Categorie: Gewricht en Spier

Thermografie is een methode van onderzoek die al lang gebruikt wordt bij allerlei werkzaamheden. Zo wordt het gebruikt bij de olie/gaswinning, elektriciteitscentrales maar ook als aanvullend onderzoek voor medische doeleinden.

Hoe werkt thermografie?

Een infrarood thermografische scanner zet thermische stralingsenergie van de huid om in elektrische signalen op een scherm. De temperatuursverschillen worden gekoppeld aan verschillende kleuren, waardoor een tweedimensionaal beeld van de huidtemperatuur gecreëerd wordt. Minimale temperatuurverschillen van <0.1ºC graden kunnen zichtbaar gemaakt worden, terwijl onze handen maar een verschil van 3ºC graden kunnen waarnemen. Als aanvulling voor het normale onderzoek bij kreupelheden kan warmte activiteit waargenomen worden. Dit kan het gevolg zijn van een ontstekingsreactie, atrofie, neurologische letsels en nieuwgevormd weefsel waardoor meer bloeddoorstroming en daardoor meer warmteproductie plaats vindt.

Redenen voor thermografie

Deze niet-invasieve onderzoeksmethode is weinig belastend omdat het paard geheel niet aangeraakt wordt. Het is niet alleen bruikbaar bij een bestaande kreupelheid, maar kan ook gebruikt worden ter preventie en bij revalidatie van blessures. Duidelijk verdachte plekken kunnen gericht in beeld gebracht worden waarbij beide kanten van het paard met elkaar vergeleken worden. Ook is het mogelijk het gehele paard te analyseren (full body scan) op mogelijke pijnlijke plekken. Sommige sportpaardendierenartsen analyseren eerst het thermografisch beeld en gaan daarna het paard op de gangbare manier onderzoeken. Om een goed thermografisch beeld te krijgen is het belangrijk dat het paard in rust is en een schone en droge vacht heeft. Het is echter belangrijk deze methode als een aanvulling te zien om zo het totale beeld compleet te krijgen.

Enkele voorbeelden van het thermografisch onderzoek:

Rechtsvoor een hoefgewrichtsontsteking


Rechtsvoor ontsteking kogel

Rug reactie lendenen en bekkenaansluiting

Vragen?

Neem gerust contact met ons op,

Drs. Maarten van Dijck
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Volgens meerdere onderzoekers zijn rugproblemen bij paarden één van de belangrijkste veroorzakers van een verminderde prestatie en afwijkende gangen bij sport- en racepaarden. Dikwijls is goed mogelijk om met behulp van een gedegen klinisch onderzoek aan te tonen dat er rugprobleem zijn. De moeilijkheid schuilt in het feit om de exacte diagnose te stellen.

Begrijpen waarom

Zodra rugpijn wordt vermoed of is vastgesteld, moet de veroorzaker hiervan nog worden gevonden. Hierbij zijn beeldvormende technieken (zoals röntgen en echo) van wezenlijk belang. Dankzij de sterke verbetering van deze technieken in de afgelopen jaren, kan men nu defecten aantonen op plaatsen waar men eerder niet bij kon. Met de combinatie van röntgen en echo kan men de wervelkolom nu beter in beeld brengen. Hierdoor kan ook beter een verklaring gevonden worden voor onduidelijke rugklachten. Speciale beeldvormende technieken (via universiteitsklinieken) vormen een waardevolle aanvulling op het “begrijpen” van de wervelkolom en zijn omringende weefsels.

Voor de liefhebbers

Een iets technischer stukje:
Men verdeelt de wervelkolom in vier regio’s. Het gebied van de laatste borstwervels (T10-T18), de overgang van de borstwervels naar de lendenwervels (T16-L2), de lendenwervels (L2-L5) en de overgang van de lendenwervels naar de bekkenwervels (L5-S1). Kortom het hele horizontale gedeelte van de paardenrug is zo opgedeeld. Aan elk gebied is een “overkoepelend syndroom” gekoppeld.

Door de rug met zijn problemen zo in te delen kan men een betere therapeutische behandeling in stellen en is de prognose aanmerkelijk verbeterd.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op,

Drs. Maarten van Dijck
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Voor optimale sportprestaties moet een paard pijnloos lopen. Kreupelheid is helaas een veelvoorkomende probleem bij het paard. Kreupelheid is letterlijk een stoornis in het normale gebruik van een of meerdere ledematen. Oorzaken kunnen komen uit pijn in de hals, schoft, schouder, rug, lendenen, heupen, benen of voeten. Hierbij kunnen ontstekingen optreden in o.a. botten, gewrichten, pezen, peesscheden, slijmbeurzen, spieren en zenuwen. Het vaststellen van de juiste plek is belangrijk voor een succesvolle behandeling.

Hoe ziet een kreupelheidsonderzoek eruit?

De dierenarts gebruikt een specifiek systeem om onderzoek te doen. Afhankelijk van de oorzaak bevat een dergelijk onderzoek de volgende onderdelen:

• Medische geschiedenis: heeft men de oorzaak toevallig gezien; heeft het paard al eerder last gehad van deze blessure; ziet men verbetering of verergering van het probleem.
• Inspectie in rust: aandacht wordt geschonken aan stand, balans en eventuele verwondingen of verdikkingen.
• Beoordeling van de gangen: stap, draf en galop worden beoordeeld deels op harde en deels zachte bodem. Verkorte passen, onregelmatig plaatsen van de voeten, stijfheid en hoofdbeweging worden beoordeeld.

De mate van kreupelheid wordt beoordeeld aan de hand van een vast schema. Hierbij wordt de ernst
aangegeven met symbolen:
   niet kreupel –
   onzekerheid over kreupelheid +/-
   gering kreupel +
   duidelijk kreupel ++
   ernstig kreupel +++

• Palpatie: verdachte pezen, banden gewrichten, spieren etc. worden met de hand beoordeeld op warmte zwelling en pijnlijkheid. Hierbij behoort ook een hoefonderzoek met percussie en visitatie.
• Buigproeven: door het tijdelijk uitoefenen van druk op gewrichten, banden en pezen komt pijnlijkheid in deze gebieden tot uiting bij het wegdraven.

• Diagnostische anesthesie van zenuwen of gewrichten: van de hoef tot aan het bovenbeen wordt stapsgewijs een deel van het been verdoofd totdat het paard duidelijk verbetering van gang toont. De locatie van de pijnlijkheid kan op deze manier beter bepaald worden.
• Röntgenfoto’s: afwijkingen aan benige structuren zijn zichtbaar op röntgenfoto’s. Niet alle afwijkingen zijn een reden tot kreupelheid. Afwijkingen aan de zachte weefsels zijn minder goed te beoordelen op röntgenfoto’s.
• Echografie: met behulp van echo zijn de weke delen in beeld te brengen. Bij minimaal zichtbare problemen geeft de vergelijking van linker en rechter ledematen afwijkingen weer.

Waaruit bestaat de therapie?

Afhankelijk van de oorzaak kunnen diverse therapieën ingesteld worden:orthopedisch beslag; behandeling van gewrichten, pezen of peesscheden met geavanceerde middelen, IRAP, PRP of stamcellen; arthroscopische chirurgie voor het verwijderen van fragmenten etc.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op,

Drs. Maarten van Dijck
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Wij kunnen u de nieuwste behandelingsmethode van gewrichten en peesschedes bij uw paard aanbieden. Deze IRAP/ACS-therapie is nu reeds succesvol gebruikt door een zestigtal klinieken en bij een duizenden paarden over de hele wereld.

Simpele bloedafname

Via een simpele bloedafname van uw paard kunnen we in ons laboratorium een serum produceren dat bepaalde eiwitten (Interleukine-1 Receptor Antagonist Proteïnen) met een ontstekingsremmende werking bevat. Hiervoor wordt het bloed op een speciale manier bewerkt tot we ongeveer een 6-tal gebruiksklare spuitjes hebben.

Behandeling

De standaard “startbehandeling” bestaat uit 3 tot 4 injecties in het gewricht of de peeschede met een interval van 7 dagen. De resterende dosissen worden bewaard en kunnen bij een eventuele volgende behandeling aangewend worden. Daarnaast is rust en een aangepast revalidatieprogramma noodzakelijk om tot een optimaal resultaat te komen.

IRAP/ACS wordt meer en meer de ‘gouden standaard’ voor de behandeling van gewrichten en peesschedes. Zowel in de vroege stadia van deze problemen als in chronische gevallen, waarbij de gewoonlijke behandeling met corticosteroïden en hyaluronzuur weinig tot geen effect had, kan deze therapie een uitkomst bieden.

100% Lichaamseigen

Het is een 100% lichaamseigen “anti-inflammatoire behandeling” en een veilige en tevens effectieve manier ter behandeling van vroege stadia van gewrichtsontsteking. Er is een vermindering in gewrichtspijn en het kreupelen na behandelingen met IRAP/ACS, zonder daarbij het negatief effect van meermalige behandelingen met corticosteroïden in het gewricht te hebben. aangezien er geen dopingsrisico is, hoeven paarden niet uit competitie gehouden te worden na behandeling.

Opmerking hierbij is dat deze behandeling geen wonderen kan verrichten. Ieder geval moet grondig onderzocht worden door een ervaren paardendierenarts om het succes van behandeling beter te kunnen garanderen.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op,

Drs. Maarten van Dijck
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Aan het voorbeen kunnen voorkomen:

Schiefel
Schiefels zijn beennieuwvormingen in het gebied van de pijp in voor- en achterbeen, bij het voorbeen meestal aan de binnen kant van de pijp, bij het achterbeen meestal aan de buitenkant. Ze kunnen spontaan ontstaan, maar ook door uitwendig geweld.

Spontaan, dan bevinden ze zich meestal op de overgang tussen het grote pijpbeen en het griffelbeen, speciaal voorkomend op voorbeen aan het bovenste derde gedeelte. De beenwoekering voelt aan als een harde uitpuiling. Wanneer de schiefel zich meer naar binnen ontwikkelt dan kan de pees van de hoefbeenbuiger erlangs schuren waardoor een belastingskreupelheid kan ontstaan. Bij jonge paarden zien we soms een rachitische oorsprong, dan is deze nog te behandelen met vitamine-injecties.

Uitwendig geweld, kan een beenvliesbeschadiging geven zodat op die plaats een schiefel kan ontstaan. Ook kan het griffelbeen gebroken zijn, dan treedt ook een schiefel op. De ernst van een schiefel is afhankelijk van de oorzaak en van de plaats. Afwijkende standen (bv. Franse stand) kunnen door het zich strijken oorzaak zijn voor het zich strijken oorzaak zijn voor het optreden van schiefels. Ze kunnen soms ook spontaan verdwijnen.

Overhoef
Dit is het optreden van beennieuwvorming in de onmiddellijke omgeving van het kroongewricht of hoefgewricht, als gevolg van een chronische ontsteking van de omgeving van het gewricht. Betreft dit het kroongewricht dan spreken we van een hoge overhoef, betreft dit het hoefgewricht, dan lage overhoef. Het is een uitgesproken slepend proces, waarbij de beennieuwvorming zeer geleidelijk aan groter wordt. Het kan een ongeneselijke kreupelheid geven. De hoge overhoef is meestal duidelijk zichtbaar, echter opgemerkt dient te worden, dat zelfs vrij harde, duidelijk zichtbare verdikkingen rondom of meer plaatselijk boven de kroonrand lang niet altijd een benige grondslag hoeven te hebben, zodat, men de beoordeling hiervan zeer voorzichtig dient te zijn.

Verbening van het hoefkraakbeen
Deze is te voelen als een verharding van de hoefkraakbeenderen, net boven de verzenen. Het ontstaat meestal ten gevolge van slijtage, echter het ene ras is er gevoeliger voor dan het andere.

Aan het achterbeen kunnen voorkomen:

Spat
Dit is een chronische gewrichtsontsteking van de onderste geledingen van het spronggewricht, die gepaard gaat met beenaantasting van de beide beenvlakken, die tezamen het gewricht vormen. We zien een beenwoekering op de voorbinnenzijde van het spronggewricht. Deze aantasting kan na lange tijd aanleiding geven tot een volkomen vergroeien van het spronggewricht. De veranderingen die in en om het gewricht plaatsvinden, kunnen een prikkel zijn tot het acuut oplaaien van het proces. De kreupelheid is zeer wisselend. Lange tijd heeft men gemeend dat het gebrek alleen erfelijk was, echter we weten nu dat een te zware belasting en/of een foutieve belasting t.g.v. een verkeerde beenstand evenals een verkeerde bouw van het spronggewricht en een afwijkende hoek in datzelfde spronggewricht tezamen met de mogelijke erfelijke aanleg tot spat kan leiden.

Hoewel de veranderingen, die in en om het spronggewricht kunnen optreden, onherstelbaar zijn, kan bij doeltreffende behandeling het paard in vele gevallen nog lange tijd beschikbaar blijven voor gebruik.

Verborgen spat
Deze is niet van buiten zichtbaar, de beenwoekering zit nl. in het spronggewricht zelf. Deze aandoening geeft praktisch altijd een ongeneselijke kreupelheid. Door het paard flink in beweging te houden kan men de kreupelheid camoufleren.

Hazehak
Dit is een harde verdikking op de achtervlakte van de hak, ongeveer een handbreedte onder het boveneinde van de hak en wordt veroorzaakt door een kanteling van een voetwortelbeentje. Bij jonge paarden kan het soms verdwijnen maar meestal wordt het erger. Het geldt als een aanwijzing voor een minder solide spronggewricht. Paarden met een hazehak worden in meerdere stamboeken niet opgenomen.

Reebeen
Dit is een sterke ontwikkeling van de kop van het buitenste griffelbeen. De hoek aan de buiten-achter-onderzijde van het spronggewricht wordt daardoor meer geprononceerd. De oorzaak is vaak erfelijke aanleg of een beschadiging. Geeft geen aanleiding tot kreupelheid.

Sore shins of bucked shins
Dit zijn harde verdikkingen op de voorkant van de pijp die ontstaan t.g.v. ontsteking van het botvlies. We zien dit bij jonge renpaarden en het is een matig ernstig gebrek. Herstel treedt meestal na enige tijd spontaan op.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op,

Drs. Maarten van Dijck
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Chiropractie is een beroep dat zich bezig houdt met de behandeling en preventie van (mechanische) stoornissen in het bewegingsapparaat en de wervelkolom en de effecten hiervan op het functioneren van het zenuwstelsel. Er ligt nadruk op manuele behandeling, inclusief (wervel)manipulaties en correcties. De chiropractische behandeling kan de traditionele geneeskunde niet vervangen, maar wel therapeutische mogelijkheden toevoegen aan de reguliere diergeneeskunde.

Wervelkolom

Chiropractie is gericht op de wervelkolom van het paard. De wervelkolom begint van af de schedel met 7 halswervels, 18 borstwervels met ribben, 5 of 6 lenden wervels, het bekken met heiligbeen en de staart wervels.  In de gehele wervelkolom kunnen blokkades voorkomen, wat betekent dat de bewegingsmogelijkheid tussen 2 opeenvolgende wervels verminderd is. Door deze blokkades ontstaat er lokaal een verhoogde spierspanning en mogelijk ook pijn. Deze blokkades kunnen optreden door bijvoorbeeld een val, compenseren in de wervelkolom bij kreupelheid, verkeerd rijden, een slecht passend zadel, de bouw van het paard, verkeerde hoefstand en dergelijke.

Bij het kraken, liever spreken we van een manipulatie, wordt met een korte krachtarm met een zeer snelle beweging in een specifieke richting op de wervel de bewegingsruimte vergroot, neemt de spierspanning af en wordt pijn verminderd.

Redenen voor chiropractie

Chiropractie kan toegepast worden om prestaties te verbeteren, in de revalidatie van kreupele paarden en ook bij onregelmatig lopen van paarden zonder duidelijke kreupelheid.

Waaruit bestaat chiropractie?

Een chiropractisch onderzoek ziet er als volgt uit: Eerst wordt het paard in stand beoordeeld, vervolgens wordt het paard algemeen over het gehele lichaam gevoeld naar spierspanningen en andere grote afwijkingen. Vervolgens wordt er wervel voor wervel in verschillende richtingen bepaald of er een bewegingsbeperking is. Meestal wordt het paard ook in beweging bekeken en wordt er specifiek naar pijnlijke gebieden gevoeld. Daarna worden de eventuele manipulaties uitgevoerd. Na deze manipulaties vindt weer een evaluatie plaats om te bepalen of de manipulaties effectief zijn geweest. Bij ernstige afwijkingen in het onderzoek kan het zo zijn dat het paard niet wordt behandeld maar dat er eerst nader veterinair onderzoek nodig is, bijvoorbeeld röntgenfoto’s en echografie van de wervelkolom. 

Vragen?

Neem gerust contact met ons op,

Drs. Maarten van Dijck
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Bestel veilig en zeker bij de Dierapotheker

Rugprobleem paard behandelen

Paarden kunnen last hebben van de rug, dit is een bekend fenomeen. Vaak kan dit worden verbeterd door ander management en rijtechniek. Soms kan een lokale behandeling door een dierenarts of therapeut verbetering geven. Indien de klachten echter aanhouden, is het verstandig om een uitgebreid onderzoek te laten doen. Dit kan inhouden het maken röntgenfoto’s, echografie en scintigrafie.

Kissing spines bij het paard

Röntgenfoto’s kunnen aanwijzingen geven voor zogenaamde Kissing spines. Er is sprake van kissing spines wanneer de wervels elkaar raken en irriteren. 

Behandeling Kissing spines

Indien deze irritatie leidt tot ongemak bij het paard, dan zijn er verschillende mogelijkheden ter behandeling:

Rijtechnisch
Lang en laag rijden mogelijk in combinatie met pijnstillers.

Lokale therapie
Deze kan verschillen van lokale injecties met ontstekingsremmers tot shockwave en lasertherapie. Acupunctuur en chiropractie behoren ook tot de mogelijkheden.

Chirurgie Kissing spines

Mochten deze therapieën onvoldoende resultaat hebben, dan behoort de chirurgische benadering van kissingspines tot de mogelijkheden. Hierbij kan het “bandje” cq. ligament tussen de doornuitsteeksels gekliefd worden waardoor er meer ruimte zou komen en daardoor minder irritatie. Mocht er echter zo weinig ruimte zijn tussen de doornuitsteeksels en is er onrustig bot aanwezig dan is het verwijderen van één of meerdere doornuitsteeksels een  optie. Dit kan bij het staande gesedeerde paard met lokale verdoving gebeuren.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op,

Drs. Maarten van Dijck
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl