Momenteel zijn er in Nederland 2 halsbanden verkrijgbaar tegen teken. De Scalibor band en de Seresto band. Beide tekenbanden zijn REG NL geregistreerde diergeneesmiddelen. Wat is eigenlijk het verschil tussen deze 2 banden?
Waar werken deze tekenbanden tegen?
De Scalibor protectorband beschermt honden tegen teken, zandvliegen en hartwormmuggen. De Seresto band beschermt honden en katten tegen vlooien, teken en luizen.
Werken deze tekenbanden bij hond en kat?
De Scalibor band is uitsluitend geschikt voor honden. De Seresto band is geschikt voor hond en kat. Wel hebben hond en kat ieder hun eigen Seresto band nodig.
Wanneer mag ik deze tekenbanden niet gebruiken?
De Scalibor band mag niet gebruikt worden bij puppy’s jonger dan 7 weken, bij honden met huidlaesies, bij honden met een bekende overgevoeligheid voor pyrethroïden en bij katten. De Seresto band mag niet gebruikt worden bij puppy’s jonger dan 7 weken, honden die overgevoelig zijn voor de werkzame bestanddelen imidacloprid en flumethrine of één van de hulpstoffen. Let op hond en kat hebben ieder hun eigen Seresto band.
Hoe lang werken deze tekenbanden?
De Scalibor tekenband werkt 5 tot 6 maanden tegen teken. De Seresto tekenband werkt tot 8 maanden tegen teken en vlooien.
Wat kosten deze tekenbanden?
De prijs van een tekenband is uiteraard niet overal hetzelfde. Wel is het zo dat voor de Seresto tekenband in het algemeen een wat hogere prijs wordt gevraagd dan voor de Scalibor tekenband.
Om de paarden goed te laten presteren is het belangrijk dat hun spieren in topvorm zijn. De spieren zorgen immers voor de voortbeweging van je paard, het goed functioneren van de spieren is dus van essentieel belang.
Spieren, eiwitten en aminozuren
Bijna de helft van het totale lichaamsgewicht van een paard bestaat uit spiermassa. Deze spieren zijn opgebouwd uit kleine spierbundels, bestaande uit vele spiervezels. Deze spiervezels worden gevoed via eiwitten, welke in alle levende cellen aanwezig zijn. Om de spieren van uw paard te beschermen, extra kracht te geven en te laten herstellen zijn eiwitten dus een belangrijk onderdeel van het rantsoen van uw paard.
Maar hoe voert u nu eiwitten, welke en hoeveel? Allereerst is het belangrijk om te weten dat eiwitten bestaan uit diverse essentiële en niet-essentiële aminozuren, die aan elkaar gekoppeld worden om eiwitten te vormen. De niet-essentiële aminozuren kan een gezond paard zelf aanmaken. Voor paarden geldt dat zij daarnaast ook 10 essentiële aminozuren nodig hebben, die een paard dus niet zelf kan aanmaken, maar wel van waarde zijn voor spieren, huid, haar, pezen, ligamenten en hoeven.
Deze 10 aminozuren kunt u als paardeneigenaar dus zelf toevoegen aan het rantsoen, dit kan door brokken, ruwvoer en/of supplementen toe te dienen. Bij jonge, opgroeiende paarden, sportpaarden, oudere paarden of herstellende paarden is het belangrijk de juiste verhoudingen aminozuren toe te dienen, een supplement met specifieke dosering kan hierbij een uitkomst bieden, zodat u zeker weet dat uw paard alle benodigde bouwstoffen voor spieren binnenkrijgt.
De 10 essentiële aminozuren voor het paard zijn:
DL-Methodine
L-Arginine
L-Fenylalanine
L-Histidine
L-Isoleucine
Leucine
L-Lysine
L-Threonine
L-Valine
Tryptofaan
L-Arginine wordt beschouwd als een semi-essentieel aminozuur; het lichaam produceert het normaal gesproken in normale hoeveelheden, maar suppletie kan nodig zijn bij slechte voeding, herstel, opgroeiende paarden, drachtige merries of intensieve training. Het is een voorloper van stikstofmonoxide in het lichaam en helpt bij vaatverwijding (ontspanning van bloedvaten). L-arginine is ook nodig om creatinine aan te maken, wat een essentiële energiebron is voor spiercontracties.
Tryptofaan is minder essentieel voor de spieren, het kan het uithoudingsvermogen verminderen. Maar Tryptofaan is wel belangrijk als voorloper van serotonine, een belangrijk hormoon voor stemming, stress, rust en eetlust. Afhankelijk van gedrag, training en voeding van je paard kun je ervoor kiezen om wel of geen extra Tryptofaan toe te voegen.
Gebruik een trainingsschema voor uw paard
Naast het voeren van de juiste hoeveelheden en soorten eiwitten, en dus essentiële aminozuren, is het ook van belang de spieren van uw paard, door middel van de juiste training, te ondersteunen, ontwikkelen en beschermen. Een trainingsschema kan een goed hulpmiddel zijn om na een periode van rust weer langzaam de spieren op te bouwen en overbelasting te voorkomen. Een dergelijk trainingsschema bestaat uit een goede warming-up en de juiste cooling-down. Het afwisselen van zwaardere en lichtere oefeningen en het inlassen van pauzes tijdens de training.
Herstelperiode om afvalstoffen af te voeren
Ook het inlassen van een herstelperiode, door vrije dagen in het trainingsschema in te bouwen, is belangrijk voor de spieren van uw paard. Immers treedt er na intensieve training vaak oxidatieve stress op, wat spierschade kan brengen aan weefsels en cellen.
Het toedienen van de juiste antioxidanten tijdens de herstelperiode, kan helpen bij het neutraliseren van deze vrije radicalen (afvalstoffen die vrijkomen bij het verbruik van brandstof). Antioxidanten versnellen het proces van afvalstoffen afbraak en afvoer, waardoor een paard sneller kan herstellen. Om lever en nieren te ontlasten met de afvoer van afvalstoffen is er de mogelijkheid om een lever- en nieren ondersteunend en -beschermend supplement toe te voegen aan het dieet van uw paard.
Masseren geeft verlichting
Om de spieren in conditie te houden is het raadzaam om ze, naast verzorging van binnenuit, ook te verzorgen met een gel. Het masseren van de spieren stimuleert het weefselherstel en geeft een betere doorbloeding. Daarnaast is het verlichtend voor vermoeide, overbelaste spieren en geeft het extra ontspanning aan verkrampte spieren.
Zorg dragen voor de paardenspieren is de beste beloning!
Om uw paard te belonen na intensieve training, wedstrijden, buitenritten en bij herstel is het dus raadzaam om extra zorg te dragen voor zijn spieren.
Zo gaat uw viervoeter met een goed gevoel de stal in of weide op na een training, zal hij minder hinder ondervinden van spierongemakken en worden spieren sterker tijdens trainen, wat de prestaties ten goede komt en uw paard met plezier de door u gevraagde oefening zal uitvoeren.
Omdat we geven om de prestaties én het welzijn van jouw paard…
Uw paard is een atleet. Hij moet voldoende en sterke spieren hebben om de gevraagde oefeningen te kunnen uitvoeren. Voedingssupplementen en externe behandelingen kunnen hier een bijdrage aan leveren.
Audevard heeft een uitgebreid assortiment voor spierontwikkeling en -ondersteuning bij paarden tijdens sport & herstel, bestaande uit:
3. Ekyrenal+: Verzachtende spiergel voor én na het sporten
4. Ekylaxyl: Spierenergie en eliminatie na inspanning
Hieronder een korte uitleg van de ingrediënten en toepassingen;
1. Myostem Mass
Dé eiwit shake voor paarden die zorgt voor spierkracht en spierontwikkeling. Myostem Mass is zeer geschikt voor opgroeiende veulens, paarden in training, oudere paarden en herstellende paarden. Het levert een berekende en geconcentreerde hoeveelheid essentiële aminozuren, met maar liefst 62% aan eiwit uit onder andere aardappel welke meer aminozuren bevat dan bijvoorbeeld wei.
In combinatie met Fenegriek voor de smaakacceptatie en prebiotica om de spijsvertering te bevorderen is Myostem Mass een gezond alternatief voor spierontwikkeling, met enkel een geringe hoeveelheid melasse voor energie en smaakacceptatie als toegevoegde suiker.
Een eiwitsupplement is een voor de hand liggend hulpmiddel bij het optimaliseren van het sportrantsoen voor het atletische paard, maar ook voor geriatrische paarden die hun conditie verliezen of bij een paard dat herstelt van een ziekte en daardoor meer eiwitten verbruikt.
Myostem Mass heeft een zeer hogere eiwitconcentratie en bevat een complete lijst aan essentiële aminozuren in hoge concentraties en met de juiste, gegarandeerde verhouding Lysine
De toegevoegde Bio-Mos optimaliseert de inname en verteerbaarheid van de aminozuren en verbeterd de darmgezondheid, ideaal voor paarden die herstellen en een immuniteit boost nodig hebben.
2. Myostem Protec
Biedt bescherming, energie en herstel aan spieren die dat nodig hebben. Denk aan spieren die intensief worden getraind, en de mogelijk schadelijke effecten die intensieve training kan hebben op de spierbehoefte maar ook spieraandoeningen als maandagziekte en andere spiermyopathieën.
Myostem Protec is een voedingssupplement met antioxidanten, ontwikkeld om oxidatieve stress te verminderen die gepaard gaat met intensieve training (verzuring van de spieren). Het kan de hoeveelheid skeletspierbeschadiging die optreedt (én ook de opbouw van melkzuur) verminderen, wat resulteert in verbeterd herstel na het sporten.
Dit product is de gemakkelijke alles-in-één oplossing om te helpen bij het bestrijden van terugkerende problemen, door zowel aerobe als anaërobe ondersteuning te bieden.
Het bevat SOD geconcentreerd uit meloensap, een rijke en pure bron welke oxidatieve stress vermindert.
Daarnaast is er als natuurlijke antioxidanten Selenium en Vitamine E toegevoegd. Lysine is er als beperkend essentieel aminozuur terwijl Magnesium, gemobiliseerd door de SOD, zorgt voor de spierfunctie en -gezondheid.
De antioxiderende eigenschappen van het meloenconcentraat en het vermogen om magnesium te mobiliseren, zorgt voor een betere weerstand tegen vermoeidheid en sneller herstel. Hoewel regelmatige fysieke training normaal gesproken gunstig is voor vermoeidheid en herstel, zal oxidatieve stress waarschijnlijk leiden tot een slechte aanpassing aan de inspanning en een verminderde effectiviteit van de training. Daarom is suppletie met antioxidanten voor sportpaarden een interessante manier om oxidatieve stress en de bijwerkingen ervan tegen te gaan.
3. Ekyrenal+
Ekyrenal+ draagt bij aan herstel na intensieve training. Voedingsondersteuning is nodig tijdens herstelperiodes om paarden te helpen hun energie op te bouwen na de productie van grote hoeveelheden organisch afval na inspanning (van de spieren) die een impact hebben op de lever en de nieren.
Het extract van mariadistel en paardenbloem biedt ondersteunende effecten op de lever en toegevoegde sorbitol levert energie door langzaam door het lichaam te worden gemetaboliseerd.
4. Ekylaxyl
Ekylaxyl is een op Arnica Mexicana geformuleerde gel om spieren en pezen te ontspannen. Deze gel kan voor of na inspanning gebruikt worden. Ekylaxyl is een essentieel product in de poetskist van elk sportpaard, het bevat geen dopingingrediënten. Advies is om tegen de haren in te masseren. Deze gel is gemakkelijk aan te brengen, niet vet, plakt niet en bijkomend voordeel is dat uw handen na gebruik droog en schoon blijven.
Naast het gebruik van Ekylaxyl voor spierontspanning kunt u het ook inzetten na trauma aan zacht weefsel waarbij geen wond zichtbaar is, denk aan blauwe plekken, kneuzingen, kleine verrekkingen, verstuikingen en (zadel)drukplekken.
De combinatie van Arnica, hyperoxygenated vetzuren en Achillea millefolium heeft een positief effect op het spierstelsel voor of na inspanning.
De mooie dagen brengen ons een klimaat dat geschikt is voor wandelingen en meer buitenactiviteiten met uw paard. Toch kan het in de zomer met hevige hitte soms flink zweten zijn voor uw paard.
Zorg dus voor onderstaande 5 punten om deze zomerse temperaturen goed door te komen:
Pas de activiteit met uw paard aan
Beheers de insecten rondom uw paard
Vermijd stof bij uw paard
Bescherm uw paard tegen warmte en directe zon
Zorg goed voor de hoeven van uw paard
Het paard is een zogenaamde homeotherme soort, dus het moet een constante lichaamstemperatuur behouden. Wanneer het te warm is, heeft het paard twee manieren om zijn temperatuur te verlagen; transpiratie en uitzetting van de bloedvaten.
Een paard kan binnen een uur 15 liter water verliezen
Aangezien de zomer het heetste seizoen van het jaar is kan de waterbehoefte van uw paard veranderen. Normaal drinkt uw paard tussen de 20 en 40 liter per dag, bij hevige hitte kan dit zelfs oplopen naar 70 liter, zorg er dus voor dat er altijd voldoende vers drinkwater beschikbaar is.
Binnen 1 uur kan het paard tot ongeveer 15 liter water verliezen wanneer het erg warm is, ongeveer 30% van dit zweet zal verdampen, de rest stoomt op de huid van uw paard. Als uw paard dan niet genoeg drinkt, zal deze transpiratie leiden tot aanzienlijk veel vocht- en mineralenverlies, wat kan leiden tot uitdroging en onbalans in elektrolyten.
Voorkom deze problemen en pas het trainen met uw paard aan tijdens hitte. Om het verlies van vocht te beperken is het raadzaam uw paard tijdens de frisse uren (’s morgens vroeg of aan het einde van de dag) te trainen.
Voldoende vers drinkwater
Zorg verder voor voldoende beschikbaar drinkwater en in geval van veel transpiratie kunt u verliezen van transpiratie compenseren met elektrolyten door de voeding of in het water. Deze extra elektrolyten zijn minerale zouten die onmisbaar zijn voor de werking van het organisme.
Vetidral kan uw paard helpen aan de benodigde compensatie. Het brengt elektrolyten in dezelfde verhouding als zweet inclusief prebiotica om de verliezen te compenseren en het herstel en de absorptie van elektrolyten te stimuleren. Vetidral bestaat in de vorm van poeder, vloeibaar of pasta aangepast voor alle situaties.
Waterrijk voedsel helpt
Wanneer de temperaturen stijgen kan ook waterrijk voedsel dehydratie beperken; gras, wortels, meloen, appels… Heeft uw paard moeite met drinken? Aarzel dan niet om siroop of zout toe te voegen aan het drinkwater om het drinken en dus hydrateren te bemoedigen.
Weg met die vervelende insecten
Helaas bevorderen deze zomertemperaturen ook meer insecten rondom uw paard. Vliegen zijn overal en irriteren u en uw paard! Het is noodzakelijk om de aanwezigheid van vliegen rond het paard te beperken omdat ze onder andere aan de oorsprong liggen van zomerdermatitis, de overdracht veroorzaken van bepaalde virussen (bijvoorbeeld voor sarcoïden) of hun larven een ontsteking kunnen veroorzaken. Zorg dus voor een goede anti-vliegenspray en behandel de insectenbeten dagelijks om pijn en jeuk te bestrijden. Ook het gebruik van een anti-vliegendeken kan een uitkomst bieden.
Geruisloos insecten weren bij uw paard
Flymax weert geruisloos insecten bij uw paard
De Flymax range bestaat uit twee fijne gebruiksproducten om insecten te weren. De Flymax Nano is een geruisloze spray die lekker ruikt en niet plakt. Flymax Derm is een beschermende huidmelk welke verzacht bij insectenbeten -steken en zomereczeem. Bij sommige paarden gaat het zomerseizoen gepaard met terugkerende huidreacties aan de staartwortel of aan de inplant van de manen, meestal veroorzaakt door kleine muggenbeten; culicoiden. Flymax Derm is ontwikkeld om de huid te verzorgen bij dergelijke insectenbeten of na verbranding door de zon.
Let extra goed op uw senior paard
De zomerperiode en de warmte kunnen het evenwicht van uw oudere paard verstoren. Het gras wordt geel en verliest zijn voedingswaarde ook bodems worden harder. Dit seizoen is daarom moeilijker voor oudere paarden. Om de soepelheid van de gewrichten en de behoefte van uw senior paard te ondersteunen kan de juiste voeding interessant zijn.
Bonutron Senior kan uw oudere paard hierbij helpen, het biedt een mix van 9 vitaminen, 4 sporenelementen en 3 aminozuren waardoor het rantsoen evenwichtig wordt. Bovendien kunnen de toegevoegde plantenextracten als Witte Wilg, Chrysanthellum Americanum en Moerasspirea (Filipendula ulmaria) het oudere paard ondersteunen bij locomotie ongemakken die leiden tot pijn en stijfheid in gewrichten, benen en hoeven.
Vloeibare Psyllium kuur
Daarnaast maakt de Yea Sacc in Bonutron Senior het mogelijk om de darmflora van uw paard te ondersteunen en de spijsvertering te optimaliseren. U kunt de spijsvertering van uw paard ook optimaliseren en een goede motiliteit bevorderen met Ekymash Booster. Deze vloeibare ‘Psyllium-kuur’ voor max. 10 dagen biedt net dat beetje extra voor een comfortabele spijsvertering na inspanning, herstel of stress.
De complete formule aangevuld met onder andere tijm, pepermuntextract, citroenmelisse, prebiotica, electrolyten en magnesium, kan baten bij verstoppingen, onvoldoende motiliteit in darmen, spoelen van de darmen, (zand)kolieken, na koliekoperaties, als herstel na kolieken. Kan worden gebruikt voor paarden die weer overgaan op voer na periode van vasten. De vloeibare formule zorgt voor gemakkelijke toediening; gemengd met slobber, rechtstreeks in het drinkwater of in de mond van het paard.
Geef ook de hoeven aandacht
Tijdens de zomerperiode staan de meeste paarden meer buiten in de weide dan in andere seizoenen, een weideverblijf kan leiden tot een verslechtering van het hoorn van de hoef. Ook bij droog weer hebben de hoeven van uw paard extra aandacht nodig. Het hydrateren van de hoeven is hierbij erg belangrijk.
Om de hoef goed te verzorgen is de komst van een hoefsmid noodzakelijk maar ook van binnenuit met voeding kunt u de hoeven ondersteunen. De juiste hoef biotine kan uw paard helpen. Hoof Biotine van Audevard brengt een mix van micronutriënten zoals biotine en planten die voorzien in de toenemende behoefte van de hoef, wanneer het hoorn in slechte staat, breekbaar of vervormd is. Daarnaast ondersteunt Hoof Biotine ook de circulatiebehoefte van de hoef met name dankzij de toegevoegde Chrysantellum en Gincko Biloba.
Aarzel niet om bij twijfel tijdens deze hete zomerdagen uw dierenarts extra advies te vragen.
Astma is een veelvoorkomend probleem bij het paard. Astma leidt vaak tot verminderd presteren en kan de kwaliteit van leven van het paard verminderen. Longaandoeningen die niet worden veroorzaakt door een infectie met bacteriën, virussen of schimmels, maar waarbij wel een chronische ontsteking in de longen optreedt, hadden vroeger een eigen naam zoals IAD, COPD, Stofallergie, RAO, hooiallergie, dampig en stofallergie. In 2016 zijn al deze aandoeningen ondergebracht onde r de verzamelnaam Equine Astma. U vindt hier een antwoord op de meest gestelde vragen over Equine astma, ofwel astma bij het paard.
Wat is astma bij het paard?
Astma komt relatief veel voor bij paarden. Door het inademen van stofdeeltjes kan een overgevoeligheidsreactie ontstaan die zich uit in een chronische ontsteking, astma. Hat stalklimaat is hierbij van groot belang. Vaak verslechtert de gezondheid van paarden met astma in de wintermaanden omdat zijn dan op stal staan en de daar rondzwevende stofdeeltjes inademen. Maar ook deeltjes in de buitenlucht kunnen astma veroorzaken. Wat er nu bij astma precies gebeurt in de longen van het paard, dat weten we niet. Wel is bekend dat de deeltjes een ontstekingsreactie veroorzaken die slijmvorming en een vernauwing van de luchtweg vertakkingen (bronchiën) geeft. Zo kan het longweefsel ook blijvende schade oplopen. De gevoeligheid hiervoor verschilt per paard.
Wat zie je aan een paard met astma?
Een paard met een lichte vorm van astma kan een ontstekingsreactie in de longen hebben zonder dat u iets aan het paard ziet of merkt. Ook kan er heldere tot dikke of pussige neusuitvloeiing zijn. Langer dan 3 weken hoesten komt ook voor. Hierdoor zal het paard minder presteren en vertraagd herstellen na inspanning.
Bij de ernstige vorm van astma zal het paard moeite hebben met ademen. Hierdoor zien we vaak neusvleugelen, meer buikbeweging bij het ademen, hoestaanvallen, dikke of pussige neusuitvloeiing, een opgetrokken buik en verminderde eetlust. Paarden met ernstige astma verliezen vaak gewicht en maken abnormale longgeluiden en zijn sloom.
Hoe weet ik of mijn paard astma heeft?
Astma bij uw paard kan door de dierenarts worden vastgesteld. De ziektegeschiedenis en het klinisch onderzoek is daarbij van belang. Daarbij kan de dierenarts in de longen van uw paard gaan kijken door middel van endoscopie. Het slijmvlies wordt dan beoordeeld en ook het eventueel aanwezige slijm. Door een longspoeling uit te voeren kan slijm uit de long worden beoordeeld onder de microscoop. Dit wordt wel BAL, broncho-alveolaire spoeling genoemd. Ook kan een longfunctieonderzoek worden uitgevoerd. Bij dit onderzoek met speciale apparatuur wordt de luchtweerstand bepaald door het meten van de luchtstroom en de longdruk. Paarden met astma hebben vaak vernauwde bronchiën en dat zorgt voor een grotere luchtweerstand.
Hoe wordt een paard met astma behandeld?
Overgevoeligheid voor stofdeeltjes is kenmerkend voor paarden met astma. De behandeling van paarden met astma richt zich op het wegnemen van deze oorzaak, het remmen van de ontstekingsreactie en het verbeteren van de luchtstroom, o.a. door de bronchiën te laten verwijden.
Wat moet ik wel doen wanneer mijn paard astma heeft?
Houdt uw paard zoveel mogelijk buiten (geldt niet bij weide astma)
Voer hooi vanaf de grond en niet uit een hooinet
Voer paardenkuil en geen hooi of week/stoom het hooi
Leg op de bodem van de stal een rubber mat, karton, houtkrullen, hennep, vlas, zaagsel, een zo stofvrij mogelijke bodembedekking
Sproei de bak voor het rijden
Ventileer optimaal
Wat moet ik niet doen wanneer mijn paard astma heeft?
Ruwvoer geven uit een ruif of hooinet
Schimmelig of droog hooi voeren
Hooi/stro op een open zolder of in de buurt van de paarden opslaan
Stal opstrooien, uitmesten, vegen of uitblazen wanneer uw paard op stal staat.
Activiteiten, zoals poetsen, uitvoeren wanneer uw paard op stal staat
Wat is de toekomst van mijn paard met astma?
Een paard met astma blijft gevoelig voor stofdeeltjes die de ontsteking veroorzaken. Overleg regelmatig met uw dierenarts voor de aanpak op dat moment van uw paard. Uw dierenarts kan zo nodig ontstekingsremmers, dan wel luchtweg verwijders toedienen. Ook aangepaste beweging is een optie.
Nieuw is de Aservo EquiHaler, die uw dierenarts kan voorschrijven wanneer een gemakkelijke toediening van medicatie van belang is. Deze inhalator kan voorzichtig in het neusgat van uw paard worden gestoken waardoor uw paard de gewenste medicatie kan inademen. Pas de omgeving van uw paard zo goed mogelijk aan en voer verstandig en stofvrij. Meestal is het dan zo dat uw paard weer als een gezond paard kan functioneren.
Er zijn honden die gevoeliger zijn voor bepaalde medicijnen. Vaak missen deze honden het zogenaamde MDR1 gen. MDR1 staat voor Multidrug Resistance gen 1. Deze afwijking wordt MDR1-mutatie genoemd. Wanneer u of uw dierenarts niet weet of uw hond dit gen mist, dan kan het toedienen van bepaalde diergeneesmiddelen riskant zijn. Vandaar dat het verstandig kan zijn uw hond te laten testen op dit MDR1 gen. Vooral bij Collies en Collie-achtigen is dit van belang, aangezien de afwijking MDR-mutatie hier vaker voorkomt.
Het gen MDR1
Het gen MDR1 komt normaal gesproken op 2 plekken in de chromosomen van honden voor. Dat geldt voor vrijwel alle genen omdat alle chromosomen dubbel aanwezig zijn in het lichaam. Wanneer er maar MDR1 gen aanwezig is, de hond is dan drager van de afwijking, dan is een hond al gevoeliger voor bepaalde diergeneesmiddelen. Wanneer beide MDR1’s ontbreken dan is er sprake van een echte lijder en is de gevoeligheid voor die bepaalde diergeneesmiddelen veel groter.
De MDR1 test
U kunt uw hond laten testen op de afwezigheid van het MDR1 gen. Uw dierenarts zal hiervoor bloed bij uw hond afnemen en dit door het van Haeringen lab laten testen. De kosten van een dergelijke test variëren van 50 tot 70 Euro, excl. bloedafname. De MDR1 DNA-test kent 3 verschillende uitslagen:
Vrij: uw hond heeft 2 gezonde genen, is vrij van het defect en kan de afwijking dus ook niet doorgeven aan de volgende generatie.
Drager: uw hond heeft één gezond gen en één defect gen en kan het defecte gen aan de helft van zijn nakomelingen doorgeven. Dragers kunnen bij toediening van bijvoorbeeld een normale dosering Imodium (loperamide) of bij toediening van een hoge dosering ivermectine vergiftigingsverschijnselen krijgen.
Lijder: uw hond heeft 2 defecte genen en geeft het defecte gen aan al zijn nakomelingen door. Lijders krijgen vergiftiging verschijnselen bij toediening van risico diergeneesmiddelen. Deze honden tonen de overgevoeligheidsreacties in de meest ernstige mate.
Welke diergeneesmiddelen zijn een risico voor honden met MDR1 mutatie?
Van een aantal diergeneesmiddelen en geneesmiddelen weten we zeker dat ze een risico vormen voor honden met een MDR1 mutatie.
Loperamide (imodium, een diarreeremmer).
Ivermectine, selamectine (Stronghold), milbemycine (Milbemax) en moxidectine (Advocate).
Bij welke rassen komt het medicijn risico door MDR1 mutatie voor?
De MDR1 gen mutatie komt van oorsprong voor bij de working sheepdogs, de Engelse schapendrijversrassen. Nu zien we het bij vele Collie rassen en Collie-achtigen.
Collie, Schotse herder
Australian Shepherd
Border Collie
English Shepherd
Duitse herder
Zwiterse witte herder
Langharige Whippet
Silken Windhounds
Old English Sheepdog
McNab
Honden met Collie-bloed
Advies MDR1 Gen mutatie
Wanneer u een hond heeft van een ras dat mogelijk de MDR1 gen mutatie bij zich kan hebben dan is het het beste wanneer u hierop tijdig laat testen. Zeker wanneer u een nestje wilt van uw hond.
Deze enting geeft gedurende 12 maanden bescherming
Ook geschikt voor drachtige konijnen
Tips om ziekte bij uw konijn te voorkomen
Laat uw konijn jaarlijks inenten tegen myxomatose, RHD1 én RHD2
Zorg er voor dat uw konijn geen contact heeft met wilde konijnen
Houdt de bodembedekking van uw konijn altijd droog
Beste dieet voor een konijn: 80% hooi en gras, 10-15% groente en kruiden en 5% biks, brokjes (20 gram/kg lichaamsgewicht)
Zorg er voor dat uw konijn languit kan liggen en een ren heeft om te rennen. 2 kleine konijnen hebben een hok nodig van minimaal 150 x 60 x 60 cm
Houd altijd meer dan 1 konijn, ook een konijn heeft gewoon gezelschap nodig
Laat uw konijn knagen en spelen. Knagen op een wilgentak (niet op een knaagsteen, door de klak kunnen blaasstenen ontstaan) en spelen met verstopt voer, een plantenpot of doosje
Voorkom muggen bij uw konijn door een insect-werende strip en net te gebruiken
Houdt uw konijn vlovrij met een voor konijnen geschikt antivlooienmiddel
Bokvoet, ook wel steltvoet of grasvoet genoemd, is een vorm/standafwijking van het onderbeen van het veulen (bijna altijd in één of twee voorbenen). Standafwijkingen bij het veulen kunnen aangeboren of verkregen zijn. Sommige veulens worden geboren met een zeer steile stand van de hoef, als gevolg van samentrekken van de buigpezen aan de achterkant van het been.
Oorzaak bokvoet
Behandeling in de eerste drie levensdagen met oxytetracycline (een antibioticum dat als bijwerking het relaxeren van het peesweefsel heeft) levert in zo’n geval doorgaans goed resultaat. Een bokvoet bij het veulen treedt echter pas op latere leeftijd op (vanaf één maand leeftijd) en is dus verkregen. Er worden verschillende oorzaken aangedragen voor het ontstaan van een bokvoet. Er wordt onderscheid gemaakt tussen pijn in de ondervoet en een ‘mismatch’ tussen de groeisnelheid van de botten en van de pezen. Pijn in de ondervoet kan verschillende oorzaken hebben. Wanneer het veulen pijn in de ondervoet heeft, zal het het been gaan ontlasten, zullen de verzenen (achterkan van de hoef) van de grond gehouden worden, en groeit de hiel door te weinig belasting te hoog. Een mismatch in groeisnelheid van bot en pees kan ertoe leiden dat het bot te snel groeit ten opzichte van de diepe buigpees, waardoor de ondervoet in het hoefgewricht steeds verder buigt.
Prognose bokvoet veulen
Er worden twee gradaties van bokvoet onderscheiden. Bij een graad 1 bokvoet komt de hoefwand niet verder dan verticaal, bij graad 2 komt de hoefwand over de verticaal. De prognose van een graad 1 bokvoet is beter dan van graad 2. Dit heeft te maken met de langdurigheid van het bestaan van de standafwijking en de daarmee samenhangende veranderingen in gewrichten, gewrichtskapsels en pezen.
Conservatieve behandeling bokvoet
Behandeling van een boekvoet kan ofwel conservatief ofwel chirurgisch plaatsvinden. Welke methode wordt toegepast, hangt af van de ernst/graad van de bokvoet en eventueel uitblijvend succes bij toepassing van de conservatieve methode. De conservatieve aanpak bestaat eruit in samenwerking met de smid de verzenen (hiel) van de voet te laten zakken en de teen te verlengen (met een plakschoentje of met een vormbare pasta die naderhand uithardt). Op deze manier wordt het veulen bij belasting van de ondervoet gedwongen meer op de hiel van de voet te gaan lopen. Hiermee doet het veulen eigen fysiotherapie ten behoeve van het oprekken van de diepe buigpees aan de achterzijde van het been. Pijnmedicatie kan hierop een aanvulling zijn.
Bokvoet bij aankomst kliniek
Bokvoet van hetzelfde veulen één dag na de operatie
Samenwerking met de hoefsmid: De verzenen zijn ingekort en de teen is verlengd met een uithardende pasta
Chirurgische behandeling bokvoet
De chirurgische behandeling bestaat eruit een pees (distaal checkligament), welke van de diepe buigpees naar de tussenpees loopt, door te snijden (distaal checkligament desmotomie). Hiermee wordt ervoor gezorgd dat de diepe buigpees minder onder spanning komt te staan, zodat er minder hard aan het hoefbeen wordt getrokken. Na de operatie kan het nodig zijn de verzenen in te korten en de teen te verlengen (als bij conservatieve therapie). Wanneer een bokvoet niet tijdig wordt geconstateerd en wordt behandeld, kan dit leiden tot blijvende standafwijking met gevolgen voor de pezen, gewrichten, het gewrichtskapsel en de botten in de ondervoet. Ook de hoef en hoefwand kunnen aangetast geraken. Het is dus van groot belang dat de standafwijking tijdig wordt onderkend en dat er tijdig gepaste actie wordt ondernomen. Bij twijfel, raadpleeg altijd uw dierenarts. Wij staan klaar voor u en uw paard, pony, ezel en uiteraard uw veulen!
In Nederland en in het buitenland wordt de laatste jaren een nieuw ziektebeeld bij paarden gezien. Dit ziektebeeld wordt wel omschreven als “groepsgewijze keelverlamming”. Het komt voor op paardenbedrijven bij in groepen gehouden paarden.
Acute benauwdheid en sterfte bij paarden
Het ziektebeeld groepsgewijze keelverlamming kenmerkt zich door acute aanvallen van ernstige benauwdheid met snurken en schuim met bloed uit mond en neus. Daarbij sterft een aantal paarden acuut. Een ernstig ziektebeeld dus dat vooral wordt gezien bij jonge (opfok) paarden die in een groep gehouden worden maar ook wel bij oudere paarden. Het enige dat tot nu toe in sommige gevallen lijkt te helpen is het toedienen van Dexamethason (0.06 mg/kg lichaamsgewicht) door de dierenarts.
Scopie van de keel
Wanneer de keel van paarden bekeken wordt door de dierenarts middels scopie dan wordt een éénzijdige of beiderzijdse verlamming van de stembanden gezien. De ernst hiervan wisselt, maar ook een complete keelverlamming komt voor. Ook bij paarden die geen acute symptomen laten zien worden dergelijke stemband afwijkingen waargenomen. Het voorkomen van cornage is daarbij verhoogd. Ook wordt wel gezien dat de paarden dan wankel, ataxisch worden.
Werkgroep Gezondheidsdienst en faculteit Diergeneeskunde
Inmiddels bestaat er een werkgroep vanuit de faculteit Diergeneeskunde en de Gezondheidsdienst in Deventer. Deze werkgroep onderzoekt dit ziektebeeld en wil de oorzaak hiervan weten. Wanneer de oorzaak bekend is kan een advies worden opgesteld om deze aandoening te voorkomen. Voor nu is er een vragenlijst voor dierenartsen beschikbaar + een sectieprotocol. Dierenartsen kunnen dit bij verdachte paarden inzetten en contact opnemen met dr. Kees van Maanen of met prof. dr. Marianne Sloet. De gegevens worden anoniem verwerkt.
De term Equine Metabool Syndroom, ook wel EMS genoemd, wordt sinds 2002 gebruikt. EMS staat voor het hogere risico op hoefbevangenheid bij een insuline ontregeling bij paarden. De oorzaak is nog onbekend, wel wordt steeds meer onderzoek gedaan. Hoefbevangenheid en overgewicht zijn beiden problemen die gezien worden bij EMS.
Wat zijn de symptomen van EMS?
Bij het Equine Metabool Syndroom worden deze symptomen bij het paard gezien:
Meer vetweefsel over het gehele lichaam van het paard. Dit is met name te zien bij de staartaanzet, langs de manenkam en achter de schouder.
Zichtbare of sluimerende hoefbevangenheid.
Insulinewaarde verstoring. De insuline productie stijgt of blijft lang hoog door een te hoge bloedsuikerspiegel.
Wat is de oorzaak van EMS?
Overgewicht wordt wel gezien als een oorzaak van EMS. Het bewijs ontbreekt nog. Overgewicht is sowieso een groot gezondheidsprobleem bij paarden. Een te veel aan vetweefsel kan er voor zorgen dat de hormoonhuishouding verstoord raakt en dat er ongewenste ontstekingsmediatoren in het lichaam terechtkomen. Dit beïnvloedt de insulinewaardes op een negatieve manier en zo zou er meer kans zijn op hoefbevangenheid.
Hoe ontstaat overgewicht?
Te veel voeren + te weinig beweging = overgewicht. Zo simpel is het bij paard en mens. Normaal bouwen paarden door te grazen in het voorjaar en de zomer vetreserves op voor de winter. Echter tegenwoordig worden paarden in de winter ook ruim gevoerd. Het recept voor overgewicht. Vooral bij Shetlanders en koudbloeden is dit een bekend verschijnsel.
Wat is het verband tussen overgewicht en EMS?
Meer vet langs de manenkam is het kenmerk van EMS. Dit gebied wordt dan dik, hard en is lastig te bewegen. Deze vet toename wordt vaak gelinkt aan een insuline ontregeling. Of dit aan de orde is, is te testen met de Body Condition Score, maar ook de Cresty Neck Score wordt hier wel voor gebruikt. Een score van 3 of hoger laat zien dat het paard EMS zou kunnen hebben.
Hoe test ik op EMS bij mijn paard?
U kunt dus met de BCS of de CNS testen of uw paard mogelijk meer kans heeft op EMS. Daarbij is het van belang de omstandigheden waaronder uw paard leeft te kennen. Wat is het voedingspatroon, het bewegingsschema en de medische historie. Het al dan niet aanwezig zijn van hoefbevangenheid is vaak moeilijk te onderkennen. uw dierenarts kan uitsluitsel geven door lichamelijk en bloedonderzoek van uw paard.
Is EMS te behandelen?
Ja, wanneer uw paard EMS heeft en overgewicht dan is behandelen zeker mogelijk. Door het dieet van uw paard aan te passen gaan de vetreserves af nemen en en wordt de insuline beter gereguleerd en neemt het risico op hoefbevangenheid zienderogen af. Daarbij past u het bewegingsschema aan en eventueel de huisvesting en het management. Doe dit in overleg met uw dierenarts. Zo minimaliseert u de effecten van EMS op uw paard.
Wat is het verschil tussen PPID en EMS?
PPID is Pituitary Pars Intermedia Dysfunction, ook wel ziekte van Cushing genoemd. Deze aandoening komt vooral bij paarden ouder dan 15 jaar voor waarbij sprake is van een verstoring in de hormoonafgifte in de hypofyse van het paard. Ook PPID kan hoefbevangenheid geven net zoals EMS., ook vetophopingen komen bij beide voor en de mindere gevoeligheid voor insuline is een overeenkomst.
Toch zijn er verschillen. Zo zien we EMS vooral bij paarden jonger dan 15 jaar en is er bij EMS geen sprake van spierverlies. Bij EMS is het drinken en plassen normaal, bij PPID plast en drinkt het paard meer dan normaal. De vacht van het paard blijft bij EMS normaal, bij PPID zien we een lange krullerige vacht ontstaan.
Nutraxin bij EMS
Wanneer er sprake is van EMS bij uw paard dan kunt u het beste in overleg met uw dierenarts een aanpak bespreken. Het trainingsschema en het rantsoen zal onder de loep worden genomen en worden aangepast. tegenwoordig heeft uw dierenarts Nutraxin beschikbaar ter ondersteuning van die aanpak. Nutraxin is een voedingssupplement dat speciaal is ontwikkeld voor paarden met EMS.
Beperken risico hoefbevangenheid
Nutraxin bevat belangrijke vitaminen, mineralen, sporenelementen en aminozuren. Daarnaast bevat het kortketen fructo-oligosacchariden (scFOS) waarvan wetenschappelijk is aangetoond dat het de insulinegevoeligheid van paarden met obesitas verbetert. Dit beperkt het risico op hoefbevangenheid.
De Nederlandse dierenartsen zien een stijging van het aantal katten met stressklachten. Door het massaal thuiswerken raakt het vaste ritme van katten verstoord. Ook blijkt dat katten niet altijd blij worden van de extra aandacht die ze nu krijgen.
Onrust en stress bij de kat
Een kat houdt van rust en regelmaat, vaste momenten op te staan, te spelen en te slapen. Door het thuiswerken van het baasje komt dit ritme onder druk te staan. Door het thuiswerken krijgt de kat ook meer aandacht dan die gewend is. Veel katten vinden dit wel leuk, maar er zijn ook katten die hier niet altijd op zitten te wachten. Doordat er overdag in huis nu meer mensen aanwezig zijn, is er meer drukte en dus minder rust voor de kat. Vaak verandert de dagindeling daardoor ook en dat is niet iets wat katten altijd weten te waarderen. Onrust en stress liggen dan op de loer en kunnen klachten veroorzaken bij de kat.
Wanneer ervaart een kat stress?
Wanneer er iets spannends, nieuws of anders dan anders gebeurt, dan kan er stress bij katten ontstaan. Die kortdurende stress kan negatief dan wel positief zijn en gaat meestal vanzelf weer voorbij. Wanneer een kat langdurig stress ervaart dan wordt het anders. Langdurige stress is slecht voor het welzijn van de kat en dan kan maar beter actie ondernomen worden om chronische stress te voorkomen.
Wanneer ontstaat langdurige stress bij de kat?
Langdurige stress bij de kat kan ontstaan door bijvoorbeeld het samenwonen met een andere kat die voortdurend aanvalt. Maar ook bij pijn, jeuk of ander ongemak kan een dergelijke stress optreden. En tijdens de Corona tijd met het vele thuiswerken blijkt dus dat een gebrek aan rust langdurige stress kan geven. Katten hebben veel slaap nodig, laat ze dus vooral lekker slapen. En wist u dat katten ook hun dromen nodig hebben? Zorg dus altijd voor die regelmaat die uw kat gewoon is.
Uw kat beter leren kennen
Het voordeel van al dat thuiswerken is dat u uw kat beter leert kennen. U heeft de tijd om uw kat te observeren en daardoor wordt het gemakkelijker om afwijkend gedrag te zien en stress te herkennen. Signalen van chronische stress zijn bijvoorbeeld continue schrikkerigheid, voortdurend op de hoede zijn, verstoppen en terugtrekken en minder spelen en verkennen. Zoals gezegd ontstaat dit vooral door gebrek aan rust en veranderingen in regelmaat, maar er kunnen ook medische oorzaken spelen. Bijvoorbeeld bij plassen in huis, kan er een probleem met de kattenbak (grootte, aantal, vulling) zijn.
Praktische tips om uw kat te helpen
Het ziet er naar uit dat we steeds meer gaan thuiswerken. Wanneer u deze tips ter harte neemt, dan kan een hoop kattenstress voorkomen worden.
Bekijk en observeer het gedrag van uw kat.
Leer het gedrag van uw kat goed kennen.
Let op afwijkend gedrag.
Aai en knuffel uw kat zoals zij dat graag wil
Zorg voor rust en regelmaat qua slapen, spelen en eten.
Stimuleer op zijn tijd beweging en actief zijn.
Geniet er van samen!
bron: webinar Eline Teygeler, psycholoog en gedragstherapeut voor dieren
