Dodelijk Jacobskruiskruid voor paarden

In Nederland is het giftige Jacobskruiskruid van nature aanwezig en ecologisch van betekenis. Het plantje is voor zoogdieren (ook voor mensen) zeer giftig en in een aantal landen bestaat al een verdelgingsplicht. In Nederland wordt dan ook vooral in agrarische gebieden zoveel mogelijk voorkomen dat het Jacobskruiskruid plantje zich kan verspreiden. Het plantje verspreidt zich razendsnel, een volwassen plant produceert namelijk 75.000 tot 200.000 zaadjes die ver door de wind worden meegevoerd. De plant komt inmiddels in heel Nederland voor.

Hoe herken ik het Jacobskruiskruid plantje?

Bloempjes van Jacobskruiskruid lijken op margrietjes

Jacobskruiskruid is een plantje dat felgeel bloeit vanaf de 2e helft van juni tot in oktober. De bloemen vormen samen een soort slordige gele paraplu. Deze bloempjes lijken op kleine gele margrietjes, een plat hartje met straalsgewijze kroonblaadjes. Kenmerkend is de paarse stengel waaraan de bloemen groeien. Deze stengel zie je na droging ook terug in het hooi. Wanneer het plantje nog niet bloeit dan zie je duidelijke rozetten. Het eerste Jacobskruiskruid zaad rijpt al vanaf juli.

Hooi grootste Jacobskruiskruid gevaar voor paarden

De meeste dieren mijden de plant, maar als het plantje terecht komt in hooi of kuilvoer wordt het gewoon gegeten. Het plantje verliest zijn giftige werking niet na droging en het gif verspreidt zich zelfs door het hele hooi. In landen waar Jacobskruiskruid voor komt sterven jaarlijks vele paarden, koeien en ander vee door het eten van giftig hooi of kuilvoer.

Hooi met Jacobkruiskruid op hooiwagen

Alleen in Engeland vielen in 2008 al meer dan 6000 slachtoffers onder paarden. Ook komt het voor dat paarden die in de winter buiten staan, afgestorven Jacobskruiskruid eten omdat het dan door uitdroging de vieze smaak kwijt is. Zowel de bladeren als de bloemen zijn giftig en het gif wordt permanent in de lever opgeslagen en veroorzaakt daar ernstige schade. De dodelijke hoeveelheid is ongeveer 3 tot 7% van het lichaamsgewicht. Omdat het gif permanent wordt opgeslagen kan het wel 10 jaar duren eer die dodelijke hoeveelheid is bereikt. Er is geen tegengif en genezing is onmogelijk.

Symptomen vergiftiging met Jacobskruiskruid

Paard kijkt sloom en heeft een dorre vacht

Een vergiftigd paard kan de volgende symptomen vertonen: doffe vacht, sloom, verminderde eetlust, gewichtsverlies en overgevoeligheid voor zonlicht. In het laatste stadium is er sprake van zwalkende gang, pijn, verlies van gezichtsvermogen, moeilijk slikken en uiteindelijk totale verlamming. Als deze symptomen zich voordoen is het dier al zwaar vergiftigd en is redding niet meer mogelijk. De ziekteperiode varieert van een paar dagen tot maanden. 

Bestrijding Jacobskruiskruid

In hooi kan de plant herkend worden aan de paarsachtige stengels. In dat geval dient het hele pak vernietigd te worden. Jongere planten hebben vaak nog geen paarse stengels en zijn daarom niet goed herkenbaar. Het plantje zelf is moeilijk te bestrijden. Na maaien of uittrekken produceert de plant nog steeds zaadjes en bovendien kunnen zaadjes na jaren alsnog tot ontkieming komen. In een jong stadium kan het plantje chemisch worden bestreden maar oudere planten zijn hiertegen bestand. Regelmatig maaien (minimaal 2x per jaar) verdraagt de plant minder goed. Omdat het in gedroogde vorm voor vee wel weer aantrekkelijk is om te eten en omdat de plant nog steeds zaad aanmaakt, moet de plant na verwijdering vernietigd worden. Draag bij uittrekken altijd handschoenen want het Jacobskruiskruid is voor mensen ook giftig via de huid.

Emmer met kunstmest tegen jacobkruiskruid

Er zijn inmiddels goede resultaten bereikt met het strooien van kunstmest op de Jacobskruiskruid plantjes en overall in de wei. Het Jacobskruiskruid groeit namelijk met name graag op arme gronden. Meer info vindt op de website van GD Diergezondheid.

Vragen?

Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl

Neem gerust contact met ons op, email: info@dierapotheker.nl


Drs. Robin Holle
Dierenarts
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Is berenklauw gevaarlijk voor honden?

de plant berenklauw in beeld met de bloemschermen

Ja, berenklauw is gevaarlijk voor honden. Berenklauw is gevaarlijk voor mens en dier. Gevaarlijk in die zin dat mensen en dieren na aanraking rode plekken, blaren en brandwonden kunnen oplopen.

Hoe ziet een berenklauw er uit?

Berenklauw wit bloemenscherm

De stengel van de berenklauw is lichtbruin, die van de reuzenberenklauw is rood gevlekt. Deze stengels kunnen tot 10 cm dik worden. De berenklauw heeft enorme bladeren van 1 tot wel 1.5 meter lang. De bladeren zijn behaard, grog gezaagd en diep ingesneden. De berenklauw bloeit langdurig met witte bloemschermen, zo groot als een parasolletje. Prachtig om te zien. De berenklauw is ook een hele snelle groeier.

Waar komt de berenklauw voor?

De berenklauw en ook de reuzenberenklauw komen steeds meer in Nederland voor. Vooral op zonnige en licht beschaduwde plaatsen. Ze hebben het liefst een vochtige voedselrijke grond. Vaak zijn de terreinen waar ze voorkomen sterk door de mens beïnvloed. Dus ook op die plaatsen waar u mogelijk uw hond uitlaat. Parken, plantsoenen, dijken, oevers, wegbermen en tuinen, daar vertoeft de berenklauw graag.

Honden snuffelen rond in het park

Wat van de berenklauw is gevaarlijk voor dieren?

Het sap van de berenklauw is gevaarlijk. Dit sap bevat namelijk furocoumarinen. Wanneer en dier of mens in aanraking komt met dit sap en de zon schijnt dan kunnen de gevolgen daarvan op de huid zichtbaar zijn. Wanneer het sap in de ogen komt, dan kan dat zelfs tot blindheid leiden.

Wat gebeurt er na aanraken van een berenklauw?

Wanneer een hond bijvoorbeeld met zijn neusrug in contact komt met een berenklauw dan kunnen er blaren ontstaan. Meestal na zo’n 24 uur. Enkele uren daarna worden de blaren groter en ze lijken dan op ernstige brandwonden. Genezing treedt altijd op, maar pas na 1 tot 2 weken. Er kunnen dan wel littekens ontstaan en de huid kan bruin verkleuren.

Welke dieren eten berenklauw?

Schaap knaagt met smaak aan een berenklauwstengel

Schapen eten berenklauw op. Sterker nog schapen vinden berenklauw echt lekker en zijn zo dan ook effectieve bestrijders van de berenklauw. Schapen houden de planten kort en zo kan het zaad van de berenklauw zich niet verspreiden. Ook runderen kunnen de Kaukasische berenklauw eten. In de Gelderse Poort wordt ze massaal gegeten door de runderen nadat ze deze plant ontdekt hadden. Mogelijk dat nog meerdere dieren deze plant gaan ontdekken, het is immers een plant die nog maar relatief kort in Nederland is.

Is gedroogde berenklauw gevaarlijk?

Nee, goed gedroogde (stengels) berenklauw is niet gevaarlijk. Dat komt omdat gedroogde berenklauw geen sap meer bevat. Zelfs de haren van de berenklauw verliezen dan hun irriterende werking. Dat geldt voor mens en dier en dus ook voor honden en paarden.

Behandeling hond met berenklauw

Hond wordt gewassen

Wanneer u vermoedt dat uw hond in contact is geweest met een berenklauw en u ziet nog niets aan uw hond, dan kunt u het beste de vacht en de hele hond royaal uitspoelen met water. Daarbij en daarna is het belangrijk dat u er voor zorgt dat uw hond een week lang niet in de zon komt. Wanneer uw hond wel verschijnselen heeft, zoals blaren en brandwonden, ga dan naar uw dierenarts. Uw dierenarts kan de diagnose stellen en eventuele brandwonden behandeling instellen.

De Maxani Honinggel en de L-Mesitran Soft Wondgel kunnen ondersteunen bij 1e en 2e graads brandwonden.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle
Dierenarts
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Monkeypox, apenpokken of nu mpox bij dieren?

Monkeypox ofwel Apenpokkenvirus bij dieren

De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) heeft haar hoogste alarmniveau afgekondigd vanwege een nieuwe, dodelijkere variant van de virusziekte mpox, die vroeger apenpokken werd genoemd, in Afrika. Dit is bedoeld om autoriteiten over de hele wereld te waarschuwen om zich voor te bereiden op mogelijke uitbraken.

U hoort ook vast om u heen dat apenpokken ofwel Monkeypox in 2022 Nederland en België is binnen gedrongen. Wat betekent dit voor onze huisdieren? Dus voor uw hond, kat, konijn en paard?

Wat is apenpokken ofwel Monkeypox?


Monkeypox is een virale ziekte ontdekt bij laboratoriumapen in 1958. Monkeypox ofwel Apenpokken komt het meest voor in Centraal- en West-Afrika. Veel diersoorten en mensen kunnen worden besmet. In 2003 besmette het apenpokkenvirus meerdere mensen in de Verenigde Staten nadat ze contact hadden met geïnfecteerde prairie honden. Het apenpokkenvirus is nauw verwant aan de virussen die pokken en koepokken bij mensen geven.

Welke dieren krijgen apenpokken?

Twee prairiehonden eten samen

Apen en verschillende knaagdieren (zoals ratten, muizen, eekhoorns en prairie honden) en konijnen zijn vatbaar voor de apenpokken infectie. Welke diersoorten nog meer vatbaar zijn voor de infectie is nog niet geheel bekend. Welke wilde en gedomesticeerde dieren besmet kunnen worden met dit virus is nog in onderzoek.

Hoe kan mijn dier apenpokken krijgen?

Hond kijkt aap aan


Monkeypox wordt rechtstreeks verspreid door contact tussen geïnfecteerde en niet-geïnfecteerde dieren. Dit kan mogelijk door schaafwonden of andere huidlaesies of door aerosolen (hele kleine deeltjes) in de lucht.

Wat merkt mijn dier van apenpokken?


Bij niet-menselijke primaten geeft apenpokken meestal een huiduitslag die 4 tot 6 weken kan aanhouden; deze zweren of “pokken” kunnen over het hele lichaam worden gezien, maar zien we het meest op het gelaat, de ledematen, pootpalmen, voetzolen en staarten. Sterfte als symptoom wordt vrijwel niet gezien, maar bij baby-apen kan het voorkomen. Sommige apen kunnen besmet zijn met het virus, maar vertonen toch geen tekenen van ziekte.

Symptomen Monkeypox bij dieren

Bij konijnen en knaagdieren, inclusief prairiehonden, zijn de eerste symptomen van een apenpokken besmetting:

  • Koorts
  • Rode ogen
  • Neusuitvloeiing
  • Hoesten
  • Gezwollen klieren
  • Sloom worden
  • Verlies van eetlust

Later volgt uitslag met kleine zwellingen, met pus (“pokken”), en pleksgewijs haarverlies. Bij sommige dieren kan longontsteking voorkomen.

Kan ik zelf apenpokken krijgen?

Ja. Mensen kunnen apenpokken krijgen door direct contact met geïnfecteerde dierlijk bloed, lichaamsvloeistoffen of zweren maar ook door voedsel. De eerste tekenen van de Monkeypox ziekte zijn zichtbaar ongeveer 12 dagen na blootstelling aan het virus. Symptomen zijn onder meer koorts, hoofdpijn, spierpijn, rugpijn, koude rillingen, keelpijn, gezwollen klieren (lymfeklieren) en vermoeidheid. Meestal binnen 1 tot 3 dagen ontwikkelt zich een uitslag met bultjes, op de armen en benen en eventueel het gezicht en de romp. Later ontwikkelen deze zweren zich tot “pokken”, blaarachtige laesies die pus bevatten. Uiteindelijk komt op de zweren een korst en vallen deze korstjes van de huid af. De ziekte
duurt over het algemeen 2 tot 4 weken en de meeste mensen herstellen volledig.

Hoe kan ik mijn dier beschermen tegen apenpokken?

Wilde muis kijkt verwilderd om zich heen

Vaccinatie met vacciniavirus (gebruikt bij pokkenvaccinatie) kan niet-menselijke primaten beschermen tegen apenpokken. Voor alle andere dieren is de beste preventiemethode om blootstelling aan dieren of mensen besmet met apenpokken te vermijden. Haal geen wilde dieren in huis als huisdier, in het bijzonder prairiehonden en wilde muizen of ratten.

Hoe kan ik mezelf beschermen tegen apenpokken?

Vermijd blootstelling aan dieren of mensen die besmet zijn met het apenpokken virus.

Apenpokken vaccin in flesje met injectiespuit

Hoewel bij het pokkenvaccin is aangetoond dat het het risico op Monkeypox kan verminderen, wordt het alleen aanbevolen voor personen die betrokken zijn bij apenpokken uitbraak onderzoeken of degenen die nauw contact hebben met of zorgen voor mensen of dieren die besmet zijn met dit virus. Vaccinatie kan gegeven worden tot 14 dagen na blootstelling.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle
Dierenarts
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Hoe krijg ik het beste antwoord op mijn dierenvraag?

Klantenservice aan het werk en hondje Bas kijkt je aan

Als eigenaar van een hond, kat, paard of konijn is het cruciaal om betrouwbare antwoorden te krijgen op vragen over de gezondheid en verzorging van uw dier. Of uw dier nu gezondheidsproblemen heeft of dat u op zoek bent naar de beste producten, de bron van uw informatie maakt een groot verschil. Hier zijn de drie belangrijkste informatiebronnen voor uw dier: onze klantenservice, de dierenarts, en Sanne, onze AI-gedreven collega.

Klantenservice van Dierapotheker

Onze klantenservice helpt u bij vragen over uw bestelling, helpt ook bij het plaatsen van uw bestelling en biedt persoonlijk advies over uw dier. Onze medewerkers hebben kennis van dieren en kunnen u telefonisch en per whatsapp (beiden op 077-3030067, op werkdagen van 9 tot 17 uur) of per e-mail (info@dierapotheker.nl) te woord staan. Het is vaak gewoon prettig om even iemand met dierenkennis te spreken zodat u zeker weet dat het gaat zoals u wilt.

Uw dierenarts

Voor medische vragen is uw dierenarts de beste bron. Dierenartsen kunnen medische problemen diagnosticeren en behandelen en maken steeds vaker gebruik van AI-tools zoals ChatGPT om up-to-date te blijven en snel informatie op te zoeken. Dit komt de gezondheid van uw dier ten goede.

Sanne, onze AI-gedreven collega

Sanne, onze AI gedreven collega, voor de chat over dier- en productvragen.

Met AI (artificial intelligence) heeft u 24/7 toegang tot een schat aan informatie. Sanne kan snel en nauwkeurig antwoorden geven op allerlei vragen, van gezondheidsproblemen tot productinformatie. Hoewel Sanne, onze dier- en productspecialist, veel informatie biedt, kan ze geen fysieke onderzoeken uitvoeren. Bij gezondheidsproblemen is het altijd beter om uw dierenarts te raadplegen. Sanne is bereikbaar via de chat op Dierapotheker, rechtsonderaan op uw scherm, en geeft binnen enkele seconden antwoord.

Vergelijking klantenservice, dierenarts en AI-gedreven Sanne

Sally achter het scherm aan het werk met poes die er lekker voor zit

De beste keuze hangt af van uw specifieke situatie. Voor vragen over bestellingen en persoonlijk advies is onze klantenservice ideaal. Voor medische problemen die een fysieke diagnose vereisen, blijft uw dierenarts de aangewezen persoon. Voor snelle en uitgebreide informatie, ook buiten kantooruren, biedt Sanne directe antwoorden.

Tips bij vragen over uw dier

Formuleer uw vragen duidelijk en gedetailleerd. Bij de klantenservice kunt u vragen naar de status van uw bestelling en wijzigingen. Bij de dierenarts is het nuttig om symptomen en gedragsveranderingen van uw huisdier nauwkeurig te beschrijven. Bij het chatten met Sanne kunt u diepgaande informatie verkrijgen door vervolgvragen te stellen.

Neem vooral contact met ons op

Sally achter de schermen van de klantenservice van Dierapotheker

Het kiezen van de juiste bron voor uw dierenvragen hangt af van de aard van de vraag en uw persoonlijke voorkeur. Onze klantenservice biedt menselijk contact en hulp bij bestellingen, uw dierenarts biedt onmisbare medische expertise, en Sanne, onze AI-gedreven collega, geeft snelle, uitgebreide antwoorden en is altijd beschikbaar.

Stel uw vraag aan onze klantenservice per telefoon (077-3030067) of per e-mail: info@dierapotheker.nl, chat met Sanne op Dierapotheker.nl en op Dierapotheker.be om direct antwoord te krijgen op uw vragen, en raadpleeg bij serieuze zorgen altijd uw dierenarts.

Gebitsverzorging paard

Dierentips van de dierartsen van Dierapotheker.nl

De behandeling van een gebit is met name gericht om de kaakbewegingen (in alle richtingen) weer soepel te laten verlopen, restanten van kiezen en tanden te verwijderen alvorens ze aanleiding geven tot ontstekingen en eventuele pijnlijkheden in de mond te verhelpen.

Afhankelijk van de staat van het gebit, zal een paard na een behandeling over het algemeen weer ½ tot 1 ½ jaar goed moeten kunnen functioneren. Omdat paardenkiezen en tanden (in tegenstelling tot bij de mens) door blijven groeien, zullen op den duur dezelfde problemen weer terug komen.

De volgende problemen komen we vaak tegen:

  • Haken aan de zijkanten van de kiezen die in de wang, tong en gehemelte steken. Oorzaak van onrustige aanleuning, kantelen, achter de teugel kruipen, bit vast pakken, bloed in de mond, tong uitsteken en problemen met aansnoeren neusriem. Soms oorzaak van slecht eten (proppen) en vermageren.
  • Doorgegroeide kiezen waardoor het bit niet meer tussen de voorste kiezen kan om erop te knabbelen. Oorzaak van mond ver openen en hoofd kantelen bij druk op het bit. Tevens oorzaak van slecht eten (proppen), langzaam eten en knoeien. Uiteindelijk kan dit leiden tot vermageren, diarree en koliek.
  • Wolfskiesjes. Oorzaak van schudden of slaan met het hoofd bij druk op het bit.
  • Scherpe of lange hengstentanden. Oorzaak van tong over het bit gooien of zelfs uit de mond steken.
  • Doppen (restanten van melkkiezen en tanden). Oorzaak van moeilijk bit aan willen nemen, soms bloed in de mond. Tevens proppen maken en langzaam eten en vermageren.
  • Gebroken kiezen en rotte kiezen/tanden. Oorzaak van slecht eten, proppen kauwen, vermageren, koliek en stinken uit mond en/of neus.
  • Tandsteen. Oorzaak van tandvleesontsteking en stinkende mond.

Ons advies

Advies is om elk paard (jong en oud) jaarlijks te laten controleren om problemen zo veel mogelijk te voorkomen of in een vroeg stadium te kunnen verhelpen.

Wat kan de dierenarts voor het gebit betekenen?

  • Wolfskiesjes verwijderen.
  • Tandsteen verwijderen.
  • Afwijkingen aan de vorm van het gebit (bijv. trapvorm, golfvorm, schaargebit) corrigeren.
  • Röntgenfoto’s maken van kiezen en kaak.
  • Gebroken kiezen of kiezen met wortelontsteking (op basis van röntgenfoto) verwijderen.

Dit alles kan eventueel met een lichte verdoving of, indien nodig, onder totale anesthesie gebeuren.

Vragen?

Bel ons op 077-3030067 of e-mail naar: info@dierapotheker.nl

Wanneer heeft een paard het koud?

Wist u dat paarden zich goed kunnen aanpassen aan de weersomstandigheden? Zeker nu er sinds jaren weer echt winterweer komt, is er bij velen bezorgdheid over de edele viervoeter. Hieronder enkele wetenswaardigheden.

Wanneer heeft een paard het koud?

Wist u dat een paard het bij -40C pas een beetje koud gaat krijgen, mits ze hebben kunnen wennen aan het buiten zijn en niet langdurig in de regen hebben gestaan (sneeuw isoleert).

Waarom heeft een paard het niet koud?

Hoe kan het dat een paard het niet gauw koud heeft? De vacht is uniek, waardoor er een waterafstotende dikke winterjas ontstaat. De benen hebben weinig doorbloeding nodig, waardoor er ook weinig afkoeling plaatsvindt.

Wat moet een paard bij vorst hebben?

Een paard dient bij koude wel goede beschikking te hebben over goed ruwvoer, bv hooi. De vertering hiervan zorgt niet alleen voor energie voor de stofwisseling maar ook voor warmte die vrijkomt bij de vertering.

Bij welke temperatuur voelt een paard zich het beste?

Zorg voor voldoende ruwvoer voor uw paard vooral tijdens extreme koude

Wist u dat een paard zich het meest comfortabel voelt bij een omgevingstemperatuur tussen de -7C en +10C! Mits ze zich daar op een eigen manier aan hebben kunnen aanpassen. Als het paard bv. geschoren is zullen wij voor een winterjas moeten zorgen.

Heeft een paard beschutting nodig bij winterweer?

Beschutting (bomen of schuur) is wel zo prettig, echter ook al is die aanwezig u zult zien dat paarden eerder bij heel warm weer de schaduw hiervan gaan opzoeken dan bij regenachtig of koud weer hiervan gebruik maken. Belangrijk is dus voldoende beschikking over ruwvoer, drinkwater en aandacht.

Vragen?

Maarten van Dijck paarden dierenarts

Neem gerust contact met ons op,

Drs. Maarten van Dijck
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Lees meer over kou en dieren

Hoe gaan honden, katten en paarden om met rouw?

Droevige hond en paardenmond rouwen

Wanneer een huisdier overlijdt, is het niet alleen een moeilijke tijd voor de eigenaar, maar ook voor de achterblijvende huisdieren. Onderzoek en anekdotische verhalen suggereren dat dieren, zoals honden, katten en paarden, rouw kunnen ervaren. Dit artikel, gericht op ‘rouw bij huisdieren’, ‘huisdieren en verlies’, en ‘hoe helpt u een rouwend huisdier’, biedt inzicht in hoe verschillende huisdieren rouw ervaren en hoe eigenaren hen kunnen ondersteunen.

Honden en hun rouwproces

Honden staan bekend om hun vermogen om sterke emotionele banden te vormen. Studies, zoals gepubliceerd in de NewScientist, tonen aan dat honden na het overlijden van een metgezel vaak tekenen van rouw vertonen. Voorbeelden hiervan zijn veranderingen in eetlust, slaapgedrag, en algehele activiteitenniveau. Een voorbeeld is Max, een Labrador, die na het overlijden van zijn speelkameraad merkbaar minder speels werd en tekenen van depressie vertoonde.

Labrador kijkt droevig voor zicht uit

Rouw bij katten

Katten kunnen ook intens reageren op het verlies van een metgezel. Onderzoek toont aan dat katten gedragsveranderingen kunnen vertonen zoals meer gaan miauwen (vocaliseren), zoeken naar de overleden metgezel of veranderingen in hun slaap- en eetpatronen. Socks, een Siamese kat, spendeerde bijvoorbeeld wekenlang aan miauwen en zoeken na het verlies van een huisgenoot.

Paarden en verlies

Als kuddedieren kunnen paarden ook sterk reageren op het verlies van een stalgenoot. Eigenaren merken vaak veranderingen op zoals lusteloosheid of verminderde eetlust. Het verhaal van Bella, een paard dat na het verlies van een weidemaatje aanzienlijk gewicht verloor, illustreert hoe diep paarden kunnen worden beïnvloed door verlies.

Paard met traan uit oog kijkt droevig

Praktische adviezen voor eigenaren

Eigenaren kunnen hun rouwende huisdieren op verschillende manieren ondersteunen:

  1. Extra aandacht en troost: Zorg voor extra knuffels en aandacht.
  2. Behoud van routine: Probeer de dagelijkse routine zoveel mogelijk te handhaven.
  3. Gezondheid in de gaten houden: Let op veranderingen in eet- en slaapgewoonten.
  4. Langzame introducties: Wees voorzichtig bij het introduceren van nieuwe dieren.
  5. Zoek professionele hulp: Overweeg een dierenarts of gedragsspecialist te raadplegen bij aanhoudende problemen.

Conclusie: ondersteuning bieden bij rouw

Het is essentieel om de emotionele behoeften van rouwende huisdieren te herkennen en te ondersteunen. Door te begrijpen hoe verschillende dieren rouw ervaren en door de juiste ondersteuning te bieden, kunt als eigenaar helpen bij het verlichten van hun verdriet. Of het nu gaat om ‘rouw bij huisdieren’, ‘huisdieren en verlies’, of ‘hoe help je een rouwend huisdier’, het is belangrijk om empathisch en zorgzaam te blijven voor onze huisdieren in tijden van verlies.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Spin gevaar voor mens en dier?

Zijn spinnen in Nederland en België gevaarlijk voor honden en katten?

Spinnen zijn er altijd al geweest. Opvallend is dat nogal wat mensen een ongekende angst hebben voor spinnen. De rillingen lopen al over de rug bij de gedachte aan een spin. De reden waarom laat zich niet zo maar raden. Het is in ieder geval niet omdat spinnen mensen kunnen doden of ernstig kunnen verwonden. Onze huisdieren hebben daar helemaal geen last van. Een spin kan onbeperkt zijn gang gaan bij onze viervoeters. Dat roept een aantal vragen op.

Is een spin giftig?

Sommige spinnen kunnen mens en dier bijten. Dat kan pijnlijk zijn. Zo kunnen de in Nederland en België voorkomende gerande oeverspin en de rood-witte celspin venijnig doorbijten. Een onaangenaam gevoel, maar daar blijft het ook bij. Ook onze honden en katten maken dit maar zelden mee.

Is de valse wolfspin gevaarlijk?

U heeft het ongetwijfeld wel vernomen, de valse wolfspin is in het land. Sinds 2018 heeft deze giftige spin zijn intrede gedaan. En gezien de aantallen valse wolfspinnen die nu in de Benelux voorkomen, is de vestiging in onze contreien een feit. Waar veel spinnen wegvluchten voor een mensenhand, valt een valse wolfspin eerder aan. En dan vallen vooral zijn sterke kaken op. Die kunnen de huid doorboren. En dat voelen wij en onze huisdieren. Op een enkele allergische reactie na, is de beet van een valse wolfspin gevaarloos.

Waarom zijn er meer soorten spinnen in Nederland en België?

U raadt het al, door de stijgende temperaturen komen er nu bij ons meer spinnen voor. We zien in Nederland en België spinnensoorten die eerder alleen voorkwamen in Zuid-Europa. Ook andere insecten, zoals de dennenprocessierups, de citroenvlinder, de wespspin, de tijgerspin en sprinkhaansoorten als de spitskop laten zich hier vaker zien. Een lange droge en warme zomer daar houden ze van.

Waarom zijn mensen bang voor spinnen?

Spinnen zijn ongevaarlijk. Dat is dus niet de reden dat mensen er bang van zijn.

“Een gangbare redenering is dat onze voorouders die snel leerden dat spinnen (of slangen) gevaarlijk konden zijn en de dieren uit angst uit de weg gingen, minder kans hadden voortijdig het loodje te leggen. Daardoor hadden ze een groter ‘reproductief succes’: ze hadden een grotere kans op nakomelingen. Maar die nakomelingen van deze spin-angstige jagers en verzamelaars erfden dan ook de neiging om snel bang te worden voor spinnen”. Aldus Marcel van den Hout, hoogleraar Klinische Psychologie en Experimentele Psychopathologie.

Bent u er nog?

Waarom zijn huisdieren niet bang voor spinnen?

Onze huisdieren waren geen jagers én verzamelaars. Daarbij leven zij vooral in het nu. Spinnen doen onze huisdieren niets. Mocht een spin ze toch bijten dan gaat dat ongemerkt voorbij. Lekker nuchter toch?

Kat kijkt weg van een teek op een grasaar

Voor welke spinachtige moeten we onze dieren wel beschermen?

Er is een spinachtige die ook steeds meer voorkomt in ons land. En die spinachtige kan wel overlast en ziekte geven bij mens en dier. U heeft die spinachtige vast weleens gezien. Vol bloed-gezogen zijn zij het best herkenbaar. Ja, die dus, de teken. Het verradelijke is dat u en uw huisdier van een teek niets merken of voelen. Maar doordat een teek bloed contact maakt met mens en dier, kan een ziekte worden overgebracht.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Waarom zou ik mijn dier een voedingssupplement geven?

Hond likt van druppel supplement of diergeneesmiddel met smaak

Er zijn voor de gezondheid van dieren veel producten beschikbaar. Diergeneesmiddelen om dieren beter te maken en ziekte te voorkomen en voeding en supplementen om ze te ondersteunen. Wat is nu eigenlijk het verschil tussen een supplement en een diergeneesmiddel?

Verschil diergeneesmiddel en een supplement voor dieren

Een geregistreerd diergeneesmiddel heeft een REG NL nummer. Dat wil zeggen dat het een goedgekeurde procedure heeft doorlopen waarbij de werking en veiligheid is onderbouwd en aangetoond. Daarbij is een geregistreerd diergeneesmiddel veelal op chemische basis samengesteld. Dat is een behoorlijk traject dat veel tijd, inspanning en geld kost. Vergelijk het met de geneesmiddelen voor uzelf waar het vaak 10 jaar duurt voordat een nieuw geneesmiddel in de apotheek verkrijgbaar is.

Supplement op basis van kruiden en planten

Hond kijkt baasje aan in kruidentuin voor supplementen

Een voeding supplement voor dieren heeft deze procedure niet doorlopen. Supplementen voor hond, kat en paard zijn vaak samengesteld op basis van kruiden en planten. Nogal eens worden daar vitamines, mineralen en sporenelementen aan toegevoegd. Ofwel pre- en probiotica, dan wel bestanddelen van vissen of bijvoorbeeld insecten. Van veel van de elementen waaruit de supplementen bestaan zijn bepaalde heilzame effecten beschreven. Echter deze effecten zijn nooit volledig wetenschappelijk aangetoond. Vandaar dat u bij de supplementen vaak ziet staan dat zij ondersteunend werken en niet genezend. Supplementen voor dieren worden vaak aangeduid als aanvullend diervoeder en zijn meestal op natuurlijke basis samengesteld.

Wat betekenen supplementen voor dieren?

Supplementen worden veel ingezet bij dieren. En ook bij mensen. Echter niemand kan hard maken wat het effect van het supplement op het dier is. Wel weten we dat bijvoorbeeld bepaalde kruiden wel degelijk effecten hebben op levende wezens. Ook voor sommige planten gaat dit op. Hoe het effect van een supplement op uw dier is, is dan ook niet altijd vooraf aan te geven.

Kunnen supplementen ook slecht zijn voor mijn dier?

Wanneer uw dier gezond is dan zullen supplementen niet gauw een nadelig effect hebben op uw dier. Wanneer uw dier een ziekte onder de leden heeft dan is dat soms maar de vraag. Daarom is het altijd raadzaam om het advies van uw dierenarts in te winnen en op te volgen. Supplementen kunnen wel degelijk een boost geven aan de vitaliteit van uw dier wanneer ze gericht worden verstrekt. Kennis van met name kruiden en planten spelen daarbij een rol.

Is een supplement homeopatisch?

Nee, een voedingssupplement voor dieren is iets heel anders dan een homeopatisch middel. Een homeopatisch middel wordt gemaakt door de ziekteverwekker in een oplossing extreem te verdunnen. Een voedingsupplement bevat de kruiden, planten e.d. meestal in pure vorm en gaat uit van de kracht van deze natuurlijk aanwezige middelen.

Steeds meer onderzoek naar supplementen

Flesje met supplementen staat op onderzoeksschrift voor supplementen voor dieren

Purina PRO PLAN, Flexadin, Audevard, Cosequin, NAF, Seraquin, het zijn supplementen waar menig honden-, katten- en paardeneigenaar mee wegloopt.
We zien, niet alleen in Nederland, gelukkig dat er steeds meer onderzoek wordt gedaan naar de werking en kracht van supplementen. De eerste supplementen zijn dan ook al geregistreerd als diergeneesmiddel. Dan weet u zeker welke werking een dergelijk supplement heeft voor uw dier en dat het veilig is.

Supplementen nodig?

U kunt de supplementen voor uw hond, kat, konijn en paard veilig en zeker bestellen bij onze Dierapotheker.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl

Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Van liefde en passie naar droomboerderij voor kansarme dieren

In het dorpje Stramproy, op een mooie plek in het zuiden van ons land vind je Boerderij Hurmes. Een zorgboerderij voor kansarme dieren die hier levenslang mogen verblijven. Op deze boerderij wonen Patrick, Sandra en hun twee zoons Luca en Sem. Zij zijn de beheerders van ”Stichting Hurmes Dierenthoes”.

Als klein meisje al een grote passie voor dieren

Sandra had al van kleins af aan een grote passie voor dieren. Samen met haar eerste grote liefde ”Boefie”, die ze als puppy van 6 weken kreeg van haar ouders, en haar pony ”Whiskey” bracht ze veel tijd door in de bossen. Elk verzwakt en/of ziek dier dat ze tegenkwamen namen ze mee naar huis om opgelapt te worden.

Van eerste grote liefde naar inspiratiebron

Helaas kwam Boefie op 17-jarige leeftijd te overlijden. Het grote verlies liet bij Sandra een enorme leegte achter. Toch hebben Boefie én Whiskey haar geïnspireerd en ervoor gezorgd dat ze haar passie, het opvangen van zorgbehoevende dieren, is blijven doen.

Dromen worden werkelijkheden voor hen die sterk genoeg zijn om erin te geloven. – George Bernard Shaw.

Een grote droom wordt werkelijkheid

De koop van Boerderij Hurmes vond plaats in 2015. Een boerderij aan de rand van het bos, midden in de natuur met heel veel plaats voor alle dieren. De boerderij vulde zich al snel en inmiddels wonen er al meer dan 300 dieren op ”Boerderij Hurmes Dierenthoes”. Al deze dieren hebben hier hun ‘forever home’ gevonden. Zij blijven tot het einde van hun reis wonen op deze fijne en liefdevolle plek.

Eat – Sleep – Love All Animals – Repeat.

Dag- en nacht is er zorg voor alle dieren op de boerderij

Doordat Patrick en Sandra op de boerderij wonen is er dag en nacht zorg aanwezig voor de dieren. Voor de dagelijkse verzorging is er een vast team van vrijwilligers aanwezig dat zich op en top inzet voor de dieren. Er gaat dan ook veel aandacht naar voeding en medische zorg.

De ruimtes en de terreinen zijn ingericht op de specifieke behoeftes van elk dier. Waar het ene dier behoefte heeft om in een groep te leven heeft een ander dier misschien juist de behoefte om zich terug te trekken en alleen te zijn.

Op bezoek bij Stichting Hurmes

Een tijdje terug werden we uitgenodigd om een kijkje te komen nemen bij ‘Stichting Hurmes Dierenthoes’. Patrick komt met regelmaat op bezoek bij Dierapotheker om een deel van onze overgebleven voeding en supplementen op te halen voor de dieren op de boerderij. We vinden het heel fijn dat we op deze manier een bijdrage kunnen leveren aan deze fantastische stichting. Je kunt je vast wel voorstellen dat de behoefte aan verschillende soorten voeding enorm is met zoveel dieren.

We namen de toeristische route

Samen met mijn collega Emine reed ik naar Stramproy, wel via de toeristische route, gezien mijn navigatiekunde niet zo best is, maar dat terzijde. We hadden ontzettend veel zin om alle dieren eindelijk te gaan ontmoeten dus niets stond ons nog in de weg.

Op_bezoek_bij_stichting_hurmes

De liefde en passie voor deze dieren was voelbaar toen we ‘Boerderij Hurmes’ binnenliepen

Toen we binnenliepen viel het ons meteen op hoe verzorgd alles eruitzag en hoe gemoedelijk de sfeer was. We zagen verschillende vrijwilligers die hard aan het werk waren om de stallen uit te mesten, de vloeren aan te vegen en de dieren te verzorgen. Er liepen kippen, hanen, eenden, duiven, kwartels, ganzen en varkens buiten rond. We hebben ‘Dikkie Dik’ het varken nog wat lekkere Dierapotheker kluifjes gegeven.

Daarna werden we binnengelaten in een van de kattenverblijven, waar we eigenlijk niet meer wegwilden. We hebben snoepjes uitgedeeld en heerlijk geknuffeld met de katten die hier behoefte aan hadden. Ook de pony’s leken ons bezoek te waarderen.

Vlak bij het woongedeelte van de boerderij beleefden een boel honden de tijd van hun leven met elkaar. Ze hadden veel ruimte om rond te rennen en te spelen. Ook de katten konden via de binnenruimte naar een buitenruimte wanneer ze hier zin in hadden.

Jean_Pierre_For_President!

”Jean Pierre” de loopeend for president!

We hebben ontzettend gelachen om Jean Pierre de loopeend die alles goed in de gaten hield. Hij controleerde of de stallen op de juiste manier werden uitgemest door de vrijwilligers en of de cavia’s en konijnen zich naar behoren gedroegen. Je kunt wel zeggen dat het een opvallend figuur is. Hij is vast en zeker als eerste op de hoogte van alle nieuwtjes op de boerderij 😉

Wel heel bijzonder om te zien hoe alle dieren in harmonie samenleven op boerderij Hurmes. En ook fijn om te weten dat al deze dieren hier hun ‘Forever Home’ hebben gevonden en dat ze de rest van hun leven mogen genieten op deze mooie plek.

Dierenbraderie juli 2023

Afgelopen 2 juli werd er voor de 2e keer, een dierenbraderie georganiseerd op de boerderij. Dierapotheker werd ook uitgenodigd om hierbij aanwezig te zijn met een leuke marktkraam. Op deze manier konden we de bezoekers laten zien welke producten je in onze webwinkel o.a. kunt vinden.

We deelden goodiebags uit met lekkers voor hond, kat en paard en hebben leuke mensen mogen ontmoeten. Allemaal met een groot hart voor dieren. Het doel van de braderie was om geld in te zamelen voor de stichting en natuurlijk meer donoren te werven.

Dierenbraderie_stichting_Hurmes

2500 petpunten cadeau aan Stichting Hurmes

Ook brachten we ons beroemde ”Dieren dokter Bibber” spel mee waarmee de bezoekers konden spelen voor ‘petpunten’. Deze petpunten hebben we aan het eind van de dag cadeau gegeven aan Stichting Hurmes zodat Patrick en Sandra online bij ons gratis kunnen shoppen voor de dieren op de boerderij.

Er werden wel 2500 petpunten bij elkaar gespeeld door de bezoekers. En niet geheel onbelangrijk, mensen hadden ontzettend veel plezier in het spel.

Hoe fantastisch ook, het blijft een loodzware job

Je kunt je voorstellen dat het keihard werken is met al deze hulpbehoevende dieren. En de kosten die hierbij komen kijken zijn dan ook enorm. Denk aan medische zorg, voeding, supplementen, medische benodigdheden, het onderhoud van de verblijven en noem het allemaal maar op. Elke donatie is hartstikke welkom.

Stichting Hurmes Dierenthoes raakt me enorm

Ken je dat? Dat je gewoon zeker wilt weten dat je donatie op de juiste plek terecht komt? Toen ik thuiskwam bleef het maar door mijn hoofd spoken. Ik was zwaar onder de indruk en dacht bij mezelf dat Patrick en Sandra wel een soort van superhelden moesten zijn met wat zij hebben neergezet voor deze dieren.

Ik wilde zelf ook heel graag een bijdrage leveren en heb besloten om 2 katten (Lola & Tommie) op afstand te adopteren bij Stichting Hurmes, door elke maand een bedrag te doneren voor o.a. medische kosten. Ik koos voor Lola & Tommie omdat hun verhaal me erg aangreep. Via de post kreeg ik een foto van Lola toegestuurd met hierbij een bedankbrief en de datum van adoptie. Dit vond ik echt bijzonder mooi.

Dieren_Te_Adopteren_op_afstand_stichting_hurmes

Wil jij ook steunen, doneren of helpen?

Als je meer te weten wilt komen over Stichting Hurmes Dierenthoes, zelf een keer een kijkje wilt gaan nemen, of ook graag wil bijdragen? Lees dan vooral verder op hun eigen website: www.hurmesdierenthoes.nl.

En mocht je ook graag een dier op afstand willen adopteren, klik dan meteen op deze link.

Je vindt er o.a. foto’s van de dieren met hun achtergrondverhalen. Deze zijn vaak heftig en emotioneel. Mocht je mijn verhaal willen delen dan mag dit uiteraard, graag zelfs. Laten we proberen om Stichting Hurmes op de kaart zetten met z’n allen. Ik weet namelijk uit eigen ervaring dat we ontzettend veel dierenliefhebbers met een hart van goud als klant hebben.

Sally lief met kat tegen het gezicht

Liefs, Sally