Botulisme bij de hond

Klein nat donzig vogeltje op mensenhand

Bij warm weer komt er meer Botulisme voor. Wat is dat ook al weer Botulisme?

Enkele feiten over Botulisme op een rij

  • Botulisme komt zelden voor bij de hond en nog minder bij de kat. Paard en koe zijn gevoeliger en ook de mens kan botulisme oplopen.
  • Botulisme wordt veroorzaakt door een zenuwgif van de Clostridium bacterie. Dit gif blokkeert de signaaloverdracht van zenuw naar spier waardoor het dier verlamd raakt. Botox behandelingen bij de mens zijn ook op basis van dit gif.
  • De bacterie komt normaal voor in de darm van watervogels en vissen. Bij stijging van de temperatuur en dood van de vogel of vis gaan deze bacteriën zich enorm vermenigvuldigen en vormen zo de bron voor Botulisme bij andere dieren.

    De Botulisme bacterie gedijt het best in stilstaand ondiep water met een temperatuur boven de 20 graden Celsius.

  • Besmetting van de hond komt door het eten van besmette kadavers (dode vogel of vis) en door de opname van besmet water.  Let op: de gifstoffen kunnen maandenlang in de kadavers aanwezig blijven.
  • Binnen 3 dagen na opname van de Botulisme gifstoffen zijn de symptomen zichtbaar: zwakte, braken, diarree, stijf lopen, verlamming, uitdroging, moeilijk ademen en overlijden. Er is geen koorts.
  • De diagnose Botulisme bij uw hond wordt gesteld door de dierenarts aan de hand van de symptomen (spierzwakte, verlamming, afwezigheid reflexen, geen koorts) en aan dat wat de hond kort daarvoor heeft meegemaakt. De opname van kadavers en zwemmen is een belangrijke.
  • Kort na de opname van kadavers kan de dierenarts de hond laten braken, de maag spoelen en Norit geven. Dat kan mogelijk erger voorkomen.
  • Een hond met symptomen van Botulisme moet verpleegd worden totdat de hond weer zelf kan eten en drinken.
  • De meeste honden met Botulisme herstellen binnen enkele weken volledig.

    Tip: laat uw hond niet zwemmen in ondiep, stilstaand water. Zeker niet als het warm is. Let op kadavers van watervogels en vissen en waarschuw uw gemeente. Deze kadavers moeten zo snel mogelijk worden opgeruimd. 

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl
Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Maligne lymfoom bij de kat

Wat is een maligne lymfoom?

Lymfoom is een van de meest voorkomende tumoren bij katten. Het is ook wel bekend als lymfeklierkanker. Het kan op alle leeftijden en bij alle rassen voorkomen. Het kan worden veroorzaakt door de kattenvirussen FIV en FeLV, beter bekend als kattenaids en kattenleukemie. Veel vaker zien we dat de ziekte spontaan ontstaat. Er zijn verschillende varianten van lymfoom, waarbij de tumoren in de maag en darmen het meeste voorkomen.

Wat zijn de symptomen?

De symptomen hangen af van de plek waar de tumoren zich bevinden. Veel voorkomend zijn: afvallen, minder eetlust, sloomheid, braken, diarree, hoesten en benauwdheid

Hoe stellen we de diagnose?

Soms ontdekken we met onderzoek vergrote lymfeknopen of een massa in de buik. In andere gevallen ontdekken we een massa bij het maken van een echo of röntgenfoto. De diagnose wordt gesteld door met een naaldje biopten te nemen en te onderzoeken onder de microscoop. Dit is vrijwel pijnloos en kan gewoon bij de wakkere kat plaatsvinden. Soms is het nodig dat een groter stukje weefsel wordt onderzocht. Met bloedonderzoek kunnen we testen op FIV en FeLV.

Waaruit bestaat de behandeling?

Er zijn verschillende mogelijkheden voor behandeling. De meest effectieve behandeling is chemotherapie. In tegenstelling tot bij mensen, hebben maar weinig katten (±5%) last van bijwerkingen zoals misselijkheid, diarree of haaruitval. Deze therapie kost wel tijd en geld en vaak zie je dat de tumor na verloop van tijd weer terugkomt. Andere mogelijkheden zijn behandeling met prednison, L-asparaginase en eventueel chirurgie of bestraling. Omdat het per kat sterk verschilt, gaan we hier niet verder op in.

Wat is de prognose?

De levensverwachting hangt onder andere af van het soort lymfoom. Zonder behandeling is de verwachte levensduur nog 4 tot 8 weken. Met chemotherapie is de verwachting gemiddeld 6 tot 9 maanden. Ongeveer 20% van de katten leeft langer dan 1 jaar.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Hondenziekte

(foto: Bob van Genugten, DVM)

Hondenziekte, ook wel de ziekte van Carré genoemd is een zeer besmettelijke ziekte voor de hond en ook voor vossen en fretten. Er is geen gevaar voor mens en kat.

Virus verspreidt zich makkelijk

Een hond met het hondenziektevirus verspreidt dit virus snel en gemakkelijk naar andere honden. Het virus bevindt zich o.a. in het vocht uit neus en oren en komt van daar uit in de lucht. Ook honden die de infectie overleven kunnen nog wel 4 maanden lang het virus overbrengen. Buiten de hond gaat het virus gauw dood, maar ook via bijvoorbeeld de mens (handen) en kleding kan het worden overgebracht.

Symptomen hondenziekte

Kort na de infectie heeft de hond kortdurend koorts. Dit is 3 tot 6 dagen na infectie en noemen we de incubatietijd.  Daarna komt de koorts, 1 tot 4 weken later, terug en houdt langer aan. Nu kunnen we 2 vormen van hondenziekte zien bij de hond, namelijk de lichte en de ernstige vorm.

Bij de lichte vorm is de hond wat slomer, er kan wat uitvloeiing uit neus en ogen zijn (tranen) en mogelijk een hoestje. Ze zijn wel een besmettingsbron voor de onbeschermde hond.

Bij de ernstige vorm krijgt de hond moeite met ademhalen en ook longontsteking kan voorkomen. Braken en diarree wordt gezien en de huid van de neus en zoolkussens kan hard en droog (hardpad disease) worden. Daarbij kunnen toevallen komen en spier samentrekkingen en verlamming van de ledematen. Vaak hoor je dan ook een piepende hoest en zie je flink tranende ogen.

Hoe weet je dat het hondenziekte is?

Uw dierenarts kan de diagnose meestal stellen aan de hand van de symptomen die de hond laat zien. Ter bevestiging kan een neusswab (oog kan ook) worden genomen en daar kan al dan niet het hondenziekte virus met de PCR test worden aangetoond. 100% betrouwbaar is de test niet.

Behandeling hondenziekte

Aangezien hondenziekte door een virus wordt veroorzaakt is een echte behandeling niet mogelijk. Ondersteunende verpleging (opname in quarantaine) met infusen, antibraakmiddel, dwangvoeding en medicatie kan de hond helpen bij het doorstaan van het virus.

Beschermen tegen hondenziekte

De enting tegen hondenziekte, de ziekte van Carré, werkt binnen enkele uren. De hond is na een paar dagen volledig beschermd.

De enting is ook bijzonder effectief om verspreiding van het virus te voorkomen. Hoe meer honden voldoende antistoffen tegen het virus bij zich hebben, hoe minder kans dat het virus zich verspreidt en honden besmet.

Wanneer de teef is gevaccineerd tegen hondenziekte dan zijn de pups via de moedermelk beschermd. Daarna gaat de pup zelf weerstand opbouwen. In die tussenliggende periode zijn pups vatbaar voor de ziekte. Een enting kan dan helpen maar antilichamen uit de moedermelk zorgen er soms voor dat het vaccin onvoldoende werkt.  Deze enting wordt meestal tussen 9 en 12 weken leeftijd gegeven.

Is mijn hond beschermd tegen hondenziekte?

In het dierenpaspoort van uw hond kunt u zien of uw hond gevaccineerd is en waartegen. Staat de D (van distemper = hondenziekte) op de sticker vermeld dan is uw hond tegen hondenziekte geënt. Deze enting geeft bescherming gedurende 3 jaar.

Met een bloedtest, de Vaccicheck, kan de hoeveelheid antistoffen tegen het hondenziekte virus worden bepaald en zo kan bekeken worden of een enting noodzakelijk is.

Prognose hondenziekte

Volledige genezing van hondenziekte is mogelijk. Maar het komt ook dat de hond overlijdt of wordt geëuthanaseerd vanwege de gevolgen van de infectie. Een hond met oogklachten of hardpad disease heeft een slechte prognose. Een hond met klachten van het zenuwstelsel raakt die niet meer kwijt, maar een goed leven is mogelijk.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl
Jacques Jenniskens dierenarts gezelschapsdieren hond

Drs. Ing. Jacques Jenniskens
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Anderen lazen ook:
Titerbepaling hond
Heeft het enten van honden zin?

Mag een hond banaan eten?

Hond kijkt naar bananen en vraagt zich af hij of hij bananen mag eten

Of een hond een banaan mag eten? Ja zeker, dat kan kan geen kwaad.

Welk groente en welk fruit mag een hond eten?

In groente en fruit zitten belangrijke voedingsstoffen. Bijvoorbeeld vitamines, mineralen en vetzuren. Honden zijn alleen niet in staat om de plantencellen af te breken van groenten. Wel wanneer de groente eerst gekookt is. Een hond mag vele soorten groente en fruit eten. maar let wel: alles met mate!

Dit mag een hond wel eten:

Groente
Alfalfa, andijvie, sla, asperges, aardappel gekookt, bospeen, biet, bleekselderij, bloemkool, boerenkool, chinese kool, courgette, fenegriek, groene kool, gember, koolraap, koolrabi, knolselderij, komkommer, lamsoor, postelein, peterselie, paksoi, paardenbloem, pastinaak, pompoen, peultjes, rode kool, radijs, spruiten, snijbiet, sperziebonen, schorseneren, taugé, tuinkers, venkel, waterkers, witlof, wortels, zeekraal, zoete bataat.
Let wel op met de koolsoorten, deze zijn niet goed voor de schildklier en geven vaak winderigheid bij de hond

Fruit

Appel (klokhuis niet), aardbei, abrikoos (pit niet), ananas, banaan, bes, framboos, grapefruit, kiwi, mango, meloen, mandarijn, papaja, perzik (pit niet), peer, pruim, sinaasappel.

Dit mag een hond niet eten:

Groente
Aubergine, avocado, champignon, paddenstoelen, paprika, prei, aardappel rauw, tomaat, ui.

Fruit
Abrikoos pit, druif, appel klokhuis, krent, perzik pit, rozijn. 

Vragen?

Neem gerust contact met ons op, bel 077-3982169 of email: info@dierapotheker.nl
Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

L-Glutamine voor herstel van het dier

Dierentips van de dierartsen van Dierapotheker.nl

Bij herstel van uw dier is L-Glutamine het belangrijkste aminozuur. Door sportende mensen wordt het veel gebruikt om het herstel na inspanningen te bevorderen. Herstel is ook nodig bij gezondheidsproblemen bij mens en dier. L-Glutamine is dan een prima aanvulling op de dagelijkse voeding.

L-Glutamine is het meest voorkomende aminozuur

L-Glutamine speelt bij veel processen in het lichaam van dieren een rol. Processen in het bloed, de weefsels, de ruggenmergvloeistof en in de bekleding van de darmwand. Het is het meest voorkomende aminozuur, een bouwsteen voor eiwitten. Een gezond dier kan het aminozuur L-Glutamine zelf aanmaken. Echter bij stress, ziekte, langdurige inspanning kan deze aanmaak tekort schieten. Dan moet er via de voeding aangevuld worden.

Wanneer extra L-Glutamine aan uw dier geven?

Extra L-Glutamine aan uw dier geven is aan te raden bij

  • Herstel van de darmen
    De bekleding van de darmwand (epitheel) worden continu afgebroken en opgebouwd. Bijna 50% van alle L-Glutamine wordt zo door de darm gebruikt. Extra L-Glutamine zorgt dus voor een versterking van de darmbarrière. Het geeft ondersteuning bij ontstekingen en irritaties van de darmwand.
  • Opbouw van de spieren
    Bij de aanmaak van andere aminozuren is L-Glutamine betrokken. Daarbij is het zelf een belangrijk aminozuur voor de spieren.
  • De genezing van wonden
    Bij verwondingen is er sprake van verhoogde celdeling en daarmee is er behoefte aan herstellende aminozuren. Cellen die helpen met het herstel en het voorkomen van infecties (macrofagen, lymfocyten) verbruiken L-Glutamine. Ook na operatieve ingrepen is er behoefte aan extra L-Glutamine.
  • Intensieve inspanning en training
    Spieren produceren en verbruiken veel L-Glutamine. Bij zware trainingen en wandelingen met uw hond stijgt de behoefte aan dit aminozuur.
  • Ondersteuning van het immuunsysteem
    Het immuunsysteem heeft veel L-Glutamine nodig. Vooral omdat de lymfocyten en macrofagen veel L-Glutamine verbruiken om indringers en lichaamsvreemde stoffen aan te pakken en op te ruimen.
  • Ontspannen en energie opladen
    L-Glutamine is de voorloper van GABA. Dat is een neurotransmitter die in het centrale zenuwstelsel voorkomt. Wanneer GABA wordt aangemaakt dan zorgt dat voor een gevoel van kalmte en ontspanning bij dieren (en ook bij de mens). Daarbij is L-Glutamine een bouwstof voor het suiker glucose en een energiebron voor de dunne darm en de immuuncellen.

Wat gebeurt er bij een tekort aan L-Glutamine?

Bij een langdurig tekort aan L-Glutamine verzwakken met name de spieren en het immuunsysteem. Er worden minder voedingsstoffen opgenomen en de darmwand wordt verhoogd doorlaatbaar. Daarbij zal de afweer functie van de slijmvliezen in het gehele lichaam onder druk komen staan. En van het een komt dan het ander.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op, bel 077-3982169 of email: info@dierapotheker.nl
Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Ratten- en muizengif en de hond

Ratten- en muizengif

Wat is het?

Ratten- en muizengiffen worden ook wel rodenticiden genoemd. Het werkingsmechanisme van deze middelen berust vaak op een verstoring van de bloedstolling. Bekende stoffen zijn bijvoorbeeld coumarine, indanedione, brodifacoum, bromadiolone, difenacum en warfarine. Er is vaak maar erg weinig van deze middelen nodig om problemen te veroorzaken en ze kunnen ook erg lang blijven werken, soms wel maanden. Deze middelen worden ook wel ‘Vitamine K antagonisten’ genoemd. Ze veroorzaken een tekort aan actief Vitamine K in het lichaam. Dit vitamine is nodig voor een goede werking van meerdere stollingsfactoren. Door het tekort hieraan, zal de bloedstolling niet goed verlopen en ontstaan bloedingen.

Wat zijn de symptomen?

Na inname van rattengif zien we in eerste instantie vaak nog niets. Soms zien we braken en sloomheid. Pas als de stollingsfactoren op zijn, zullen de effecten van de verminderde bloedstolling zichtbaar worden. Dit kan soms pas na enige dagen zijn. De symptomen bestaan uit bloedingen, blauwe plekken en uiteindelijk desoriëntatie en convulsies (toevallen).

Hoe stellen we de diagnose?

Bij (vermoedelijke) inname van rattengif meten we na 2 en 4 dagen de bloedstolling met bloedonderzoek. Dit bloed sturen wij op naar een veterinair laboratorium. In veel gevallen hebben we de volgende dag de uitslag. Indien de bloedstolling afwijkend (te lang) is, zullen we de behandeling starten.

Waaruit bestaat de behandeling?

Indien u vermoedt dat uw hond rattengif heeft gegeten, is het verstandig om zo snel mogelijk de dierenarts te bellen. Middels een injectie zullen we de hond laten braken. Als dit binnen 1 uur na opname gebeurt, is de kans groot dat een (groot) deel van het gif weer wordt uitgebraakt. Daarna kan meerdere keren per dag Norit gegeven worden. Dit kan het beste met een suspensie gebeuren, want tabletten werken onvoldoende! Wanneer bloedingen aanwezig zijn of wanneer bloedonderzoek afwijkend is, zal therapie met Vitamine K1 gestart worden. Dit kan in eerste instantie met een injectie. Daarna worden tabletten of vloeistof voorgeschreven die gedurende langere tijd (vaak 4 weken) gegeven moeten worden. Na stoppen van de medicatie, is het verstandig de bloedstolling weer te controleren, om te kijken of deze genormaliseerd is. Bij ernstige gevallen (bloedingen) is soms een bloedtransfusie nodig.

Hoe kan een vergiftiging voorkomen worden?

Dit is misschien een open deur, maar voorkom dat uw hond bij muizen- of rattengif kan. Het preventief ingeven van Vitamine K1 is niet zinvol, omdat problemen pas na enige tijd optreden en het een latere diagnose belemmert.  

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Paracetamol niet voor hond en kat

Waarom geen paracetamol aan hond of kat geven?

Paracetamol wordt door mensen veel gebruikt als pijnstiller. Wanneer de hond of kat niet lekker is, is het verleidelijk hem of haar ook wat paracetamol te geven. Doe dat niet! Bij mensen is paracetamol een relatief veilig middel. Het lichaam van de mens en dat van onze honden en katten werkt echter niet hetzelfde! Bij honden en katten kan paracetamol vergiftigingsverschijnselen geven met in het ergste geval, overlijden.

Paracetamol kan dodelijk zijn

Bij de kat is 75 mg/kg al dodelijk, dat wil zeggen dat ½ paracetamol tablet van 500 mg al dodelijk kan zijn voor een kat. Bij een dosering van 20 mg/kg kunnen al vergiftigingsverschijnselen ontstaan, dat betekent bij minder dan een kwart tabletje! Verschijnselen die gezien kunnen worden zijn: braken, benauwdheid, depressie en niet willen eten. Uiteindelijk kan er zeer ernstige leverschade ontstaan en kunnen er problemen met de rode bloedcellen, die het zuurstof transporteren door het lichaam, ontstaan. Honden reageren minder heftig op paracetamol. Bij honden is 250 mg/ kg dodelijk, maar er is sprake van een zeer grote variatie tussen individuen. Bij een dosering van 100-150 mg/ kg kunnen al vergiftigingsverschijnselen ontstaan. Een dosering die wel gebruikt wordt voor honden is 15 mg/kg, maximaal 3 maal daags. Omdat paracetamol een zeer korte werkzame periode heeft bij honden, maximaal 1,5 uur, is het gebruik van weinig nut en kunnen er alleen grote problemen ontstaan wanneer per ongeluk te veel wordt gegeven. Het is aan te raden alleen pijnstillers te gebruiken die worden voorgeschreven na een bezoek aan de dierenarts.

Mijn dierenarts heeft paracetamol voorgeschreven

Het kan zijn dat uw dierenarts paracetamol voor uw hond heeft voorgeschreven. Dit kan het geval zijn wanneer de reguliere pijnstillers (de geregistreerde diergeneesmiddelen) niet gebruikt kunnen worden. Bijvoorbeeld bij ernstig nierfalen en dracht. Bij katten zal dit nooit het geval zijn, aangezien katten nooit paracetamol mogen innemen.

Toch paracetamol opgenomen?

Kortom, geef geen paracetamol aan uw huisdier. Raadpleeg altijd een dierenarts als uw hond of kat wel paracetamol binnen heeft gekregen. Als het minder dan 2-4 uur geleden is dat uw hond of kat paracetamol binnen heeft gekregen, dan is het belangrijk het dier te laten braken of de maag te laten spoelen. Geef nooit een lepel zout om een dier te laten braken, want dit kan grote schade aan de organen geven. Ga bij een dierenarts langs. Die zal u ook advies kunnen geven wat nog meer te doen.  

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Let op uw hond met Sinterklaas

Chocolade gif voor uw hond

Wie kent ze niet, van die kleine viervoeters waarvan het buikje bijna de grond raakt. In gedachten zie je dan voor je dat het baasje zijn huisdier af en toe lekker verwent en een dikke bonbon toestopt. Maar veel baasjes weten niet dat ze hun geliefde huisdier hierdoor kunnen verliezen. Want behalve dat overgewicht natuurlijk heel ongezond is, is chocolade giftig voor honden. En ook nu in de Sinterklaastijd lopen honden extra risico. Er zijn weer volop chocolade letters en chocolade beestjes. Lekker, en dat vinden de meeste honden ook. Het is ook niet denkbeeldig dat uw hond, ‘s nachts na het bezoek van de Sint, het schoentje bij de kachel leegrooft. Maar dit kan dus slecht aflopen.

Theobromine is gif voor de hond

In chocolade zit namelijk de stof theobromine en die is voor honden zeer giftig. Bij een lichte vergiftiging, gaat de hond 6 tot 12 uur na opname van de chocolade meer drinken en krijgt hij last van braken en diarree. De hond kan onrustig worden, gaan hijgen en zijn hartslag kan versnellen. Bij een ernstige vergiftiging krijgt de hond krampen en raakt in coma in sommige gevallen zelfs met de dood tot gevolg.

Chocolade kan fataal worden voor de hond

In pure chocolade is de concentratie theobromine hoger dan in melk- of witte chocolade. Puur is dus giftiger.  Maar hoeveel kan de hond nu eten voor er problemen komen? Bij een hond van 10 kilogram is 12,5 gram chocolade (bijvoorbeeld 1 reepje merci) al voldoende voor een lichte vergiftiging. Een hoeveelheid van 40 gram pure chocolade kan voor een hond van 10 kilogram al fataal zijn. Kunt u nagaan wat het effect is als uw hond inderdaad ’s nachts een hele chocolade letter oppeuzelt.

Let op de kinderschoentjes

Geef uw hond dus gezonde verwensnacks en zet met chocola gevulde schoentjes buiten bereik van uw huisdier. Mocht uw hond nu toch onverhoopt (teveel) chocolade hebben gegeten dan kunt u het beste contact opnemen met de dierenarts. 

Vragen?

Neem gerust contact met ons op, bel 077-3982169 of email: info@dierapotheker.nl
Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Groente en fruit voor uw hond?

Bestel-voor-uw-hond-bij-de-Dierapotheker

Groente en fruit, niet altijd zo’n wijs besluit!

Elke dag fruit. Lekker en gezond toch? Voor mensen geldt dat zeker, maar voor onze huisdieren ligt dat anders. Het geven van druiven aan je hond is niet zo onschuldig als het lijkt. In verschillende soorten fruit, groente en andere voedingsmiddelen die wij eten zitten stoffen die giftig of schadelijk zijn voor onze hond. Pas voortaan dus op met wat onze viervoeter voorgeschoteld krijgt. Want wie wil zijn hond nou niet gezond houden?

Beter niet op het hondenmenu

Tegenwoordig kun je ook als mens al bijna niets meer eten zonder de kans te lopen ziek te worden of de meest enge aandoeningen te krijgen. De oplossing is om gevarieerd te eten. Waarom is het dan zo erg als we onze hond een paar druifjes geven? Variatie kan toch geen kwaad? De lijst met mogelijk schadelijke en giftige voedingsmiddelen voor honden is lang. De wetenschap gaat steeds verder vooruit en onze kennis neemt toe. De meeste mensen weten wel dat chocolade giftig is voor honden. Wij hebben voor u uitgezocht welke andere bekende voedingsmiddelen u beter niet op het menu van uw hond kunt zetten.
  • Druiven, krenten en rozijnen
Het eten van druiven, rozijnen en krenten kan leiden tot ernstig nierfalen. Een stukje krentenbrood kan al teveel zijn! Na inname gaat de hond vaak na enkele uren braken, gevolgd door diarree en verminderde eetlust. Ook sloomheid, buikpijn of algehele zwakte worden gezien. Na enkele dagen ontstaat nierfalen die een dodelijke afloop kan hebben.
Het is niet bekend wat de reden is dat druiven, krenten en rozijnen zo giftig zijn. Vergiftiging kan al optreden wanneer een hond 2 gram per kg lichaamsgewicht binnenkrijgt en misschien zelfs al eerder. Dit is een zeer kleine hoeveelheid! Neem dus altijd contact op met uw dierenarts wanneer u vermoed dat uw hond druiven, rozijnen of krenten heeft gegeten. Door de hond binnen 1 à 2 uur te laten braken (door de dierenarts!) en eventueel infuustherapie in te stellen kan veel ellende voorkomen worden.
  • Knoflook, ui, prei en bieslook
‘We geven altijd knoflook aan onze hond tegen de vlooien!’ Dit horen we regelmatig in de spreekkamer voorbij komen. Het is een van de meest frustrerende fabeltjes in de praktijk. In de eerste plaats omdat de werking van knoflook niet bewezen is en we regelmatig vlooien vinden bij honden die knoflook krijgen. Maar ook omdat knoflook giftig is. Dat geldt ook voor andere Allium soorten, zoals ui, prei en bieslook. Zowel na acute als na chronische blootstelling kunnen vergiftigingsverschijnselen ontstaan. Deze kunnen al na 24 uur optreden, maar worden vaker pas na een aantal dagen gezien. De verschijnselen worden veroorzaakt door afbraak van de rode bloedcellen in de bloedbaan. Dit kan leiden tot braken, buikpijn, diarree, verminderde eetlust, bleke of gele slijmvliezen, snelle ademhaling, sloomheid, zwakte en zelfs toevallen. Ook nu geldt dat veel ellende voorkomen kan worden door de hond op tijd laten braken en andere maatregelen om opname in het maagdarmkanaal af te remmen.

Bepaald enzym is minder aanwezig

Voor alle Allium soorten (ui, maar dus ook knoflook) geldt dat er sulfiden inzitten die oxidatieve schade kunnen geven aan bloedcellen. Dit geldt bij uien vanaf 5 gram per kg lichaamsgewicht en voor knoflook ligt dit (waarschijnlijk) hoger. Door het drogen/bewerken (en dus ook kleinmaken) van knoflook, gaan deze schadelijke sulfiden er niet uit en het blijft dus ‘giftig’. De reden waarom honden en katten hier niet zo goed tegen kunnen, is omdat ze een bepaald enzym in lagere mate bezitten en de rode bloedcellen gevoeliger zijn voor oxidatieve schade. Dat verklaart het verschil met de mens. In de voedingssupplementen met knoflook voor huisdieren ligt de hoeveelheid knoflook evenwel vaak onder de (waarschijnlijk) toxische waarde. Raadpleeg wel uw dierenarts voor u overgaat tot het verstrekken van een dergelijk supplement.
  • Overige voedingsmiddelen
Naast chocolade, druiven en knoflook zijn er nog meer voedingsmiddelen die giftig zijn voor honden, zoals macadamianoten, avocado, xylitol-bevattende voedingswaren (snoep, kauwgom, tandpasta) en appelpitjes. Raadpleeg altijd een dierenarts indien u vermoedt dat uw hond wat verkeerds heeft gegeten.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Giftige planten voor honden

Bestel-voor-uw-hond-bij-de-Dierapotheker

Weet u welke planten gevaarlijk zijn voor onze honden? De lijst met ‘giftige’ planten, bloemen, groente en fruit is ellenlang. Met meer dan 700 bekende giftige planten durven we toch nergens meer met onze viervoeters te lopen uit angst dat ze vergiftigd worden?

Welk effect?

Er wordt onderscheid gemaakt tussen planten die zorgen voor ‘systemische’ effecten en die zorgen voor lokale irritatie van het maagdarmkanaal of de huid. Bij systemische effecten kun je denken aan: verandering van ademhaling en hartslag, bloedarmoede, nier- en leverfalen, veranderde pupilgrootte, verminderde eetlust, sloomheid, zwakte, toevallen en andere hersenverschijnselen, coma en zelfs overlijden. Lokale irritatie van het maagdarmkanaal kan zich uiten in kwijlen, braken, diarree, buikpijn en geïrriteerde slijmvliezen in de bek.

Gras eten

Simpelweg voorkomen dat de hond van giftige planten eet, is niet altijd even eenvoudig. Uiteraard kunnen we er voor zorgen dat in en om het huis geen al te giftige planten staan. Beruchte soorten zijn bijvoorbeeld de azalea, rododendron, oleander, taxus, sago palm, Dieffenbachia, tulp, narcis, hyacint en Kalanchoë. Daarnaast is het belangrijk om tijdens het wandelen goed op te blijven letten. Sommige honden hebben er een handje van om lekker te staan grazen. Vaak is dit alleen gras, maar soms beginnen ze ook aan andere gewassen. Overigens betekent gras eten niet perse dat de hond misselijk is. Veel honden eten gras en we weten niet precies waarom. Mogelijk vinden ze de textuur of de smaak gewoon lekker.

Zorg voor afleiding

Voorkom het eten aan planten door voor afleiding te zorgen, de hond aangelijnd te houden of in lastigere gevallen een muilkorf om te doen. Verveling kan een aanleiding zijn voor de hond om op een plant te gaan kauwen. Zorg voor voldoende lichaamsbeweging, training en veilig kauwmateriaal. Is uw hond een echte planteneter? Ga dan na of de voeding die hij/zij krijgt wel volledig is. Een hond die alleen vers vlees of een zelfbereid dieet krijgt, kan mogelijk tekorten ontwikkelen. U kunt uw dierenarts om advies vragen.

Toch gif gegeten?

Heeft u het vermoeden dat uw hond van een giftige plant heeft gegeten? Bel dan uw dierenarts om te overleggen. Soms is het mogelijk om de hond te laten braken met een injectie. Dit kan het best zo snel mogelijk gebeuren, liefst binnen 1 uur. Ga niet zelf aan de slag met zout of andere huis-, tuin- en keukenmiddeltjes. Deze kunnen op zichzelf weer tot vergiftigingsverschijnselen leiden.  In andere gevallen kunnen we ondersteunende maatregelen treffen zoals een infuus met vocht of medicatie om de verschijnselen tegen te gaan. De wereld zit vol gevaren. Het is onmogelijk om je hond tegen alles 100% te beschermen. Gelukkig kunnen we het risico wel verkleinen en zo onze hond vrolijk en gezond houden.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl Bronnen en websites voor meer informatie:
  1. Milewski, L.M. & Khan, S.A. (2006) An overview of potentially life-threatening poisonous plants in dogs and cats. Journal of Veterinary Emergency and Critical Care 16 (1), pp 25-33
  2. Website van het LICG over giftige stoffen voor huisdieren: http://www.licg.nl/xx/praktisch/gezondheid-mens-en-dier/gezondheid-dier/vergiftiging-bij-huisdieren.html
Website van de ASPCA (in het Engels) met een lijst van zowel giftige als niet-giftige planten: http://www.aspca.org/pet-care/animal-poison-control/toxic-and-non-toxic-plants