Categorie: Ziektes – Inwendige ziektes

Geplaatst op

Griep bij hond en kat?

Verkouden hond of een hond met een giep infectie. Griep infectie komt niet voor bij de hond.

Bent u ook weleens geveld door een griepje? Zeker in de herfst en winter komt dit vaker voor. Hoe zit dat eigenlijk bij dieren? Kan mijn hond, kat of paard ook een griepje oplopen?

Kan ik mijn hond of kat aansteken?

Misschien dat u zich ook weleens afvraagt of u uw hond of kat kan aansteken met griep of verkoudheid? Of andersom dat u het krijgt van uw kat, hond of paard. Lees gauw verder dan weet u waarom het antwoord op deze vraag NEE is.

Wat is griep?

Griep is het gevolg van een infectie door het Influenza virus. Dat is gelijk voor mens en dier. Dit Influenza virus kent wereldwijd vele varianten die regelmatig wisselen qua voorkomen.

Influenza bij hond en kat

De kans dat uw hond of kat echt de griep krijgt is maar klein. In de USA is begin deze eeuw voor het eerst griep, Influenza bij de hond aangetoond. Dat was bij Greyhounds die werden gebruikt voor de hondenraces. Het betrof een besmetting met het Influenza H3N8 vrius (afkomstig van paarden). Ook in Engeland is dit virus wel vastgesteld bij honden. Op het vaste land van Europa zijn tot op heden geen besmettingen bij hond en kat bekend. Er is geen enting beschikbaar om griep bij hond en kat te voorkomen, maar dat is dus ook wel logisch, het komt eigenlijk niet voor.

Influenza bij het paard

Griep bij het paard is een zeer besmettelijke infectie van de luchtwegen. Dit is een veelvoorkomende infectie, ook in Nederland. Jaarlijks zijn er wereldwijd uitbraken van Influenza. Het virus wordt vooral door neus-neus contact overgedragen en door al het gereis met paarden wordt de verspreiding van het virus bevorderd. Gelukkig kunnen paarden worden ingeënt ter voorkoming van de gevolgen van een griep infectie. Hoe meer paarden er zijn gevaccineerd des te minder de kans op een griep infectie bij het paard.

Verkoudheid bij hond en kat

Uiteraard kunnen honden en katten en ook paarden wél verkouden worden. De symptomen van een verkoudheid lijken behoorlijk op die van een griep infectie, maar zijn vaak milder. Een verkouden dier hoest, kucht, proest en snottert er vaak op los. Net zoals wij dat ook doen. De oorzaak van een verkoudheid is een besmetting van de luchtwegen met een virus en heel soms met een bacterie. Het kennelhoestvirus bij de hond en het niesziektevirus bij de kat kunnen verkoudheidsverschijnselen geven.

Behandeling bij griep en verkoudheid

Een dier met griep of verkoudheid is dus eigenlijk altijd besmet met een virus. Een behandeling tegen virussen is niet echt mogelijk, maar ook vrijwel niet nodig. Zoals bekend helpen antibiotica alleen tegen bacteriën. Wel kunnen ondersteunende producten worden gegeven die wat verlichting geven.

Voorkomen van verkoudheid en griep

Griep is grotendeels te voorkomen door op tijd te vaccineren. Dat is dus alleen nodig bij het paard. Er zijn geen vaccins ter voorkoming van verkoudheid bij dieren. Ook niet bij de mens. Wel kunnen honden worden gevaccineerd tegen kennelhoest en katten tegen het niesziektevirus. Weet u, zeker daar waar dieren bij elkaar komen neemt de kans op bepaalde besmettingen aanzienlijk toe. Wat dat betreft zijn het net mensen.

Beste wat u voor uw dier kunt doen

Dagelijks de juiste voeding, volop water en beweging en oprechte aandacht, dat is wat uw dier vooral sterkt.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl

Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Geplaatst op

Uitbraak dodelijke hondenziekte Noorwegen

Onbekende oorzaak dode honden in Noorwegen

Afgelopen dagen is er in het nieuws veel aandacht over een uitbraak van een dodelijke hondenziekte in Noorwegen. Volgens het Noorse Veterinaire Instituut is dit de laatste stand van zaken. Zij hebben bij vijf honden dezelfde bacteriën aangetroffen, de Clostridium perfringens en de Providencia alcalifaciens. Of deze bacteriën ook echt de oorzaak zijn van de dood van de honden, is nog niet te zeggen.

25 honden binnen 24 uur dood

Afgelopen dagen zijn in Noorwegen 25 honden binnen 24 uur overleden aan een ziekte die bloederige diarree en braken veroorzaakt. Meer dan 40 honden zijn ziek. Vooral rond Oslo, maar ook in overige delen van Noorwegen zoals Trondheim zijn honden overleden.  Het gaat hierbij om zowel jonge als oude honden.

De oorzaak van de ziekte is nog onbekend. Er zijn op dit moment geen aanwijzingen dat het gaat om vergiftiging of besmet voedsel. Bij vijf honden zijn er bepaalde bacteriën gevonden die mogelijk een rol spelen.  Meer onderzoek wordt op dit moment gedaan om de oorzaak te achterhalen.

Mijn hond heeft klachten van braken en diarree wat moet ik doen?

Neem contact met uw dierenarts op wanneer uw hond last heeft van braken of diarree. Wanneer u niet recent met uw hond in Noorwegen bent geweest is het niet waarschijnlijk dat uw hond deze ziekte heeft, toch kan met name bij oudere en jonge honden heftig braken en diarree snel tot problemen leiden.

Ik ga met mijn hond naar Noorwegen, wat moet ik doen?

Wanneer u binnenkort met uw hond naar Noorwegen gaat, zorg dan dat hij volledig gevaccineerd is en u aan alle wettelijke eisen voldoet om de grens te passeren. In Noorwegen zelf gelden de volgende adviezen om besmetting te voorkomen:  

  • Beperk nauw contact met andere honden.
  • Laat uw hond niet snuffelen aan ontlasting of andere honden tijdens het uitlaten.
  • Vermijd dat de hond veel snuffelt in de greppel waar andere honden zijn geweest.
  • Ga naar de dierenarts bij bloederige of hevige diarree, braken of een snel verslechterende algehele toestand van uw dier. Bel de dierenarts voordat u uw hond meeneemt naar de kliniek.
  • Vermijd grote bijeenkomsten voor honden zoals hondenshows en evenementen.

Waar kan ik de ontwikkelingen volgen?

Het Noorse Veterinair Instituut werkt actief samen met de Noorse Autoriteit voor voedselveiligheid, NMBU Veterinary College, dierenartsen en anderen om verbanden te vinden in de gevallen van deze myterieuze hondenziekte die tot zieke en dode honden hebben geleid. 

U kunt hier de ontwikkelingen volgen:
*Dit is wat we nu weten:
https://www.vetinst.no/dyr/smadyr/akutt-hundesykdom-september-2019-dette-vet-vi
(gebruik Google translate)

Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Meer over Providencia alcalifaciens

Geplaatst op

Hondenziekte Brucella Canis in Nederland

In Nederland is onlangs bij honden een infectie met Brucella Canis vastgesteld. Het betreft nu honden die in Nederland zijn geboren. Eerder, in 2017, is deze ziekte voor het eerst gediagnosticeerd bij honden in Nederland, maar deze waren afkomstig uit Oost-Europa. We krijgen nu vaker vragen over deze hondenziekte in onze klinieken, vandaar dat we wat feiten op een rijtje hebben gezet.

Wat is Brucella Canis?

Brucella Canis is een bacterie. Deze bacterie is alleen besmettelijk voor honden, niet voor andere dieren. Mensen kunnen wel ziekte verschijnselen krijgen, één tot 28 weken nadat ze in aanraking zijn geweest met B. Canis.

Wat zijn de symptomen bij een besmette hond?

Brucella Canis geeft bij de hond vooral problemen bij de voortplantingsorganen. We zien dan abortus optreden (7e tot 9e week dracht), aanhoudende schede uitvloeiing en dode of zwak geboren pups. Bij de reu kan ontsteking van de bijbal en prostaat voorkomen en zwelling van het scrotum. Afwijkingen van het sperma en onvruchtbaarheid kunnen het gevolg zijn. Daarbij kunnen ontstekingen van de gewrichten, tussenwervelschijven, lymfevaten, ogen en hersenvlies voorkomen. Het kan ook zo zijn dat een hond met deze infectie in het geheel geen symptomen vertoont.

Uitscheiden van de bacterie

Na een abortus of geboorte kan de Brucella Canis weken lang worden uitgescheiden door de teef. Een geïnfecteerde reu kan de bacterie gedurende lange tijd met het sperma uitscheiden. Ook in de urine van een besmette teef en reu is de bacterie aanwezig evenals, maar in mindere mate, in het speeksel, in de neus- en oog-uitvloeiing en in de ontlasting.

Overdracht B. Canis

De dekking is de voornaamste manier van overbrengen van de bacterie van hond op hond. Maar ook contact met de mond, neus en oog slijmvliezen kan besmettingen geven. Puppy’s kunnen in de baarmoeder besmet raken en ook via de opgenomen moedermelk. Zo kan dus een heel nest pups besmet worden met B. Canis.

Vaststellen besmetting Brucella Canis

In eerste instantie wordt het bloed van een verdachte hond onderzocht op antistoffen tegen B. Canis. Daarna kunnen monsters (pus uit ontstekingsprocessen of urine) worden onderzocht op aanwezigheid van de bacterie.
Omdat de bacterie ook een gevaar kan zijn voor de mens, mag verdacht materiaal van de hond uitsluitend onderzocht worden in het laboratorium WBVR (voorheen CVI) in Lelystad.

Bij chronische aanwezigheid van de bacterie in de hond leveren deze onderzoeken vaak geen resultaat op. Dit terwijl deze honden wel de bacterie in lage aantallen kunnen uitscheiden.

Behandeling zieke dieren

Een hond die de infectie heeft opgelopen kan worden behandeld met antibiotica. Het is alleen zo dat met geen enkele behandeling de bacterie met zekerheid kan worden geëlimineerd. Honden die chronisch geïnfecteerd zijn kunnen bij stress weer besmettelijk worden voor andere honden. Vandaar dat er nader overleg noodzakelijk is bij een dergelijke besmetting.

Aangifteplicht

Wanneer bij een hond B. Canis wordt gevonden door kweek van de bacterie of door het aantonen van antistoffen dan moeten de dierenarts en het laboratorium dit melden bij de NVWA. Het is een aangifteplichtige ziekte, pathogeniteitsklasse 3. De NVWA treedt dan in contact met de houder van de hond en in onderling overleg wordt de melding verder besproken.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl

Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Geplaatst op

Hypertensie, hoge bloeddruk is gevaarlijk voor de kat

Voorkom een hoge bloeddruk bij de kat

Van iedere 5 katten in Nederland krijgt er één te maken met hoge bloeddruk. Hoge bloeddruk wordt ook wel hypertensie genoemd en is voor de kat eigenlijk net zo gevaarlijk als voor de mens. Het is vaak de oudere kat die er last van krijgt en er in eerste instantie niets van merkt. Door de te hoge bloeddruk kan er echter wel schade aan de organen ontstaan. Juist de vitale organen, zoals de nieren, hersenen, hart en bloedvaten en de ogen zijn hier gevoelig voor. Door tijdig de hoge bloeddruk te behandelen kunnen ernstige aandoeningen aan deze organen worden voorkomen. Net zoals bij de mens.

Aangenaam spinnende kat op schoot

De kat is een meester in het verbergen van pijn. Zelfs met een aangenaam spinnende kat bij u op schoot kan wat mis zijn. En dat is zeker het geval bij een te hoge bloeddruk. Het is de kunst om die hoge bloeddruk bij uw kat te (laten) constateren voordat de schadelijke gevolgen zichtbaar worden en uw kat er echt last van gaat krijgen.

“Wist u dat 2 op de 3 katten met hypertensie een chronische nierziekte heeft?”

Wat zien we aan een kat met een te hoge bloeddruk?

Het eerste wat we merken aan een kat met een te hoge bloeddruk is een wat afwezig slomer gedrag. Daarbij laat de kat zich vaak minder zien en trekt hij zich terug.

Wanneer de organen gaan lijden van de hypertensie dan zien we meer:

  • Vaker en meer drinken en plassen en minder eetlust. Daarbij kan braken komen en dan zien we de kat ook vermageren. Denk hierbij ook aan een chronische nierziekte.
  • Of juist meer eetlust en een schrikkerig en opgejaagd gedrag waarbij de kat toch gaat afvallen. Mogelijk braken en diarree en meer en vaker drinken en plassen. Denk hierbij aan een mogelijke schildklieraandoening.
  • Ook plots blind worden of verlamd raken in het gezicht kan optreden. Denk hierbij aan een hersenbloeding.

Overbodig te zeggen dat wanneer uw kat één van deze symptomen vertoont, dat u dan direct uw dierenarts bezoekt. Liefst laat u uw kat eerder onderzoeken door uw eigen dierenarts.

Vaststellen hypertensie bij de kat

Het vaststellen van een hoge bloeddruk bij de kat is simpel. Hiervoor is prima apparatuur bij uw dierenarts aanwezig die de bloeddruk vlot kan meten. Deze bloeddrukmeting is voor de kat weinig belastend. Vaak zal de dierenarts dan ook de ogen van de kat “spiegelen”. Bij dit spiegelen kan de dierenarts constateren of de bloeddruk verder onderzocht moet worden.

Hoge bloeddruk bij de kat is goed behandelbaar

Laat bij uw oudere kat regelmatig de bloeddruk checken door uw dierenarts. Stelregel is 1x/jaar bij de kat ouder dan 7 jaar en 2x/jaar bij de kat ouder dan 11 jaar.

Zeker wanneer u weet dat een hoge bloeddruk bij de kat goed behandelbaar is dan is het zaak dit op tijd te constateren. Uw kat is het waard en leeft ook graag bij een normale druk.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl

Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Geplaatst op

African Horse Sickness paard

Het is een virus dat door knutten (culicoides imicola) wordt overgebracht. Deze mugjes zijn al in Europa aanwezig en brengen ook het blauwtongvirus over. Ziekteverschijnselen bij paarden tot nu toe beperkt geweest tot Afrika, het Midden Oosten en een enkele uitbraak in Zuid Spanje. De ziekte is in de EU aangifteplichtig en bestrijdingsplichtig.

Muggen

Het virus is niet rechtstreeks besmettelijk van paard naar paard (wel over te brengen via bloedtransfusies). Het zijn echt de muggen die voor verspreiding zorgen, kleine beetjes virusopname bij steken van de gastheer is voldoende om het virus over te brengen.

Paarden zijn de meest gevoelige diersoort, ezels en muildieren minder en zebra’s zijn redelijk goed resistent tegen ziekteverschijnselen. Reservoir voor het virus vormen in ieder geval zebra’s, wilde honden en olifanten. Mogelijk zelfs meer diersoorten. Het virus bestaat uit 9 subtypes die allen een extreme lekkage van eiwitrijke vloeistof uit de bloedvaten veroorzaken. Een besmet paard kan maximaal 21 dagen actief virus in zijn bloed bij zich dragen. Bij ezels en zebra’s is dat veel langer.

Wat zijn de symptomen?

Er zijn 4 vormen van ziekte:

  1. De koortsvorm
    Deze vorm is de vorm die voornamelijk bij zebra’s voorkomt en bij paarden die zijn gevaccineerd. Symptomen zijn koorts, algehele malaise en dikke benen gedurende 1-6 dagen.
  2. De dunkop of longvorm
    Deze vorm treedt peracuut op en binnen 4 uur tot 4 dagen sterft 95% van de dieren. Deze vorm komt voornamelijk voor bij paarden die nog nooit met het virus in contact zijn geweest. Dit is dan ook de vorm die de meeste bedreiging voor Europa vormt. Symptomen zijn zweten, koorts, hoesten, extreme benauwdheid en in de eindfase schuimachtig vocht uit de neusgaten. Deze dieren verdrinken als het ware in hun eigen vloeistof die wordt uitgescheiden in de longen.
  3. De dikkop of hartvorm
    Deze vorm treedt met name bij paarden op die al eens in contact zijn geweest met het virus. Deze vorm treedt subacuut op en ongeveer 50 % van de dieren sterft binnen 1 week. Symptomen zijn koorts, zwelling van hoofd, oogleden, nek, borstkas en schouders.Tevens roodheid van slijmvliezen en koliek. De paarden blijven over het algemeen wel eten. Paarden die deze vorm overleven hebben ongeveer een jaar hersteltijd nodig.
  4. De gemengde vorm
    Dit is de meest voorkomende vorm in Afrika. De ziekte treedt acuut op en ongeveer 70 % van de besmette dieren sterft binnen 3 dagen.

Symptomen zijn een combinatie van bovenstaande.

Hoe wordt de diagnose gesteld?

De diagnose kan worden gesteld aan de hand van de symptomen, het snelle verloop, eventueel bloedonderzoek en op sectie.

Waaruit bestaat de therapie?

Er bestaat geen therapie voor deze ziekte.

Hoe kan het worden voorkomen?

Preventie bestaat uit het weren van de mugjes die het virus overbrengen en uit vaccinatie.
Vaccinatie is in de EU nog niet toegestaan. Vaccinatie in Afrika bestaat uit een dubbele enting met 4 weken tussentijd. Na deze zware enting, waar de meeste dieren een tijd ziek van zijn, dienen de paarden voor 4-6 weken op rust gezet te worden. Vaccinatie beschermt nooit 100%, maar vermindert wel de ernst van de symptomen.

Indien er zich een uitbraak in de EU voordoet, vereist het huidige beleid nog een “stamping out” zoals bij MKZ en varkenspest. Dit betekent dus het ruimen van aangetaste en verdachte dieren en mogelijk zelfs bedrijven. Tevens ringvaccinatie rondom verdachte bedrijven. En een acute stillegging van alle paarden (sport) activiteiten in een straal van 200 km.

De overheid is nog bezig om te kijken of er een aangepast draaiboek gemaakt kan worden waarbij paarden al van te voren geënt kunnen worden en schade bij een uitbraak beperkt kan blijven.

Vragen?

Maarten van Dijck paarden dierenarts

Neem gerust contact met ons op,

Drs. Maarten van Dijck
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Geplaatst op

Tetanus paard, hond en kat

Tetanus paard

Tetanus wordt veroorzaakt door een bacterie genaamd Clostridium Tetani. Deze produceert een neurotoxine welke ervoor zorgt dat de spieren volledig kunnen verkrampen. Alle zoogdieren zijn gevoelig voor deze bacterie, maar de gevoeligheid verschilt evenwel. Zo zijn het paard, schaap en geit zeer gevoelig. Honden en katten zijn veel minder gevoelig en daar komt tetanus dan ook vrij weinig bij voor.

Bodem is het tetanus reservoir

Een dier met tetanus vormt geen infectiebron voor andere dieren of voor de mens. Het belangrijkste reservoir is de bodem. De infectie treedt dus vooral op bij dieren met een vuile (steek)wonden of eventueel langs de navel bij pasgeboren veulens.

Wat zijn de symptomen?

Gemiddeld genomen zien we symptomen optreden 2 tot 10 dagen na infectie. Typisch voor tetanus is de steeds toenemende stijfheid van de spieren. Vaak begint dit ter hoogte van de kauwspieren, waarna een verdere uitbreiding plaatsvindt. Ook het verschijnen van het derde ooglid (wit vlies thv. binnenste ooghoek) wordt vaak opgemerkt. Sterfte kan optreden door spasmen van ademhalingsspieren.

Waaruit bestaat de therapie?

Een goede wondverzorging en verwijderen van necrotische delen is belangrijk. Daarnaast is een antibioticum-therapie en het toedienen van antitoxines noodzakelijk. Er is één specifieke behandeling bij tetanus en dat is de toediening van een tetanus antitoxine. Dit tetanusserum kan het nog niet gebonden toxine in het bloed neutraliseren met antilichamen, maar het kan er niet voor zorgen dat dat de binding van het toxine met de zenuwuiteinden ongedaan wordt gemaakt. Verder dient ervoor gezorgd te worden dat de dieren niet geëxciteerd geraken door ze licht te sederen. Excitatie kan namelijk spasmen uitlokken. Ook is het belangrijk dat de dieren steeds kunnen blijven eten en drinken.

Hoe kan tetanus worden voorkomen?

Vaccinatie biedt een goede bescherming. Vaak is deze vaccinatie gecombineerd met de jaarlijkse Influenza vaccinatie en gelden dezelfde opmerkingen ivm. drachtige merries en hetzelfde vaccinatieschema.
Bij pasgeboren veulens afkomstig van een niet gevaccineerde merrie kan het toedienen van antitoxines aangewezen zijn. 

Indien uw paard dus een wond opgelopen heeft, is het steeds belangrijk te weten of de vaccinaties in orde zijn.

Vragen?

Maarten van Dijck paarden dierenarts

Neem gerust contact met ons op,

Drs. Maarten van Dijck
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Geplaatst op

EHBO bij huisdieren

EHBO = Eerste Hulp Bij Ongelukken Een ongeluk zit in een klein hoekje. Het is daarom belangrijk dat u weet wat u moet doen als uw hond of kat gewond raakt.

Twee belangrijke regels

1. Zorg voor uw eigen veiligheid Een dier met pijn en stress kan onverwacht reageren en u krabben of bijten. Niemand heeft er iets aan als uzelf gewond raakt. Voorkom dat de hond u kan bijten door bijvoorbeeld een bandje of muilkorf rond zijn bek te doen. Een kat kunt u in een grote handdoek wikkelen. 2. Blijf rustig Raak niet in paniek en bewaar de rust. Wanneer u gaat stressen, dan zal het dier dit merken en (nog) angstiger worden. Bel altijd een dierenarts om te overleggen wat u kunt doen. Indien u zelf geen vervoer heeft naar de praktijk, kunt u vaak de dierenambulance inschakelen.

Afwachten of naar de dierenarts?

Wanneer een hond of kat niet erg ziek is, kun je vaak even wachten met naar de dierenarts gaan. Milde diarree of een keer overgeven gaan vaak vanzelf over. Als uw dier verder vrolijk is en nog wel eet en drinkt, dan hoeft u niet direct naar de dierenarts. Wordt uw dier zieker of treden de symptomen vaker of langduriger op, dan kunt u het beste uw dierenarts raadplegen. Ook als u twijfelt, kunt u altijd met uw dierenarts overleggen! Wanneer er een ongeluk is gebeurd of uw dier verwondingen heeft, is het raadzaam zo snel mogelijk een dierenarts te bellen. Hechten van wonden dient meestal binnen 6 uur te gebeuren. Als u wacht tot de volgende dag, dan is het vaak te laat. Wanneer uw dier aangereden is, maar er geen zichtbare verwondingen zijn, dan is het toch verstandig een dierenarts op te zoeken. Inwendig letsel kan soms in eerste instantie niet zichtbaar zijn, maar wel levensbedreigend worden.

Veel voorkomende situaties:

  • Honden schudden vaak tijdens het bijten. U ziet dan soms alleen kleine gaatjes in de huid, terwijl de schade onder de huid zeer groot is. Laat dit dan ook altijd beoordelen door een dierenarts. Kattenbeten kunnen leiden tot vervelende abcessen. Een klein gaatje in de huid zonder dat er geschud is, kan vaak zelf worden schoongemaakt en afgewacht.
  • Stelp zelf de bloeding door op de wond te drukken of een verband aan te leggen. Ga daarna naar een dierenarts.
  • Voorwerp of gif ingeslikt. Laat uw dier nooit zelf braken met bijvoorbeeld een schep zout in de bek! Neem contact op met de dierenarts om te beslissen wat er het beste kan gebeuren.
  • Zowel inwendig als uitwendig letsel kunnen voorkomen. Ga altijd naar een dierenarts.
  • Eerst water, de rest komt later! Koel uw dier zeker 10 minuten met lauw water en bel dan de dierenarts.
  • Honden die met warm weer in een auto worden achtergelaten of erg actief zijn, kunnen snel oververhit raken. Dit is levensbedreigend. Start snel met koelen en bel de dierenarts.

EHBO cursus

Indien u niet snel een dierenarts kunt bereiken of de situatie levensbedreigend is, dan is het fijn als u weet wat u zelf kunt doen. Op internet (bijvoorbeeld www.LICG.nl/ehbo-bij-huisdieren) kunt u diverse tips vinden over EHBO bij dieren. Ook bestaan er EHBO cursussen voor dieren. Bij voldoende animo kunnen wij in de praktijk ook een EHBO lezing verzorgen. Wilt u een informatie avond over EHBO bij hond en kat bijwonen? Stuur dan een e-mail naar dierenarts@daphorst.com.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl
Geplaatst op

Leververvetting kat

Leververvetting (leverlipidose) is de meest voorkomende vorm van leverproblemen bij de kat. We zien het vooral bij katten met overgewicht die enkele dagen of weken stoppen met eten.

Hoe ontstaat het?

Wanneer een kat stopt met eten, zullen de vetreserves worden aangesproken. Zeker bij te zware katten gebeurt dit in zulke grote hoeveelheden, dat de hoeveelheid vet de normale functie van de lever verstoort. Dit leidt weer tot misselijkheid en nog slechter eten. De kat wordt dan steeds zieker. Bij 50-95%  van de katten met leververvetting is er een onderliggende aandoening te vinden. Denk hierbij aan ontstekingen van het maagdarmkanaal, de lever, de alvleesklier, de urinewegen en de nieren. Ook kan stress door bijvoorbeeld veranderingen in de omgeving of het dieet leiden tot het ontwikkelen van leververvetting. In andere gevallen is er geen oorzaak te vinden voor de slechte eetlust en is uiteindelijk alleen de leververvetting de oorzaak dat de kat slecht blijft eten.

Wat zijn de symptomen?

Een dikke kat die slecht eet en vermagert heeft waarschijnlijk leververvetting. Daarnaast zien we braken, sloomheid en zwakte. Minder vaak worden diarree, verstopping en kwijlen gezien. In de kliniek zien we vaak dat de slijmvliezen en huid een gele kleur hebben (geelzucht) en katten zijn vaak uitgedroogd. De lever is vergroot. Katten worden steeds zieker en kunnen eraan overlijden.

Hoe stellen we de diagnose?

Met klinisch onderzoek en bloedonderzoek kunnen we de diagnose vaak stellen. In het bloed zullen de leverwaardes vaak verhoogd zijn. Bij >80% van de katten met leververvetting zien we een duidelijk verhoogd alkalisch fosfatase (AF). Ook kunnen er nog andere afwijkingen in het bloed gevonden worden.

Waaruit bestaat de behandeling?

Het voornaamste is dat een kat zo snel mogelijk weer voedsel binnenkrijgt en niet nog verder afvalt. Daarom is het belangrijk om de oorzaak te achterhalen. Ook kunnen medicijnen tegen de misselijkheid en voor het verhogen van de eetlust worden gegeven. Soms is het nodig de kat te dwangvoeren of vloeibaar voedsel te geven via een sonde in de neus of slokdarm. Via een infuus geven we dan ook extra vocht.

Hoe kan het worden voorkomen?

Het is belangrijk dat een kat elke dag eet! Ga naar de dierenarts indien uw kat slechter gaat eten. Wanneer we zo snel mogelijk de oorzaak opsporen en behandelen, is de kans het grootst dat er geen leververvetting zal optreden. Omdat dikke katten sneller last krijgen van leververvetting dan dunne katten, is het belangrijk dat uw kat een gezond gewicht heeft. Indien u het lastig vindt om te bepalen of uw kat een goed gewicht heeft, willen we u daar graag mee helpen. Ook bij de jaarlijkse gezondheidscontrole geven wij hier aandacht aan.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl
Geplaatst op

Toxoplasmose en Neospora hond

Toxoplasma gondii en Neospora caninum zijn ziekteverwekkers die bij de hond leiden tot infecties van het zenuwstelsel en de spieren. Honden worden besmet door opname van besmette oöcysten (eitjes) uit de omgeving, bijvoorbeeld door het eten van kattenpoep, en door het eten van rauw of onvoldoende verhit vlees. Puppy’s kunnen in de baarmoeder al besmet worden met Neospora. Honden scheiden Neospora oöcysten met hun ontlasting uit, waarna ze na 2-3 dagen besmettelijk zijn. Een besmetting kan op alle leeftijden voorkomen, maar zien we vooral bij jonge dieren en dieren met een verminderde weerstand.  

Wat zijn de symptomen?

We zien soms algemene symptomen, zoals sloomheid, verminderde eetlust, koorts en diarree. Vaker zien we een aantasting van het zenuwstelsel of de spieren met een acuut verloop. Voorbeelden van symptomen zijn: epileptische aanvallen, gedragsveranderingen, verminderd bewustzijn, spiertrillingen/trekkingen, ‘dronkemansgang’ en verlamming. Ook kunnen oogontstekingen en blindheid optreden. Bij pups die al in de baarmoeder besmet zijn, kan er een typisch beeld gezien worden waarbij de achterpoten overstrekken, de spiermassa snel afneemt en een steeds erger wordende verlamming optreedt.  Vaak zal dit bij meerdere pups uit hetzelfde nest zo zijn.

Hoe stellen we de diagnose?

Op basis van de verschijnselen en het verhaal kunnen we soms al een infectie vermoeden.  Zeker wanneer een hond rauw vlees te eten krijgt. Vaak kunnen de verschijnselen ook door andere oorzaken komen, dus is verder onderzoek nodig. Met bloedonderzoek kunnen antistoffen worden aangetoond. Bij aanwezigheid van antistoffen weten we alleen dat de hond ergens in zijn leven Toxoplasma of Neospora heeft opgelopen. We kunnen dus niet met zekerheid zeggen of de symptomen hier ook door worden veroorzaakt. Onderzoek van weefsel (bijvoorbeeld een spierbiopt) is nodig om dit aan te kunnen tonen.  Ook een goede reactie op de therapie versterkt het vermoeden van een actieve infectie.  

Waaruit bestaat de behandeling?

Toxoplasma en Neospora kunnen worden behandeld met verschillende soorten antibioticum die vaak wekenlang gegeven moeten worden. Tegen de pijn worden vaak pijnstillers of ontstekingsremmers gegeven. Afhankelijk van de symptomen kunnen nog verdere ondersteunende maatregelen worden getroffen, zoals fysiotherapie en medicijnen tegen epilepsie.

Wat is de prognose?

Wanneer de hersenen of het ruggenmerg zijn aangetast, is de kans op herstel klein. Een vroegtijdige diagnose en behandeling zijn essentieel. Honden kunnen soms ‘anders zijn’ na het doormaken van een infectie.

Voorkomen van een infectie

  • Geef uw hond geen rauw of onvoldoende verhit vlees.
  • Verwijder honden- en kattenpoep dagelijks en gooi dit bij het restafval om verspreiding te voorkomen.
  • Een teef die pups heeft gekregen met Neospora, kan beter niet meer ingezet worden voor de fokkerij.
  • Laat honden niet poepen in weides waar koeien lopen, omdat koeien zo besmet kunnen worden en een abortus kunnen krijgen.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl Binnengekomen vragen: 1. Verdwijnen de toxoplasmose symptomen als je er snel genoeg bij bent? – De behandeling van toxoplasmose hangt af van de verschijnselen en de organen die aangedaan zijn. Soms zijn bv medicijnen tegen epilepsie nodig of alleen antibioticum. Het antibioticum slaagt er doorgaans niet in om de parasiet uit het lichaam te halen, maar kan wel leiden tot verbetering van de symptomen. Neurologische verschijnselen blijven vaak wel in meer of mindere mate aanwezig. 2. Qua prognose zegt u dat wanneer hersenen of ruggenmerg zijn aangetast de kans op herstel klein is, maar hoe weet je wat er is aangetast? Op een mri is niets te zien? – Onderzoek naar toxoplasmose kan onder andere door hersenvocht af te tappen en na te laten kijken. Indien daar ontsteking in aanwezig is, is waarschijnlijk dat toxoplasma ook in hersenen of ruggenmerg zit. 3. Ten aanzien van een vroegtijdige prognose, hoe weet je wanneer je er vroeg genoeg bij bent? De parasiet kan immers 2 jaar in een lijf overleven. – Het is erg lastig om te bepalen of je ‘vroeg genoeg’ bent. Vaak wordt er niet snel aan toxoplasmose gedacht en ook per patiënt zal verschillen hoe snel de ziekte zich verspreid en welke organen aangedaan zijn.
Geplaatst op

Toxoplasmose kat

Katten en babys
Toxoplasma gondii is een protozo (een eencellig micro-organisme) die bij katten voorkomt en het zenuwstelsel en de spieren kan aantasten. Katten worden vooral besmet door het eten van rauw vlees en prooidieren. Besmette katten scheiden de oöcysten (een soort eitjes) uit in de ontlasting gedurende 2-3 weken. In de omgeving duurt het 2-3 dagen voordat ze besmettelijk zijn voor andere dieren of mensen. Ze blijven wel jarenlang besmettelijk! Toxoplasmose komt vooral voor bij jonge katten. Op 1-jarige leeftijd heeft zo’n 60% van de Nederlandse katten toxoplasmose opgelopen. Na een besmetting is een kat meestal levenslang immuun.

Wat zijn de symptomen?

Meestal zien we bij de kat geen ziekteverschijnselen. Sommige katten krijgen diarree. Verder kan een longontsteking ontstaan, waarbij de kat benauwd wordt. Ook kan sprake zijn van koorts, verminderde eetlust, buikpijn en oogontstekingen. Bij jonge katten worden wel eens zenuwverschijnselen gezien, waarbij de achterpoten minder goed functioneren.  

Hoe stellen we de diagnose?

Met bloedonderzoek kunnen antistoffen tegen Toxoplasma worden aangetoond. Bij aanwezigheid van antistoffen weten we alleen dat de kat ergens in zijn leven Toxoplasma heeft opgelopen. We kunnen dus niet met zekerheid zeggen of de symptomen door Toxoplasma worden veroorzaakt. Onderzoek van weefsel (bijvoorbeeld een spierbiopt) is nodig om dit aan te kunnen tonen.  Ook een goede reactie op de therapie versterkt het vermoeden van een actieve infectie.

Waaruit bestaat de behandeling?

Toxoplasma kan worden behandeld met verschillende soorten antibioticum die vaak wekenlang gegeven moeten worden. Tegen de pijn worden vaak pijnstillers of ontstekingsremmers gegeven. Afhankelijk van de symptomen kunnen nog verdere ondersteunende maatregelen worden getroffen.

Wat is de prognose?

Wanneer de hersenen zijn aangetast, is de kans op herstel klein. Een vroegtijdige diagnose en behandeling zijn essentieel.

Gevaarlijk voor zwangere vrouwen!

Gedurende één keer in hun leven scheiden katten gedurende een aantal weken Toxoplasma eieren uit. Mensen kunnen in aanraking komen met Toxoplasma via kattenpoep, via aarde die door kattenpoep is verontreinigd of door het eten van rauw of onvoldoende gaar vlees. Mensen merken meestal weinig van een infectie met Toxoplasma, alleen wanneer je tijdens je zwangerschap voor het eerst met de parasiet in aanraking komt, kan de baby geïnfecteerd worden. Deze infectie geeft met name grote problemen in de eerste 3 maanden van de zwangerschap. Afwijkingen aan met name de hersenen en de ogen kunnen ontstaan en het kan leiden tot een miskraam. In de laatste 6 maanden van de zwangerschap is de kans op schade aan het kind kleiner, maar nog steeds aanwezig! Wanneer je als mens éénmaal geïnfecteerd raakt met Toxoplasmose, blijft de infectie ‘latent’ aanwezig. Zolang je gezondheid goed is, zal je in het algemeen hier niets van merken. Met behulp van bloedonderzoek kan gekeken worden of er antistoffen in het bloed zitten, en je dus de infectie al doorgemaakt hebt. Heb je dat nog niet, dan is het erg belangrijk op te passen wanneer je zwanger bent! Toxoplasmose is niet besmettelijk van mens op mens.

Dus om een infectie met Toxoplasmose te voorkomen, wanneer je zwanger bent:

  • verhit vlees tot het gaar is. Eet geen rauw vlees!
  • vermijd contact met tuinaarde en zand in de zandbak. Draag desnoods handschoenen. Was groenten altijd zorgvuldig.
  • verschoon de kattenbak niet zelf of doe dit dagelijks, want de eitjes zijn pas na 2-3 dagen gevaarlijk.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl