Wat doet de alvleesklier?
De alvleesklier maakt bij gezonde honden en katten alvleeskliersap aan dat bepaalde enzymen bevat. Die enzymen, te weten lipase, trypsine en amylase, worden in een (nog) niet werkzame vorm naar de dunne darm vervoerd via een afvoerbuis. In de dunne darm worden deze enzymen dan werkzaam en helpen ze mee om het aanwezige voedsel te verteren. Een gezonde alvleesklier heeft een reserve capaciteit van 70%.
Wat is een alvleesklierontsteking?
Bij een ontsteking van de alvleesklier (=pancreas) worden de enzymen al actief in de alvleesklier waardoor het weefsel van deze klier verteerd wordt. Dan komen er nog meer enzymen vrij uit dit weefsel en zo beschadigt er steeds meer. Dit noemen we een acute ontsteking van de pancreas. Deze acute ontsteking kan overgaan in een chronische vorm waarbij littekens aanwezig zijn. Door het litteken weefsel wordt de afvoergang vernauwd en de daarbij komende verkalkingen verergeren dit proces. Hierdoor komen er minder alvleeskliersappen met de benodigde verteringsenzymen in de dunne darm, bovendien is er zo een verhoogde druk in de pancreas waardoor nog meer weefsel beschadigd raakt. Resultaat is dat de functie van de alvleesklier sterk vermindert.
Wat zien we bij dieren met een alvleesklierontsteking?
Dieren kunnen niet praten dus we moeten het in eerste instantie hebben van dat wat ze laten zien, de symptomen.
- Minder eetlust
- Overgeven, braken
- Buikpijn
- Slap worden, afwezig zijn
- Uitdroging
- Dunnere ontlasting en diarree
Bij een ernstige acute ontsteking kunnen honden en katten ook binnen enkele uren overlijden. Een mild verloop is ook mogelijk, vaak komen de problemen wel weer terug.
Hoe komt een dier aan een ontsteking van de pancreas?
Vrijwel altijd is de oorzaak van een acute ontsteking van de alvleesklier onbekend. Slechts in 10% van de gevallen kan bijvoorbeeld een virusinfectie, medicijngebruik of een tumor de reden zijn van de ontsteking.
Bij een chronische ontsteking kan erfelijke aanleg een rol spelen en kan ook een tumor of een ongeval de onderliggende reden zijn.
Hoe weten we of een hond of kat een alvleesklier ontsteking heeft?
We zien bij de hond of kat vaak een combinatie van de eerder genoemde symptomen, echter dat zijn niet echt specifieke symptomen. Die kunnen ook horen bij een andere aandoening. Daarom zal de dierenarts uw hond of kat uitgebreid klinisch onderzoeken. Bij een verdenking van pancreatitis zal hij bloedonderzoek (laten) doen. Wijken specifieke bloedwaarden af van normaal, dan kan de diagnose gesteld worden eventueel aangevuld met een endoscopie, echo, een punctie en/of röntgenfoto van de buik.
Wat zijn de afwijkende bloedwaarden bij pancreatitis?
Bij het bloedonderzoek wordt o.a. het enzym Pancreas lipase gemeten.
- Een lage PLI wil zeggen dat er geen alvleesklierontsteking is.
- Bij een verhoogde PLI waarde kan er sprake zijn van een pancreatitis, maar dit is niet bewijzend. Het is dan aan te raden een echo/punctie te laten doen.
Wat is de behandeling van pancreatitis?
Een hond of kat met een acute ontsteking van de alvleesklier zal worden behandeld met pijnstillers (geen NSAID’s), misselijkheid onderdrukkers en infusen en eventuele antibiotica. Met name door het infuus kunnen, langzaam aan, de bloedwaarden herstellen naar normaal. Ter ontlasting van de alvleesklier kan een specifiek dieet worden voorgeschreven.
Bij een chronische ontsteking wordt er pijnbestrijding verstrekt en speciale voeradviezen. Door de grotendeelse uitval van de alvleesklier kan het verstandig zijn om ontbrekende verteringsenzymen als supplement te verstrekken. Evipet Pancreas (momenteel nog niet verkrijgbaar) is daarvoor het aangewezen supplement. Zymoral en Zymosan zijn vergelijkbare alternatieve supplementen.
Wanneer de hond of kat ook uitval heeft van het endocriene deel van de alvleesklier en daardoor suikerziekte heeft dan zal de behandeling ook bestaan uit o.a. het toedienen van insuline.
Prognose
De prognose bij een acute ontsteking is lastig aan te geven. Sommige dieren overleven het niet, zelfs met de beste zorg. Dit in tegenstelling tot de chronische vorm. Daarvan is de prognose over het algemeen goed, wanneer de hond of kat goed reageert op de voeraanpassingen en het eventuele supplement. De meest bekende complicatie is suikerziekte.
Vragen?
Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl
Drs. Robin Holle, dierenarts
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl