Maand: september 2018

Geplaatst op

Herfstmijt bij hond en kat

De herfstmijt, ofwel Neotrombicula autumnalis, wordt ook wel oogstmijt genoemd. Het is een mijt die met name voorkomt in weilanden en grasveldjes. In bepaalde gebieden zien we ze vaker dan in andere. In de nazomer en herfst komen de larven van deze mijten uit de eitjes die in het jaar daarvoor gelegd zijn. De larven hechten zich vast op een voorbij komende hond, kat of mens en geven irritatie. Ze blijven ongeveer een week op het dier aanwezig. Daarna vallen ze eraf en ontwikkelen zich op de bodem tot ‘nymfen’, die zich op hun beurt tot volwassen mijten ontwikkelen. De volwassen mijten leggen dan weer eitjes. De volwassen mijten zijn zo’n 2 mm groot!

Wat zijn de symptomen?

De mijten geven jeuk en irritatie. Dit zien we vooral op de lichaamsdelen die contact maken met de grond, zoals de voetjes, neus en buik. Ook bij de oren zien we ze regelmatig. Een dier zal zich gaan krabben, bijten, likken of met de neus over de grond wrijven. Zo kunnen rode, geïrriteerde, natte en kale plekken ontstaan (bv. hotspot). De mijten (larven) zijn vaak met het blote oog te zien als feloranje speldenknopjes, ze zijn 0.2-0.4 mm groot. Met de microscoop zijn de larven met hun 6 pootjes goed te zien. De jeuk kan echter ook aanhouden als de larven alweer verdwenen zijn!

Waaruit bestaat de behandeling?

De meeste anti-vlooienmiddelen werken ook tegen de herfstmijt, uw dierenarts kan u hierover informeren. In enkele gevallen is het nodig om de jeuk en ontsteking met andere medicijnen te bestrijden. Soms is een kraag nodig om te voorkomen dat een dier zichzelf nog verder openkrabt of bijt. Zolang uw dier steeds op plekken komt waar de herfstmijten zitten, kan deze zich opnieuw besmetten.

Hoe kan het voorkomen worden?

Door een regelmatige behandeling met middelen tegen vlooien, zult u vaak ook de herfstmijt kunnen voorkomen. Daarnaast kunt u in de periode augustus/september honden beter niet uitlaten op plekken waar bekend is dat er veel herfstmijten zitten.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl
Geplaatst op

Wat als een kat niet spint?

Wat is spinnen eigenlijk? Wat als mijn kat niet spint?
Bijna iedereen heeft een kat wel eens horen spinnen. Maar wist u ook dat dit geluid veel meer kan betekenen dan een tevreden kat?

Wat is spinnen?

Een heerlijk geruststellend geluid, zo’n spinnende kat. Maar wat is spinnen eigenlijk? Het spinnende geluid ontstaat doordat de stemspleet gesloten en weer geopend wordt. Dit gebeurt zowel tijdens de in- als uitademing. De lucht die langs stroomt gaat trillen en dat kunnen we horen. Het getril is ook te voelen als de kat wordt aangeraakt.

Waarom spint een kat?

Spinnen is een van de vele mogelijkheden van katten om te communiceren. Kittens kunnen al snel na de geboorte spinnen en doen dat vooral tijdens het drinken. Dit kan een teken van tevredenheid zijn, maar er wordt ook wel gedacht dat het bedoeld is om de moederpoes tevreden en de melkproductie op gang te houden. Volwassen katten spinnen vaak als ze geaaid worden, lekker op schoot liggen en aan het spelen zijn. Dit is een teken dat de kat zich goed voelt. Maar wist u ook dat katten spinnen als ze pijn, angst of stress ervaren? Het is waarschijnlijk een manier om zichzelf gerust te stellen.

Wat bedoelt mijn kat?

Hoe weet u nu wat uw kat bedoelt als hij/zij spint? Door goed op de omstandigheden en lichaamstaal van uw kat te letten, kunt u een indruk krijgen of het spinnen vanuit een tevreden, of juist een minder aangenaam gevoel voortkomt.  Een kat die lekker opgekruld of op de rug ligt met halfgesloten ogen en een rustige staart, is een tevreden kat. Een kat die rechtop ligt met zijn voorpootjes naar voren, wijd open ogen en een zwiepende staart, voelt zich duidelijk niet op zijn gemak.

Wat als een kat niet spint?

Er zijn katten die heel luid kunnen spinnen. Er zijn echter ook katten die nauwelijks hoorbaar spinnen. Je kunt het soms alleen maar horen als je met je oor tegen de borst van de kat aan ligt. Het kan dus heel goed zijn dat een kat die niet zou spinnen, dit in werkelijkheid wel doet. Sommige katten kunnen niet meer spinnen, terwijl ze dat eerder wel konden. Dit kan een teken zijn dat er iets mis is met de stembanden, zoals een ontsteking of een verlamming. Met een lampje en/of camera kan de dierenarts onder narcose naar de stembanden kijken.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl
Geplaatst op

Heeft mijn hond roos?

Schilfering puppy
Op het spreekuur komt een Golden retriever pup van 9 weken oud met wat schilfertjes tussen de haren. De nieuwe eigenaren vroegen of dit roos was en of ze er iets mee moesten doen. Logische vragen. En omdat er veel meer mensen zijn die zich dit afvragen, gaan we er wat verder op in.

Wat is het?

Roos bij mensen wordt gekenmerkt door veel losse huidschilfers op de behaarde hoofdhuid. Dit komt doordat de huidcellen zich veel sneller vernieuwen dan normaal. Ook bij honden zien we regelmatig een overmatige schilfering, al noemen we dat geen roos. Dit kan ontstaan doordat er veel meer huidcellen worden aangemaakt, of doordat er teveel huidcellen worden afgestoten. Bij pups vanaf zo’n 8 weken leeftijd zien we regelmatig duidelijke schilfering in de vacht. Deze kan veroorzaakt worden door een vachtmijt, Cheyletiella, maar ook door huidafwijkingen zoals ichthyosis. Dit is zeker bij Golden retrievers onder de 1 jaar een veelvoorkomend probleem. Ook bij oudere honden komen afwijkingen voor die leiden tot schilfering. Primaire seborroe is er daar een van, dit is erfelijk. Er zijn echter ook veel onderliggende oorzaken die seborroe kunnen geven, zoals infecties, allergieën, voedingsproblemen/tekorten, immuunstoornissen en hormoonafwijkingen.

Wat zijn de symptomen?

Overmatige schilfering is te herkennen aan witte/witgele/grijzige schilfers. Deze schilfers kunnen los in de vacht zitten, maar ook aan de huid vast. Meestal is er geen jeuk, maar dat kan wel. Daarnaast kan de huid soms rood verkleurd zijn en heel droog of juist vettig. Hierbij kan een onaangename geur aanwezig zijn.

Hoe stellen we de diagnose?

Vachtmijten kunnen we zien onder de microscoop. Vragen over de gezondheid en voorgeschiedenis van uw hond en een algeheel lichamelijk onderzoek kunnen verder een indruk geven van de onderliggende oorzaak van de schilfers. Soms zijn aanvullende onderzoeken, zoals een kweek, bloedonderzoek of huidbiopt nodig. Ook kan een speciaal dieet worden voorgeschreven.

Hoe wordt het behandeld?

Vaak horen we dat een hond met schilfers te weinig vet binnenkrijgt. Eigenaren zijn dan zelf al begonnen met het geven van schapenvet of zalmolie. Daar is meestal niets mis mee, maar zal zeker niet in alle gevallen voldoende zijn. Zoals u net hebt gelezen, kan uw hond namelijk van alles mankeren. Als de onderliggende oorzaak bekend is, kan gericht een behandeling worden ingesteld.

Vachtmijten kunnen behandeld worden met middelen tegen parasieten. Deze worden op de huid gedruppeld met een pipet. Uw dierenarts weet welk middel hiervoor geschikt is. Bij ichthyosis en andere huidproblemen, willen we de huidbarrière verbeteren. Dit betekent dit dat we gebruik zullen maken van producten die op de huid worden aangebracht en dus van buitenaf inwerken. Dit kan een medicinale shampoo zijn, maar er zijn bijvoorbeeld ook pipetjes. Bij hele milde vormen van ichthyosis bij pups, wordt ook wel afgewacht. De schilfering verdwijnt soms wanneer de puppyvacht plaatsmaakt voor de volwassen haren. Andere onderliggende oorzaken van schilfering vergen soms weer een heel andere aanpak. Elk geval is uniek!

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl  
Geplaatst op

Help, mijn hond jaagt zijn staart achterna

Jeuk bij staart hond
Het ziet er soms grappig uit: een hond die maar rondjes blijft rennen en zijn eigen staart achterna jaagt. Toch is dit vaak heel wat minder leuk dan het eruit ziet. Puppy’s doen het bijna allemaal wel eens. Ze leren door het al spelend najagen van hun staart om een prooi te pakken. Dit is in voorbereiding op het ‘echte werk’. Wanneer ze wat ouder worden, zo vanaf een half jaar leeftijd, zal dit gedrag normaal gesproken verdwijnen. Het ‘echte’ jagen heeft dan plaatsgemaakt voor het najagen van de staart. Wanneer honden op oudere leeftijd nog steeds hun staart achterna zitten, óf wanneer het najagen van de staart op oudere leeftijd begint, dan is het zaak om op te passen. Er kan dan meer aan de hand zijn.

Wat zijn de oorzaken?

Wanneer een wat oudere hond (>6 maanden) zijn staart achterna jaagt, kan er gedragsmatig wat aan de hand zijn. Denk hierbij aan verveling. Als een hond zijn energie niet kwijt kan, dan kan dat een reden zijn om dan maar achter zijn staart aan te gaan. Het kan dus een teken zijn dat uw hond aandacht tekort komt, te weinig ruimte of beweging heeft of te weinig stimulansen of speelmogelijkheden. Zowel positieve als negatieve aandacht kunnen het staarjagen verergeren. Naast verveling, kan stress een rol spelen. Bijvoorbeeld door verlatingsangst, een verhuizing of door de komst van een baby. Ook positieve stress, zoals de komst van bezoek, kan het gedrag uitlokken. Een derde oorzaak is een lichamelijke oorzaak zoals pijn, irritatie of jeuk. Denk dan aan kneuzingen en beschadigingen van de staart en huid- of vachtproblemen.

Wat zijn de symptomen?

Rondjes draaien en rennen achter de eigen staart aan, soms zelfs zo hevig dat de hond tegen van alles aanbotst. Als een hond de staart te pakken krijgt, kan deze door bijten en kauwen flink beschadigd raken. Zo kunnen kale plekken en wonden ontstaan. Er zijn honden die het gedrag dusdanig vaak en langdurig uitvoeren, dat ze bijna niets anders meer doen. Het is dan obsessief gedrag geworden.

Hoe wordt het behandeld?

Dit hangt af van de oorzaak. Meer beweging en activiteiten , zoals balspelletjes en voerpuzzels, voor uw hond kunnen de verveling verminderen. Stressvolle gebeurtenissen zijn niet altijd te vermijden, maar ook hier kunnen natuurlijke middelen, beweging en medicatie een handje helpen. Om pijn en ongemak uit te sluiten, kunt u het beste een afspraak maken bij de dierenarts. Deze zal de hond helemaal nakijken en mogelijk medicatie voorschrijven.

Wanneer is het een probleem?

Als uw hond zijn staart vaker najaagt dan anders, niet meer normaal functioneert of zijn staart beschadigd, kunt u het beste contact opnemen met uw dierenarts. De dierenarts zal onderliggende oorzaken kunnen opsporen en kunnen helpen met het instellen van de juiste behandeling. U mag best lachen als uw hond zijn staart najaagt, maar negeer de onderliggende oorzaken niet! 

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl  
Geplaatst op

Help, mijn hond bijt aan zijn staart

Help mijn hond bijt in zijn staart
Soms zie je wel eens dat een hond steeds bij zijn staart bijt en/of met zijn kont over de grond schuurt. Dit is meestal een teken van jeuk of pijn. Jeuk kan verschillende oorzaken hebben. Denk dan bijvoorbeeld aan een vlooienbesmetting, wormen of een overvulling of ontsteking van de anaalklieren, maar ook aan beschadigingen of huidproblemen. In ieder geval heel vervelend voor uw hond!

Wat zijn de symptomen?

Bijten en likken bij de staartbasis, de lage rug en rond de anus zien we het vaakst. Daarnaast kan de huid soms rood, nat en geïrriteerd zijn. Bij ontstoken anaalklieren kan het gebied rond de anus soms opgezet zijn of er kan zelfs een (doorgebroken)  abces aanwezig zijn. Bij een vlooienbesmetting kun je met een vlooienkam de vlooien zelf of de vlooienpoepjes aantreffen. Jaagt een hond zijn staart achterna? Lees dan hier meer.

Hoe wordt het behandeld?

Indien uw hond vlooien heeft, kunt u uw hond het beste een goed werkend anti-vlooienmiddel geven. Als een hond veel last heeft, is het slim om een afspraak te maken bij de dierenarts. Deze zal de hond onderzoeken en naar de oorzaak zoeken. Bij een vlooienbesmetting zullen de vlooien bestreden moeten worden en kan eventueel iets tegen de jeuk gegeven worden. Overvulde of ontstoken anaalklieren kunnen vaak worden leeggedrukt of gespoeld. Daarnaast worden soms antibiotica en/of pijnstillers voorgeschreven. Indien deze meest voorkomende oorzaken worden uitgesloten, zal uiteraard gezocht worden naar andere oorzaken.

Hoe kan het worden voorkomen?

Voorkom dat uw hond last krijgt van vlooien. Er zijn diverse middelen op de markt die tegen vlooien werken. Anaalklierontstekingen zijn soms lastiger te voorkomen. Soms zal het nodig zijn de klieren regelmatig leeg te drukken en in meer extreme gevallen wordt een operatie uitgevoerd. Daarnaast kunnen ook de dikte/stevigheid van de ontlasting of een onderliggende allergie een rol spelen bij het ontstaan van anaalklierproblemen. Het is dan zaak dit te achterhalen en de onderliggende oorzaak aan te pakken. 

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl