeling.
- Hulp bij de behandeling van letsel aan de wervelkolom.
- Herstel na een gewrichtsoperatie.
- Behoud van prestatie van honden in topconditie.
Werkt glucosamine voor honden?
Er zijn talloze onderzoeken uitgevoerd om de voordelen van glucosamine voor honden te bepalen en of het supplement in de eerste plaats werkt. In één onderzoek bij 35 honden bleek dat het geven van een combinatie van glucosamine en chondroïtine een positief effect had op mensen met artrose, daarom zou het gunstig kunnen zijn bij de behandeling van deze aandoening.
Hoewel de huidige resultaten positief zijn, is er nog meer onderzoek nodig om de voordelen van glucosamine voor honden te bepalen.
De bijwerkingen van glucosamine voor honden
Aangezien glucosamine een natuurlijk supplement is, zijn bijwerkingen zeldzaam, maar ze zijn mogelijk. Enkele van de tot nu toe waargenomen glucosamine-bijwerkingen zijn allergieën en, afhankelijk van de formulering van de glucosamine, kan dit vaker voorkomen wanneer bekend is dat uw hond allergisch is voor vis/schelpdieren, evenals milde gastro-intestinale effecten zoals dunne ontlasting en winderigheid .
Hoe kan ik mijn hond glucosamine en chondroïtine geven?
De ingrediënten glucosamine en chondroïtine worden geleverd als poeder, dat u eenvoudig in het voer van uw hond kunt strooien, en ze zijn ook verkrijgbaar in tablet, capsule en vloeibare vorm. Om de juiste dosering te bepalen, is het een goed idee om eerst met uw dierenarts te overleggen. Uw dierenarts kan u helpen de juiste formulering te vinden en te bepalen of het een goede aanpak is die past bij uw hond.
Geef nooit humaan glucosamine aan honden
Geef uw hond nooit glucosamine of chondroïtine bedoeld voor menselijk gebruik, aangezien dit grotere hoeveelheden van deze ingrediënten kan bevatten, die mogelijk giftig kunnen zijn voor uw hond. Overleg met uw dierenarts wat het juiste supplement is voor uw hond.
Vragen?
Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl
Drs. Robin Holle
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl
Waarom verstopt mijn kat zich onder het bed?
Katten voelen zich veilig in afgesloten ruimtes. Ze kunnen zich verbergen onder uw bed, op de kledingkast of op een andere favoriete kleine plek.
Is verbergen een goed teken?
Is verbergen een goed teken? We weten dat katten zich onder het bed zullen verstoppen als ze zich geagiteerd of bedreigd voelen. Er is echter meer op te merken over dit gedrag dan op het eerste gezicht lijkt.
Hier bekijken we de mogelijke redenen voor de keuze van de schuilplaats van uw kat en bekijken we of het iets is waar een katteneigenaar zich zorgen over moet maken. Heel vaak is het te wijten aan het natuurlijke instinct van een kat om warmte en veiligheid te zoeken, maar het kan ook een teken zijn dat ze zich geagiteerd voelt. Daarom bekijken we dit kattengedrag wat nader.
Waarom verstopt uw kat zich graag onder uw bed?
Katten hebben altijd al een plek willen vinden om te slapen die veilig en beschermd is. Dat is het natuurlijk gedrag van katten. De meeste gedomesticeerde katten zijn voortgekomen uit wilde katten uit het Midden-Oosten die dezelfde voorouders hebben als leeuwen, tijgers en cheeta’s. Wilde katten gaan altijd op zoek naar een plek die bescherming biedt tegen roofdieren, zowel op de grond als in de lucht. Zo zijn een kleine grot uitgehouwen in vegetatie of rotsen de favoriete slaapplaatsen van een wilde kat.
Huiskatten passen hetzelfde instinct toe in de huizen die ze met ons delen. De ruimte onder een bed is de ideale plek voor een kat om zich te verstoppen, omdat het de volgende vijf belangrijke componenten van kattenwelzijn biedt:
- Comfort
- Veiligheid
- Ziekte bescherming
- Angst bescherming
- Slapen/rusten
Uw kat verstopt zich onder het bed voor: comfort
De meeste katten slapen tussen de 15 en 20 uur in een periode van 24 uur. Met zo’n lange slaaptijd is een belangrijk element van kattencomfort de afwezigheid van risico; aanvallen van grotere roofdieren of andere, meer dominante katten zijn een reële mogelijkheid, zelfs voor huiskatten. Door zich onder het bed (of een ander meubelstuk) te verstoppen, kan de kat zich comfortabel en veilig voelen.
Uw kat verstopt zich onder het bed voor: veiligheid
In dezelfde geest als zich prettig voelen, wil een kat zich veilig voelen. Het neemt dingen als harde en plotselinge geluiden of verheven stemmen waar als gevaar. Het acute gehoor van een kat versterkt deze geluiden, waardoor het dier zich soms angstig zal voelen. Verstoppen onder een bed is de natuurlijke manier van uw kat om zich veiliger en buiten bereik van gevaar te voelen.
Katten die drachtig zijn of een nest je kittens hebben, kunnen bijzonder nerveus zijn en minder tolerant zijn voor harde geluiden. Een zwangere kat verbergt zich misschien meer. Zorg ervoor dat u het geluid tot een minimum beperkt als u in de buurt bent van zogende katten. Laat niemand haar of het nest storen. Ja, kittens zijn schattig, maar een gestresste moederkat die overstuur raakt, is niet goed voor hen, of voor de kat zelf. Laat haar beslissen wanneer het tijd is voor u om haar baby’s te ontmoeten, en dwing haar nooit – ze kan agressief worden.
Uw kat verstopt zich onder het bed door: ziekte
De meeste dieren hebben de neiging zich te verstoppen als ze zich niet lekker voelen. Dit is een andere erfenis van de wilde kat. Een ziek dier in het wild zal kwetsbaar zijn voor aanvallen van roofdieren of andere dieren (een roedel wolven zal zich tegen een ziek lid keren en het wegjagen). Daarom hebben honden en katten er een hekel aan om ons (hun mededieren) te laten zien dat ze op de een of andere manier zwak of zwak zijn.
Een kat kan zich onder het bed of ergens anders donker en stil verstoppen als hij zich onwel voelt of gewond is. In een dergelijke omstandigheid kunt u het beste goed op het gedrag van uw kat letten en indien nodig stappen ondernemen om haar zich beter te laten voelen. Als uw kat begint te braken en zich onder het bed gaat verstoppen, bel dan uw dierenarts en vraag advies.
Uw kat verstopt zich onder het bed vanwege: angst
Net zoals een kat zich onder het bed verbergt om zich veilig te voelen wanneer hij harde of plotselinge geluiden hoort, kan het zijn dat hij zich verbergt als u bijvoorbeeld een feestje of andere verandering in uw huis heeft. De komst van een nieuwe mensenbaby of een nieuw huisdier kan uw kat van streek maken, vooral ook omdat het een solitair dier is.
Een verlegen kat kan zich natuurlijk veiliger voelen door zich te verstoppen, dus houd er rekening mee dat u ze voldoende tijd en ruimte moet geven om te leren naar buiten te komen en zich zelfverzekerd te voelen wanneer ze er klaar voor zijn.
Belangrijk is dat als uw kat onnodig veel tijd onder het bed doorbrengt vanwege angst, u verschillende therapieën kunt overwegen om haar te helpen . Vraag uw dierenarts om u door te verwijzen naar een klinisch gedragstherapeut voor katten die gespecialiseerd advies geeft.
Uw kat verstopt zich onder het bed om: te rusten en te slapen
Onder normale omstandigheden doet uw kat dit waarschijnlijk om te slapen. Wanneer uw kat dommelt voelt zij zich het meest kwetsbaar. Daarom zal ze een slaapplaats zoeken die zowel beschutting biedt tegen de elementen als beschutting tegen vijanden. Verscholen onder een bed zal uw kat zich niet alleen veilig voelen, maar ook weten dat ze niet gestoord zal worden tijdens haar welverdiende rust.
Waar verstoppen katten zich nog meer graag?
Om te weten wat de belangrijkste redenen zijn waarom een kat zich onder het bed verstopt, kunt u bekijken wat haar van streek maakt. Ze wil misschien alleen maar slapen, maar ze kan ook angstig, gewond of ziek zijn.
Enkele andere plaatsen waar u misschien een kat vindt die zich verstopt:
- Achter gordijnen
- Achter warme keukenapparatuur
- Onder een houten dek
- Onder struiken in de tuin
- In een keuken- of badkamergootsteen
- In of op kasten en kleerkasten
- In tassen of koffers
- In kartonnen dozen
- Onder dekens
Moet u voorkomen dat uw kat zich onder het bed verstopt?
Tenzij u het bed moet verplaatsen of toegang moet krijgen tot iets eronder, moet u uw kat rustig laten liggen. Er is echter een voorbehoud: als uw kat gewoonlijk onder het bed ligt en niet altijd slaapt, kan ze van streek of slecht zijn of andere medische problemen hebben. Als u haar elk uur of zo controleert, zou u een duidelijke indicatie moeten krijgen van haar gezondheid.
Plekken waar een kat zich NIET mag verstoppen
Er zijn plaatsen waar een kat zich verstopt waarvan we weten dat ze gevaarlijk zijn. Uw kat beseft misschien niet in welk gevaar ze verkeert als ze achter een radiator of in een wasdroger slaapt. Ze is er tenslotte alleen maar omdat het voor haar veilig voelt.
Laten we eens kijken naar enkele plaatsen waar u uw kat ervan moet weerhouden zich erin te verstoppen.
Katten mogen zich niet verstoppen: in huishoudelijke apparaten
Sommige katten vinden troost in een wasdroger of wasmachine. De trommel heeft een perfect formaat en is vaak behoorlijk warm. Sta dit niet toe – houd de deur dicht en plaats ook een waarschuwingsbord op de deur.
Houtkachels zijn, als ze regelmatig worden gebruikt, warm en gezellig voor een kat, maar deze bed keuze is onverstandig. Nogmaals, houd de deur van de kachel dicht en plaats een waarschuwingsbord op de deur, zodat gebruikers altijd zullen controleren of uw kat niet binnen is. Tip: Heeft u een kat, controleer dan altijd keukenapparatuur, ovens en houtkachels voordat u ze aanzet.
Katten mogen zich niet verstoppen: in garages en onder auto’s
Katten liggen ook graag onder auto’s. Ze hebben een 360 graden uitzicht op de wereld om hen heen en zijn beschut. Als de auto de afgelopen uren is gebruikt, straalt deze ook warmte uit naar de grond. Verstoppen onder een auto is echter om voor de hand liggende redenen buitengewoon gevaarlijk, en als katteneigenaar moet u voorkomen dat uw kat zo’n plek kiest.
Verstoppen in een garage is net zo gevaarlijk en moet worden vermeden. De garages van de meeste mensen bevatten gereedschapskisten, scherpe voorwerpen, elektrische machines en verschillende chemicaliën zoals onkruidverdelgers en antivries.
Katten kunnen ook in garages worden opgesloten – als uw kat verdwijnt wanneer ze normaal gesproken naar huis zouden terugkeren, vraag dan uw buren om hun schuren en garages te controleren – uw kat kan binnen vastzitten.
En vergeet niet de zolder- en kelderruimtes te bekijken.
Hoe krijgt u uw kat onder uw bed vandaan?
Als u uw kat van onder uw bed moet halen, zijn er verschillende manieren om dit te doen. Eerst en vooral moet u ervoor zorgen dat u haar naar een rustige en stille kamer brengt. Als u probeert haar onder het bed weg te slepen, dan zal dat tot niets dan ergernis en nodeloos gedoe leiden.
Tenzij u uw kat binnen enkele seconden moet weghalen, kunt u de volgende methode proberen om haar van onder het bed te verleiden:
- Spreek haar toe met een rustige en liefdevolle stem
- Bied haar traktaties of eten aan, misschien zelfs wel iets bijzonder lekkers?
- Wees vooral geduldig en probeer haar niet fysiek naar buiten te slepen
- Als snoepjes en eten niet werken, probeer haar dan met uitdagend speelgoed te lokken.
Waarom zou een kat zich plotseling gaan verstoppen?
Onthoud dat als uw kat te veel tijd onder uw bed doorbrengt, er iets mis kan zijn en dat ze er waarschijnlijk niet alleen is om te slapen. Als u haar eenmaal uit haar schuilplaats hebt verleid, controleer haar dan op verwondingen en check haar gezondheidstoestand (als ze overgeeft en lusteloos is, breng haar dan naar de dierenarts.
Zorg er samen met fysieke controles voor dat ze gelukkig is. Een verdrietige en depressieve kat eet misschien niet, ze is misschien erg vocaal, ze plast misschien niet in haar bak en ze kan zichzelf obsessief verzorgen. Hoe vreemd haar verstopgedrag ook is, wees altijd waakzaam voor uw kat. Misschien probeert ze u iets te vertellen.
Vragen?
Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl
Drs. Robin Holle
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl
Bron: Karen Wild, CCAB gecertificeerd klinisch diergedragstherapeut
Hoe lang kunt en mag u uw hond alleen laten?
De meeste eigenaren zouden graag elk moment met hun hond doorbrengen, maar dat gaat helaas niet altijd. Ook voor u is het waarschijnlijk onvermijdelijk dat u uw hond op een bepaald moment alleen moet laten en dan vraagt u zich misschien af: ‘hoe lang kan en mag ik mijn hond alleen laten?’ Kan mijn hond een volledige werkdag aan? Of heeft hij mij nodig om tijdens de lunch even uit gelaten te worden?
Hoe lang mag u een hond alleen laten?
Elke individuele pup zal verschillen, maar de algemene regel is om volwassen honden slechts vier opeenvolgende uren alleen te laten. Honden zijn sociale dieren, ze snakken vaak naar regelmatige menselijke aandacht en zonder dat raken ze verveeld en eenzaam.
Bovendien is het zo dat volwassen honden hun plasje meestal maar zes tot acht uur kunnen ophouden, dus moet u hier rekening mee houden als u ze alleen laat. En terwijl u weg bent, hebben ze natuurlijk ook altijd vers, schoon drinkwater beschikbaar.
Hoe lang kunt u een puppy alleen laten?
Puppy’s jonger dan zes maanden mogen niet langer dan twee uur alleen worden gelaten. En het is een goed idee om de tijd die ze alleen doorbrengen geleidelijk op te bouwen om te voorkomen dat ze verlatingsangst krijgen. Als u uw puppy toch alleen laat, is het een goed idee om ze in een met hekjes afgezette ruimte te plaatsen, of laat ze in een puppy-proof kamer. Het plaatsen van puppy’s in een bench of puppy-proof ruimte zal voorkomen dat ze op alles in het zicht gaan kauwen en ook voorkomen dat ze schade aan richten.
Idealiter zou u een puppy niet meer dan een paar uur per keer gedurende de dag in de bench moeten laten, omdat te veel tijd in de bench ervoor kan zorgen dat hij gestrest raakt.
Hoe lang kunt u een oudere hond alleen laten?
Ongeveer twee tot vier uur. Hoe lang u een oudere hond alleen kunt laten, hangt af van of hij gezondheidsproblemen heeft en hoe vaak hij moet plassen (oudere honden moeten normaal gesproken wat vaker naar het toilet).
Moet ik een andere hond nemen om mijn hond gezelschap te houden?
Het nemen van een andere hond mag nooit worden gezien als een alternatief voor menselijk gezelschap, aangezien de meeste honden menselijke interactie waarderen, zelfs als ze samenleven met een andere hond. En hoewel honden over het algemeen sociale dieren zijn, zijn er ook honden die het gezelschap van andere honden niet leuk vinden en liever alleen zijn. Dat betekent dat het erbij plaatsen van een andere hond averechts kan werken en kan resulteren in conflicten en pestgedrag.
Wat moet ik met mijn hond doen als ik de hele dag werk?
De hele werkdag is veel te lang om uw hond alleen thuis te laten, dus u moet ervoor zorgen dat uw pup gedurende deze tijd wordt verzorgd of ergens anders wordt ondergebracht. Als u tijdens de lunch naar huis kunt, laat ze dan even lekker uit. Dat is een fijne onderbreking van een dag alleen. Als dit niet mogelijk is, kunt u in plaats daarvan een hondenuitlater regelen of inhuren.
Hondenuitlater of hondenopvang
En als uw pup sociaal is met andere honden en mensen dan is een hondenopvang een uitstekende optie. Uw hond kan dan de hele dag kan spelen en er is ook altijd iemand in de buurt om een oogje in het zeil te houden. Selecteer de hondenopvang of hondenuitlater zorgvuldig en zoek naar mensen met goede recensies en positieve aanbevelingen. Denk ook aan de individuele eigenschappen van uw pup, hoe vaak ze geknuffeld willen worden en hoe vaak ze spelen met u. Als u ’s avonds thuiskomt, vergeet dan niet om uw hond veel aandacht te geven, want hij zal u waarschijnlijk behoorlijk gemist hebben.
Kan ik mijn hond een weekend alleen thuis laten?
Nee, u mag uw hond nooit zo lang alleen thuis laten. Als u een nachtje weg bent en u kunt uw pup niet mee nemen, regel dan iemand die op uw hond past. Vrienden en familie zijn de ideale oplossing, maar als dit niet mogelijk is, zoek dan een kennel of een hondenoppas. Hondenoppassers zijn een geweldig idee voor honden die van hun comfort thuis houden, aangezien ze uw hond normaal gesproken in hun eigen huis komen bezoeken terwijl u weg bent.
Tips om een hond alleen thuis te laten
Als u uw hond alleen thuis laat, is het een goed idee om wat voorbereidingen te treffen voordat u weggaat, zodat ze u niet te veel zullen missen als u weg bent:
- Zorg ervoor dat ze voldoende beweging hebben gehad: neem ze mee voor een flinke wandeling voordat u gaat, zodat ze meer kans hebben om te dutten en zich niet zullen vervelen.
- Gebruik speelgoed dat voedsel uitdeelt: dit zal ze bezig houden tijdens uw afwezigheid en kan helpen om destructief gedrag te voorkomen.
- Koop een camera voor huisdieren: dit is een geweldig idee om eigenaren gemoedsrust te geven dat hun pup veilig is, niet van streek is en geen kattenkwaad uithaalt.
Uw hond gerust alleen achter laten
Vergeet niet om uw hond nooit voor langere tijd alleen te laten, omdat het uiteindelijk niet eerlijk voor hem is. Als u voor een lange periode weg moet (bijvoorbeeld een hele werkdag of een nacht), zijn er nu gelukkig een groot aantal opties beschikbaar, waaronder hondenuitlaters, oppas, dagopvang, kennels en zelfs huisdierhotels, om ervoor te zorgen dat uw huisdier goed verzorgd is en u ze gerust achter kunt laten.
Vragen?
Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl
Drs. Robin Holle
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl
FOPS bij de kat
Wat is Feline Orofacial Pain Syndrome (FOPS)?
Feline orofaciaal pijnsyndroom is een aandoening die wordt gekenmerkt door gezichts- en tongverminking en andere gedragskenmerken die wijzen op ongemakken in de mond en in het gezicht (bijvoorbeeld overdreven lik- en kauwbewegingen). Het ogenschijnlijke ongemak en/of de verminking staan niet in verhouding tot eventuele oorzaken van de pijn (bijvoorbeeld tandjes).
Welke soort kat kan FOPS krijgen?
FOPS wordt gekenmerkt door gezichts- en tongklachten en aangetaste katten vertonen meestal overdreven lik- en kauwbewegingen en zitten met hun poten in de mond. Meer ernstige gevallen kunnen hun tong en lippen verminken en in de meest ernstige gevallen kan zelfs een operatie nodig zijn om tongscheuren te herstellen. Meestal lijkt het ongemak aan één kant erger te zijn. Het schijnbare ongemak is vaak aanvalsgewijs en aanvallen van pijn kunnen worden veroorzaakt door tongbewegingen, bijvoorbeeld tijdens het verzorgen, eten of drinken. Aanvallen van pijn kunnen enkele minuten tot enkele uren duren en worden vaak voorafgegaan door een korte periode van gedrag dat angst suggereert. Sommige katten hebben meer continu ongemak, lopen een groter risico op verminking en kunnen ook anorexia hebben of niet bereid zijn om te eten. FOPS komt het meest voor bij de Birmese kat, maar de aandoening kan worden gezien in elke variëteit, waaronder Siamees, Tonkinese, Burmilla en de tamme korthaar. Er wordt wel gedacht dat FOPS een erfelijke aandoening is. Katten van elke leeftijd kunnen FOPS oplopen, maar veel getroffen katten zullen de eerste klinische symptomen vertonen bij het doorbreken van de blijvende tanden, d.w.z. tandjes. Laesies in de mond, vooral tandaandoeningen, en omgevingsstress kunnen de aandoening verergeren.
Wat is de oorzaak van FOPS?
FOPS heeft overeenkomsten met trigeminusneuralgie bij mensen en is een neuropathische pijnstoornis, d.w.z. pijn als gevolg van abnormale verwerking van pijnsignalen door het zenuwstelsel. De nervus trigeminus brengt sensorische informatie, bijvoorbeeld pijn en aanraking rond het gezicht en de mond, over naar de hersenen. Er wordt wel gesuggereerd dat bij aangetaste katten deze zenuw niet in orde is. Wanneer bij FOPS deze zenuw wordt geprikkeld, bijvoorbeeld tijdens het doorkomen van de tandjes of bij een tandaandoening, dan stuurt de zenuw een ongepast groot pijnsignaal door. Aandoeningen van neuropathische pijn kunnen sterk worden beïnvloed door omgevingsfactoren (stelt u zich voor dat u hoofdpijn heeft – het kan worden verergerd door stress). De meest voorkomende omgevingsfactor die FOPS kan veroorzaken, is stressvolle interactie met andere katten, bijvoorbeeld huisgenoten of buurtkatten die het huis- en tuingebied binnendringen. Bezoeken, bijvoorbeeld aan shows, dierenartspraktijken en catteries, kunnen ook een trigger zijn.
Hoe wordt de diagnose FOPS gesteld?
Er is geen definitieve diagnostische test voor deze ziekte en de diagnose wordt gesteld op basis van de karakteristieke klinische symptomen, eliminatie van andere verklaringen en identificatie van bijdragende oorzaken.
1. Andere oorzaken van aangezichts- en mondpijn uitsluiten.
- Medisch onderzoek. Uw dierenarts zal uw kat onderzoeken op andere oorzaken van mondpijn, met name tandaandoeningen. Tandziekte zal ervoor zorgen dat de kat van streek raakt. Het verschil tussen FOPS en meer eenvoudige tandheelkundige aandoeningen is echter dat bij FOPS de reactie op de pijn ongepast is en wordt gekenmerkt door verminking. Uw dierenarts kan andere tests aanbevelen, zoals bloedonderzoek of röntgenfoto’s.
- Neurologisch onderzoek. Hoewel wordt gedacht dat FOPS te wijten is aan misfiring van de trigeminuszenuw, zullen de tests om de functie van deze zenuw te onderzoeken een normale uitslag vertonen. Deze tests omvatten het licht aanraken van het gezicht, de ogen en de lippen van uw kat om vast te stellen of er gevoel aanwezig is. De aanwezigheid van neurologische problemen zoals het niet voelen van aanraking of het sluiten van de mond is niet consistent met FOPS. Tests om de trigeminuszenuw specifiek te onderzoeken kunnen worden aanbevolen, bijvoorbeeld magnetische resonantie beeldvorming (MRI).
2. Onderzoek en behandeling van tandheelkundige aandoeningen.
- De meeste gevallen van FOPS worden veroorzaakt door parodontitis en het is essentieel dat dit wordt onderzocht en behandeld, zelfs als de kat bij onderzoek slechts een beetje gingivitis (ontsteking van het tandvlees) lijkt te hebben. Vergeet niet dat bij FOPS de trigeminuszenuw een ongepaste boodschap uitzendt en dus moet een zelfs schijnbaar minimale tandaandoening wel worden behandeld. Katten zijn vatbaar voor katachtige orale resorptieve laesies (FORL’s) die verborgen kunnen zijn onder plaque of het gezwollen tandvlees. FORL’s worden gekenmerkt door verlies van het tandglazuur en blootstelling van de gevoelige pulp en zijn zeer pijnlijk. Het is erg belangrijk om tandheelkundige aandoeningen snel te identificeren en te behandelen. Uw dierenarts zal hoogstwaarschijnlijk röntgenfoto’s van de tanden aanbevelen en kan een verwijzing naar een veterinaire tandheelkundige specialist voorstellen.
3. Het identificeren van omgevingsstress en triggers.
- Omdat omgevingsfactoren FOPS kunnen beïnvloeden, is het belangrijk om te zoeken naar mogelijke bijdragende factoren, bijvoorbeeld sociale stress. Identificatie van sociale incompatibiliteit in een huishouden met meerdere katten is een belangrijke stap.
Factoren om te overwegen zijn onder meer;
- Heeft de kat een eigen veilig kerngebied (d.w.z. eigen kattenbak, voederplaats en privéruimte)?
- Visuele toegang tot het huis, kan de getroffen kat bijvoorbeeld een andere kat door een raam zien?
- Punten van in- en uitgang, bijvoorbeeld, blokkeert een andere kat de toegang om in, uit of zelfs binnen een territorium te gaan?
- Is er voldoende privacy?
- Is de kat in staat om zijn natuurlijke gedragsstrategieën te gebruiken om met stress om te gaan – zoals verbergen, verheffen en afstand houden?
Hoe wordt FOPS behandeld?
Het belangrijkste doel van de behandeling van FOPS is om het ongemak te verminderen, de verminking te beperken en de onderliggende triggers te identificeren en te behandelen of te voorkomen
- Verminking voorkomen. Totdat het ongemak kan worden aangepakt, moet verminking worden voorkomen door een Elizabethaanse kraag en / of pootverband te gebruiken. Dit is een pijnlijke aandoening en alleen voorkomen dat uw kat verminkt wordt zonder te proberen het ongemak te voorkomen, is ongepast.
- Identificeer en behandel tandheelkundige aandoeningen.
- Identificeer en verminder omgevingsstress. Het is van essentieel belang dat er een passende verdeling is van de vijf essentiële kattenbronnen – voedsel, water, rustplaatsen, kattenbak en punten van binnenkomst en uitgang in het gebied. Uw kat moet ook een privéruimte (s) hebben en het vermogen om zich te verbergen en zichzelf te verheffen om stress onder controle te houden. Gebruik van diffusers of sprays die feline gezichtsferomoon F3 of Valeriaan etherische olie bevatten, kan nuttig zijn.
- Verminder ongemak. Uw kat kan medicijnen voorgeschreven krijgen om ongemak te verminderen. Voor milde gevallen kunnen dit niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen zijn zoals Metacam . Deze veel voorkomende pijnstillers zijn echter niet altijd effectief voor neuropathische pijn en daarom kan uw dierenarts andere (dier-)geneesmiddelen adviseren. Geneesmiddelen die worden gebruikt om neuropathische pijn te behandelen, zijn meestal anti-epileptica zoals fenobarbital, carbamazepine, gabapentine of antidepressiva zoals amitriptyline. Deze medicijnen verminderen misfiring van zenuwen en verminderen bijgevolg pijn.
Wat is de prognose van FOPS?
Klassiek is FOPS een episodische aandoening, althans in eerste instantie. De eerste episode kan worden gezien bij het doorkomen van tandjes en de tweede is misschien pas als uw kat op latere leeftijd parodontitis ontwikkelt. Na het starten van de behandeling moet het ongemak binnen 3 dagen verminderen en is het meestal afwezig of zeldzaam na 7 dagen therapie. Er moeten pogingen worden gedaan om medicatie na 4 weken af te bouwen, vooral als de predisponerende oorzaken zijn behandeld of zijn verdwenen. Voor onvolgroeide katten die permanente tanden uitbarsten, zal het ongemak verdwijnen wanneer het permanente gebit volledig is uitgebarsten. Vraag veterinair advies voordat u stopt met het geven van een medicijn – plotselinge stopzetting van fenobarbital kan ontwenningsaanvallen veroorzaken.
Helaas blijven bij een deel van de katten de symptomen van FOPS aanwezig, d.w.z. er is geen remissie en langdurige therapie is vereist. Bovendien kan pijn moeilijker te behandelen zijn en soms is meer dan één medicijn nodig om het ongemak onder controle te houden. Kittens die zich presenteren met FOPS tijdens het doorkomen van de tanden zullen zich hoogstwaarschijnlijk opnieuw presenteren als oudere katten, daarom wordt profylactische tandheelkundige gezondheidszorg, het behoud van de mondgezondheid en het voorkomen van parodontitis geadviseerd. Ook de milieu stress moet worden beperkt. Het aantal katten in het huishouden moet worden beperkt tot sociaal compatibele niveaus en er moet zorgvuldig op worden gelet als er nog meer katten moeten worden geïntroduceerd.
Kan ik mijn kat of zijn familieleden fokken?
FOPS wordt verondersteld overgeërfd te zijn en een autosomaal recessieve overerving zou passen bij de beperkte gegevens die beschikbaar zijn. Een autosomaal recessieve overerving zou betekenen dat zowel de kater alsook de poes de aandoening hebben of dragen. Omdat omgevingsfactoren zoals tandziekte en stress de ziekte beïnvloeden, zal niet elke kat met een aangetast genotype klinische symptomen moeten hebben. Bovendien kunnen de tekenen van de ziekte optreden nadat de kat is opgegroeid. Dit maakt het bijzonder moeilijk voor een raskatten fokker om ziektevrije dieren te selecteren en het is te hopen dat uiteindelijk het ziektegen kan worden geïdentificeerd om eenvoudige screening mogelijk te maken. In de tussentijd wordt fokkers geadviseerd om geen kat te fokken die tekenen van de ziekte heeft gehad, zelfs als de symptomen niet aanhoudend zijn.
Vragen?
Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl
Drs. Robin Holle
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl
bron: World-Class Veterinary Specialists for Small Animals – Fitzpatrick Referrals
Waarom zijn katten bang van komkommer?
Wie heeft de You Tube filmpjes van katten, die een gat in de lucht springen wanneer ze een komkommer naast zich op de grond zien liggen, niet gezien? Grappig? Zonder twijfel, maar waarom reageren katten zo heftig op een simpele komkommer?
Zijn katten echt bang voor komkommers?
Nou, daar lijkt het zeker op. Er zijn een paar theorieën die de ronde doen, maar experts moeten nog met een definitief antwoord komen. De meeste gedragsdeskundigen op het gebied van katten zijn het erover eens dat in plaats van de komkommer zelf de angst uit het onverwachte komt.
Zien juist wanneer ze het niet verwachten
In veel van de video’s die het internet overspoelen, zie je een eigenaar stiekem een komkommer op de grond leggen terwijl een kat aan het eten is of achter de rug van de kat. Volgens diergedragsspecialist Dr. Roger Mugford worden de natuurlijke schrikreacties van een kat veroorzaakt door het onverwachte zien van een ongewoon object wanneer ze het juist niet verwachten.
Heeft u dit filmpje over katten en komkommers al gezien?
Intense reactie op verrassingen
Katten zijn over het algemeen nogal op hun hoede voor hun omgeving. Ze staan bekend om hun snelle reacties op waargenomen gevaren, dus het is waarschijnlijk dat ze een intense reactie zullen hebben op eventuele verrassingen die naast hen worden geplaatst.
Denken katten dat komkommers slangen zijn?
Een andere mogelijke theorie die door specialisten op het gebied van dierengedrag wordt geopperd, is dat katten slangen niet kunnen verdragen en ze daarom altijd vermijden. Dit betekent dat de plotselinge verschijning van een lang, slank groen object ervoor kan zorgen dat katten snel gaan denken en handelen.
Katten willen niet gebeten worden
Gecertificeerd diergedragsdeskundige, Jill Goldman, vertelde National Geographic dat wanneer de natuurlijke schrikreacties van katten worden geactiveerd, ze zullen proberen om daar zo snel mogelijk weg te komen en om het dan van een afstand opnieuw te beoordelen. Bovendien zullen katten, wanneer ze iets zien glijden over de vloer, hoog in de lucht springen om te voorkomen dat ze gebeten worden.
Waarom zijn katten bang voor bananen?
Het lijkt erop dat katten niet alleen bang zijn voor komkommers, maar ook voor bananen. Ja, een ander ongevaarlijk stuk fruit dat niet goed samen met katten. Het blijkt dat de banaan niet lekker ruikt voor katten. Bananen scheiden een chemische stof af die giftig is voor katten, dus een kat kan ook intens reageren op een verrassingsbanaan.
Zijn katten bang voor water?
Er is niet alleen een angst voor komkommers en bananen bij onze trouwe viervoeter, maar ook voor water zijn katten bang. Veel katten zijn hydrofoob zijn en zullen ten koste van alles water vermijden. Dierengedragsdeskundigen zeggen dat dit kan komen doordat katten moeite hebben om zich effectief af te drogen nadat ze nat zijn geworden. Daarbij kan het water de vacht van beschermende vetten ontdoen of hun huid irriteren.
Katten versus komkommers
Hoewel de video’s van katten echt heel leuk zijn, lijkt het erop dat wij kattenbezitters moeten vermijden om praktische grappen te maken over onze harige vrienden.
Kattengedragsexperts raden af om onze katten in de maling te nemen, omdat dit kan leiden tot een deuk in het vertrouwen dat katten in ons mensen hebben. Bovendien kunnen katten zichzelf verwonden, iets breken of langdurige stressproblemen krijgen.
Al met al niet het algemene effect dat we hopen te hebben op onze trouwe viervoeters. Er zijn bovendien zoveel manieren om plezier te hebben met onze katten, dat het onnodig lijkt om ze bang te maken.
Vragen?
Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl
Drs. Robin Holle
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl
Mag mijn hond komkommer eten?
Wie vindt komkommer nou niet lekker? Heerlijk fris bij een salade of op een broodje gezond. Of gewoon zo uit het vuistje. Deze calorie-arme snack wordt door veel mensen gewaardeerd.
Maar mogen onze honden ook komkommer eten? Blijf lezen om erachter te komen of honden komkommers mogen hebben, zodat u weet of u ook een paar plakjes voor uw pup moet bewaren.
Mogen honden komkommers eten?
Ja, honden mogen komkommers eten, wel met mate. Deze groenten bestaan voor ongeveer 96% uit water en bevatten ook wat mineralen en vitamines. Maar wees voorzichtig bij het voeren van komkommer aan uw pup, aangezien grote hoeveelheden van deze groente tot spijsverteringsproblemen kunnen leiden.
En, zoals bij alle menselijke voeding, moet u uw dierenarts vragen of uw hond komkommer mag hebben voordat u deze voeding aan hem aanbiedt.
Zijn komkommers goed voor honden?
Ja, komkommers zijn een veilige traktatie voor honden. Zoals we al zeiden, hebben komkommers een zeer hoog watergehalte en een lage caloriewaarde, wat betekent dat ze een goed alternatief zijn voor andere menselijke voedingsmiddelen die veel vet en suiker bevatten.
Komkommers bevatten weinig calorieën
Het is een geluk dat honden komkommers kunnen eten, want ze zijn een van de weinige versnaperingen voor de mens die weinig calorieën bevatten. Dit is dus goed nieuws voor pups met overgewicht en diabetes. Als de dierenarts het groene licht geeft, zijn een paar plakjes komkommer als beloning voor goed gedrag, de perfecte traktatie.
Traktaties speciaal voor honden
Het blijft overigens altijd het beste om uw pup traktaties te geven die speciaal voor honden zijn gemaakt, in plaats van voedsel dat bedoeld is voor mensen. Dit komt omdat deze hondensnoepjes speciaal voor pups zijn samengesteld, wat betekent dat ze minder snel spijsverteringsproblemen veroorzaken, en er zijn ook speciale snacks die kunnen bijdragen aan de algehele voeding van uw pup. Voor diabetische en zwaarlijvige pups zijn er ook enkele caloriearme hondensnacks beschikbaar.
Komkommers zitten boordevol vitamines
Vitamine B, C en K zijn enkele van de voedingsstoffen die aanwezig zijn in elk plakje komkommer. Dit is echter niet echt belangrijk voor onze pups, omdat pups in staat moeten zijn om alle voedingsstoffen die ze nodig hebben, te halen uit het complete, speciaal samengestelde hondenvoer.
Hoe geef ik komkommer aan mijn hond?
Als uw dierenarts ja heeft gezegd op de vraag ‘mag mijn hond komkommer eten’, dan kunt u dit voer op een veilige manier aan uw hond aanbieden:
- Was komkommer altijd voordat u hem aan uw hond aanbiedt
- Verwijder de schil en zaden
- Snijd de komkommer in kleine stukjes
- Bied uw pup alleen gewone komkommer aan en voeg nooit kruiden of andere ingrediënten voor menselijke voeding toe
- Voer komkommer in kleine hoeveelheden aan uw hond en geef hem af en toe een paar plakjes als traktatie
Mogen honden ingemaakte komkommers eten?
Nee, u moet voorkomen dat u uw hond ingelegde komkommers geeft, aangezien deze menselijke ingrediënten bevatten die niet geschikt zijn voor honden, of zelfs schadelijk zijn. Ingelegde komkommers hebben bijvoorbeeld meestal een hoog zoutgehalte en bevatten vaak knoflook, een ingrediënt dat giftig kan zijn voor pups. Daarom is het het beste om komkommer altijd puur aan uw hond te geven.
Mogen puppy’s komkommer eten?
Ja, puppy’s kunnen ook genieten van een hap komkommer. Maar zorg ervoor dat u het in kleine, hapklare stukjes snijdt om het voor hen gemakkelijker te maken om te eten en verstikking te voorkomen. Houd ook rekening met hoeveelheden, want te veel komkommer kan maagklachten veroorzaken. En vraag altijd eerst toestemming van uw dierenarts voordat u uw pup mensenvoer aanbiedt.
Bied eerst een hapklaar stukje aan
Zoals altijd, wanneer u uw hond een nieuw voer aanbiedt, begin dan met het geven van een kleine hoeveelheid (bied hem bijvoorbeeld een hapklaar stuk aan) en houd zijn reactie hierop in de gaten. Als er ongebruikelijke symptomen zijn, zoals braken, piepende ademhaling of sloom worden, bel dan uw dierenarts voor hulp en advies.
Wist u dat selderij ook kan worden aangeboden als caloriearme hondensnack? En ja, veel honden vinden een banaan niet te versmaden.
Vragen?
Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl
Drs. Robin Holle
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl