Suikerziekte (diabetes mellitus) hond

Wat is suikerziekte?

Suikerziekte is de meest voorkomende hormoonafwijking bij de hond. Een hond met suikerziekte maakt te weinig insuline aan om de suikergehaltes in het bloed op peil te houden. Insuline wordt door de alvleesklier (pancreas) gemaakt en zorgt ervoor dat suiker de cellen in kan. Bij suikerziekte krijgen de cellen dus te weinig suiker en zit al het suiker in het bloed. Dit suiker wordt uitgeplast en de hond zal dan ook veel plassen en veel drinken.

Wat zijn de symptomen?

Doordat de cellen te weinig suiker krijgen, ontstaan verschillende symptomen. Een of meerdere hiervan kunnen aanwezig zijn:

  • Veel plassen en veel drinken
  • Hongerig, veel willen eten
  • Vermageren
  • Slechte, plukkerige en doffe vacht
  • Sloomheid, veel slapen
  • Spierzwakte
  • Staar (troebele ooglens); dit zien we bij 50-80% van de honden met suikerziekte! Ze kunnen hier blind van worden.
  • Blaasontsteking; honden met suikerziekte hebben hier een vergrote kans op.
  • Bij vergevorderde suikerziekte kan de hond zo zwak en ziek worden dat hij stopt met eten en drinken en kan gaan braken. Dit is een spoedgeval!

Wat is de oorzaak van suikerziekte?

Suikerziekte bij honden is vaak vergelijkbaar met Type 1 diabetes bij mensen. Hierbij maakt het lichaam afweerstoffen tegen de alvleeskliercellen. Ook type 2 diabetes komt voor, waarbij een andere aandoening (bijvoorbeeld de ziekte van Cushing of hypothyreoïdie) aanwezig zijn. Bij de hond zien we daarnaast een vorm waarbij teefjes na de loopsheid suikerziekte ontwikkelen onder invloed van het hormoon progesteron. Als we hier op tijd bij zijn en de teef zo snel mogelijk steriliseren, kan suikerziekte weer helemaal verdwijnen.

Hoe stellen we de diagnose?

Met bloedonderzoek kan het suikergehalte (glucose) in het bloed bepaald worden. Ook kunnen fructosamines worden bepaald, die wat zeggen over de ernst en duur van de suikerziekte.

Waaruit bestaat de behandeling?

De behandeling van suikerziekte bestaat uit verschillende onderdelen:

  • Teefjes zo snel mogelijk steriliseren! Te lang wachten kan leiden tot onomkeerbare suikerziekte. Voor reutjes is castratie niet nodig.
  • Behandeling met insuline; vaak wordt gestart met 2x daags een onderhuidse injectie insuline. Dit is niet moeilijk en kunt u zelf doen. In de beginfase is meerdere keren bloedonderzoek nodig om de juiste dosis te kunnen bepalen.
  • Een dieet met weinig suiker en veel eiwit.
  • Een speciaal “suikerziekte” dieetvoer.
  • Een regelmatig leefpatroon.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op, bel 077-3982169 of email: info@dierapotheker.nl
Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Giardia hond

Een patiëntje uit de praktijk…

Tijdens het spreekuur komt de familie Joosten binnen met Donja. Donja is een blije boomerpup van 12 weken oud. Donja krijgt de laatste puppyenting! Voordat ik Donja ent, kijk ik haar na en vraag aan de familie Joosten of alles goed gaat. Donja eet goed, drinkt normaal, plast normaal, maar opvallend: haar ontlasting is niet altijd mooi stevig. Donja is nog maar 3 weken bij de familie in huis en ze zijn ook overgestapt op andere puppybrokjes. Op 2, 4, 6 en 8 weken is Donja ontwormd bij de fokker.

Bij het lichamelijk onderzoek kom ik geen bijzondere dingen tegen, dus Donja krijgt haar enting. Vanwege de voerwisseling adviseer ik de familie nog een week af te wachten, maar mocht de ontlasting wisselend van consistentie blijven, dan ontlasting van 3 achtereenvolgende dagen op te vangen en in te leveren.
Twee weken later krijg ik van de assistente een uitslag in de hand. De ontlasting van Donja is nagekeken en ze blijkt Giardia te hebben! Dit kan wel eens de reden van de wisselende ontlasting zijn…

Wat is Giardia?

Giardia is een ééncellige parasiet die kan voorkomen in de darm van de mens en een groot aantal dieren. Wanneer een hond besmet is met Giardia, worden er oöcysten (eitjes) uitgescheiden in de ontlasting. Komt een andere hond in contact met deze oöcysten en vindt opname via de mond plaats dan kan deze hond ook geïnfecteerd raken met Giardia. De oöcysten komen via de mond terecht in de darm. Ze ontwikkelen zich tot trofozoieten. Deze trofozoieten zijn in het bezit van een soort zuignap waarmee ze zich vasthechten aan de darm. De trofozoieten scheiden weer nieuwe oöcysten uit die via de ontlasting overal in de omgeving terechtkomen.

Wat zijn de symptomen?

Wanneer de trofozoieten aanhechten aan de darmwand veroorzaken ze schade aan de darm en een ontstekingsreactie. Veel honden zijn geïnfecteerd met Giardia maar vertonen geen klachten (de dragers). Deze dragers scheiden wel oöcysten uit, waardoor ze wel een bron van besmetting voor andere honden kunnen zijn. Vooral pups hebben daadwerkelijk ‘last’ van de infectie. Wisselende consistentie van de ontlasting tot flinke diarree wordt gezien. Ook kan het dier duidelijk buikpijn hebben. Door de diarree kan het dier wat achterblijven in groei. Giardia is een zoönose, ofwel een ziekte die van mens op dier overgedragen kan worden en omgekeerd. Onderzoeken wijzen uit dat het wel waarschijnlijker is dat bij Giardia de overdracht van mens op hond plaatsvindt, en meestal niet andersom.

Hoe stellen we de diagnose?

Wanneer een hond regelmatig diarree heeft, wordt geadviseerd ontlasting in te leveren bij de dierenarts. Bij voorkeur ontlasting van 3 achtereenvolgende dagen. Dit omdat de oöcysten niet continu worden uitgescheiden. Wanneer de ontlasting van slechts 1 dag wordt onderzocht, is de kans groot dat de infectie gemist wordt. Door een monster van 3 dagen te onderzoeken, is de kans op een positieve uitslag het grootst.

Waaruit bestaat de behandeling?

Behandeling vindt plaats met een 3 daagse kuur fenbendazol (Panacur©). Ook wordt Metronidazole op voorschrift van uw dierenarts ingezet ter behandeling. Omdat de oöcysten heel lang overleven in de omgeving, vinden er vaak herinfecties plaats. Het is dus erg belangrijk om de omgeving ook goed te reinigen en waar mogelijk desinfecteren. Denk aan de vloer, de hondenmand, de voer/waterbak, speelgoedjes maar ook bv de mat in de auto waar de hond veel op zit. Het is verstandig de achterhand van de hond regelmatig te wassen om zo ook daar oöcysten te verwijderen. Soms wordt de beschreven behandeling herhaald. Wanneer er meerdere honden in huis aanwezig zijn, is het raadzaam alle honden te behandelen!

Terug naar onze patiënt Donja….

Donja kreeg een kuur fenbendazol. Haar baasjes volgden de schoonmaakinstructies goed op. Een maand later was Donja weer op de praktijk voor een puppycheck. Ze was hard gegroeid en haar ontlasting was nu weer helemaal normaal. Dochter Lara van 6 had 3 maanden geleden ook Giardia gehad…. Was zij misschien een bron voor Donja? Of liepen er ook andere honden met Giardia rond op de puppycursus? Of was het hondenveldje om de hoek een bron van besmetting?
Kortom, allemaal vragen waar we het antwoord niet op weten. Let dus goed op!

Vragen?

Neem gerust contact met ons op, bel 077-3982169 of email: dierenarts@daphorst.com

Drs. Daphne Boet
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Bronnen:
– Giardia-infecties Deel 1. Epidemiologie bij mens en dier. Ronald van Noort, Mathilde Uiterwijk, Joke W.B. van der Giessen, Rolf E.R. Nijsse, Lars I. Slingerland, Linda Horspool, Tjerk J.T. Bosje, Giora Van Straten, Paul A.M. Overgaauw, Tijdschrift voor Diergeneeskunde 2015, 7: 26-29
– Giardia-infecties Deel 2. Consensus over diagnostiek en therapie bij hond en kat. Ronald van Noort, Mathilde Uiterwijk, Joke W.B. van der Giessen, Rolf E.R. Nijsse, Lars I. Slingerland, Linda Horspool, Tjerk J.T. Bosje, Giora Van Straten, Paul A.M. Overgaauw, Tijdschrift voor Diergeneeskunde 2015, 8: 28-31

Verharen hond

Last van hondenhaar? Waarschijnlijk heeft iedere hondenbezitter er last van: haar. Soms lijkt het wel of ze bewust en expres overal waar ze komen wat haren laten liggen. Maar hoe kom je het beste van hondenhaar af? Een aantal tips.

Borstelen van de hond

Vooral bij honden met een dikke vacht is flink haarverlies (een aantal keer per jaar) onvermijdelijk. Je kunt speciale kammen en borstels aanschaffen voor honden, die het losse haar verwijderen.

Stofzuigen van hondenharen

Al zouden we het liever niet doen, stofzuigen is helaas een verplichte en vaak voorkomende activiteit als je je huis vrij van haren wilt houden. Het is daarom aan te raden niet zomaar de eerste de beste stofzuiger te gebruiken, want een slechte stofzuiger laat veel haren achter. Bijvoorbeeld de Dyson stofzuiger speciaal voor huisdieren heeft een goede reputatie.

Wasdroger verwijdert veel hondenharen

Veel honden hebben een eigen plekje waar ze graag uren per dag doorbrengen. Als je hier een kleedje onderlegt, kun je veel haren opvangen. Wanneer je deze zo nu en dan uitwast, is het ook aan te raden deze hierna in de wasdroger te stoppen. Dan ben je er zeker van dat je alle haren hebt verwijderd. Dit werkt natuurlijk ook voor de haren op kleding, kussenslopen en knuffels.

Tape om hondenhaar te verwijderen

De bank, kleding en hondenmanden hebben ook altijd ruzie met hondenhaar. Wil je hier gemakkelijk de haren verwijderen, omwikkel dan je hand met brede Ducttape en ga hiermee over de stoffen bank en kleding. Zo blijven alle haren en al het stof aan de tape plakken.

Rubberen handschoen

Doe een simpele rubberen handschoen aan (eventueel een beetje nat maken) en hij neemt alle haren mee.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Oorontsteking hond

Ooronderzoek door dierenarts Daphne Boet
Wat is het en wat zijn de oorzaken? Bij honden zien we zeer vaak een oorontsteking van de gehoorgang. Zowel een acute als een chronische oorontsteking komen voor. Een acute oorontsteking ontstaat vrij plotseling en kortgeleden en kan eenmalig zijn. Bij een chronische oorontsteking heeft de hond langdurig of zeer vaak oorontsteking.

Oorzaken van een acute oorontsteking

  • Grasaar. Dit komt vooral in de zomermaanden voor en geeft erge symptomen. Grasaren kruipen steeds dieper in het oor en moeten zo snel mogelijk verwijderd worden.
  • Oormijt. Dit zien we vooral bij pups.
  • Allergie. Er zijn meerdere typen allergieën, zie hiervoor het hoofdstuk ‘allergie’.
  • Bacteriële of schimmelinfectie. Vooral bij honden met hangende oren of honden die veel zwemmen kunnen makkelijk infecties ontstaan.

Oorzaken van een chronische oorontsteking

  • Allergie
  • Oortumor
  • Grasaar of vreemd voorwerp
  • Anatomie (bouw) van het oor: bij honden met hangende oren, nauwe gehoorgangen of veel haar in het oor kunnen makkelijk oorontstekingen ontstaan.

Wat zijn de symptomen?

De hond zal vaak schudden met de kop en krabben rond de oren, ook kan het oor afhangen of kan de kop scheef staan. Het oor is vaak pijnlijk, kan stinken en de oorschelp kan rood en vuil zijn. Bij chronische problemen is de oorschelp vaak verdikt en onregelmatig. Soms kan een oorontsteking leiden tot het ontstaan van een hotspot of bloedoor.

Hoe stellen we de diagnose?

Bij een oorontsteking is het belangrijk om niet te lang te wachten met naar de dierenarts gaan. Door zorgvuldig in het oor te kijken met een otoscoop, kan de dierenarts vaststellen of er een duidelijk onderliggende oorzaak is als een grasaar of tumor. Ook kan zo beoordeeld worden hoe de gehoorgang eruit ziet en of het trommelvlies nog heel is. Zomaar een zalf in de oren doen kan namelijk heel gevaarlijk zijn. Bij hardnekkige of steeds terugkerende oorontstekingen kan een kweek worden ingezet om te bepalen met welke bacterie of schimmel we te maken hebben. Dan kan een gerichte therapie worden ingesteld. Ook zal gezocht worden naar een onderliggende oorzaak, zoals een allergie.

Waaruit bestaat de behandeling?

Allereerst moet de onderliggende oorzaak worden aangepakt. Daarnaast zal de behandeling vaak bestaan uit een goede oorzalf die meerdere weken gegeven moet worden. Kijkt u hier mee voor een juiste toediening van oorzalf: Onjuist zalven of vroegtijdig stoppen met zalven kan op den duur leiden tot het chronisch worden van een oorontsteking en een blijvend pijnlijk en jeukend oor. Het oor kan verder gereinigd worden door middel van spoelen en een milde oorreiniger. Gebruik absoluut geen wattenstaafjes in het oor! Als een hond erg gevoelig is voor oorontsteking, kan regelmatig gebruik van een milde oorreiniger het terugkeren van een oorontsteking verminderen of voorkomen.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Mijten bij honden

Hond met jeuk door schurftmijt

Wat zijn mijten?

Mijten zijn spinachtige ectoparasieten die meestal met het blote oog niet te zijn omdat ze in de oppervlakkige of diepere lagen van de huid zitten.

Er zijn verschillende soorten mijten maar wat ze met elkaar gemeen hebben is dat ze in meer of mindere mate jeuk veroorzaken bij uw hond. Wat weer leidt tot huidschilfers, ontstekingen en haaruitval.

Hoe kunnen we aantonen dat uw hond mijten heeft?

Oppervlakkige mijten kun je vaak al aantonen met een oppervlakkig afkrabsel van de huid of met een plakband techniek waarna de verzamelde huidschilfers onder de microscoop worden bekeken. De mijten die dieper in de huid zitten worden met een dieper afkrabsel van de huid onder de microscoop aangetoond.

De meest voorkomende mijten

  • De cheyletiella mijt is een oppervlakkige vachtmijt. Het veroorzaakt meestal milde jeuk klachten en een schilferige vacht. Meestal bevindt het zich aan de rugzijde van uw hond. Het is besmettelijk voor andere honden en hoewel de honden cheyletiella gastheer specifiek is, is het raadzaam alle dieren in huis te behandelen. Behandeling bestaat meestal uit een spot-on in de nek met een middel geregistreerd voor deze aandoening. Het is echter ook belangrijk de omgeving te behandelen met een antiparasitaire spray en alles wat wasbaar is te wassen bij 60 graden. Hoewel de kans klein is kunnen eigenaren ook huidklachten krijgen. Deze gaan meestal vanzelf over wanneer het dier wordt behandeld. Echter heeft u zelf klachten neem contact op met uw huisarts.
  • De Demodex mijt of wel puppyschurft zit dieper in de huid ter hoogte van de haarzakjes. Deze mijt kan erge jeuk veroorzaken maar ook vaak geen jeuk klachten. De klachten beginnen meestal bij het hoofd met kale plekken o.a. rondom de ogen daarna poten, romp en nek.
    Demodex komt meestal voor bij jonge dieren of oudere dieren met een slechte weerstand. Het kan besmettelijk zijn voor andere honden maar niet voor de eigenaar. Er zijn verschillende mogelijkheden voor behandeling. Elke hond en elke situatie is anders. Vraag gerust uw dierenarts om advies.
  • Sarcoptis mijt of schurft bevindt zich ook in de diepere lagen van de huid en veroorzaakt zeer heftige jeuk bij honden. Vaak zo erg dat ze alleen maar willen krabben en zelfs gaan afvallen. Klachten beginnen vaak ook bij het hoofd gebied maar verspreiden zich snel naar het gehele lichaam.

Schurft komt niet veel voor in Nederland, maar wel bij zwerfdieren in het buitenland. Omdat deze dieren nu ook vaker via stichtingen hier naar toe komen wordt het nu wat vaker gezien. Het is zeer besmettelijk voor andere honden. Behandeling bestaat o.a. met een spot-on behandeling bv Stronghold en antibacteriële shampoo voor de huid infecties. Tevens moet de omgeving van de hond goed schoongemaakt worden. Deze mijten zijn gastheer specifiek maar kunnen tijdelijk eigenaren besmetten, meestal gaan de huid klachten vanzelf weer weg wanneer het dier wordt behandeld. Bij twijfel neem contact op met uw huisarts.

  • Oormijten kun je gemakkelijk zien met een otoscoop. Ze zien er uit als kleine witte spinnetjes. Het komt vooral voor bij puppy’s en veroorzaakt meestal matige jeuk en veel zwarte/bruine oorsmeer. Het is besmettelijke voor andere dieren. Oormijten zijn echter goed te behandelen met een spot-on in de nek tegen oormijten evt. in combinatie met een antiparasitaire oorzalf. Het is het beste om alle dieren in huis te behandelen ook al hebben ze geen klachten. Deze mijten zijn niet besmettelijk voor de eigenaar.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl
Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Jeuk bij de hond

Jeuk bij hond bijt in staart
Wat zijn de symptomen? Jeuk uit zich in krabben, bijten en likken. Ook schudden met de kop, met de kop over de grond schuren en met de poten langs de kop schuren worden gezien. Dieren kunnen flink verharen, een schilferige of vette huid hebben en een vervelende geur krijgen. De vacht kan roodbruin gaan verkleuren op plekken waar de hond veel likt.

Wat zijn de oorzaken voor jeuk?

Er zijn vele oorzaken mogelijk. Veel voorkomende oorzaken zijn:
  • Allergie (zie ook het artikel over allergie)
  • Parasieten, zoals vlooien en mijten
  • Schimmel- of gistinfectie
  • Bacteriële infectie
  • Immuunstoornis
  • Hormoonstoornis, bijvoorbeeld de ziekte van Cushing en hypothyreoïdie
  • Etc.

Hoe stellen we de diagnose?

We beginnen met een algemeen onderzoek en stellen vragen over de symptomen. We controleren of er vlooien aanwezig zijn en starten eventueel een vlooienbehandeling. Daarna maken we een huidafkrabsel om mijten uit te sluiten. Ook kan een schimmelkweek worden ingezet. Wanneer deze onderzoeken geen resultaat geven, wordt een hypoallergeen dieet gestart. Hierbij krijgt de hond gedurende 6 weken uitsluitend een specifiek dieet voorgeschreven. Mocht ook dit geen resultaat geven, dan kunnen we bloedonderzoeken en huidtesten doen om eventuele atopie aan te tonen. Eventueel kunnen ook nog huidbiopten genomen worden.

Waaruit bestaat de behandeling?

Om jeuk bij de hond doelgericht te behandelen is het belangrijk om de onderliggende oorzaak te vinden. Door stap voor stap de oorzaken te onderzoeken, kun je erachter komen wat het beste plan van aanpak is. In sommige gevallen wordt dan wel gekozen voor een tijdelijke onderdrukking van de jeuk met medicatie.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Hotspot hond

Hot spot hond dierenarts onderzoek
Wat is een hotspot? Een hotspot, of pyotraumatische dermatitis, is een lokale natte huidontsteking die de hond zelf veroorzaakt door te likken, bijten of krabben. Ze kunnen in enkele minuten ontstaan en zich binnen enkele uren flink uitbreiden. De oorzaak ligt meestal in een jeukprikkel. Dit kan bijvoorbeeld een vlooien- of teken- of muggenbeet zijn, een doorntje, een grasaar, een allergie of een oorontsteking. Ook klitten en losse haren kunnen jeuk geven. De hond maakt zelf de huid kapot en er ontstaat snel een ontsteking. Deze geeft ook weer jeuk, waardoor de hond nog meer aan de plek zal zitten. Zo ontstaat een vicieuze cirkel met snelle uitbreiding van de hotspot. Een hotspot kan bij alle rassen voorkomen, maar zien we vooral bij honden met een dikke ondervacht zoals de labrador, golden retriever, Duitse herder en berner sennenhond.

Wat zijn de symptomen?

Een hotspot ziet eruit als een natte, rode plek die zich op elk deel van het lichaam kan bevinden. De hond heeft tekenen van (meestal erge) jeuk en de plek zelf is vaak erg pijnlijk.

Hoe stellen we de diagnose?

Op basis van de symptomen kan een hotspot worden vastgesteld. Daarnaast zullen we altijd zoeken naar de onderliggende oorzaak. Heel vaak is deze echter niet (meer) te vinden.

Waaruit bestaat de behandeling?

Omdat een hotspot zich zeer snel kan uitbreiden, is het belangrijk zo snel mogelijk de vicieuze cirkel te doorbreken. Dit kan met verschillende maatregelen:
  • Vacht rondom de hotspot kaalscheren. Let op, dit kan erg pijnlijk zijn en bij sommige honden is een lichte narcose nodig om dit goed te kunnen doen.
  • Schoonmaken van de hotspot met bijvoorbeeld betadineoplossing.
  • Lokale behandeling met zalf of Dermacool Hot Spot.
  • Voorkomen dat de hond nog aan de plek kan zitten, bijvoorbeeld met een kap/kraag. De wond zelf het liefst niet afdekken, deze kan dan nog meer gaan broeien.
  • Een injectie met een jeukremmend middel (corticosteroïden).
  • Eventueel een behandeling met antibioticum. Dit doen we alleen als de ontsteking zeer uitgebreid en diep is.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Demodex (puppy schurft) bij de hond

Demodex mijt bij de hond ook wel puppy schurft genoemnd

Wat is Demodex, puppy schurft?

Demodex is een mijt. Pups krijgen deze mijt in de eerste levensdagen van hun moeder. Demodex wordt ook wel puppy schurft genoemd. De mijten bevinden zich voornamelijk in de haarzakjes. Demodex mijten kunnen ook bij gezonde honden in kleine aantallen voorkomen.

Welke honden krijgen een Demodex infectie?

Iedere hond heeft Demodex mijten, maar een enkele hond ontwikkelt een Demodex infectie. Bij een dergelijke infectie zijn er heel veel Demodex mijten aanwezig op de hond en die geven dan een ontstekingsreactie van de hondenhuid. Deze infectie wordt ook wel puppy schurft genoemd. Het is inderdaad een schurftvorm, maar deze kan ook bij oudere honden voorkomen. Vaak is de oorzaak van de Demodex infectie een verminderde afweer van de hond, de hond heeft dus minder weerstand. Demodex komt het meest voor bij honden tussen de 3 en 18 maanden jong, (zeer) oude dieren, soms bij drachtige dieren of niet-gesteriliseerde dieren als gevolg van hormonale veranderingen en bij dieren met ziekten die het immuunsysteem verzwakken. Daarnaast is van prednison(-achtige) medicatie bekend dat deze het immuunsysteem onderdrukt en daarmee het risico op een Demodex infectie vergroot.

Kan Demodex andere dieren en mensen besmetten?

Nee, een Demodex mijt kan niet overleven op een mens, kat of knaagdier. Ook een besmetting van hond naar hond met Demodex komt niet voor, uitgezonderd bij pups.

Symptomen Demodex hond

Wat zien we bij een hond met een Demodex infectie?

  • Kale plekken, schilfering, rood/grijs/zwart verkleuring huid.
  • Vooral op de poten en de kop (rondom ogen en bek).
  • Beperkte aantasting (lokaal) tot over het hele lichaam van de hond (gegeneraliseerd).
  • Bijkomende bacteriële infecties: puistjes, vochtige plekken, open wonden en korstvorming.
  • Jeuk en pijn.
  • Symptomen van een onderliggend probleem.

Diagnostiek schurft hond

  • Demodex mijten aantonen in een huidafkrabsel onder de microscoop. Huidafkrabsels met een scherp lepeltje van meerdere plekken met aangetaste huid tot bloedens toe. De Demodex mijten zitten namelijk in de haarfollikels.
  • Eventueel microscopisch onderzoek afdrukpreparaten huid en bacteriekweek.
  • Eventuele onderliggende oorzaak vast stellen.

Therapie Demodex hond

Er zijn verschillende mogelijkheden om de Demodex mijten te doden en de ontstekingen te behandelen.

  • De lokale vorm kan zonder behandeling herstellen. Dit duurt weken tot maanden. Risico is dat de mijt zicht toch steeds verder over het lichaam uitbreidt.
  • De belangrijkste therapie die geregistreerd is voor het gebruik tegen Demodex bij de hond, is een wassing met een oplossing van de anti-parasitaire stof amitraz. Ectodex is een veelgebruikt effectief diergeneesmiddel. Uw hond wordt regelmatig met de Ectodex oplossing gewassen (gehele lichaam of alleen enkele aangedane plaatsen), waarna de huid aan de lucht moet drogen. Vooraf scheren is het beste. Bijwerkingen kunnen voorkomen: sloomheid, braken en een rode huid kunnen optreden als bijwerkingen. Overleg daarom altijd met uw dierenarts.
  • Bij Demodex ontstekingen rondom de ogen en de oren is het gebruik van amitraz te riskant. Daarnaast kunnen bepaalde bijwerkingen ervoor zorgen dat het wassen met de amitraz vloeistof voor uw hond geen geschikte behandeling is. In deze gevallen zal gekozen worden voor het dagelijks toedienen van een vloeistof met het anti-parasitaire middel ivermectine (nooit bij Colli-achtigen) gedurende minimaal 4-6 weken. Uitsluitend op aangeven van uw dierenarts.
  • Soms worden pipetten met het anti-parasitaire middel moxidectine of selamectine voor frequente toediening in de nek voorgeschreven. Dit is uiteraard heel gemakkelijk voor u als eigenaar, maar de effectiviteit ervan is vele malen lager dan bovenbeschreven therapieën en het wordt dan ook voornamelijk gebruikt bij zeer milde lokale gevallen van Demodex infectie.
  • Bij bacteriële infecties kunnen speciale shampoos nodig zijn en soms zijn antibiotica geïndiceerd.
  • Aanpakken onderliggende oorzaak.
  • De huidbarrière kan worden verbeterd door lokaal te gebruiken producten en de lichamelijk conditie moet worden geoptimaliseerd door een goede voeding met de juiste aminozuren, vetzuren, vitaminen en mineralen en eventueel aanvullende supplementen. Vraag uw dierenarts.

Regelmatige controles

Om zeker te weten of de therapie tegen de Demodex mijten succesvol is, zijn periodieke controles door middel van microscopisch onderzoek van huidafkrabsels nodig. Zijn in de huidafkrabsels geen Demodex mijten meer aanwezig, dan zal nog drie weken door moeten worden behandeld. Zijn de huidafkrabsels vervolgens weer negatief op Demodex mijten, dan kan de behandeling worden gestopt.

Prognose Demodex hond

Voor jonge honden met een lokale Demodex infectie is de prognose goed. Behandeling met Ectodex is vaak succesvol. Bij sommige honden is Demodex lastig weg te krijgen, waardoor langdurige behandeling nodig is. Of en hoe snel een dier herstelt van een Demodex infectie is enerzijds afhankelijk van de ernst van de afwijkingen (lokaal of gegeneraliseerd) en anderzijds van een mogelijk aanwezige (wel of niet te behandelen) onderliggende oorzaak.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op, bel 077-3982169 of email: info@dierapotheker.nl
Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

De neus van hond en kat

Hond drukt zijn neus tegen de neus van een kat

De neus van de hond is ongeveer een miljoen keer gevoeliger dan onze neus. Instinctief wil een hond overal aan snuffelen met zijn neus, aan mensen, voorwerpen, andere honden, etc. Zo doet de hond allerlei informatie op tijdens de wandeling. Iedere keer dat je de hond uitlaat leest hij eigenlijk de lokale krant. Door het snuffelen weet hij weer de laatste stand van zaken in de buurt, wat er is gebeurd, wie er zoal is geweest en dat buuf momenteel in een moeilijke periode zit.

Veel zintuigcellen

In de hersenen van de hond zijn veel cellen bestemd voor het herkennen van geuren, bovendien zijn er veel zintuigcellen in de neus van de hond, die heel dicht bij elkaar liggen. Alle zintuigcellen voor het herkennen van geuren bij elkaar, nemen wel zo’n 130 cm2 oppervlak in beslag in de neus van de hond, bij de mens is dit 3 cm2.

Natte neus hond

Neus van een hond in close-up

Een hondenneus is vaak wat vochtig. Door het snuffelen worden bepaalde cellen in de neus geactiveerd, die vocht aanmaken. De geurdeeltjes worden door dit vocht opgelost en zo beter in contact gebracht met de reukcellen.
Een hond vertrouwt dus allereerst op zijn neus, dat is bij de kat net wat anders. Een kat luistert en kijkt in eerste instantie met oog en oor, pas dan gebruikt hij zijn neus. Alleen op korte afstand zoekt een kat wel met zijn neus. Leg maar een eens een kattensnoepje vlak voor de kat neer…

Kat ruikt ook met zijn mond

Kat kijkt voor zich uit met zijn mond een beetje open

De kat kan behalve met zijn neus, ook op een andere manier ruiken. Dat doet de kat met het orgaan van Jacobsen, een klein orgaan in zijn mond. Hiermee worden specifieke geuren opgevangen, vooral sterke, zoals die van krolse katten en kattekruid. Door zijn bekje een klein beetje te openen kan de kat dan de geur ruikproeven: het zogenaamde “flehmen”.

Geur doet eten

Geur is verbonden met smaak. Als een kat honger heeft dan wil hij eten, uiteraard. Echter dit hongergevoel is bij ons mensen voldoende om te gaan eten. Bij een kat niet, hij moet ook ruiken. Dit valt vooral op bij katten die vaak verkouden zijn, zij kunnen snel vermageren. Ook bij oudere katten neemt het reukvermogen af, een speciaal voer dat sterker ruikt, kan de kat dan verleiden om toch te eten.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl
Dierenarts drs. Robin Holle kijkt u aan
Drs. Robin Holle
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Bloedoor hond

Wat is een bloedoor? Bij een bloedoor (othematoom) is er een ophoping van bloed in de oorschelp tussen de huid en het kraakbeen. De oorschelp is dan duidelijk verdikt en gaat hangen. In de oorschelp zitten veel bloedvaatjes die kunnen gaan bloeden als ze beschadigd raken. Dit gebeurt bijvoorbeeld door krabben, schuren, klapperen met de kop of doordat het oor ergens tegenaan slaat. Vaak ligt een oorontsteking ten grondslag aan een bloedoor.

Wat zijn de symptomen?

De oorschelp is verdikt over een klein gedeelte of over de hele schelp. Het oor hangt af, de hond klappert vaak met de kop en het is pijnlijk.

Hoe stellen we de diagnose?

Op basis van de symptomen kan een diagnose worden gesteld. Verwarring met een abces (ophoping van pus) in het oor komt voor. Vaak is er dan ook een beschadiging op de oorschelp aanwezig en is de hond ziek. Ook zal de dierenarts kijken naar een onderliggende oorzaak.

Waaruit bestaat de behandeling?

Er zijn verschillende mogelijkheden. Waar voor gekozen wordt, hangt af van de patiënt en situatie. De dierenarts zal u daarover informeren. Het is wel altijd belangrijk om ook een eventueel onderliggende oorontsteking te behandelen.
  • Afwachten. Dit is eigenlijk geen goede optie. Het bloed zal uiteindelijk na een lange tijd wel door het lichaam worden opgeruimd, maar daarbij ontstaat een ‘bloemkooloor’. Dit is een verschrompelde oorschelp die ontstaat doordat het bindweefsel samentrekt. Dit blijft vaak pijnlijk en het zorgt ook voor een vernauwing van de gehoorgang waardoor er eerder een oorontsteking kan ontstaan.
  • Aanprikken en leegzuigen. Hierbij wordt met een naald het bloed uit het oor gezogen. Dit doen we niet vaak meer. Het is pijnlijk, leidt makkelijk tot infectie en is weinig succesvol. Het oor loopt vaak gauw weer vol, waardoor de behandeling  meestal meerdere keren herhaald moet worden.
  • Opereren. Dit is over het algemeen de beste optie. De hond moet hiervoor onder algehele narcose, omdat het oor erg pijnlijk is. Aan de binnenzijde van de oorschelp wordt een snede gemaakt waardoor het bloed eruit kan lopen. Daarna wordt een groot aantal hechtingen door de gehele oorschelp gezet, om de verschillende lagen van het oor als het ware weer aan elkaar te laten plakken. De bloeding wordt zo gestopt en het oor krijgt de kans te herstellen. Uiteindelijk zal de oorschelp weer mooi genezen.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl