FOPS bij de kat

Kat met FOPS likt veel en heeft aandoening van mond en gelaat

Wat is Feline Orofacial Pain Syndrome (FOPS)?

Feline orofaciaal pijnsyndroom is een aandoening die wordt gekenmerkt door gezichts- en tongverminking en andere gedragskenmerken die wijzen op ongemakken in de mond en in het gezicht (bijvoorbeeld overdreven lik- en kauwbewegingen). Het ogenschijnlijke ongemak en/of de verminking staan niet in verhouding tot eventuele oorzaken van de pijn (bijvoorbeeld tandjes).

Welke soort kat kan FOPS krijgen?

FOPS wordt gekenmerkt door gezichts- en tongklachten en aangetaste katten vertonen meestal overdreven lik- en kauwbewegingen en zitten met hun poten in de mond. Meer ernstige gevallen kunnen hun tong en lippen verminken en in de meest ernstige gevallen kan zelfs een operatie nodig zijn om tongscheuren te herstellen. Meestal lijkt het ongemak aan één kant erger te zijn. Het schijnbare ongemak is vaak aanvalsgewijs en aanvallen van pijn kunnen worden veroorzaakt door tongbewegingen, bijvoorbeeld tijdens het verzorgen, eten of drinken. Aanvallen van pijn kunnen enkele minuten tot enkele uren duren en worden vaak voorafgegaan door een korte periode van gedrag dat angst suggereert. Sommige katten hebben meer continu ongemak, lopen een groter risico op verminking en kunnen ook anorexia hebben of niet bereid zijn om te eten. FOPS komt het meest voor bij de Birmese kat, maar de aandoening kan worden gezien in elke variëteit, waaronder Siamees, Tonkinese, Burmilla en de tamme korthaar. Er wordt wel gedacht dat FOPS een erfelijke aandoening is. Katten van elke leeftijd kunnen FOPS oplopen, maar veel getroffen katten zullen de eerste klinische symptomen vertonen bij het doorbreken van de blijvende tanden, d.w.z. tandjes. Laesies in de mond, vooral tandaandoeningen, en omgevingsstress kunnen de aandoening verergeren.

Wat is de oorzaak van FOPS?

FOPS heeft overeenkomsten met trigeminusneuralgie bij mensen en is een neuropathische pijnstoornis, d.w.z. pijn als gevolg van abnormale verwerking van pijnsignalen door het zenuwstelsel. De nervus trigeminus brengt sensorische informatie, bijvoorbeeld pijn en aanraking rond het gezicht en de mond, over naar de hersenen. Er wordt wel gesuggereerd dat bij aangetaste katten deze zenuw niet in orde is. Wanneer bij FOPS deze zenuw wordt geprikkeld, bijvoorbeeld tijdens het doorkomen van de tandjes of bij een tandaandoening, dan stuurt de zenuw een ongepast groot pijnsignaal door. Aandoeningen van neuropathische pijn kunnen sterk worden beïnvloed door omgevingsfactoren (stelt u zich voor dat u hoofdpijn heeft – het kan worden verergerd door stress). De meest voorkomende omgevingsfactor die FOPS kan veroorzaken, is stressvolle interactie met andere katten, bijvoorbeeld huisgenoten of buurtkatten die het huis- en tuingebied binnendringen. Bezoeken, bijvoorbeeld aan shows, dierenartspraktijken en catteries, kunnen ook een trigger zijn.

Hoe wordt de diagnose FOPS gesteld?

Er is geen definitieve diagnostische test voor deze ziekte en de diagnose wordt gesteld op basis van de karakteristieke klinische symptomen, eliminatie van andere verklaringen en identificatie van bijdragende oorzaken.

1. Andere oorzaken van aangezichts- en mondpijn uitsluiten.

  • Medisch onderzoek. Uw dierenarts zal uw kat onderzoeken op andere oorzaken van mondpijn, met name tandaandoeningen. Tandziekte zal ervoor zorgen dat de kat van streek raakt. Het verschil tussen FOPS en meer eenvoudige tandheelkundige aandoeningen is echter dat bij FOPS de reactie op de pijn ongepast is en wordt gekenmerkt door verminking. Uw dierenarts kan andere tests aanbevelen, zoals bloedonderzoek of röntgenfoto’s.
  • Neurologisch onderzoek. Hoewel wordt gedacht dat FOPS te wijten is aan misfiring van de trigeminuszenuw, zullen de tests om de functie van deze zenuw te onderzoeken een normale uitslag vertonen. Deze tests omvatten het licht aanraken van het gezicht, de ogen en de lippen van uw kat om vast te stellen of er gevoel aanwezig is. De aanwezigheid van neurologische problemen zoals het niet voelen van aanraking of het sluiten van de mond is niet consistent met FOPS. Tests om de trigeminuszenuw specifiek te onderzoeken kunnen worden aanbevolen, bijvoorbeeld magnetische resonantie beeldvorming (MRI).

2. Onderzoek en behandeling van tandheelkundige aandoeningen.

  • De meeste gevallen van FOPS worden veroorzaakt door parodontitis en het is essentieel dat dit wordt onderzocht en behandeld, zelfs als de kat bij onderzoek slechts een beetje gingivitis (ontsteking van het tandvlees) lijkt te hebben. Vergeet niet dat bij FOPS de trigeminuszenuw een ongepaste boodschap uitzendt en dus moet een zelfs schijnbaar minimale tandaandoening wel worden behandeld. Katten zijn vatbaar voor katachtige orale resorptieve laesies (FORL’s) die verborgen kunnen zijn onder plaque of het gezwollen tandvlees. FORL’s worden gekenmerkt door verlies van het tandglazuur en blootstelling van de gevoelige pulp en zijn zeer pijnlijk. Het is erg belangrijk om tandheelkundige aandoeningen snel te identificeren en te behandelen. Uw dierenarts zal hoogstwaarschijnlijk röntgenfoto’s van de tanden aanbevelen en kan een verwijzing naar een veterinaire tandheelkundige specialist voorstellen.

3. Het identificeren van omgevingsstress en triggers.

  • Omdat omgevingsfactoren FOPS kunnen beïnvloeden, is het belangrijk om te zoeken naar mogelijke bijdragende factoren, bijvoorbeeld sociale stress. Identificatie van sociale incompatibiliteit in een huishouden met meerdere katten is een belangrijke stap.

Factoren om te overwegen zijn onder meer;

  • Heeft de kat een eigen veilig kerngebied (d.w.z. eigen kattenbak, voederplaats en privéruimte)?
  • Visuele toegang tot het huis, kan de getroffen kat bijvoorbeeld een andere kat door een raam zien?
  • Punten van in- en uitgang, bijvoorbeeld, blokkeert een andere kat de toegang om in, uit of zelfs binnen een territorium te gaan?
  • Is er voldoende privacy?
  • Is de kat in staat om zijn natuurlijke gedragsstrategieën te gebruiken om met stress om te gaan – zoals verbergen, verheffen en afstand houden?

Hoe wordt FOPS behandeld?

Het belangrijkste doel van de behandeling van FOPS is om het ongemak te verminderen, de verminking te beperken en de onderliggende triggers te identificeren en te behandelen of te voorkomen

  • Verminking voorkomen. Totdat het ongemak kan worden aangepakt, moet verminking worden voorkomen door een Elizabethaanse kraag en / of pootverband te gebruiken. Dit is een pijnlijke aandoening en alleen voorkomen dat uw kat verminkt wordt zonder te proberen het ongemak te voorkomen, is ongepast.
  • Identificeer en behandel tandheelkundige aandoeningen.
  • Identificeer en verminder omgevingsstress. Het is van essentieel belang dat er een passende verdeling is van de vijf essentiële kattenbronnen – voedsel, water, rustplaatsen, kattenbak en punten van binnenkomst en uitgang in het gebied. Uw kat moet ook een privéruimte (s) hebben en het vermogen om zich te verbergen en zichzelf te verheffen om stress onder controle te houden. Gebruik van diffusers of sprays die feline gezichtsferomoon F3 of Valeriaan etherische olie bevatten, kan nuttig zijn.
  • Verminder ongemak. Uw kat kan medicijnen voorgeschreven krijgen om ongemak te verminderen. Voor milde gevallen kunnen dit niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen zijn zoals Metacam . Deze veel voorkomende pijnstillers zijn echter niet altijd effectief voor neuropathische pijn en daarom kan uw dierenarts andere (dier-)geneesmiddelen adviseren. Geneesmiddelen die worden gebruikt om neuropathische pijn te behandelen, zijn meestal anti-epileptica zoals fenobarbital, carbamazepine, gabapentine of antidepressiva zoals amitriptyline. Deze medicijnen verminderen misfiring van zenuwen en verminderen bijgevolg pijn.

Wat is de prognose van FOPS?

Klassiek is FOPS een episodische aandoening, althans in eerste instantie. De eerste episode kan worden gezien bij het doorkomen van tandjes en de tweede is misschien pas als uw kat op latere leeftijd parodontitis ontwikkelt. Na het starten van de behandeling moet het ongemak binnen 3 dagen verminderen en is het meestal afwezig of zeldzaam na 7 dagen therapie. Er moeten pogingen worden gedaan om medicatie na 4 weken af te bouwen, vooral als de predisponerende oorzaken zijn behandeld of zijn verdwenen. Voor onvolgroeide katten die permanente tanden uitbarsten, zal het ongemak verdwijnen wanneer het permanente gebit volledig is uitgebarsten. Vraag veterinair advies voordat u stopt met het geven van een medicijn – plotselinge stopzetting van fenobarbital kan ontwenningsaanvallen veroorzaken.

Helaas blijven bij een deel van de katten de symptomen van FOPS aanwezig, d.w.z. er is geen remissie en langdurige therapie is vereist. Bovendien kan pijn moeilijker te behandelen zijn en soms is meer dan één medicijn nodig om het ongemak onder controle te houden. Kittens die zich presenteren met FOPS tijdens het doorkomen van de tanden zullen zich hoogstwaarschijnlijk opnieuw presenteren als oudere katten, daarom wordt profylactische tandheelkundige gezondheidszorg, het behoud van de mondgezondheid en het voorkomen van parodontitis geadviseerd. Ook de milieu stress moet worden beperkt. Het aantal katten in het huishouden moet worden beperkt tot sociaal compatibele niveaus en er moet zorgvuldig op worden gelet als er nog meer katten moeten worden geïntroduceerd.

Kan ik mijn kat of zijn familieleden fokken?

FOPS wordt verondersteld overgeërfd te zijn en een autosomaal recessieve overerving zou passen bij de beperkte gegevens die beschikbaar zijn. Een autosomaal recessieve overerving zou betekenen dat zowel de kater alsook de poes de aandoening hebben of dragen. Omdat omgevingsfactoren zoals tandziekte en stress de ziekte beïnvloeden, zal niet elke kat met een aangetast genotype klinische symptomen moeten hebben. Bovendien kunnen de tekenen van de ziekte optreden nadat de kat is opgegroeid. Dit maakt het bijzonder moeilijk voor een raskatten fokker om ziektevrije dieren te selecteren en het is te hopen dat uiteindelijk het ziektegen kan worden geïdentificeerd om eenvoudige screening mogelijk te maken. In de tussentijd wordt fokkers geadviseerd om geen kat te fokken die tekenen van de ziekte heeft gehad, zelfs als de symptomen niet aanhoudend zijn.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

bron: World-Class Veterinary Specialists for Small Animals – Fitzpatrick Referrals

Neuro hondenvoer met MCT kan de oudere hond helpen

Uit onderzoek blijkt dat voedingsaanpassingen een positief effect kunnen hebben op het gedrag van de senior hond. Met name de middellange keten-vetzuren, de zogenaamde MCT’s, in de voeding zouden een positieve invloed hebben op de cognitieve functie bij de oudere hond. De MCT’s veroorzaken een toename van het aantal ketonlichamen in het lichaam van de hond en juist die ketonlichamen worden door de hersenen als energiebron gebruikt.

De oudere hond

Bij de oudere hond neemt het aantal fysieke problemen, zoals artrose, vaak toe. Dit fysieke ongemak heeft nogal eens gevolgen voor het gedrag van de senior hond. Zo is een oudere hond vaak minder in staat op bepaalde prikkels te reageren. En door de afname in geslachtshormonen raken honden vaak eerder geïrriteerd. Daarbij neemt de flexibiliteit af, zo ook het bewustzijn, korte termijn geheugen, de levensvreugde en de zindelijkheid. Er is bij een oudere hond dus veelal sprake van lichamelijke en gedragsproblemen en die zijn moeilijk te scheiden. Dit komt bijvoorbeeld naar voren bij een hond die aan dementie lijdt.

Energiebron voor de hersenen

Voeding is van belang voor de energie voorziening, ook voor de hersenen. De belangrijkste energiebron in de hersenen is glucose. Een tekort aan glucose heeft vooral een negatief effect op de leerprocessen in de hersenen. Zo is er bij de mens een verband tussen een 20-40% verlaagde glucose spiegel en Alzheimer. Uit onderzoek blijkt dat Beta-hydroxybutyraat, dat wordt gevormd uit middellange keten-verzuren, als alternatieve energiebron bepaalde neuronen in de hersenen kan beschermen en zo de negatieve effecten van het energietekort kan compenseren. Mensen met beginnende Alzheimer kunnen soms ook baat hebben bij dit stofje.

MCT’s bij honden

Er zijn proeven gedaan bij senior honden met aanvullende voeding met MCT’s. Daarbij bleek dat MCT’s een positieve invloed kunnen hebben op het geheugen en het leer- en aanpassingsvermogen van de senior hond. De honden die deze voeding hadden gehad werden interactiever met mensen, konden beter trainen, werden alerter en pasten zich weer beter aan aan veranderende omstandigheden. Opmerkelijk.

Epilepsie en een ketogeen dieet

Een ketogeen dieet bestaat vooral uit vet met een minimum aan koolhydraten en eiwit. Een dergelijk dieet wordt bij kinderen wel ingezet om epilepsie beheersbaar te maken. Zo’n ketogeen dieet levert dus vet als belangrijkste energiebron. Bij een normaal dieet worden de koolhydraten omgezet in glucose, dit glucose is vaak ook de enige energiebron voor de hersenen. Bij een ketogeen dieet worden de vetzuren in de lever omgezet in ketonlichamen en die kunnen net zoals glucose de bloed-hersenbarrière wel passeren en dan als energiebron dienen voor de hersenen. Zo zouden de ketonlichamen in de hersenen hun anti-epileptische invloed kunnen uitoefenen.

Hondenvoer met MCT’s

MCT’s zitten o.a. in kokosolie. De concentratie van deze middellange keten-vetzuren in kokosolie is laag. Om de MCT’s te verwerken in honden voeding worden deze via een speciaal proces uit plantaardige olie zoals kokosolie gehaald. De concentratie MCT’s in de voeding van de hond zou van belang zijn voor het effect op de oudere hond. Purina, het bedrijf dat onderzoek heeft gedaan naar het verband tussen MCT’s en het gedrag van de oudere hond, geeft wel aan dat een percentage van minimaal 5,5% in de voeding nodig is. Momenteel zijn er 2 voersoorten voor de hond in Nederland verkrijgbaar die dit percentage MCT’s halen. Dat zijn Purina Pro Plan Veterinary Diets NC Neuro Care en Sanimed Neuro Support.

Bron o.a.: Voeding en cognitieve functie bij de oudere hond, auteur Paul A.M. Overgauw

Vragen?

Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl

Neem gerust contact met ons op, email: info@dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Hoofdschudden bij het paard

Wanneer een paard met het hoofd schudt dan kan dat eenmalig geen kwaad. Anders wordt het wanneer een paard dit gedrag regelmatig en vaak vertoont. Dit hoofdschudden kan veroorzaakt worden door meerdere oorzaken, bijvoorbeeld door een onderliggende kreupelheid. Die oorzaak is niet eenvoudig vast te stellen en daardoor is het toepassen van de juiste therapie nogal eens hachelijk.

Wat zien we aan een paard met hoofdschudden?

Een paard dat hoofdschudden, ook wel headshaking genoemd, vertoont, schudt veel met zijn hoofd. Vaak in verticale richting. Er zijn behoorlijk veel paarden, vaak ruinen, die deze aandoening kunnen hebben en het kan in rust en ook tijdens arbeid optreden. Bij fel zonlicht en veel pollen in de lucht komt het vaker voor. Het paard ervaart een soort migraine-achtige hoofdpijn. Vliegen en andere aanraking van hoofd en de rest van het lijf is dan onaangenaam voor het paard. Slecht zien kan ook een symptoom zijn.

Oorzaak hoofdschudden paard

De reden van het hoofdschudden is veelal dat er iets in het hoofd van het paard in de knel zit. Meestal is dit de Trigeminus zenuw. Deze zenuw loopt door de oogkas en door het kaakgewricht, over het voorhoofd en vertakt zich naar het gebit. Ook problemen aan het gebit kunnen zo hoofdschudden veroorzaken. Evenals een slecht passend bit, gezwollen sinussen door pollenallergie, een tong die in de knel zit of een halster waaraan een paard zich ongewild tijdelijk heeft opgehangen.

Effect van magnesium bij hoofd schudden paard

Recent is een onderzoek gekeken naar het effect van het toedienen van magnesium, al dan niet gecombineerd met borium, op de frequentie van hoofdschudden gemedieerd door de Trigeminus zenuw (= kopzenuw V). Deze vorm van hoofdschudden wordt ook wel TMJ genoemd. Bij deze vorm van hoofdschudden is de prikkelbaarheid van deze zenuw toegenomen wat leidt tot seizoensgebonden zenuwpijn bij het paard. Dit hoofdschudden komt vaker voor bij ruinen en er is een verband met de hoeveelheid arbeid die verricht wordt.

Het onderzoek

In het onderzoek zijn 6 ruinen met hoofdschudden vergeleken met 6 controle ruinen van dezelfde leeftijd en ras. Deze paarden werden een week behandeld met een standaard rantsoen + magnesiumcitraat, dan wel met het standaard rantsoen + magnesiumcitraat + boriumcitraat (bitter). Hierdoor fungeerde ieder dier als controle voor zichzelf. Tussen elke behandeling door was er steeds een uitwassingsperiode van een week waarin geen supplementen werden gevoerd.

Uitkomst onderzoek hoofdschudden paard

Onbehandelde paarden lieten de hoogste gemiddelde frequentie van het aantal keren hoofdschudden zien tijdens draf. Een gecombineerde toediening van magnesium en borium gaf de grootste afname in de frequentie van hoofdschudden. Toch werd hier ook de nul niet gehaald. Conclusie is wel dat in dit onderzoek de toediening van beide supplementen, magnesium en borium, de frequentie van hoofdschudden liet dalen. Let wel dat een overmaat magnesium ook voor het paard giftig is.

Andere behandelingsvorm hoofdschudden paard

Er zijn wel andere behandelingsmethodes van hoofdschudden bekend. Zoals de percutane zenuwstimulatie (ongeveer 50% succes in terugkeer naar het gebruikelijke prestatie niveau).

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl

Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Bron: Effects of magnesium with or without boron on headshaking behavior in horses with trigeminal-mediated headshaking. J Vet Intern Med. 2019 May;33(3):1464-1472 Sheldon SA, Aleman M, Costa LRR, Weich K, Howey Q, Madigan JE.

Trombo-embolie kat

Wat is het? Een thrombo-embolie is een afsluiting van een bloedvat door een bloedstolsel. Bij katten ontstaat dit stolsel vaak doordat de bloedstroom in het hart afwijkend is door een onderliggende hartziekte (bv. HCM). Dit stolsel komt vanuit het hart in de lichaamsslagader (aorta) en loopt vast in een slagader naar een of beide achterpoten.

Wat zijn de symptomen?

We zien een plotselinge verlamming van een of beide achterpoten. De katten hebben heftige pijn en schreeuwen het uit. De ademhaling is versneld of ze hijgen. De pijn wordt na 24 uur vaak wel minder door verlies van gevoel, maar kan lang aanwezig blijven. De voetzooltjes worden koud en blauwig van kleur en vaak is sprake van een hartruis.

Hoe stellen we de diagnose?

Op basis van het klinisch beeld wordt de waarschijnlijkheidsdiagnose gesteld. Andere oorzaken voor een plotselinge verlamming moeten worden uitgesloten.

Waaruit bestaat de therapie?

Katten met een achterhandsverlamming door een thrombo-embolie hebben een slechte prognose. Zeer intensieve behandeling is mogelijk, maar meestal niet raadzaam. Als er al herstel is, dan duurt dat vrijwel altijd zeer lang en is niet volledig. In dat hele traject ervaart de kat veel pijn en is sprake van (ondraaglijk) lijden. De kans op terugkeer van een thrombus of overlijden door hartfalen binnen zes maanden is zeer groot.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Dementie kat

Gedraagt uw oudere kat zich ‘anders dan anders’? Slaapt uw kat meer of ligt u wakker van nachtelijk gemiauw? Denk eens aan dementie.

Wat is dementie?

Oudere mensen kunnen veranderingen krijgen in de hersenen die invloed hebben op het gedrag, geheugen en hun leervermogen. Dit wordt dan dementie of seniliteit genoemd. Ook bij oudere katten kunnen we een dergelijk beeld zien. Hiervoor wordt de term Cognitief Disfunctie Syndroom (CDS) gebruikt. Bij de kat is hier nog weinig over bekend.

Wat zijn de verschijnselen?

Vaak beginnen de verschijnselen onopgemerkt, zeker bij katten. De kat kan wat rustiger zijn en overdag meer slapen. De verschijnselen zullen in de loop van de tijd toenemen. Vaak worden de problemen pas in een laat stadium opgemerkt. De volgende gedragsveranderingen kunnen in meer of minder mate aanwezig zijn:
  • Verandering van dag- en nachtritme: Katten kunnen ’s nachts ineens klaaglijk gaan miauwen, terwijl ze dat eerst nooit deden.
  • Desoriëntatie: De kat kan zich minder goed oriënteren en gedraagt zich ‘anders’. Soms weten ze bijvoorbeeld niet meer hoe ze naar buiten moeten of hoe het kattenluik werkt. Ook kunnen ze zichzelf veel vaker of juist minder vaak gaan wassen.
  • Onzindelijkheid: Niets is zo vervelend als een kat die buiten de bak gaat plassen of poepen. Dit kan te maken hebben met dementie, maar kan ook andere medische oorzaken hebben. Neem altijd contact op met uw dierenarts.
  • Verandering van gedrag/‘persoonlijkheid’: Een kat kan agressiever, aanhankelijker of angstiger worden.

Hoe stellen we de diagnose?

Als uw dier gedragsveranderingen of onzindelijkheid vertoont, is het belangrijk om andere medische oorzaken uit te sluiten. Een dier dat doof- en of blind wordt of pijn heeft kan ook ander gedrag vertonen. Met medicijnen kunnen veel van deze aandoeningen behandeld worden. Als er met lichamelijk onderzoek en aanvullend onderzoek (bv. bloed en urine) geen afwijkingen gevonden worden, zijn hersenveranderingen ten gevolge van ouderdom het meest waarschijnlijk.

Waaruit bestaat de therapie?

Er is helaas geen therapie die CDS kan genezen en de ziekte zal in de loop van de tijd erger worden. Er zijn wel mogelijkheden om dit proces af te remmen. Begin op tijd met de behandeling:
  • Voeding: Voor de kat zijn nog geen commerciële voeders verkrijgbaar. Wel bestaan supplementen met anti-oxidanten en omega-3-vetzuren.
  • Training/verandering in de omgang: Houd de kat overdag actief. Bied voldoende structuur en regelmaat aan, verander de leefomgeving zo min mogelijk en vermijd stress.
  • Medicijnen: Er zijn medicijnen op de markt die gebruikt worden bij dementie. Alleen medicijnen geven is niet de beste oplossing, uw dierenarts kan u hierover informeren.
Overleg samen met uw dierenarts of en welke behandeling nog zinvol is, zodat u samen met uw kat nog een fijne tijd heeft.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Verlamming achterhand hond

Hoe socialiseer ik mijn pup tijdens de Corona crisis?

Zeker als honden ouder worden, zien we vaak dat ze moeilijker overeind komen. Iets anders is het wanneer een gezonde hond zomaar door de achterpoten zakken.

Wat als een hond door de achterpoten zakt?

Wanneer een hond door een of beide achterpoten zakt of zijn achterpoten helemaal niet meer kan bewegen, is sprake van een  zwakte (parese) of verlamming (paralyse) van de achterhand. De oorzaak kan zowel in de rug (wervelkolom) als bij de heupen of poten zelf liggen. Dit kan verschillende oorzaken hebben, zoals trauma (door bijvoorbeeld een aanrijding/ongeluk), een rug-/hals-hernia, ontsteking van de tussenwervelschijven of hersenvliezen, een infarct en een embolie. Het kan bij honden van alle leeftijden optreden.

Waarom wankelt mijn hond?

De hond zal minder kracht hebben in een of beide achterpoten. Soms kan de hond niet meer staan of sleept hij zijn achterpoten achter zich aan. De hond kan pijn hebben, maar dit hoeft niet. Houd hier rekening mee als u uw hond wilt verplaatsen. Een dier dat pijn heeft kan onvoorspelbaar reageren.

Hoe stellen we de diagnose?

Met lichamelijk onderzoek kan een indruk verkregen worden van de ernst en lokalisatie van de aandoening. Veelal is aanvullend onderzoek met bijvoorbeeld röntgenfoto’s nodig om de oorzaak vast te stellen.

Waaruit bestaat de behandeling?

De behandeling hangt sterk af van de oorzaak van de verlamming en zal per dier op maat worden gemaakt. Het kan variëren van rust en pijnstilling tot een operatie. Het is wel belangrijk om er op tijd bij te zijn, zodat erger voorkomen kan worden en pijnstilling kan worden gestart. Geef uw hond in geen geval zelf paracetamol! Dit is giftig voor honden en kan dodelijk zijn.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl
Dierenarts drs. Robin Holle kijkt u aan

Drs. Robin Holle, dierenarts
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Rug Hals hernia hond

Wat is een hernia?

Bij een hernia drukt de tussenwervelschijf tegen het ruggenmerg of de zenuwen. De druk op de zenuwen zorgt voor symptomen. De hernia kan op verschillende plekken in de wervelkolom voorkomen. Bij een aantal rassen komt een hernia vaker voor, zoals bij de Teckel, Beagle, Shih tzu, Franse bulldog, miniatuur poedel, Dobermann en Labrador retriever.

Wat zijn de symptomen?

Een hernia is zeer pijnlijk. Wanneer een hernia in de hals zit wil de hond bijvoorbeeld zijn nek niet meer goed buigen. Door de pijn kan een hond bij een plotselinge beweging of bij het aaien ineens gillen of agressief reageren. Naast pijn zien we soms ook zenuwverschijnselen, zoals ataxie (dronkemansgang) en verlammingsverschijnselen aan de poten. De symptomen kunnen plotseling ontstaan of een meer chronisch verloop hebben. Een hond die plotseling verlamd is aan de achterpoten is een spoedgeval, wacht dus niet af.

Hoe stellen we de diagnose?

Op basis van lichamelijk onderzoek kan een hond verdacht worden van een hernia en de ernst van de klachten worden ingeschat. In sommige gevallen wordt besloten tot röntgenologisch onderzoek of een CT/MRI-scan van de hals of rug. Zo kan de exacte lokalisatie worden aangegeven.

Waaruit bestaat de behandeling?

Het grootste deel van de honden met een hernia kan door middel van rust en medicatie weer volledig herstellen.

In een aantal gevallen is een snelle chirurgische behandeling (operatie) de aangewezen optie. Overleg bij verdenking van een hernia dan ook altijd met uw dierenarts!

In de nazorg is fysiotherapie erg belangrijk. Eigenlijk zo gauw de hond weer naar huis mag, kan contact worden opgenomen met de fysiotherapeut om het verdere herstel zo voorspoedig mogelijk te laten verlopen.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl
Dierenarts drs. Robin Holle kijkt u aan

Drs. Robin Holle, dierenarts
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Hernia teckel

Ooronderzoek door dierenarts Daphne Boet

Teckel Gradje

Teckel Gradje wordt op het spreekuur aangeboden vanwege pijnscheuten. Niet willen eten of drinken. Vijf dagen eerder ook al eens gehad, toen vanzelf weer over gegaan.

Bij telefonisch contact drie dagen later blijkt dat Gradje haast niet meer zelf in de benen kan, nadat hij even gelegen heeft. Intussen heeft hij de controle over urine en ontlasting verloren. Bij controle op het spreekuur wordt het vermoeden van een hernia in de rug uitgesproken. Op dit moment betrof het een graad 2 die in snel tempo naar graad 3 evolueert.

CT Scan

De volgende morgen wordt direct een CT scan in Best gemaakt. De herniatie wordt bevestigd, een flinke uitpuiling van de nucleus pulposis van de tussenwervelschijf tussen de eerste twee lendenwervels. De uitpuiling is vooral naar boven en rechts van het ruggenmerg, wat hierdoor flink naar links verplaatst wordt.

Hernia operatie

’s Avonds wordt Gradje geopereerd middels hemilaminectomie. Zeer veel discus materiaal wordt aangetroffen in het wervelkanaal vooraleer het ruggenmerg zichtbaar wordt in de diepte. Het discus materiaal bevond zich ook nog boven en onder het verplaatste en gecomprimeerde ruggenmerg.

10 dgn later bij de nacontrole en het verwijderen van de hechtinkjes is Gradje al weer bijna helemaal de oude.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl
Dierenarts drs. Robin Holle kijkt u aan

Drs. Robin Holle, dierenarts
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Geriatrisch vestibulair syndroom hond

Wat is het?

Met enige regelmaat zien we patiënten in de spoeddienst verschijnen waarvan eigenaren denken dat ze een TIA of hersenbloeding hebben. Bij honden komt dit echter zeer zelden voor en moeten we eerder aan het Geriatrisch Vestibulair Syndroom denken. Dit is een aandoening waarbij de 8e kopzenuw betrokken is, die voor meestal spectaculaire houdingsstoornissen zorgt. Wat er precies misgaat en waarom, is op dit moment nog niet bekend. Het kan op alle leeftijden voorkomen, maar we zien het vooral bij oudere honden.

Wat zijn de symptomen?

Vaak ontstaat het acuut (binnen enkele uren) en het kan er zeer heftig uit zien. Er kunnen verschillende neurologische klachten zijn: scheve kop, heen en weer bewegen van de ogen (nystagmus), rondjes lopen, omvallen, dronkemansgang (ataxie), niet meer goed kunnen lopen of opstaan en braken. Deze symptomen passen bij een probleem in het evenwichtsorgaan.

Hoe stellen we de diagnose?

Met lichamelijk onderzoek, neurologisch onderzoek, ooronderzoek, bloedonderzoek en eventueel een MRI-scan kunnen andere oorzaken voor de neurologische verschijnselen worden uitgesloten.

Waaruit bestaat de behandeling?

De vooruitzichten van een patiënt met het geriatrisch vestibulair syndroom zijn prima. Binnen enkele dagen tot weken zullen de verschijnselen vanzelf volledig verdwijnen. Behandeling met medicijnen is doorgaans niet nodig.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl
Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl
Drs. Robin Holle
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Epilepsie bij de hond

Hoe socialiseer ik mijn pup tijdens de Corona crisis?
Wat is het? Epilepsie is simpel gezegd kortsluiting in de hersenen. Er zijn verschillende vormen van epilepsie:
  • Primaire epilepsie. Dit is de meest voorkomende vorm en treedt voor het eerst op bij honden van 0.5-5 jaar leeftijd. De hond heeft tussen de aanvallen door nergens last van en met onderzoek kunnen geen afwijkingen worden gevonden. Deze vorm komt bij bepaalde rassen vaker voor.
  • Secundaire epilepsie. Hierbij zijn afwijkingen in de hersenen of in het bloed aanwezig, waardoor een epileptiforme aanval wordt uitgelokt.

Wat zijn de symptomen?

De bekendste vorm van epilepsie is de vorm waarbij in rust plotseling bewustzijnsverlies optreedt, het hele lichaam verstijft en vervolgens schokkerige bewegingen/krampen vertoont, speekselvloed optreedt en de hond zijn of haar urine en soms ook ontlasting laat lopen. Naast deze gegeneraliseerde vorm bestaat ook een vorm van epilepsie waarbij het bewustzijn niet verloren gaat, maar waarbij ‘slechts’ krampen/trillingen van een deel van het lichaam optreden, bijvoorbeeld van de poot, oor, oog of lip. Dit wordt een focale (partiële of gedeeltelijke) toeval genoemd.

Hoe stellen we de diagnose?

Het is niet altijd meteen duidelijk of er sprake is van een epileptische aanval of dat er toch iets anders aan de hand is. Het maken van een filmpje (bijvoorbeeld met uw telefoon) is voor uw dierenarts ideaal om beter te kunnen bepalen of het mogelijk om epilepsie gaat of niet. Daarnaast zal lichamelijk onderzoek en eventueel aanvullend (bloed)onderzoek worden uitgevoerd. Ook kan een CT- of MRI-scan worden geadviseerd. Zo kan onderscheid gemaakt worden tussen primaire en secundaire epilepsie.

Wat kunt u doen tijdens een epileptische aanval?

Een hond kan tijdens een epileptische aanval gedesoriënteerd zijn en minder goed zien/ruiken/horen. Laat uw hond dus het liefst zoveel mogelijk met rust in een omgeving waar hij/zij zichzelf niet kan bezeren. Kom ook niet bij de bek en probeer de tong niet uit de mond te trekken. Het komt zelden tot nooit voor dat een hond op zijn tong bijt. Maak bij voorkeur een filmpje en houd bij hoe lang de aanval duurt. Duurt de aanval langer dan enkele minuten of volgen er meerdere kleine aanvallen kort op elkaar, dan is het belangrijk om zo snel mogelijk een dierenarts te raadplegen.

Waaruit bestaat de behandeling?

Ligt een oorzaak ten grondslag aan de epilepsie, dan zal gekeken worden of deze behandeld kan worden. Daarnaast kan een (levenslange) behandeling met medicijnen tegen epilepsie worden ingesteld. Per dier zal gekeken worden wat de meest optimale methode is. Een veelbelovende ontwikkeling is het dieetvoer Purina Pro Plan Veterinary Diets NC Neuro Care. Tijdens een langdurige (20 minuten) gegeneraliseerde aanval kunnen oververhitting en onomkeerbare schade aan de hersenen ontstaan. Het is dus belangrijk om tijdig een dierenarts te raadplegen!

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl