JPS staat voor Juvenile Pubic Symphysiodesis. Dit is een operatie waarbij op een leeftijd tussen de 16 en 20 weken het voorste gedeelte van de groeischijf tussen de beide bekkenhelften wordt ‘verwijderd’ met behulp van een thermocauter. Als gevolg hiervan verandert het groeipatroon van het bekken en zullen de heupkommen beter aan gaan sluiten op de heupkoppen. Dit voorkomt problemen in de toekomst zoals (sub) luxaties en arthrosevorming.
Foto 1: Op deze röntgenfoto zie u een hond met beiderzijds subluxatie van de heupen. Wanneer dit niet behandeld wordt, kan het beeld van foto 2 ontstaan. Foto 2: Op deze röntgenfoto ziet u een ver gevorderd stadium van heupdysplasie, waarbij door subluxaties al veel arthrosevorming is opgetreden. Omdat kop en kom niet mooi op elkaar aansluiten, schiet de heup vaak uit de kom (luxatie).
Heupdysplasie (HD) is een ernstige erfelijke orthopedische aandoening. Bij een normale heup passen de heupkop en -kom goed en voldoende diep in elkaar. Het kapsel zorgt ervoor dat de kop strak in de kom wordt gehouden. Bij afwijkingen van de vorm van heupkop/kom of het kapsel, ontstaat er teveel beweging in de heup, waardoor slijtage en artrosevorming optreedt.
Heupdysplasie is erfelijk, maar wordt ook beïnvloedt door de mate van belasting van het gewricht. Veel belasting (met name teveel wandelen op jonge leeftijd), wild spelen, uitglijden op een gladde vloer en een overmatig lichaamsgewicht spelen een belangrijke rol. Vooral grotere hondenrassen zijn gevoelig voor heupdysplasie. Bij sommige rassen is zelfs meer dan 50% van de honden erfelijk belast. Onderzoek naar de heupen is daarom vaak een vereiste voor fokhonden. Bij ernstige heupdysplasie kunnen zeer jonge honden al problemen hebben. Vaak wordt het echter pas duidelijk waargenomen op oudere leeftijd.
Wat zijn de symptomen?
Vaak zien we een hond die wat stijf is, moeilijker opstaat en niet meer wil springen. Ook kan de hond kreupel lopen en minder willen lopen of spelen. Wanneer beide heupen zijn aangetast, is kreupelheid soms lastig te zien! Jonge pups kunnen bijvoorbeeld wat vaker gaan zitten/liggen dan andere pups van dezelfde leeftijd. De symptomen zullen in verloop van tijd steeds duidelijker worden.
Hoe stellen we de diagnose?
Met lichamelijk onderzoek kan vaak de aanwezigheid en ernst van heupdysplasie worden vermoed. Röntgenfoto’s zijn nodig om de vorm van de heupen, de mate van artrose en andere afwijkingen vast te stellen.
Waaruit bestaat de behandeling?
Er zijn verschillende behandelmogelijkheden, die afhangen van het type en de grootte van de hond, de leeftijd en de ernst van de heupdysplasie. Bij jonge honden kan een symphysiodesis (JPS Bekkenoperatie) of een bekkenkanteling (TPO) worden uitgevoerd. Hiervoor is een vroegtijdige diagnostiek nodig (rond 12-16 weken leeftijd). Tijdige behandeling leidt tot een zeer grote kans dat heupproblemen in de toekomst voorkomen worden.
Bij oudere honden volstaat soms een behandeling met gedoseerde beweging, pijnstillers, aangepaste voeding en het optimaliseren van het lichaamsgewicht. Ook kan bij kleine hondjes de femurkop verwijderd worden, waardoor de hond pijnvrij zal zijn en zich een nieuw ‘nep-gewricht’ zal vormen. Bij grotere honden kan zelfs een kunstheup worden geplaatst. Na de operatie is een revalidatie met rust en pijnstilling zeer belangrijk voor een goed resultaat.
Voorbeeld JPS Bekkenoperatie
JPS staat voor Juvenile Pubic Symphysiodesis. Dit is een operatie bij honden waarbij op een leeftijd tussen de 16 en 20 weken het voorste gedeelte van de groeischijf tussen de beide bekkenhelften wordt ‘verwijderd’ met behulp van een thermocauter. Als gevolg hiervan verandert het groeipatroon van het bekken en zullen de heupkommen beter aan gaan sluiten op de heupkoppen. Dit voorkomt problemen in de toekomst zoals (sub) luxaties en artrosevorming.
Foto 1: Op deze röntgenfoto zie u een hond met beiderzijds subluxatie van de heupen. Wanneer dit niet behandeld wordt, kan het beeld van foto 2 ontstaan.
Foto 2: Op deze röntgenfoto ziet u een ver gevorderd stadium van heupdysplasie, waarbij door subluxaties al veel artrosevorming is opgetreden. Omdat kop en kom niet mooi op elkaar aansluiten, schiet de heup vaak uit de kom (luxatie).
Vooral bij teckels, beagles en miniatuurpoedels, maar ook bij andere rassen en kruisingen, zien we regelmatig herniaties van een of meerdere tussenwervelschijven optreden. Vaak bevinden deze zich dan ter hoogte van de laatste ribben of meer in het lendengebied. De symptomen varieren van alleen pijnklachten tot volledige verlamming van beide achterbeentjes, van acuut ontstaan tot chronisch. Gelukkig is deze aandoening vaak heel goed te behandelen.
Indeling rugklachten
Om de vooruitzichten zo goed mogelijk te kunnen inschatten is het belangrijk de patiënt met rugklachten te graderen:
Graad I Alleen pijnklacht, deze hond loopt normaal, toont geen uitvalsverschijnselen, en wanneer de spinale reflexen en de bewuste plaatsingsreacties getest worden, dan zijn die normaal.
Graad II De hond heeft spierzwakte , heeft vaak een dronkemansloopje, maar kan zich nog wel zelfstandig in de benen helpen.
Graad III De hond kan zijn achterbeentjes nog wel bewust bewegen, maar kan zich niet zonder hulp staande houden of voortbewegen.
Graad IV De hond kan zijn achterbenen niet meer bewust zelf bewegen. De zogenaamde “diepe pijn sensatie” is echter nog wel aanwezig. Wanneer de dierenarts dit test, zal de hond een bewuste response geven, dus grommen, abrupt omkijken, lip optrekken of iets dergelijks.
Graad V De diepe pijn is afwezig.
Behandeling gradaties
Graad I kan meestal met rust en pijnstilling genezen. De rustcomponent is enorm belangrijk. Deze honden hebben een uitstekende prognose.
Graad II tot en met IV zijn mogelijke chirurgiekandidaten. Indien na onderzoek blijkt dat een ingreep raadzaam is, dan wordt er een CT scan of eventueel een MRI scan afgesproken om de exacte lokalisatie van de problemen gevende tussenwervelschijf te bepalen. Hierop aansluitend kan de hond dan geopereerd worden.
Graad III en IV zijn vaak chirurgiepatiënten, soms zelfs zeer spoedeisend.
In de nazorg is fysiotherapie erg belangrijk. Eigenlijk zo gauw de hond weer naar huis mag, kan contact worden opgenomen met de fysiotherapeut om het verdere herstel zo voorspoedig mogelijk te laten verlopen.
Vaak goed te behandelen
Herniaklachten zijn vaak goed te behandelen. Vaak is dit spoedeisend, een hond die plots verlamd is aan de achterbeentjes is een spoedgeval. Wacht niet af. Er zijn risico-rassen met beduidend meer kans op deze klacht, maar ook andere rassen kan dit overkomen.
Tijdens waterkoude dagen hebben mensen nogal eens meer last van hun gewrichten. Dat is vervelend en lastig, want als je gewrichten minder functioneren dan heeft je hele lichaam daar last van. Dat geldt uiteraard ook voor dieren.
Wat zijn en doen gewrichten eigenlijk?
Gewrichten zijn overgangen tussen 2 botten waartussen bewegelijkheid mogelijk is. Er zijn verschillende soorten gewrichten. Kogelgewrichten (schouder en heup) en scharniergewrichten (elleboog en knie) zijn de belangrijkste. Een gewricht bestaat uit 2 botuiteinden met daaroverheen een laagje kraakbeen. Tussen de botuiteinden van een gewricht, in de gewrichtsholte, bevindt zich een wat stroperige vloeistof, de synovia. Deze synovia zorgt voor een soepele beweging. De botten worden op zijn plek gehouden door het gewrichtskapsel en gewrichtsligamenten.
Supplementen
Bij verkeerde of regelmatige overbelasting kunnen prikkels in het gewricht zorgen voor een ontstekingsreactie, beschadiging van het kraakbeen en reactie van de botuiteinden. Dit wordt artrose en in bepaalde gevallen artritis genoemd. Dit kan leiden tot (chronische) kreupelheid. Supplementen voor het gewricht richten zich meestal op de samenstelling van de synovia, op de kwaliteit van het kraakbeen en/ of de sterkte van de gewrichtsbanden.
Gezond leven
De beste manier om gewrichtsproblemen te voorkomen is gezond leven. Dat wil zeggen verstandig eten zodat overgewicht wordt voorkomen en verantwoord bewegen. Het maakt nogal uit of een dier de hele dag binnen zit met altijd voer in zijn bakje of dat ie na een stevige wandeling een portie voer op maat met smaak verobert. Waterkou of niet.
Meestal wordt fysiotherapie ingezet als aanvulling op de diergeneeskundige behandeling. Dat kan zowel conservatief als post-operatief zijn. Denk bijvoorbeeld aan therapie na een knie- of rugoperatie waarbij de opbouw van de revalidatie erg nauw komt, evenals het voorkomen van blokkades in andere regio’s of klachten als gevolg van compensatie. Conservatief gaat het veelal om ouderdomsklachten zoals artrose en spondylose of acuut ontstane klachten die zich presenteren in het arthrogene of myogene systeem.
Voorkomend
En dan is er nog de preventieve groep die in aanmerking komt voor dierfysiotherapie, variërend van (sport)honden en (sport)paarden zonder klachten die periodiek voor een check-up komen tot de dieren die net niet helemaal optimaal functioneren maar waar verder niet echt een duidelijke blessure zichtbaar is. Klachten die hierbij vaak naar voren komen zijn scheef lopen, minder graag lopen, struikelen, latjes/balkjes er af gooien, moeite met de lengtebuiging naar 1 kant en/of schudden met het hoofd/kantelen van het hoofd.
Dus heeft u een hond of paard met klachten, of twijfelt u daarover omdat uw omgeving het niet ziet, neem dan gerust eens contact op. Na overleg kunnen we altijd een intake-consult plannen waarin we samen kijken of er indicatie voor fysiotherapie is en wat het verdere beleid zal zijn.
Marion van Hoof, dierfysiotherapeute Dierenkliniek de Oude Melkfabriek Leunseweg 22A Venray-Leunen T 0478-582690 E venray@daphorst.com
Net als bij mensen, kan fysiotherapie bij dieren worden ingezet. Een dier bestaat net als de mens uit diverse gewrichten, spieren, pezen en banden. Ook dieren kunnen klachten oplopen aan dit zogeheten bewegingsapparaat. Lekker bewegen is voor mens en dier van levensbelang. Een blessure aan het bewegingsapparaat kan dus verregaande consequenties hebben. Dierfysiotherapie is er op gericht blessures te voorkomen, blessures te verhelpen en/of blessures te verzachten.
De dierenklinieken Horst e.o. werken samen met dierenfysiotherapeute Marion van Hoof. Een dierenfysiotherapeut heeft zich na de opleiding tot humaan fysiotherapeut (4 jaar) gespecialiseerd in het houdings- en bewegingsapparaat van “het dier” (2-jarige opleiding in deeltijd).
Wanneer komt een dier in aanmerking voor fysiotherapie?
Er zijn vele indicaties voor dierfysiotherapie.
Aanvullend
Meestal wordt het ingezet als aanvulling op de diergeneeskundige behandeling. Dat kan zowel conservatief als post-operatief zijn. Denk bijvoorbeeld aan therapie na een knie- of rugoperatie waarbij de opbouw van de revalidatie erg nauw komt, evenals het voorkomen van blokkades in andere regio’s of klachten als gevolg van compensatie. Conservatief gaat het veelal om ouderdomsklachten zoals artrose en spondylose of acuut ontstane klachten die zich presenteren in het arthrogene of myogene systeem.
Voorkomend (preventief)
En dan is er nog de preventieve groep die in aanmerking komt voor dierfysiotherapie, variërend van (sport)honden en (sport)paarden zonder klachten die periodiek voor een check-up komen tot de dieren die net niet helemaal optimaal functioneren maar waar verder niet echt een duidelijke blessure zichtbaar is. Klachten die hierbij vaak naar voren komen zijn scheef lopen, minder graag lopen, struikelen, latjes/balkjes er af gooien, moeite met de lengtebuiging naar 1 kant en/of schudden met het hoofd/kantelen van het hoofd.
Samen kijken
Dus heeft u een hond of paard met klachten, of twijfelt u daarover omdat uw omgeving het niet ziet, neem dan gerust eens contact op. Na overleg kunnen we altijd een intake-consult plannen waarin we samen kijken of er indicatie voor fysiotherapie is en wat het verdere beleid zal zijn. Meer informatie vindt u op www.marionvanhoof.nl.
Marion van Hoof, dierfysiotherapeute Dierenkliniek de Oude Melkfabriek Leunseweg 22A Venray-Leunen T 0478-582690 E venray@daphorst.com
We zien regelmatig honden met een botbreuk. Vaak is dit een gevolg van trauma, zoals een val of aanrijding. Naast een botbreuk kan er nog meer (levensbedreigend) letsel aanwezig zijn, dat van buitenaf niet altijd goed te zien is. Neem in geval van trauma of het vermoeden van een botbreuk dan ook altijd contact op met de dierenarts. Denk daarnaast altijd aan uw eigen veiligheid! Door de pijn en stress kan uw dier soms onverwachts reageren middels bijten.
Wat zijn de symptomen?
Een gebroken bot is erg pijnlijk. Bij een gebroken poot zal de hond meestal niet op de poot staan. De poot is vaak wat verdikt en soms is de stand van de poot anders of steken er zelfs botten door de huid heen. Bij een breuk van de schedel kan het dier buiten bewustzijn zijn en bij een breuk in de wervelkolom kan een dier (deels) verlamd zijn.
Hoe stellen we de diagnose?
Met lichamelijk onderzoek kan soms een duidelijke botbreuk gevonden worden. In andere gevallen is aanvullend röntgenonderzoek noodzakelijk. Dit is tevens van belang om het soort breuk en de exacte locatie vast te stellen.
Waaruit bestaat de behandeling?
Dit verschilt per patiënt. In de meeste gevallen is een operatie noodzakelijk. Hierbij kunnen de losse botdelen weer aan elkaar gezet worden. In sommige gevallen is de breuk zo ernstig dat besloten wordt tot amputatie van een lichaamsdeel (bv. teen, staart of poot). Soms kan de breuk ook door middel van een spalkverband en/of rust worden behandeld.
Artrose komt zeer vaak voor bij (oudere) honden. Bij artrose is er slijtage in een gewricht waarbij het kraakbeen is aangetast. Er kan sprake zijn van nieuwvormingen van bot en bindweefsel. Een gewricht kan hierdoor minder soepel bewegen. Het kan ook leiden tot een ontstekingsreactie in een gewricht, welke pijnlijk is voor de hond. Artrose zien we vooral in het elleboog-, knie- en heupgewricht, maar het kan in alle gewrichten voorkomen. Het ontstaan van artrose is een zeer complex proces. Als er eenmaal artrose in een gewricht zit, zal dit altijd verergeren. Met de juiste behandeling kunnen we dit proces wel remmen en het dier zonder pijn door het leven laten gaan.
Wat zijn de symptomen?
Een hond met artrose zal vaak moeilijker, stijver of langzamer opstaan uit de mand en kreupel lopen. Na enige beweging wordt de kreupelheid vaak minder. Na een flinke wandeling of inspanning hebben honden vaak juist meer last. Vaak willen honden ook minder goed springen of bewegen.Helaas denken veel eigenaren dat het moeilijke lopen gewoon door ‘ouderdom’ komt en zien het onderliggende probleem niet. Dat is jammer, want veel honden moeten hierdoor dagelijks (onnodig) met pijn leven, terwijl hier vaak heel goed wat aan te doen is.
Hoe stellen we de diagnose?
Door middel van lichamelijk onderzoek en het bewegen van de gewrichten kan artrose worden vermoed. Doorgaans zijn voor de definitieve diagnose röntgenfoto’s nodig. Hiermee kan ook gezocht worden naar een eventuele onderliggende oorzaak.
Waaruit bestaat de behandeling?
De behandeling bestaat uit meerdere onderdelen, die er samen voor moeten zorgen dat de artrose geremd wordt en uw dier pijnvrij wordt. Samen met u zal worden gekeken welke behandeling het best bij uw dier past. U kunt hierbij denken aan: aanpassing van de voeding, gewichtsreductie (afvallen), aangepaste beweging, fysiotherapie, supplementen en medicijnen. In enkele gevallen zal zelfs voor een operatie worden gekozen.
Artrose is een pijnlijke gewrichtsaandoening en komt bij honden regelmatig voor. Bij een gezond gewricht zijn de bot-uiteinden bekleed met glad kraakbeen dat zorgt voor een soepele scharnierende werking van het gewricht. Bij artrose wordt het kraakbaan afgebroken en daarvoor in de plaats kan er extra bindweefsel en been gevormd worden. Hierdoor kan het gewricht minder goed bewegen en kunnen er ontstekingen in het gewricht ontstaan. Artrose kan in alle gewrichten optreden maar zien we het vaakst in de schouders, knieën, ellebogen en heupgewrichten. Artrose veroorzaakt pijn bij bewegen.
Oorzaken artrose
Artrose is een ouderdomsverschijnsel. Naarmate de leeftijd vordert, wordt beschadigd kraakbeen minder goed hersteld. Met als gevolg artrose.
Maar uit onderzoek blijkt dat 20% van de honden ouder dan één jaar, al last heeft van artrose. Er zijn dus ook andere oorzaken dan alleen de leeftijd:
Bij jonge honden kan artrose ontstaan omdat de gewrichten van de hond als pup te zwaar zijn belast, bijvoorbeeld door te lange wandelingen. Beperk daarom de wandelingen met een pup. Een goede stelregel is: wandel niet meer minuten dan het aantal weken dat de pup oud is. Met een pup van 12 weken wandelt u dus maximaal 12 minuten per keer. Met deze regel kunt u het risico op artrose op jonge leeftijd, sterk verminderen.
Bij jonge honden kan er ook sprake zijn van een aangeboren afwijking, zoals bijvoorbeeld heup- of elleboogdysplasie. Dit is een pijnlijke aandoening waarbij de gewrichtskop niet goed in de gewrichtskom past en hierdoor kan artrose ontstaan. Bij sommige rassen komt dit vaak voor. Informeer hiernaar als u een pup gaat aanschaffen en controleer bij de fokker of de ouderdieren HD-vrij zijn.
Een grote risicofactor is overgewicht. Bij overgewicht worden de gewrichten bij elke stap extra zwaar belast. Niet alleen is de kans op artrose bij overgewicht veel groter, het ziekteproces verloopt ook veel sneller omdat het kraakbeen veel sneller wordt afgebroken.
Grote hondenrassen zoals bijvoorbeeld de Deense Dog, Bordeaux Dog en Benner Senner hebben een verhoogd risico. De gewrichten van deze grote honden worden zwaarder belast.
Ook een beschadiging van het gewricht door een breuk of kneuzing kan artrose veroorzaken.
Symptomen van artrose
Een eerste symptoom van artrose is de zogenoemde “startstijfheid”. Als de hond opstaat heeft hij moeite met op gang komen, is hij stijf en beweegt hij moeilijk. Bij een verdere ontwikkeling van de artrose krijgt de hond steeds meer bewegingsproblemen en pijnklachten en gaat hij ook mank lopen. Vaak is het aangetaste gewricht ook pijnlijk bij aanraking. Als uw hond deze symptomen vertoont en bovendien in een van de hier boven genoemde risicogroepen valt, adviseren wij contact op te nemen met uw dierenarts. Vaak wordt ook gedacht dat dit een ouderdomsverschijnsel is waar weinig tegen te doen is. Maar met de juiste behandeling kan de verdere ontwikkeling van de artrose sterk worden vertraagd en kunnen de pijnklachten grotendeels verdwijnen.
Diagnose van artrose
De hond wordt eerst klinisch onderzocht waarbij wordt gekeken naar de beweeglijkheid van de gewrichten en pijnklachten. De definitieve diagnose wordt gesteld aan de hand van röntgenfoto’s. Daarbij wordt ook duidelijk of er een andere onderliggende oorzaak is van de artrose zoals bijvoorbeeld een botbreuk of heup- of elleboogdysplasie. Deze röntgenfoto’s worden meestal gemaakt onder een lichte narcose.
Behandeling van artrose
Artrose is niet te genezen. De beschadiging van de gewrichten is onherstelbaar. Maar met verschillende therapieën of een combinatie hiervan is het wel goed te behandelen en kunnen we verdere slijtage afremmen, de mobiliteit verbeteren en de pijn bestrijden, waardoor de kwaliteit van leven voor uw hond weer enorm kan toenemen. Het behandelplan is afhankelijk van de aard van de klachten, de leeftijd van de hond, het ras en uw eigen situatie. Omdat artrose een chronische ziekte is met vaak wisselende klachten kan het zijn dat het behandelplan in de loop van het traject meerdere malen moet worden aangepast.
Het behandelplan bestaat uit verschillende onderdelen:
Afvallen
Als uw hond last heeft van artrose en daarbij ook te zwaar is, is dat het eerste wat aangepakt moet worden. Door overgewicht worden de gewrichten extra zwaar belast en heeft uw hond meer pijnklachten. Bovendien versnelt het overgewicht de afbraak van het kraakbeen. Uit onderzoek blijkt dat honden met artrose die een goed gewicht hebben, minder medicijnen nodig hebben. Afvallen is daarom één van de belangrijkste onderdelen van de artrose-behandeling.
Afvallen is niet gemakkelijk en u moet er ook de tijd voor nemen. Bedenk dat één kilo afvallen voor een hond, vergelijkbaar is met 6 menselijke kilo’s. De meeste dierenartspraktijken hebben speciale gewichtsspreekuren voor controle en voedingsadvies. Informeer daar naar bij uw eigen dierenarts.
Gedoseerde beweging
De uitdrukking “rust roest”, gaat zeker op bij artrose. Het is belangrijk de hond en dus zijn gewrichten in beweging te houden. Maar vermijd daarbij abrupte bewegingen en piekbelastingen. Dus geen wilde balspelletjes en lange wandelingen. De beste beweging voor een hond met artrose is rechtlijnig, dus wandelen aan de riem. En maak korte wandelingen. U kunt beter 5x per dag 10 minuten wandelen, dan 1 wandeling maken van 50 minuten.
En als het mogelijk is, neem dan een waterplas op in uw wandelroute. Een van de beste bewegingen voor de hond is zwemmen. De gewrichten worden in beweging gehouden zonder dat ze belast worden. En bovendien bouwt de hond weer extra spiermassa op. Om het leuk te maken kunt u in het water wel apporteer spelletjes met een bal spelen. Voorwaarde is dan natuurlijk wel dat het water diep genoeg is dat de hond moet zwemmen. Zoek wel een zwemlocatie waarbij uw hond gemakkelijk in en uit het water kan lopen.
Fysiotherapie
Door goede beweging krijgt de hond meer spiermassa. Sterke spieren zijn belangrijk in de behandeling van artrose omdat deze de gewrichten ontlasten. Daarvoor kan fysiotherapie ook een onderdeel zijn van de artrose behandeling. Een speciale dierfysiotherapeut kan u adviseren over een bewegingsschema voor uw hond en het bewegingsapparaat van uw hond behandelen. Sommige fysiotherapeuten maken ook gebruik van hydrotherapie. Daarbij loopt de hond op een loopband in een wat erbak, waarbij de gewricht
en weinig worden belast.
Aangepaste voeding
Voor honden met artrose zijn verschillende speciaalvoeren verkrijgbaar waarmee zeer goede resultaten worden bereikt:
-Met Hill’s Prescription Diet J/D wordt in de meeste gevallen binnen 3 weken al een verbetering in de mobiliteit gezien. Hill’s J/D is verkrijgbaar als brok en blikvoer.
Dit voer heeft dezelfde goede eigenschappen op het gebied van mobiliteit en vermindert daarnaast het gewicht met gemiddeld 13% binnen 60 dagen. Als de hond eenmaal op het juiste gewicht is kunt u voor onderhoud Hill’s Metabolic + Mobility gebruiken.
-Ook Royal Canin heeft een speciaal voer voor honden met artrose met zeer goede ervaringen; Royal Canin Hond Mobility. Dit voer heeft een laag caloriegehalte waardoor uw hond makkelijker op het juiste gewicht blijft. Royal Canin Hond Mobility is ook verkrijgbaar als blik- en droogvoer.
Supplementen
Supplementen kunnen een waardevolle aanvulling zijn op het dieet van de hond. De meeste supplementen bevatten hoge doseringen van glucosamine en Omega-3 vetzuren. Veel gebruikte supplementen zijn Flexadin, Bioflexa, Doils Joint en Glucosamine van Dierapotheker.nl.
Medicijnen
In de meeste gevallen worden ook medicijnen voorgeschreven bij de behandeling van artrose. Denk daarbij aan ontstekingsremmende en pijnstillende middelen.
Operatie
Het door de artrose extra gevormde bot- en bindweefsel operatief verwijderen, is niet echt zinvol omdat dit vrij snel weer terugkomt. Wel kan het aangetaste gewricht (deels) worden vervangen door een kunstgewricht. Dit is een ingrijpende operatie met een revalidatieproces. Deze operatie wordt niet door elke hondenverzekering vergoed. Lees de voorwaarden of informeer hiernaar bij uw verzekeraar.
Bij artrose raden wij altijd aan te beginnen met afvallen, de juiste beweging, een speciaalvoer, supplementen en medicijnen. In veel gevallen worden hiermee al zulke goede resultaten bereikt dat een eventuele operatie niet nodig is of voor langere tijd kan worden uitgesteld.
Hulpmiddelen
Behalve het volgen van de hierboven genoemde therapieën kunt u de gewrichten van uw hond ook zoveel mogelijk ontlasten. Hiervoor zijn verschillende hulpmiddelen verkrijgbaar. Een orthopedisch hondenkussen bestaat uit traagschuim dat zich vormt naar het lichaam van de hond. Dit vermindert de druk op de gewrichten.
En als u uw hond regelmatig meeneemt in de auto, dan is een speciale loopplank aan te bevelen. U bespaart uw hond daarmee een pijnlijke sprong uit de auto waarbij zijn gewrichten zwaar worden belast.
Vele jaren plezier samen
Artrose was tot voor enkele jaren terug vaak een reden om een hond in te laten slapen. Tegenwoordig is dat met de hier genoemde therapieën meestal niet meer nodig en kunt u nog vele jaren plezier van elkaar hebben. Heeft u iets nieuws geleerd over (de behandeling van) artrose? Laat het ons weten in de reacties hieronder.
Wanneer een hond gewrichtsproblemen heeft dan heeft hij pijn en ongemak. Daar moeten we dan iets aan (laten) doen. Maar hoe herkent u die gewrichtsproblemen? U kunt het volgende merken aan uw hond:
Na het slapen heeft uw hond moeite met opstaan.
Uw hond beweegt minder soepel en is eerder moe.
Liggen vindt uw hond fijner dan staan of zitten.
Uw hond waardeert het niet wanneer u de gewrichten aanraakt.
Uw hond trekt met zijn poot of loopt mank.
Wat is een gewrichtsprobleem?
Wanneer er door slijtage veranderingen zijn in een gewricht dan is er sprake van een gewrichtsprobleem. Het kraakbeen in het gewricht verdwijnt dan sneller dan dat het wordt aangemaakt. Hierdoor krijg je stijve gewrichten waardoor de hond minder makkelijk gaat bewegen en de hond heeft pijn.
Waardoor kan een gewrichtsprobleem ontstaan?
Uw hond kan last krijgen van gewrichtsproblemen door een aantal factoren:
Overgewicht waardoor de gewrichten zwaarder belast worden.
Ouder worden waarbij langzaam aan het gewrichtskraakbeen verdwijnt.
Door aangeboren of erfelijke afwijkingen kunnen honden een grotere kans lopen op het krijgen van gewrichtsproblemen.
Door een ongeval kan het kraakbeen ook beschadigd raken.
Het ras kan ook van invloed zijn, risico rassen zijn bijvoorbeeld de Rottweiler, de Duitse Herder en de Labrador Retriever.
Glucosamine en chondroïtinesulfaat
Kraakbeen wordt continu afgebroken, weer aangemaakt en gerepareerd. Deze reparatie en aanmaak is goed te ondersteunen door 2 bouwstenen van het gewrichtskraakbeen extra aan te voeren. Glucosamine en chondroïtinesulfaat zijn die 2 belangrijke bouwstenen. Veel voedingssupplementen en dieetvoeders bevatten deze beide bouwstenen dan ook.
Therapie gewrichtsproblemen
Wanneer uw dierenarts de diagnose gewrichtsprobleem bij uw hond heeft gesteld dan zijn er veel mogelijkheden uw hond te ondersteunen. Aangepaste beweging, fysiotherapie, aangepast dieet, medicatie, voedingssupplementen of mogelijk een operatie dat zal in overleg met uw dierenarts worden ingesteld. In onze dierenklinieken hebben wij goede ervaring op gedaan met het Hill’s JD Joint Care dieetvoer.
Vragen?
Heeft u vragen over de gezondheid van uw dier? Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl
Foto 1: Op deze röntgenfoto zie u een hond met beiderzijds subluxatie van de heupen. Wanneer dit niet behandeld wordt, kan het beeld van foto 2 ontstaan.
Foto 2: Op deze röntgenfoto ziet u een ver gevorderd stadium van heupdysplasie, waarbij door subluxaties al veel arthrosevorming is opgetreden. Omdat kop en kom niet mooi op elkaar aansluiten, schiet de heup vaak uit de kom (luxatie).
Drs. Robin Holle
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl 
