Kat | Dierapotheker Dierentips

13 april 20189 september 2021

Kattenkrabziekte

Bent u wel eens gekrabd door een kat? Zo’n krab kan voor vervelende problemen zorgen. Niet alleen door de directe ontstekingen, maar ook doordat zo kattenkrabziekte kan worden overgebracht. Eén op de 6 vlooien in Nederland is besmet met de bacterie die kattenkrabziekte verwekt. En juist die vlooien brengen deze bacterie over van kat naar kat. Katten zijn zo het reservoir van de kattenkrabziekte. In Nederland heeft 22% van de katten de bacterie bij zich, veelal zijn het juist de jonge katten.

Milde symptomen

Bij katten die de bacterie oplopen treden meestal geen verschijnselen op en als er toch symptomen optreden dan zijn deze mild. Het is lastig om vast te stellen of iemand kattenkrabziekte heeft en gelukkig zijn de verschijnselen bij mensen met een normaal functionerend immuunsysteem over het algemeen ook gering en van voorbijgaande aard. Er ontstaan rode plekjes 2 tot 6 dagen na de kattenbeet, die gaandeweg over gaan in blaasjes, die open barsten en korstjes vormen. De lymfeklieren kunnen ook ontstoken raken, dit kan soms lang aanhouden. In een zeer gering aantal gevallen kunnen in vitale organen ontstekingshaarden ontstaan.

Lastig te herkennen

Daar katten eigenlijk nooit symptomen vertonen hoeven deze ook niet behandeld te worden. De behandeling bestaat uit het geven van antibiotica, echter omdat de bacterie in cellen gaat zitten, is de reactie op de antibiotica zeer wisselend. Indien de diagnose bij de mens wordt gesteld, dan wordt een antibioticum behandeling ingesteld. Helaas wordt de kattenkrabziekte echter vaak niet onderkend en herkend.

Voorkomen

Een goede vlooienpreventie bij katten en eventuele andere huisdieren is de beste manier om de verspreiding van kattenkrabziekte te verminderen. Een vaccin tegen de bacterie is er nog niet.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

13 april 20189 september 2021

Vakantiekriebels bij uw huisdier

Een hond meenemen op vakantie kan erg gezellig zijn, maar het is wel belangrijk vooraf enkele zaken geregeld te hebben. Wist u bijvoorbeeld dat vooral in Frankrijk en het Middellandse Zeegebied zowel teken als ook zandvliegen en hartwormmuggen voorkomen?

Bescherm uw hond tegen kriebelende kriebels

Scalibor Protectorband is langdurig werkzaam tegen al deze ‘vakantiekriebels’.

Kenmerken Scalibor

Werkt tegen teken, zandvliegen en hartwormmuggen.
Beschermt tot wel 6 maanden lang.
Eenvoudig in gebruik.
Waterbestendig en geurloos.

Gevaren

Tekenbeet: Lyme & babesiose

Een tekenbeet kan bij u en uw hond leiden tot borreliose (ziekte van Lyme), babesiose en andere ziektes. De ziekte van Lyme kan gepaard gaan met koorts, gebrek aan eetlust en lusteloosheid. Er kunnen ontstekingen aan de gewrichten ontstaan. In latere stadia kunnen bovendien de organen beschadigd worden. Bij babesiose kunnen honden ernstig ziek worden: bloedarmoede, hoge koorts… Er zijn medicijnen beschikbaar, maar die helpen niet altijd afdoende. Vooral als de infectie niet tijdig wordt ontdekt.

Zandvliegen: Leishmania

Zandvliegen kunnen uw hond met Leishmania besmetten. Het kan geruime tijd duren voordat een besmette hond ook echt verschijnselen gaat vertonen. Soms wel vele jaren. De huidverschijnselen zijn schilfering, kaalheid, kleine korstjes en soms wat grotere knobbels in de huid. Bij de algemene vorm worden ook inwendige organen zoals lever, milt en nieren aangetast. Zonder behandeling kan Leishmania dodelijk zijn.

Hartwormmug: hartwormen

Volwassen hartwormen (Dirofilaria) leven in het hart of in de longslagaders. Ze kunnen daar ernstige klachten veroorzaken, zeker als het om grotere aantallen wormen gaat. Uiteindelijk treedt hartfalen op bij uw hond. De naam ‘hartwormmug’ spreekt voor zich. Deze kan uw hond besmetten met hartwormen. Scalibor Protectorband heeft een afwerende werking tegen hartwormmuggen. Dit maakt de kans kleiner dat hartwormen worden overgebracht. Daarnaast is het verstandig uw hond eens in de maand te ontwormen met een middel tegen hartworm, zolang de hond in het gebied verblijft waar hartworm voorkomt.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

13 april 201825 oktober 2021

Huisdier mee op vakantie

We hebben enkele belangrijke zaken voor u op een rijtje gezet:

Voor vrijwel elk land is een vaccinatie tegen rabiës (hondsdolheid) nodig die minstens 21 dagen voor vertrek gegeven dient te zijn. Daarnaast is er een aantal landen dat aanvullende eisen stelt, bijvoorbeeld over ontworming. Kijk op www.LICG.nl voor de actuele eisen en regelgeving.
Controleer of uw hond een geschikt EU dierenpaspoort heeft om mee naar het buitenland te reizen en of de gegevens van de chipregistratie actueel zijn.
Bedenk vooraf hoe u uw hond meeneemt op reis. In sommige landen is het verplicht de hond in de auto in een kennel of met een autogordel te vervoeren. Deze eisen kunt u ook vinden op www.LICG.nl. Is uw hond wagenziek? Vraag dan bij uw dierenarts om Cerenia® tabletten. Dit middel werkt goed tegen wagenziekte. Natuurlijk moet u rekening houden met de temperatuur in de auto, laat dieren niet alleen achter in de auto. Neem tijdens het rijden voldoende pauzes.
Bescherm uw hond tegen parasieten. Wanneer uw bestemming zuidelijk Europa is, is het verstandig een aantal preventieve maatregelen te nemen om te voorkomen dat uw huisdier besmet raakt met Leishmania, Babesia, Dirofilaria of de vossenlintworm. Kijk hier voor ziektekundige reisinformatie in Europa.

Gevaren van teken, zandvliegen en hartwormmuggen

Tekenbeet: Lyme, babesiose en ehrlichiose Een tekenbeet kan bij u en uw hond leiden tot borreliose (ziekte van Lyme), babesiose, ehrlichiose en andere ziektes. De ziekte van Lyme kan gepaard gaan met koorts, gebrek aan eetlust en lusteloosheid. Er kunnen ontstekingen aan de gewrichten ontstaan. In latere stadia kunnen bovendien de organen beschadigd worden. Babesia is een parasiet die door teken in de bloedbaan wordt gebracht, de tekensoorten die deze parasiet overbrengen leven voornamelijk rond het Middellandse Zeegebied. De parasiet tast de rode bloedcellen aan, waardoor deze kapot gaan. Hierdoor ontstaat bloedarmoede. Tevens kunnen de lever en nieren beschadigd worden. De honden hebben koorts en plassen bruinrode urine. Ehrlichia is een Rickettsia (een bacterie-achtig organisme), het tast de witte bloedlichaampjes aan. Teken besmet met dit organisme komen voor rond het Middellandse Zeegebied. Toch zijn er wel gevallen bekend in Nederland van honden die nooit in het buitenland geweest zijn. De symptomen van besmette honden zijn vrij algemeen, ze hebben koorts zijn rillerig en hebben een slechte eetlust. Soms zijn er ook problemen met de bloedstolling waardoor er bloedneuzen optreden. Er zijn medicijnen beschikbaar, maar die helpen niet altijd afdoende. Vooral als de infectie niet tijdig wordt ontdekt. Om deze ziekten te voorkomen is het belangrijk een goede tekenbestrijding uit te voeren. Dit kan met behulp van een pipet, een Scalibor® band (voor de kleine hond en voor de grote hond), een Seresto band of een ander middel dat werkzaam is tegen teken zoals Advantix. Tegenwoordig zijn er ook tabletten op de markt die uw hond gedurende 3 maanden beschermen tegen teken en vlooien. Vraag er naar bij uw dierenarts. Er zijn vaccins op de markt tegen de ziekte van Lyme en Babesia. Dit zijn dus geen vaccinatie tegen de teek zelf! Daarnaast geldt dat geen enkel vaccin 100% tegen infectie beschermt. Het blijft dan ook belangrijk om een goede tekenbestrijding uit te voeren. Zandvliegen: Leishmania Zandvliegen kunnen uw hond met Leishmania besmetten, een ééncellige parasiet. Deze zandvliegjes komen niet in Nederland voor, maar vooral rond het Middellandse Zeegebied. De zandvliegjes brengen de parasiet over aan dieren, maar ook aan mensen. Het kan geruime tijd duren voordat een besmette hond ook echt verschijnselen gaat vertonen. Soms wel vele jaren. De huidverschijnselen zijn schilfering, kaalheid, kleine korstjes en soms wat grotere knobbels in de huid. Bij de algemene vorm worden ook inwendige organen zoals lever, milt en nieren aangetast. Zonder behandeling kan Leishmania dodelijk zijn. Voorkomen is beter dan genezen. De vliegjes zijn rond zonsopgang en ondergang het meest actief. Hou de hond ‘s avonds en ’s nachts zoveel mogelijk binnen en gebruik dubbel muskietengaas. Er bestaat geen goede enting tegen Leishmania.

Gebruik een middel dat uw hond beschermt tegen zandvliegjes, zoals de Scalibor® Protectorband of Vectra 3D pipetten.

Vraag er naar bij uw dierenarts.

Verspreiding Leishmania in Europa (Escapp)

Verspreiding van Leishmania in Europa (blauwe gebieden). De zwarte lijn geeft de noordelijke grens globaal weer. In de gearceerde gebieden zijn individuele gevallen gemeld. Bron: www.esccap.org. Hartwormmug: hartwormen De naam ‘hartwormmug’ spreekt voor zich. Deze kan uw hond besmetten met hartwormen. Volwassen hartwormen (Dirofilaria) leven in het hart of in de longslagaders. Ze kunnen daar ernstige klachten veroorzaken, zeker als het om grotere aantallen wormen gaat. Uiteindelijk treedt hartfalen op bij uw hond. Honden krijgen pas in een laat stadium problemen er zijn dan al veel wormen aanwezig in het lichaam. De dieren worden kortademig en lusteloos. De Scalibor® Protectorband en Vectra 3D® pipetten hebben een afwerende werking tegen hartwormmuggen. Dit verkleint de kans dat hartwormen worden overgebracht. Zolang de hond in het gebied verblijft waar hartworm voorkomt, is het ook verstandig uw hond van tevoren en eens in de maand te ontwormen met een middel tegen hartworm. Dit kan met onder andere Milbemax®, Stronghold® of Advocate®. Ook 2-4 weken na thuiskomst is het aan te raden uw dier te ontwormen met een van deze middelen. Verspreiding van hartwormmuggen in Europa. Bron: www.esccap.org. Vossenlintworm De vossenlintworm komt in een groot deel van Europa voor. De vossenlintworm (Echinococcus Multilocularis) is gevaarlijk voor mensen. Veel mensen weten wel dat ze geen ongewassen bramen uit de duinen of het bos moeten eten, maar weten niet dat hun hond en ook de kat deze lintworm kunnen overdragen. Het is daarom belangrijk de hond goed te ontwormen na de vakantie. Dit kan met een middel waar Praziquantel in zit, bijvoorbeeld Milbemax® of Drontal plus®. Verspreiding van de vossenlintworm in Europa. Bron: www.esccap.org.

Bescherm uw hond tegen kriebelende kriebels

Er zijn meerdere producten op de markt die uw hond kunnen beschermen tegen vervelende parasieten. Welk middel u het beste kunt gebruiken, hangt af van de reisbestemming, duur van de reis en natuurlijk de hond zelf. Sommige middelen zijn verkrijgbaar via www.dierapotheker.nl, andere zijn alleen verkrijgbaar bij de dierenartsenpraktijk.

Iedereen welkom

Wilt u persoonlijk advies? Dan bent u van harte welkom in onze klinieken in Horst, Blerick of Leunen-Venray. We controleren uw hond dan direct op de aanwezigheid van teken en geven u het juiste bestrijdingsadvies tegen de parasieten in Nederland en in het buitenland. Dieren mee op vakantie vergt dus enige maatregelen, probeer de risico’s zo klein mogelijk te maken en laat u goed informeren. Mocht u nog vragen hebben, dan horen wij dat graag. Voorkomen is beter dan genezen. Aangename vakantie!

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl Anderen lazen ook: Tekenziekte gevaar hond Seresto vlooien- en tekenband Seresto halsband hond kat Advantix teek vlo hond Vlooien bij de kat Vakantiekriebels bij uw huisdier Teken en ziekte van Lyme bij de hond Huisdier mee op vakantie Teek bij uw hond Teken en honden Ontwormen, ontvlooien en teken voorkomen bij hond en kat Tekenonderzoek in Nederland

13 april 20189 september 2021

Hoge bloeddruk kat

Hoge bloeddruk = Hypertensie

Wat is het?

Vooral oudere katten hebben nog wel eens een verhoogde bloeddruk. Ruim 1 op de 5 katten met nierfalen en/of schildklierproblemen heeft tevens een verhoogde bloeddruk. Een andere oorzaak is bijvoorbeeld een bijniertumor.

Een hoge bloeddruk kan leiden tot ernstige problemen als blindheid, hersenbloeding, hartfalen en nierfalen. Gelukkig is een hoge bloeddruk vaak goed te behandelen, mits we er op tijd bij zijn.

Wat zijn de verschijnselen?

Vaak merkt u in het begin weinig tot niets aan uw kat. Soms is een kat wat rustiger of verstopt zich meer. Ook kunnen verschijnselen aanwezig zijn van de ziekte die de hoge bloeddruk veroorzaakt, zoals veel drinken en plassen. Door een hoge bloeddruk krijgen verschillende organen het flink te verduren, vooral de ogen, het hart, de hersenen en de nieren. Vaak lijken de problemen plotseling te ontstaan. Zo kan een kat van het ene op het andere moment blind worden, een bloeding in het oog krijgen of een hersenbloeding krijgen. Vaak gaat dit niet of niet helemaal over.

Hoe stellen we de diagnose?

Vaak laten katten het goed toe om de bloeddruk te meten. Dit gaat met een bandje om de staart of een voorpootje. Het is belangrijk dat de kat zo rustig mogelijk is, zodat we een betrouwbare waarde kunnen krijgen. We meten de bloeddruk meerdere malen, dit duurt slechts enkele minuten. De normale bovendruk bij katten is maximaal 150 mmHg.

Wanneer is het verstandig de bloeddruk te bepalen?

U zult begrijpen dat het belangrijk is om een verhoogde bloeddruk op tijd vast te stellen. Dat wil zeggen, voordat er schade aan organen ontstaat. Wij raden dan ook aan om in ieder geval de bloeddruk te meten bij alle katten met nierfalen, schildklierproblemen, blindheid, hartproblemen en neurologische afwijkingen. Daarnaast is het verstandig om bij oudere katten (>9 jaar oud) uit voorzorg een controle in te plannen.

Waaruit bestaat de therapie?

Als de bloeddruk te hoog is, geven we medicijnen (amlodipine) om deze te verlagen. We zullen de bloeddruk regelmatig controleren om te bepalen of we nog meer of andere medicijnen moeten geven.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

13 april 20189 september 2021

FIV, kattenaids

Wat is het? Kattenaids wordt veroorzaakt door het Feline Immunodeficiency Virus (FIV). Het lijkt erg op het HIV virus bij mensen, maar katten en mensen kunnen elkaar niet besmetten. FIV wordt door katten overgedragen via bloedcontact en seksueel contact. Het wordt vooral gezien bij katten die vechten. Zo komt het bij ongecastreerde katers die buiten komen vaker voor.

Wat zijn de symptomen?

FIV zorgt voor een verminderde weerstand, waardoor katten gevoeliger zijn voor infecties en kanker. Er zijn geen specifieke symptomen, vaak begint het met vage klachten als slechte vacht, sloomheid, vergrote lymfeknopen en koorts. Ook kan de kat minder gaan eten, afvallen, diarree krijgen en last krijgen van ontstekingen in de mondholte. Maar ook allerlei andere ontstekingen en tumoren kunnen voorkomen.

Hoe stellen we de diagnose?

Met bloedonderzoek (sneltest) kan FIV worden aangetoond. Dit kan vanaf 3-4 weken na infectie. Soms is herhaling van de test of aanvullend bloedonderzoek nodig.

Waaruit bestaat de behandeling?

Helaas bestaat er geen behandeling tegen FIV. Behandel de symptomen en eventueel bijkomende infecties. De kat dient in ieder geval binnen gehouden te worden om verdere besmetting te voorkomen. Haal geen nieuwe katten in huis. Zorg ervoor dat de weerstand van de kat zo optimaal mogelijk is: vaccineer jaarlijks tegen katten/niesziekte (met geïnactiveerd vaccin), regelmatig ontwormen, goede vlooienbestrijding en goede voeding. Er bestaan speciale antivirale middelen. Deze worden in de praktijk vrijwel nooit toegepast, omdat behandeling intensief is, risico’s met zich meebrengt en niet tot genezing leidt. In sommige gevallen wordt besloten tot euthanasie.

Hoe kan FIV worden voorkomen?

De enige echte manier om een besmetting met FIV te voorkomen, is contact met andere katten vermijden. Dit betekent dat je de kat binnen zou moeten laten. Katten in een huishouden die sociaal met elkaar omgaan, kunnen jarenlang samen leven zonder elkaar te besmetten. Toch is het advies om FIV-positieve dieren op te sporen en apart te huisvesten. Er bestaat geen vaccin dat beschermt tegen FIV.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

13 april 20189 september 2021

FIP, Feline infectieuze peritonitis kat

Wat is het? FIP is een dodelijke ziekte. Het FIP virus ontstaat waarschijnlijk uit een ‘Feline Coronavirus’, die een onschuldige darminfectie kan veroorzaken. Door nog onbekende redenen kan het virus in de kat gaan muteren (veranderen) naar het FIP virus en FIP veroorzaken. Waarom en wanneer dit gebeurt, is niet helemaal duidelijk. Het gebeurt vooral bij jonge (<2 jaar) of oude (>14 jaar) katten en dieren met een verminderde afweer (door bijvoorbeeld een infectie met FIV of FeLV). 90% van alle katten in catteries en 50% van alle katten in huishoudens is besmet met het Feline Coronavirus. Bijna alle katten krijgen ooit in hun leven een infectie met het Feline Coronavirus. Dit virus wordt uitgescheiden via speeksel, ontlasting en urine. Besmetting gebeurt vooral via contact met ontlasting en via voorwerpen. Van die katten ontwikkelt 1-12% daadwerkelijk FIP.

Wat zijn de symptomen?

Bij een kat met FIP vormt het lichaam ‘immuuncomplexen’. Deze lopen vast in kleine bloedvaten in het lichaam. Op die plekken ontstaan ontstekingen. Er zijn in grote lijnen 2 vormen van FIP. Deze worden de natte en de droge vorm genoemd. Bij de natte vorm gaan de bloedvaten door de ontstekingen vocht lekken. Er komt vocht in de buik- en/of borstholte. Bij vocht in de buikholte kunnen katten een dikke buik krijgen. Bij vocht in de borstholte kunnen ze erg benauwd zijn. De naam droge vorm zegt het al, er treedt geen vocht uit de bloedvaten maar er ontstaan allerlei ontstekingshaarden in verschillende organen, zoals nieren, darmen, hersenen en de iris. Hierdoor kunnen de symptomen verschillen afhankelijk van de organen die zijn aangetast. De kat voelt zich meestal erg ziek, heeft koorts en wil niets meer eten.

Hoe stellen we de diagnose?

Bij een kat die verdacht wordt van FIP kan met echografie gekeken worden of er vocht in de borst- en/ of buikholte zit. Daarnaast kan met een spuitje wat vocht aangezogen worden. Bloedonderzoek kan de diagnose FIP waarschijnlijk maken, maar de definitieve diagnose FIP kan pas gesteld worden bij sectie. Helaas is er nog geen betrouwbare test voor handen die op FIP kan testen.

Waaruit bestaat de behandeling?

Eigenlijk alle katten die verdacht worden van FIP reageren niet tot nauwelijks op een behandeling. Vaak wordt besloten de kat verder lijden te besparen en in te laten slapen. Katten met de natte vorm overlijden vaak binnen enkele dagen tot weken en met de droge vorm binnen weken tot maanden. Door middel van een sectie kan FIP bevestigd worden. Wanneer een kat in het huishouden FIP heeft, hoeft u niet direct in paniek te raken. Het wordt niet snel overgebracht op andere katten. Zorg er wel voor dat u de katten met symptomen apart houdt van de andere katten gedurende 3-4 maanden. Laat de katten niet naar buiten en haal geen nieuwe katten in huis.

Hoe kan FIP voorkomen worden?

In het algemeen is een goede hygiëne en het voorkomen van stress belangrijk. Maak de kattenbakken dagelijks schoon. Het virus kan in droge omgeving zeer lang overleven, maar is met huishoudelijke schoonmaakmiddelen en bleek heel snel onschadelijk. Zorg dat er niet teveel katten bij elkaar zijn en zet eet/drinkbakjes niet in de buurt van de kattenbak. Indien een kat met FIP in huis aanwezig is geweest, is het verstandig goed schoon te maken en minimaal 2 maanden te wachten voor weer een nieuwe kat in huis wordt genomen. Er is een vaccin op de markt tegen FIP. De werkzaamheid is echter niet bewezen en vaccinatie wordt doorgaans niet aangeraden.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

13 april 20189 september 2021

Oorproblemen kat

Wat is het en wat zijn de oorzaken? In vergelijking met de hond komt oorontsteking bij katten veel minder vaak voor.

Oorzaken voor een oorontsteking:

Oormijt. Dit zien we met name bij kittens regelmatig.
Allergie. Er zijn meerdere typen allergieën, zie hiervoor het hoofdstuk ‘allergie’.
Poliep of tumor.
Bacteriële of schimmelinfectie. Dit komt bij katten veel minder vaak voor dan bij de hond.
Grasaar. Dit komt vooral in de zomermaanden voor en geeft erge symptomen. Grasaren kruipen steeds dieper in het oor en moeten zo snel mogelijk verwijderd worden.

Wat zijn de symptomen?

De kat zal vaak schudden met de kop en krabben rond de oren, ook kan het oor afhangen of kan de kop scheef staan. Het oor is vaak pijnlijk, kan stinken en de oorschelp kan rood en vuil zijn. Bij chronische problemen is de oorschelp vaak verdikt en onregelmatig.

Hoe stellen we de diagnose?

Bij een oorontsteking is het belangrijk om niet te lang te wachten met naar de dierenarts gaan. Door zorgvuldig in het oor te kijken met een otoscoop, kan de dierenarts vaststellen of er een duidelijk onderliggende oorzaak is zoals oormijt of een poliep. Ook kan zo beoordeeld worden hoe de gehoorgang eruit ziet en of het trommelvlies nog heel is. Zomaar een zalf in de oren doen kan namelijk heel gevaarlijk zijn. Bij hardnekkige of steeds terugkerende oorontstekingen kan een kweek worden ingezet om te bepalen met welke bacterie of schimmel we te maken hebben. Dan kan een gerichte therapie worden ingesteld. Ook zal gezocht worden naar een onderliggende oorzaak, zoals een allergie.

Waaruit bestaat de behandeling?

Allereerst moet de onderliggende oorzaak worden aangepakt. Daarnaast zal de behandeling vaak bestaan uit een goede oorzalf die meerdere keren gegeven moet worden. Voor een juiste toediening van oorzalf kijkt u hier: Onjuist zalven of vroegtijdig stoppen met zalven kan op den duur leiden tot het chronisch worden van een oorontsteking en een blijvend pijnlijk en jeukend oor. Het oor kan verder gereinigd worden door middel van spoelen. Gebruik absoluut geen wattenstaafjes in het oor! Wanneer sprake is van een poliep, zal deze chirurgisch verwijderd moeten worden.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

13 april 20189 september 2021

Jeuk bij de kat

Wat zijn de symptomen? Jeuk uit zich in krabben, bijten, overmatig wassen en likken. Ook schudden met de kop, met de kop over de grond schuren en met de poten langs de kop schuren worden gezien. Dieren kunnen flink verharen, een schilferige of vette huid hebben en een vervelende geur krijgen. De vacht kan roodbruin gaan verkleuren op plekken waar de kat veel likt.

Wat zijn de oorzaken voor jeuk?

Veel voorkomende oorzaken zijn:

Allergie (zie ook het artikel over allergie)
Parasieten, zoals vlooien en mijten
Schimmel- of gistinfectie
Bacteriële infectie
Immuunstoornis
Hormoonstoornis, bijvoorbeeld hyperthyreoïdie
Etc.

Hoe stellen we de diagnose?

We beginnen met een algemeen onderzoek en stellen vragen over de symptomen. We controleren of er vlooien aanwezig zijn en starten eventueel een vlooienbehandeling. Daarna maken we een huidafkrabsel om mijten uit te sluiten. Ook kan een schimmelkweek worden ingezet. Wanneer deze onderzoeken geen resultaat geven, wordt een hypoallergeen dieet gestart. Hierbij krijgt de kat gedurende 6 weken uitsluitend een specifiek dieet voorgeschreven. Mocht ook dit geen resultaat geven, dan kunnen we bloedonderzoeken en huidtesten doen om eventuele atopie aan te tonen. Eventueel kunnen ook nog huidbiopten genomen worden.

Waaruit bestaat de behandeling?

Om jeuk bij de kat doelgericht te behandelen is het belangrijk om de onderliggende oorzaak te vinden. Door stap voor stap de oorzaken te onderzoeken, kun je erachter komen wat het beste plan van aanpak is. In sommige gevallen wordt dan wel gekozen voor een tijdelijke onderdrukking van de jeuk met medicatie.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

13 april 20189 september 2021

Huidschimmel (dermatofytose, ringworm) kat

Wat is huidschimmel? Een infectie met huidschimmels is bij mensen vaak bekend onder de naam ‘ringworm’. Het is de meest voorkomende schimmelinfectie bij katten. Het is erg besmettelijk, maar gelukkig niet levensbedreigend. We zien infecties vooral op plaatsen waar veel katten samen zijn, zoals in pensions, asielen en catteries. Vooral jonge of zieke dieren zijn extra vatbaar. Er zijn verschillende soorten huidschimmels. Bij de kat zien we vooral Microsporum canis. Deze schimmel is ook besmettelijk voor andere dieren en mensen. We noemen dit een ‘zoönose’.

Wat zijn de symptomen?

Bij sommige katten zie je helemaal niets aan de buitenkant, terwijl ze wel schimmel hebben. Dit noem je de dragers. Bij andere katten zien we (ronde) kale plekken met een lichtrode rand, afgebroken haren en schilfers. Er is vaak weinig of geen jeuk. Bij sommige katten zien we ‘miliaire dermatitis’, dit zijn hele kleine korstjes en plekjes verspreid over de huid.

Hoe stellen we de diagnose?

Soms kunnen we met een speciale lamp (de Woodse lamp) of onder de microscoop de schimmel aantonen. Verder kunnen we een schimmelkweek inzetten of een PCR laten maken. Dit kan van de haren die we met een borsteltje verzamelen of van een huidafkrabsel. De uitslag van de kweek laat soms 3 weken op zich wachten. De uitslag van de PCR hebben we vaak al binnen enkele dagen, maar is wel een stukje duurder.

Waaruit bestaat de behandeling?

Er is niet een duidelijke behandeling voor schimmelinfecties. Het hangt namelijk af van het aantal katten, hun gezondheid en de leefomstandigheden. We zullen dus voor elke situatie een inschatting maken wat de best passende behandeling is. Mogelijke opties zijn: het wassen (en eventueel scheren) van de kat met een speciale shampoo, behandeling met medicijnen via de bek en ontsmetting van de omgeving. Katten moeten behandeld worden tot dat de uitslag van de schimmelkweek 2 keer negatief is (geen schimmel meer gekweekt). Dit is vaak een langdurige therapie!

Hoe kan de omgeving schoongemaakt worden?

De omgeving moet het liefst dagelijks goed schoongemaakt worden. Het beste kan eerst goed gestofzuigd (met HEPA filter) en daarna geschrobt worden met water en een normaal schoonmaakmiddel. Daarnaast wordt geadviseerd om 2 keer per week te desinfecteren met een 1 op 10 verdunde bleekoplossing. Alle kleedjes/zachte materialen moeten (het liefst 2 keer achter elkaar) in de wasmachine op 60 graden. Vraag uw dierenarts om verder advies.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

13 april 20189 september 2021

Allergie kat

Wat is een allergie? Bij een allergie reageert het afweersysteem van het lichaam overmatig op een bepaalde stof. Een kat kan bijvoorbeeld een afweerreactie krijgen tegen bepaalde pollen of stof, maar ook tegen voedsel of vlooien. Een allergie is de meest voorkomende oorzaak van jeuk en huidproblemen bij de kat.

Wat zijn de symptomen?

Bij een allergie is sprake van jeuk. Deze kan variëren van mild tot ernstig en kan op het hele lichaam of alleen op bepaalde plaatsen voorkomen. De kat kan krabben, bijten, zich veelvuldig wassen of likken. Voorkeursplekken zijn de kop, nek, onderrug en liezen. Bij een allergie zie je in eerste instantie vaak geen afwijkingen aan huid of haren. Door al het krabben, bijten en likken kan de vacht rood verkleuren en de huid kan rood worden en wondjes vertonen. Verder kunnen ook de oren mee gaan doen. Soms zien we bij een allergie zelfs alleen maar een oorontsteking. Bij een allergie is de huidbarrière niet meer zo goed. De huid is dan gevoeliger voor het ontstaan van secundaire infecties, zoals gisten en bacteriën. Deze leiden tot verergering van de symptomen.

Welke soorten allergieën zijn er?

Er zijn verschillende soorten allergieën. Aan de hand van de symptomen kan je geen duidelijk onderscheid maken tussen deze allergieën. Het kan soms een hele zoektocht zijn voor duidelijk is om wat voor allergie het gaat. Een systematische aanpak is dan ook van belang. Vlooienallergie: Dit is de meest voorkomende allergie. Vaak zie je jeuk aan onderrug en liezen. Een enkele vlooienbeet kan al heftige jeuk geven. Zie ook het artikel over vlooien. Atopie: Een atopie is een allergie voor bepaalde stoffen in de omgeving, zoals mijten, pollen en grassen. Het kan seizoensgebonden zijn, maar ook het hele jaar door verschijnselen geven (bijvoorbeeld bij huisstofmijt). Voedselallergie: Hierbij is een kat allergisch voor een bestanddeel in het voer. De meest voorkomende allergenen zijn rund, zuivel en tarwe. Een allergie kan op elke leeftijd ontwikkelen, maar begint vaak al bij jonge katten. Ook als een kat al jarenlang hetzelfde voer krijgt, kan daar een allergie voor ontstaan. Het meest voorkomende verschijnsel is jeuk aan kop en nek. Contactallergie: Deze vorm van allergie komt het minst vaak voor. Hierbij reageert een kat allergisch door contact met een bepaalde stof, zoals een voerbak of een bepaald soort schoonmaak- of wasmiddel. De jeuk zal dan op de plekken gelokaliseerd zijn die met die stof in aanraking komen.

Hoe stellen we de diagnose?

Om de oorzaak van de jeuk en huidproblemen te achterhalen, is een systematische aanpak nodig. Door stap voor stap de oorzaken van jeuk te onderzoeken, kunnen we uiteindelijk in veel gevallen de diagnose stellen (helaas niet altijd). Dit kan een vrij lang, frustrerend en prijzig traject zijn. Soms wordt ervoor gekozen om bepaalde onderzoeken omwille van de kosten over te slaan. Dit is meestal niet verstandig. Stel dat er meteen een duur bloedonderzoek voor atopie wordt gedaan en de kat blijkt uiteindelijk gewoon vlooien, schimmel of mijten te hebben… We beginnen met een algemeen onderzoek en stellen vragen over de symptomen. We controleren of er vlooien aanwezig zijn en starten eventueel een vlooienbehandeling. Daarna maken we een huidafkrabsel om mijten uit te sluiten. Ook kan een schimmelkweek worden ingezet. Wanneer deze onderzoeken geen resultaat geven, wordt een hypoallergeen dieet gestart. Hierbij krijgt de kat gedurende 6 weken uitsluitend een specifiek dieet voorgeschreven. Het mooist is om een zelfbereid dieet te geven met een eiwitbron die de kat nog nooit eerder gegeten heeft, bijvoorbeeld geiten- of struisvogelvlees. Mocht ook dit geen resultaat geven, dan kunnen we bloedonderzoeken en huidtesten doen om eventuele atopie aan te tonen. Eventueel kunnen ook nog huidbiopten genomen worden.

Waaruit bestaat de behandeling?

Welke behandeling wordt ingesteld, hangt af van het type allergie. Een vlooien- en voedselallergie spreken voor zich. Bij een atopie kan met medicijnen en een speciale desensitisatietherapie gestart worden. Soms is het daarnaast noodzakelijk om te gaan behandelen met jeuk remmende medicatie. Ook kunnen secundaire infecties bestreden worden met bijvoorbeeld een speciale shampoo. Er zijn ook huidondersteunende middelen op de markt die de huidbarrière kunnen verbeteren.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl