Auteur: Dierenarts Dierapotheker

Geplaatst op

Waarom plast mijn hond in huis?

Mijn hond plast in huis

Een ongelukje kan natuurlijk altijd gebeuren. Maar als u uw hond 2 tot 4 maal per dag uitlaat en hij plast toch regelmatig in huis, dan is er vaak meer aan de hand. Of het binnenshuis plassen nu wordt veroorzaakt door medische of gedragsproblemen, straf uw hond nooit. In beide gevallen kan uw hond er niets aan doen en straffen kan het probleem juist vergroten. Belangrijk is om de oorzaak zo snel mogelijk te achterhalen. Een onzindelijke hond is een vervelend probleem. Maar als de oorzaak bekend is, is er in veel gevallen wat aan te doen.

Onzindelijke hond door leeftijd

Onzindelijkheid pup

Wanneer een hond geboren wordt dan is de pup niet direct zindelijk. Net zoals baby’s dat niet direct zijn. Die zindelijkheid zal de pup gaan aanleren en daar zijn wij mensen natuurlijk bij behulpzaam.

Hoe maak je een hond zindelijk?

Als u een nieuwe pup in huis krijgt is deze over het algemeen nog niet zindelijk en zult u hier, vooral in het begin, veel tijd aan moeten besteden. Maak er een gewoonte van om de pup direct na het eten en drinken buiten te laten. Ook meteen na het wakker worden is een goed moment om met de pup naar buiten te gaan.  Als de pup buiten plast en/of poept, prijs hem dan uitbundig.

Als u langer weg bent en ook ’s nachts, kunt u de pup het beste in een bench plaatsen. Pups zullen namelijk niet snel hun eigen nest bevuilen. Voorwaarde is dan wel dat de bench niet te groot is in verhouding tot de pup.
Bij teveel ruimte kan de pup de bench verdelen in een nest- en een poep/plas gedeelte. Een bench op de groei kunt u in het begin verkleinen met een tussenschot.

Ongetwijfeld zullen er ongelukjes gebeuren, maar met geduld en liefde krijgt ook u uw pup zindelijk. Over het algemeen duurt het enkele maanden eer de pup helemaal zindelijk is; de pup weet dan dat ie zijn behoefte buiten moet doen, hij kan het ook langer ophouden en hij geeft aan wanneer hij echt naar buiten moet.

Onzindelijkheid oude hond

Minder bekend is misschien dat ook een oudere hond zindelijkheidsproblemen kan hebben. Door de leeftijd kan de sluitspier van de blaas slapper worden waardoor de hond zijn plas minder goed kan ophouden. Voorkom dat de blaas overvol raakt en laat uw oudere hond wat vaker uit. Ook kan bij een oudere hond dementie een rol spelen bij onzindelijkheid.

Onzindelijke hond door medische problemen

Het is belangrijk om een medische oorzaak uit te sluiten. Zeker als u het plasgedrag van uw hond niet goed kunt verklaren, adviseren wij u contact op te nemen met uw dierenarts.
Onzindelijkheid kan namelijk ook verschillende, soms ernstige, medische oorzaken hebben:

Incontinentie

Gesteriliseerde teven lopen een verhoogd risico op incontinentie. En sommige rassen, zoals bijvoorbeeld boxers hebben ook een verhoogd risico op incontinentie. Deze vormen zijn over het algemeen goed te behandelen met medicijnen.

Aangeboren incontinentie

In sommige gevallen is er sprake van een aangeboren afwijking. De urineleiders komen dan niet uit in de blaas maar in of achter de sluitspier. We noemen dit ectopische ureteren. Een aantal rassen heeft een verhoogd risico op deze afwijking: Briard, Labrador, Golden Retriever, Entlebucher en de Bearded Collie. De meeste fokkers screenen op deze afwijking.

Omdat deze afwijking kan zorgen voor ernstige nierschade is het belangrijk deze tijdig te ontdekken. Alle pups zijn onzindelijk en daardoor kan de diagnose soms lastig zijn. Maar als het maar niet lukt om uw pup zindelijk te krijgen, de pup vaak kleine beetjes plast, urine verliest in zijn slaap en ook tijdens het lopen en daarnaast veel drinkt, is het raadzaam contact op te nemen met uw dierenarts. Deze afwijking kan alleen chirurgisch worden hersteld.

Blaasontsteking

Als uw hond op verschillende plaatsen in huis kleine plasjes achterlaat is er vaak sprake van blaasontsteking. Andere symptomen van een blaasontsteking zijn: moeilijk of pijnlijk plassen, bloed bij de urine,  troebele urine, koorts en veel drinken en plassen. Gesteriliseerde teven hebben een verhoogde kans op blaasontsteking. Blaasontsteking kan worden vastgesteld door urineonderzoek en is goed te behandelen.  Er zijn een aantal natuurlijke middelen ter ondersteuning van de blaas en urinewegen.

Als de blaasontsteking snel terugkomt en bij blaasontsteking bij reuen en bij niet-gesteriliseerde teven moet je altijd alert zijn op andere aandoeningen. Denk aan nierbekkenontsteking, nierfalen, prostaatontsteking, blaasstenen, blaastumor, suikerziekte, of ziekte van Cushing.

Blaasstenen

Blaasstenen bij de hond worden meestal veroorzaakt door een blaasontsteking. Blaasstenen worden vastgesteld door een röntgenfoto of een echo. Kleine stenen kunnen worden behandeld met een speciaal dieet voor de blaas en urinewegen.

Grote stenen worden chirurgisch verwijderd. Soms worden de stenen zo groot dat de plasbuis verstopt raakt en de hond niet meer kan plassen. In dat geval is acuut ingrijpen noodzakelijk.

Nierstenen

Nierstenen komen bij honden niet zo vaak voor, maar er zijn een aantal rassen die een verhoogd risico hebben op de vorming van nierstenen: Dalmatiërs, Engelse Bulldogs en Yorkshire Terriërs. Nierstenen worden vastgesteld door een röntgenfoto of een echo.

Kleine stenen kunnen worden behandeld met een speciaal dieet voor de nieren. Grote stenen worden chirurgisch verwijderd. Soms worden de stenen zo groot dat de plasbuis verstopt raakt en de hond niet meer kan plassen. In dat geval is acuut ingrijpen noodzakelijk.

Suikerziekte

Als een hond suikerziekte heeft drinkt hij veel meer en moet hij vaker plassen. Hierdoor ontstaat in sommige gevallen onzindelijkheid. Andere symptomen van suikerziekte zijn vermageren, braken en ontwikkelen van staar. Suikerziekte is een ernstige aandoening maar is met medicijnen en vaak speciaal dieetvoer ter behandeling en voorkoming van suikerziekte goed te behandelen. Suikerziekte wordt vastgesteld door bloedonderzoek op diabetes mellitus.

Zenuwbeklemming

Door een ongeluk of rugklachten kunnen de zenuwen die naar de blaas lopen beklemd raken. Hierdoor kan uw hond incontinent worden. Dit is in veel gevallen onherstelbaar.

Onzindelijke hond door gedragsproblemen

Kennelonzindelijkheid

Een hond zal eigenlijk nooit zijn eigen nest bevuilen. Uitzonderingen zijn honden die voornamelijk in een kennel worden of zijn gehouden en niet op vaste tijden worden uitgelaten. Ook pups die die hun eerste weken vooral in een kennel hebben doorgebracht kunnen deze vorm van onzindelijkheid ontwikkelen. Deze honden zijn eraan gewend geraakt om hun behoefte in hun nest te doen. Dus ook in huis of in hun bench. Het zal veel tijd en geduld kosten om deze honden hun behoefte buiten te laten doen.

Stressplassen

Stresshormonen hebben invloed op de waterhuishouding van uw hond. Als uw hond om wat voor reden dan ook,  veel last heeft van stress kan dit leiden tot onzindelijkheid. Je ziet dit vaker bij honden die niet goed alleen kunnen zijn. U kunt dan het alleen zijn oefenen door uw hond steeds wat langer alleen te laten. Maar u kunt ook overwegen een hondenoppas in te schakelen. Kijk eens op www.oopoeh.nl. Word in elk geval niet boos, dit vergroot alleen maar de stress.

Submissief (= onderdanig) plassen

Een ander woord voor submissief is onderdanig. Deze vorm van onzindelijkheid zie je dan ook vooral bij onderdanige en onzekere honden en pups. Met het laten lopen van de plas geeft de hond of pup aan dat hij lager in rang is en toont hij zijn onderdanigheid. Je ziet dit bij het begroeten van het baasje, bezoek, andere honden of confronterende situaties. Vaak neemt de hond ook een onderdanige houding aan door op zijn rug te gaan liggen of door zijn knieën te zakken. Bestraffen van submissief plassen is zinloos en kan het probleem zelfs verergeren omdat de hond nog onzekerder en onderdaniger wordt.

Het beste kunt u de hond en het plasje negeren. Zorg dat u niet bedreigend en dominant overkomt door de hond niet recht aan te kijken. Maak geen gebaren van bovenaf, zoals over de bovenkant van zijn kop aaien.  Maak uzelf kleiner door op uw knieën te gaan of door te gaan zitten. Laat de hond ook uit zichzelf naar u toe komen en rustig aan u snuffelen. Als het u lukt om de hond op deze manier meer zelfvertrouwen te geven en u of anderen niet meer als bedreigend te zien, verdwijnt over het algemeen ook het submissief plassen.

Opwindingsplassen

Opwindingsplassen zie je vooral bij pups. Jonge honden hebben net als kinderen hun sluitspieren nog niet helemaal onder controle. En bij grote opwinding zoals bij spelen of het begroeten van het baasje kan een pup een klein plasje verliezen. Word in elk geval niet boos want de pup kan er echt niets aan doen. Het opwindingsplassen kunt u voorkomen door de pup rustig te begroeten en spelen de eerste weken vooral buiten te doen.

Markeringsplassen

Met markeringsplasjes communiceert uw hond met soortgenoten in zijn omgeving en bakent hij zijn territorium af.  Uit deze geurvlaggen die achtergelaten worden kan een hond veel afleiden: Het geslacht van de hond, of een teef loops, zwanger of voedend is, of hij de hond kent, de gemoedstoestand van de hond en of de hond ziek is.

Het markeringsplassen en snuffelen aan andermans plasjes is dus volstrekt natuurlijk gedrag. Vervelend wordt het als uw hond dit binnen gaat doen. In sommige gevallen wil een hond ook binnenshuis zijn territorium afbakenen. Dit zie je vooral bij dominante reuen. Dit is vaak op te lossen met een gehoorzaamheidscursus bij een hondenschool.

Als er een loopse teef  in de buurt is, kan de reu ook uit stress binnen gaan markeringsplassen. Binnenshuis markeringsplassen is zie je vooral bij ongecastreerde reuen.

Een castratie kan dan ook uitkomst bieden. Overleg hierover met uw dierenarts.

Schoonmaken

Als uw hond in huis heeft geplast is het zaak om goed schoon te maken. Niet alleen uit hygiënisch oogpunt, maar als het urineluchtje blijft hangen kan dat voor uw  hond een uitnodiging zijn om  daar opnieuw te plassen. Er zijn verschillende middelen die die geur compleet weghalen.

Vragen?

Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nlNeem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Geplaatst op

Artrose bij de hond

Wat is artrose?

Artrose is een pijnlijke gewrichtsaandoening en komt bij honden regelmatig voor. Bij een gezond gewricht zijn de bot-uiteinden bekleed met glad kraakbeen dat zorgt voor een soepele scharnierende werking van het gewricht. Bij artrose wordt het kraakbaan afgebroken en daarvoor in de plaats  kan er extra bindweefsel en been gevormd worden. Hierdoor kan het gewricht minder goed bewegen en kunnen er ontstekingen in het gewricht ontstaan. Artrose kan in alle gewrichten optreden maar zien we het vaakst in de schouders, knieën, ellebogen en heupgewrichten. Artrose veroorzaakt pijn bij bewegen.

Oorzaken artrose

Artrose is een ouderdomsverschijnsel.  Naarmate de leeftijd vordert, wordt beschadigd kraakbeen minder goed hersteld.  Met als gevolg artrose.

Maar uit onderzoek blijkt dat 20% van de honden ouder dan één jaar,  al last heeft van artrose. Er zijn dus ook andere oorzaken dan alleen de leeftijd:

  • Bij jonge honden kan artrose ontstaan omdat de gewrichten van de hond als pup te zwaar zijn belast, bijvoorbeeld door te lange wandelingen. Beperk daarom de wandelingen met een pup. Een goede stelregel is: wandel niet meer minuten dan het aantal weken dat de pup oud is. Met een pup van 12 weken wandelt u dus maximaal 12 minuten per keer. Met deze regel kunt u het risico op artrose op jonge leeftijd, sterk verminderen.
  • Bij jonge honden kan er ook sprake zijn van een aangeboren afwijking, zoals bijvoorbeeld heup- of elleboogdysplasie. Dit is een pijnlijke aandoening waarbij de gewrichtskop niet goed in de gewrichtskom past en hierdoor kan artrose ontstaan. Bij sommige rassen komt dit vaak voor. Informeer hiernaar als u een pup gaat aanschaffen en controleer bij de fokker of de ouderdieren HD-vrij zijn.
  • Een grote risicofactor is overgewicht. Bij overgewicht worden de gewrichten bij elke stap extra zwaar belast. Niet alleen is de kans op artrose bij overgewicht veel groter, het ziekteproces verloopt ook veel sneller omdat het kraakbeen veel sneller wordt afgebroken.
  • Grote hondenrassen zoals bijvoorbeeld de Deense Dog, Bordeaux Dog en Benner Senner hebben een verhoogd risico. De gewrichten van deze grote honden worden zwaarder belast.
  • Ook een beschadiging van het gewricht door een breuk of kneuzing kan artrose veroorzaken.

Symptomen van artrose

Een eerste symptoom van artrose is de zogenoemde “startstijfheid”. Als de hond opstaat heeft hij moeite met op gang komen, is hij stijf en beweegt hij moeilijk. Bij een verdere ontwikkeling van de artrose krijgt de hond steeds meer bewegingsproblemen en pijnklachten en gaat hij ook mank lopen. Vaak is het aangetaste gewricht ook pijnlijk bij aanraking. Als uw hond deze symptomen vertoont en bovendien in een van de hier boven genoemde risicogroepen valt, adviseren wij contact op te nemen met uw dierenarts. Vaak wordt ook gedacht dat dit een ouderdomsverschijnsel is waar weinig tegen te doen is. Maar met de juiste behandeling kan de verdere ontwikkeling van de artrose sterk worden vertraagd en kunnen de pijnklachten grotendeels verdwijnen.

Diagnose van artrose

De hond wordt eerst klinisch onderzocht waarbij wordt gekeken naar de beweeglijkheid van de gewrichten en pijnklachten. De definitieve diagnose wordt gesteld aan de hand van röntgenfoto’s. Daarbij wordt ook duidelijk of er een andere onderliggende oorzaak is van de artrose zoals bijvoorbeeld een botbreuk of heup- of elleboogdysplasie. Deze röntgenfoto’s worden meestal gemaakt onder een lichte narcose.

Behandeling van artrose

Artrose is niet te genezen. De beschadiging van de gewrichten is onherstelbaar. Maar met verschillende therapieën of een combinatie hiervan is het wel goed te behandelen en kunnen we verdere slijtage afremmen, de mobiliteit verbeteren en de pijn bestrijden, waardoor de kwaliteit van leven voor uw hond weer enorm kan toenemen. Het behandelplan is afhankelijk van de aard van de klachten, de leeftijd van de hond, het ras en uw eigen situatie. Omdat artrose een chronische ziekte is met vaak wisselende klachten kan het zijn dat het behandelplan in de loop van het traject meerdere malen moet worden aangepast.

Het behandelplan bestaat uit verschillende onderdelen:

Afvallen

Als uw hond last heeft van artrose en daarbij ook te zwaar is, is dat het eerste wat aangepakt moet worden. Door overgewicht worden de gewrichten extra zwaar belast en heeft uw hond meer pijnklachten. Bovendien versnelt het overgewicht de afbraak van het kraakbeen. Uit onderzoek blijkt dat honden met artrose die een goed gewicht hebben, minder medicijnen nodig hebben. Afvallen is daarom één van de belangrijkste onderdelen van de artrose-behandeling.

Afvallen is niet gemakkelijk en u moet er ook de tijd voor nemen. Bedenk dat één kilo afvallen voor een hond, vergelijkbaar is met 6 menselijke kilo’s. De meeste dierenartspraktijken hebben speciale gewichtsspreekuren voor controle en voedingsadvies. Informeer daar naar bij uw eigen dierenarts.

Gedoseerde beweging

De uitdrukking “rust roest”, gaat zeker op bij artrose. Het is belangrijk de hond en dus zijn gewrichten in beweging te houden. Maar vermijd
daarbij abrupte bewegingen en piekbelastingen. Dus geen wilde balspelletjes en lange wandelingen. De beste beweging voor een hond met artrose is rechtlijnig, dus wandelen aan de riem. En maak korte wandelingen. U kunt beter 5x per dag 10 minuten wandelen, dan 1 wandeling maken van 50 minuten.

En als het mogelijk is, neem dan een waterplas op in uw wandelroute. Een van de beste bewegingen voor de hond is zwemmen. De gewrichten worden in beweging gehouden zonder dat ze belast worden. En bovendien bouwt de hond weer extra spiermassa op. Om het leuk te maken kunt u in het water wel apporteer spelletjes met een bal spelen. Voorwaarde is dan natuurlijk wel dat het water diep genoeg is dat de hond moet zwemmen. Zoek wel een zwemlocatie waarbij uw hond gemakkelijk in en uit het water kan lopen.

Fysiotherapie

Door goede beweging krijgt de hond meer spiermassa. Sterke spieren zijn belangrijk in de behandeling van artrose omdat deze de gewrichten ontlasten. Daarvoor kan fysiotherapie ook een onderdeel zijn van de artrose behandeling. Een speciale dierfysiotherapeut kan u adviseren over een bewegingsschema voor uw hond en het bewegingsapparaat van uw hond behandelen. Sommige fysiotherapeuten maken ook gebruik van hydrotherapie. Daarbij loopt de hond op een loopband in een wat erbak, waarbij de gewricht

en weinig worden belast.

Aangepaste voeding

Voor honden met artrose zijn verschillende speciaalvoeren verkrijgbaar waarmee zeer goede resultaten worden bereikt:

-Met Hill’s Prescription Diet J/D wordt in de meeste gevallen binnen 3 weken al een verbetering in de mobiliteit gezien. Hill’s J/D is verkrijgbaar als brok en blikvoer.

Voor honden met artrose en overgewicht is er Hill’s Prescription Diet Metabolic Plus Mobility.

Dit voer heeft dezelfde goede eigenschappen op het gebied van mobiliteit en vermindert daarnaast het gewicht met gemiddeld 13% binnen 60 dagen. Als de hond eenmaal op het juiste gewicht is kunt u voor onderhoud Hill’s Metabolic + Mobility gebruiken.

-Ook Royal Canin heeft een speciaal voer voor honden met artrose met zeer goede ervaringen; Royal Canin Hond Mobility.  Dit voer heeft een laag caloriegehalte waardoor uw hond makkelijker op het juiste gewicht blijft.  Royal Canin Hond Mobility is ook verkrijgbaar als blik- en droogvoer.

Supplementen

Supplementen kunnen een waardevolle aanvulling zijn op het dieet van de hond. De meeste supplementen bevatten hoge doseringen van glucosamine en Omega-3 vetzuren.  Veel gebruikte supplementen zijn Flexadin, Bioflexa, Doils Joint en Glucosamine van Dierapotheker.nl.

Medicijnen

In de meeste gevallen worden ook medicijnen voorgeschreven bij de behandeling van artrose. Denk daarbij aan ontstekingsremmende en pijnstillende middelen.

Operatie

Het door de artrose extra gevormde bot- en bindweefsel operatief verwijderen,  is niet echt zinvol omdat dit vrij snel weer terugkomt.  Wel kan het aangetaste gewricht (deels) worden vervangen door een kunstgewricht. Dit is een ingrijpende operatie met een revalidatieproces. Deze operatie wordt niet door elke hondenverzekering vergoed. Lees de voorwaarden of informeer hiernaar bij uw verzekeraar.

Bij artrose raden wij altijd aan te beginnen met afvallen, de juiste beweging, een speciaalvoer, supplementen en medicijnen. In veel gevallen worden hiermee al zulke goede resultaten bereikt dat een eventuele operatie niet nodig is of voor langere tijd kan worden uitgesteld.

Hulpmiddelen

Behalve het volgen van de hierboven genoemde therapieën kunt u de gewrichten van uw hond ook zoveel mogelijk ontlasten. Hiervoor zijn verschillende hulpmiddelen verkrijgbaar. Een orthopedisch hondenkussen bestaat uit traagschuim dat zich vormt naar het lichaam van de hond. Dit vermindert de druk op de gewrichten.

En als u uw hond regelmatig meeneemt in de auto, dan is een speciale loopplank aan te bevelen.  U bespaart uw hond daarmee een pijnlijke sprong uit de auto waarbij zijn gewrichten zwaar worden belast.

Vele jaren plezier samen

Artrose was tot voor enkele jaren terug vaak een reden om een hond in te laten slapen. Tegenwoordig is dat met de hier genoemde therapieën meestal niet meer nodig en kunt u nog vele jaren plezier van elkaar hebben. Heeft u iets nieuws geleerd over (de behandeling van) artrose? Laat het ons weten in de reacties hieronder.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl
Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Geplaatst op

De oude hond

Een grijs koppie, wat trager, veel slapen, wat stijver, slechter zien en horen en soms ook gedesoriënteerd. Net als bij ons mensen wordt de leeftijd van uw hond zichtbaar en merkbaar. Helaas worden veel van die kwaaltjes vaak afgedaan met “het hoort bij de leeftijd”. In veel gevallen horen ze ook bij de leeftijd, maar dat wil niet zeggen dat we het ongemak dat met die kwaaltjes gepaard gaat, niet kunnen verlichten. Of in een aantal gevallen  zelfs kunnen verhelpen of juist erger kunnen voorkomen. Het herkennen van de aandoeningen en op tijd behandelen, aangepast voer, een goede verzorging en eventuele preventieve maatregelen kunnen de levensverwachting van uw hond flink verhogen, mét kwaliteit van leven.

De leeftijd van uw hond in mensenjaren

Om een beeld te krijgen van de leeftijd van uw hond wordt vaak een vergelijking gemaakt met mensenjaren. Een veel gebruikte berekening is dat één hondenjaar, gelijk staat aan zeven mensenjaren.  Dit gaat niet helemaal op.  De ware leeftijd van uw hond is sterk afhankelijk van de grootte en het gewicht van de hond. Grote, zware honden worden minder oud dan kleine honden. In deze tabel ziet u links de leeftijd van uw hond, met daarnaast de omrekening naar mensenjaren per categorie hond.

Leeftijd hond Kleine hond   Middelgrote hondGrote hond 
2 mnd222
10 mnd141414
1 jaar161616
2 jaar242424
3 jaar293031
4 jaar343638
5 jaar394245
6 jaar444852
7 jaar495459
8 jaar546066
9 jaar596673
10 jaar647280
11 jaar697887
12 jaar748494
13 jaar7990101
14 jaar8496108

Als uw hond de leeftijd van 52 mensenjaren heeft bereikt gaan we uit van een senior en moeten we de hond eigenlijk beter in de gaten gaan houden. Dit betekent voor een kleine hond rond de 8 jaar. Een grote hond wordt al als senior gezien als die 6 jaar is.

Wat zijn de kenmerken van een oude hond?

De oudere hond is gevoeliger voor allerlei aandoeningen. Het is daarom belangrijk dat u als eigenaar alert bent op veranderingen in het gedrag, de eetgewoontes en beweging van uw hond. Als u een van de volgende symptomen opmerkt bij uw hond, raden wij u aan contact op te nemen met uw dierenarts.

  • Snel moe en kortademig
  • Hoesten
  • Stinkende adem
  • Veel drinken
  • Incontinent
  • Stijf en moeite met opstaan
  • Moeite met eten
  • Opgeblazen buik
  • Sterke gewichtsveranderingen
  • Voelbare knobbels
  • Gedragsveranderingen zoals bijvoorbeeld: veel aanhankelijker, chagrijnig, zich terugtrekken, niet meer alleen kunnen zijn, gedesoriënteerd.

Hoe weet ik of mijn hond dement is?

Wanneer uw hond vergeetachtig wordt of afweziger is, dan kan dat met dementie te maken hebben. Dementie begint vaak ongemerkt. Uw hond zal zich wat meer terug trekken en minder actief zijn. Daarbij zien we dan vaak veranderingen in het dag- en nacht ritme, desoriëntatie, onzindelijkheid en verandering van persoonlijkheid. Dementie is niet definitief vast te stellen. U kunt hier meer lezen over dementie bij de hond.

Ouderdomsaandoeningen bij de hond

Er zijn verschillende klachten die vooral bij de ouder wordende hond kunnen opspelen:

  • Artrose
    Artrose is een pijnlijke gewrichtsaandoening die we vaak zien bij oudere honden.
    Met aangepaste voeding ter ondersteuning van de gewrichten, het juiste gewicht, de juiste beweging, medicijnen en eventueel een operatie, kan artrose redelijk behandeld en afgeremd worden. Een uitgebreid artikel over artrose vindt u hier.
  • Dementie
    Net als mensen kunnen oudere honden een vorm van dementie ontwikkelen. Symptomen zijn veel blaffen, incontinentie, verstoord slaappatroon, verward en gedesoriënteerd.
    Er bestaat geen goede behandeling tegen dementie. Wel kan een aangepast dieet wat verbetering geven. U als eigenaar kunt zorgen voor een rustige omgeving. Vermijd stress, verander weinig in de hond zijn dagelijkse gewoontes en omgeving, houd de hond aan de lijn met wandelen en speel  breinspelletjes.
  • Incontinentie
    Door de leeftijd kan de sluitspier van de blaas wat slapper worden, waardoor de hond zijn plas minder goed kan ophouden. Met medicijnen die de spieren van de blaas en de urinebuis versterken is deze vorm van incontinentie goed aan te pakken.
    Ook kan bij een oudere hond dementie een rol spelen. In dat geval zal hij ook af en toe ongelukjes met zijn ontlasting hebben. Helaas is aan deze vorm van incontinentie weinig te doen. Het is raadzaam uw hond vaak en kort uit te laten.
    Ook kan een onderliggende medische oorzaak incontinentie veroorzaken. Neem daarom in geval van incontinentie altijd contact op met uw dierenarts.
    Een uitgebreid artikel over incontinentie bij de hond vindt u hier. 
  • Gebitsproblemen
    Gebitsproblemen kunnen ondervoeding veroorzaken. Laat het gebit van uw hond regelmatig controleren en de tandplak verwijderen door uw dierenarts. Gele of bruine plekken op de tanden wijzen op tandplak en rode randen aan het tandvlees wijzen op een tandvleesontsteking. Dit alles zorgt behalve voor pijn en slechter kauwen, ook voor een slechte adem. Bedenk dat een gezonde hond geen slechte adem heeft, ook niet de oudere hond.
  • Zicht en gehoor gaan achteruit
    Bijna alle honden op leeftijd krijgen een bepaalde vorm van staar. De lens van het oog wordt troebel en verkleurt  naar blauwgrijs tot wit. Deze aangetaste lens kan eventueel operatief verwijderd worden. Maar de meeste baasjes zullen hier niet voor kiezen in het geval van een hond op leeftijd. Verander zo min mogelijk in huis, zodat uw hond toch zijn weg kan vinden. En loop bij het uitlaten zijn vertrouwde routes.
    En net als bij mensen gaat ook het gehoor van de hond achteruit. Ook hiervoor bestaat niet echt een behandeling. Het is raadzaam om de slechthorende hond bij het wandelen aan de riem te houden, omdat hij niet echt zal reageren op uw geroep.
    Gelukkig heeft uw hond een goede neus. En daarmee kan hij een groot deel van de bijkomende problemen van een achteruitgang van zicht en gehoor, ondervangen.
  • Hartklachten
    Hartklachten bij kleine tot middelgrote oudere honden worden in de meeste gevallen veroorzaakt door lekkende hartkleppen. Bij middelgrote tot grote rassen zien we vaker een aantasting van de hartspier.  Met medicijnen kan de hartfunctie worden ondersteund. Onbehandeld kunnen deze aandoeningen leiden tot hartfalen.
  • Nierproblemen
    Naarmate de leeftijd vordert gaan de nieren minder werken en worden afvalstoffen minder goed verwijderd. In het ergste geval kan dit leiden tot nierfalen. Mits op tijd vastgesteld kan uw hond hier oud mee worden. De diagnose wordt gesteld door bloed en urineonderzoek. De behandeling bestaat uit speciaal dieetvoer voor de nieren en in sommige gevallen medicijnen.
  • Suikerziekte
    Suikerziekte treedt vaak op bij een wat oudere hond. Overgewicht speelt hierin een belangrijke rol. Symptomen van suikerziekte zijn veel drinken en plassen,  gewichtsverlies en braken. Suikerziekte is goed te behandelen met dagelijkse insuline-injecties.
  • Evenwichtsklachten (Geriatrisch Vestibulair Syndroom)
    GVS is een neurologische aandoening en kan zeer acuut optreden bij oudere honden. Symptomen zijn een scheve stand van de kop, zwalkend lopen, omvallen en soms ook braken.  De oorzaak van GVS is onbekend, maar gelukkig verdwijnen de symptomen over het algemeen na enkele dagen. Neem wel altijd contact op met uw dierenarts om andere aandoeningen uit te sluiten.
  • Baarmoederontsteking
    Niet gesteriliseerde teefjes zijn gevoelig voor het ontwikkelen van een baarmoederontsteking. Symptomen zijn  slecht eten, koorts, veel drinken, braken en een stinkende uitscheiding uit de vagina. Behandeling is het verwijderen van de ontstoken baarmoeder.
  • Prostaatklachten
    Oudere reuen kunnen last krijgen van hun prostaat. Symptomen zijn pus uit de penis, problemen met plassen of bloedplassen. Tumoren in de prostaat komen bij honden niet vaak voor.  In de meeste gevallen gaat het om een goedaardige vergroting van de prostaat die goed is te behandelen met hormoonpreparaten of een castratie.
  • Tumoren
    Bij honden op leeftijd kunnen zich gemakkelijker tumoren ontwikkelen. Om vast te stellen of het om een goed- of kwaadaardig gezwel gaat is altijd een biopt nodig. Feit is dat hoe eerder ontdekt en behandelt, des te beter is de prognose. Behandeling bestaat in de meeste gevallen uit een operatie. Eventueel zijn aanvullende behandelingen zoals chemotherapie en bestraling mogelijk. Als verdere behandeling niet meer mogelijk of zinvol is, zijn er nog diverse mogelijkheden om uw hond pijnvrij nog zo lang mogelijk een prettig leven te geven. Helaas moeten we in sommige gevallen besluiten dat verdere behandeling een lijdensweg voor uw hond zou zijn en is het beter uw hond in te laten slapen.

Controle oude hond

Gemiddeld vallen vanaf een jaar of 7 de meeste honden onder de senioren en wordt hun gezondheid steeds meer een punt van aandacht. In plaats van wachten op de eerste symptomen, is  het nog beter de oudere hond jaarlijks preventief te laten controleren door uw dierenarts.  Veel praktijken hebben een speciale gezondheidscheck voor oudere honden. Informeer daar naar bij uw eigen dierenarts. Deze controles bestaan over het algemeen uit een lichamelijke controle, gewichtscontrole, gebitscontrole en bloed- en urineonderzoek.  Met name via bloed- en urineonderzoek kunnen allerlei ouderdom  gerelateerde aandoeningen al in een vroeg stadium worden opgespoord en dus behandeld.

Welke medicijnen bij incontinentie van de oudere hond?

Met het ouder worden van de hond, neemt de kans op het laten lopen van de urine toe. Vooral teven kunnen last hebben van incontinentie. Medicijnen als Enurace en Propalin kunnen het functioneren van de sluitspier verbeteren. Al dan niet met Incurin. Soms is het nodig de hond met incontinentie te laten opereren.

Wat kunt u zelf doen

U kunt er zelf ook veel aan doen om uw hond een prettige oude dag te bezorgen.

  1. Maak een aantal keren per dag een korte wandeling. Dit houdt spieren, botten en gewrichten sterk en soepel . Uw hond blijft zo veel langer mobiel en dit kan een eventueel artrose-proces afremmen. Het is beter om een paar keer per dag een korte wandeling te maken dan één lange.
  2. Pas de voeding aan. De meeste merken hebben speciaal  voer voor de oudere hond. Deze voedingen zijn aangepast op de veranderende behoeften van de oudere hond. Ze zijn licht verteerbaar en bevatten minder vet, extra eiwitten en ondersteunende supplementen. Bij grote honden raden wij aan vanaf 6 jaar over te stappen op aangepast voer. Bij kleinere rassen rond de 8 jaar.
  3. En als uw hond last heeft van één van de hier boven genoemde ouderdoms aandoeningen zijn hier in veel gevallen ook speciale dieetvoeders voor, die de klachten kunnen verminderen of verhelpen. Denk aan verminderde mobiliteit, suikerziekte, overgewicht,  maag/darm-, nier- en leverproblemen. Deze voedingen zijn alleen verkrijgbaar via de dierenarts en bij Dierapotheker.nl. Vraag uw dierenarts om advies welk voer het meest geschikt is voor uw hond. Een oudere hond kunt u het beste meerdere, kleine maaltijden per dag geven. Dit is beter voor de spijsvertering.
  4. Houd uw hond op een gezond gewicht. Niet alleen heeft een te zware hond een veel kortere levensverwachting, overgewicht brengt vooral ook voor de oudere hond extra ongemak met zich mee en geeft een sterk verhoogd risico op allerlei ernstige aandoeningen.
  5. Geef eventueel supplementen, zoals Cholodin, Canipur Senior, Senior Complex van Vet-concept of Geria Comfort van Sensipharm.
  6. Speel zoekspelletjes. Verstop iets lekkers of zijn favoriete speeltje. Ook zijn er, speciaal voor uw hond,  diverse leuke breinbrekers verkrijgbaar. Zoekspelletjes houden niet alleen zijn brein fit, uw hond zal ook genieten van uw aandacht.  Omdat dit een flinke mentale inspanning is, worden de meeste honden hier heel rustig van.
  7. Houd zijn gebit gezond. Een slecht gebit geeft pijn bij het eten waardoor uw hond makkelijk ondervoed raakt. Geef speciale kauwstaven of kauwspeelgoed om het gebit schoon te houden en/of gebruik een hondentandenborstel met speciale tandpasta. Laat het gebit regelmatig controleren door uw dierenarts.
  8. Als uw hond minder mobiel is en last heeft van bijvoorbeeld artrose kunt u hem extra verwennen met een orthopedisch hondenkussen. Dit bestaat uit traagschuim en vormt zich naar het lichaam van uw hond waardoor de gewrichten minder belast worden.
  9. Een oude hond die last heeft van artrose en vaak meegaat in de auto, doet u een groot plezier met een speciale loopplank. U bespaart uw hond daarmee een pijnlijke sprong uit de auto waarbij zijn gewrichten zwaar worden belast.
  10. Er is een veelbelovend dieetvoer voor de hersenen van de oudere hond: Purina Pro Plan Veterinary Diets NC Neuro Care.

De opsomming van mogelijke aandoeningen bij oudere honden klinkt angstaanjagend. Maar gelukkig worden veel honden op een prettige manier oud. Het is wel zaak om uw senior wat beter in de gaten te houden zodat u veel ellende kunt voorkomen.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl
Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Geplaatst op

Zoetstof Xylitol giftig voor honden

Xylitol giftig voor uw hond

De meeste mensen weten wel dat chocola giftig is voor honden. Ook het eten van druiven en rozijnen kan een hond fataal worden. Maar het is bij de meesten nog onbekend dat xylitol, een veelgebruikte suikervervanger, zeer giftig is voor honden.

Melding van Kitty Smit uit Tienray

“Hallo, 2 weken terug heeft beagle Roy samen met zijn twee zusjes een ontbijtkoek zero van Pijnenburg te pakken gekregen. Hij heeft het niet overleefd maar zijn zusjes op een haar na wel. Hierdoor is gebleken dat heel veel honden eigenaren niet weten wat voor een schadelijke invloed Xylitol heeft en zijn we met een groep bezig om dit meer bekend te maken. Zoals jullie weten zit er in steeds meer producten Xylitol, dus bij niet weten ligt er een groot gevaar op de loer.”

Hier de foto, die Kitty verzocht ons te plaatsen: 

Xylitol veelgebruikte suikervervanger

We kennen xylitol vooral als suikervervanger in kauwgom.  Maar met de enorme toename van lightproducten en suikervrije producten wordt in steeds meer levensmiddelen xylitol als  suikervervanger gebruikt.

Xylitol is een natuurlijke zoetstof met dezelfde zoetkracht als suiker maar met 40% minder calorieën.  Xylitol is ook geschikt voor diabetici, omdat het veel langzamer dan suiker wordt opgenomen in het menselijk lichaam. Daardoor komt er veel minder insuline vrij.  Bovendien is xylitol ook veel minder schadelijk voor het gebit.

Het menselijk lichaam gaat dus goed om met xylitol en heeft er zelfs voordelen bij.  Het is dan ook niet vreemd dat xylitol, met deze gunstige eigenschappen, inmiddels de meest gebruikte suikervervanger is. We vinden xylitol niet alleen in kauwgom, maar ook in frisdranken, koekjes, snoepgoed, jam , ontbijtkoek, pindakaas, enz. En het aantal producten waarin suiker wordt vervangen door xylitol neemt alleen maar verder toe.

Xylitol gevaarlijk voor de hond

Maar deze gunstige eigenschappen gaan helemaal niet op als uw hond van deze producten eet. Terwijl bij menselijke consumptie van xylitol er juist heel weinig insuline vrijkomt, is dit bij honden  het tegenovergestelde. Al bij kleine hoeveelheden stijgt de insuline zelfs tot extreme waardes met een acute, levensgevaarlijke verlaging van het bloedsuikergehalte (hypoglycemie) tot gevolg. Dit kan leiden tot afbraak van levercellen met het levensbedreigende leverfalen als gevolg.

Hoeveel Xylitol is giftig voor een hond?

De minimale hoeveelheid xylitol die een verlaagde suikerspiegel kan veroorzaken bij een hond ligt rond de 100 mg per kg lichaamsgewicht. Hoe hoger de dosering des te meer risico er bestaat op het ontwikkelen van symptomen en leverfalen. Bij hoeveelheden van 250-500 mg/kg ontstaat er vaak een acute leverontsteking met leverfalen tot gevolg.

Symptomen xylitol-vergiftiging bij de hond

Al vrij snel na het eten van xylitol (20-30 minuten) kunnen de volgende symptomen zichtbaar zijn:

  • Braken
  • Zwak en slap
  • ‘Dronken’ of zwalkend lopen
  • Toevallen

Leverfalen treedt vaak pas 1 of 2 dagen na de inname op.

Symptomen van leverfalen zijn:

  • Geelzucht
  • Vochtophoping bij de buik
  • Zwart bloed bij de ontlasting
  • Slechte bloedstolling
  • Coma

Behandeling xylitol-vergiftiging bij de hond

Als uw hond xylitol binnen heeft gekregen is het zaak dat er zo snel mogelijk gehandeld wordt. Hoe minder er van de xylitol is opgenomen in het lichaam,  des te gunstiger de prognose. Binnen 30 minuten na de inname is het zinvol de hond te laten braken. Daarna is het al de maag gepasseerd en heeft braken meestal weinig effect meer.

Dan is het vooral van belang de hond in de gaten te  houden en via kleine maaltijden of een infuus gedoseerd glucose of suiker toe te dienen om de bloedsuikerspiegel weer langzaam omhoog te krijgen. Ook wordt  regelmatig het bloed gecontroleerd op lever- en nierwaardes. Hiermee kunnen eventuele gevolgen van de vergiftiging tijdig worden vastgesteld en kan de behandeling worden aangepast.

Let ook op E-nummer 967

Xylitol komt dus voor in een groot aantal producten. Niet altijd staat xylitol vermeld op de verpakking. Let dan op E-nummer 967.  Als uw hond een zoetekauw is, is het dus oppassen met hem iets toestoppen van onze eigen lekkernijen. Bij elk product dat het opschrift ‘suikervrij’ of ‘light’ bevat, moet u er op bedacht zijn dat er xylitol aan is toegevoegd. Voor u geen enkel probleem maar voor uw hond des te meer!

Vragen?

Neem gerust contact met ons op, bel 077-3982169 of email: info@dierapotheker.nl
Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Geplaatst op

Uw kat en nierziekte

Uw kat en nierziekte – waar u op kunt letten

Vaak gaan we ervan uit dat inwendige organen, zoals de nieren, altijd goed zullen werken. Maar ze hebben cruciale taken in het lichaam en als er iets misgaat, kan dat ernstige gevolgen hebben. De nieren verwijderen afbraakproducten van eiwitten, zorgen voor de zout-, vocht- en zuurbalans en maken urine aan. Kortom: de nieren zijn grote filters die het lichaam helpen afval afscheiden en afvoeren.

Bij 1 op de 3 katten wordt ooit chronische nierziekte vastgesteld.

Wat is chronische nierziekte?

Uw kat kan allerlei nieraandoeningen krijgen, en vaak zonder dat u het merkt. De meeste gaan vanzelf over, maar sommige kunnen tot een chronische, vaak langzaam verergerende ziekte leiden die chronische nierziekte heet (afgekort CNZ).

CNZ houdt in dat de nierfunctie van de kat geleidelijk achteruitgaat en chronisch wordt. Katten compenseren hiervoor door steeds meer water te gaan drinken. Dergelijke symptomen nemen geleidelijk aan toe en beginnen meestal mild. Daarom is de ziekte tegen de tijd dat de diagnose wordt gesteld vaak al enige tijd aanwezig.

Het is dus erg belangrijk de ziekte zo snel mogelijk te ontdekken, want hoe vroeger de diagnose gesteld wordt, des te meer tijd u heeft om de levensstijl van uw kat zo aan te passen dat ze zich zo lang mogelijk lekker in haar vel voelt.

Waaraan zie ik of mijn kat CNZ heeft?

Hoewel de symptomen niet direct merkbaar kunnen zijn, zijn ze wel herkenbaar als u weet waar u op moet letten. Gebruikt u klontvormende kattenbakvulling, kijk dan of er heel erg grote klompen liggen. Als dat het geval is, dan plast uw kat meer dan gebruikelijk. Let ook op of uw kat is afgevallen, ook al is het maar een beetje. Ga direct met haar naar de dierenarts als u één of meer van deze symptomen opmerkt.

Bij matige of ernstige CNZ zijn de symptomen duidelijker herkenbaar. Let op of het tandvlees roze wordt of de adem stinkt. En ga direct naar de dierenarts als uw kat overgeeft. Als de ziekte verder gevorderd is, dan zijn katten ook vermoeid en wassen ze zich minder vaak. Als uw kat er opvallend onverzorgd uitziet of veel meer slaapt, dan is het tijd om naar de dierenarts te gaan.

De symptomen en medische voorgeschiedenis van CNZ kunnen ook op allerlei andere ziektes duiden, zoals maag-darmaandoeningen of schildklierproblemen. Dus waarschijnlijk wil uw dierenarts wat bloed en urine afnemen voor onderzoek. Vraag dan of uw dierenarts gebruik maakt van de SDMA-test van IDEXX, want met deze baanbrekende nieuwe bloedtest kan CNZ veel vroeger worden vastgesteld dan met traditionele testmethoden! Als er niets bijzonders uit de SDMA-test naar voren komt, blijft het nog steeds belangrijk om regelmatig te controleren of uw kat geen nieraandoening heeft, zodat eventuele problemen op tijd worden gediagnosticeerd.

Wat moet ik doen als mijn kat de diagnose CNZ krijgt?

CNZ is een levenslange, progressieve ziekte die vaak tegelijk met andere aandoeningen optreedt. Bij oudere huisdieren gaat CNZ vaak gepaard met verminderde alertheid of gewrichtsaandoeningen zoals osteoartritis, waardoor uw huisdier zich nog slechter voelt. Gelukkig zijn zowel CNZ als osteoartritis met de juiste voeding goed te behandelen.

De verergering van CNZ kan aanzienlijk worden vertraagd en de levensduur van katten met CNZ kan duidelijk worden verlengd met een gespecialiseerd dieet met weinig fosfor en natrium en gematigde hoeveelheden eiwitten. De nieuwe en verbeterde Hill’s Prescription Diet k/d Kidney Care voldoet aan al deze eisen. Bovendien bevat het de door Hill’s ontwikkelde Enhanced Appetite Trigger-, ofwel E.A.T.™-technologie, waarvan klinisch is bewezen dat deze de eetlust van katten herstelt en de calorie-inname met wel 35% kan verhogen.

Dezelfde voedingsstoffen zitten nu ook in de speciale voeding voor de gewrichten, Hill’s Prescription Diet k/d+Mobility. Zo geeft u uw kat een langer leven van betere kwaliteit.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op, bel 077-3982169 of email: info@dierapotheker.nl
Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Geplaatst op

Uw hond en nierziekte

 

Uw hond en Nierziekte – hoe u het herkent

Hoewel katten er vaker last van hebben, kunnen honden ook nieraandoeningen krijgen en hier ernstig onder lijden. Ongeveer 1 op de 10 honden krijgt ooit een nieraandoening, dus het is de moeite waard om er meer over te weten te komen.

Alle diersoorten hebben hun nieren nodig om afval en onzuiverheden uit het bloed te filteren en om de vocht-, zuur- en zoutbalans van het lichaam op peil te houden. Nieraandoeningen ontstaan wanneer deze nierfuncties aangetast worden en onopgemerkt kunnen ze zich ontwikkelen tot chronische nierziekte.

Wat is chronische nierziekte?

Chronische nierziekte houdt in dat de verminderde werking van de nieren al enige tijd aanwezig is en de nieren onherroepelijk heeft beschadigd. Gelukkig wil onherroepelijk in dit geval niet zeggen dat er niets meer aan te doen is. Veel huisdieren met chronische nierziekte (afgekort tot CNZ) leven met hulp van hun dierenarts en goede, gespecialiseerde voeding een gelukkig, rijk leven.

De beste manier om CNZ te voorkomen of de klachten te verminderen is vroege opsporing. Hoe eerder CNZ wordt ontdekt, des te meer tijd u heeft om de levensstijl van uw hond aan te passen zodat hij zich zo lang mogelijk lekker in zijn vel voelt.

Één van de eerste dingen die veel mensen over CNZ lezen, is dat het lang onopgemerkt kan blijven. Dat komt doordat de symptomen niet direct merkbaar of onduidelijk zijn, maar u kunt ze wel herkennen als u weet waarop u moet letten.

Hoe zie ik of mijn hond een nierziekte heeft?

Het eerste en meest eenvoudige te herkennen teken is dat hij ineens veel meer gaat drinken. Heeft uw hond de laatste tijd meer dorst? Als hij niet alleen meer dorst heeft, maar ook per ongeluk plast of ineens ook ’s nachts moet plassen, dan is het tijd om naar de dierenarts te gaan.

Waaraan u nog meer kunt zien dat er iets mis is met zijn nieren: vermoeidheid, verminderde eetlust, gewichtsverlies, en in heel ernstige gevallen stinkende adem en overgeven. Ga direct met uw hond naar de dierenarts als hij een of meer van deze symptomen heeft.

Als uw hond al eens een nieraandoening heeft gehad, dan heeft hij een groter risico op CNZ. Aandoeningen die het risico op CNZ kunnen vergroten of de symptomen kunnen verergeren zijn nierstenen, nierontstekingen, erfelijke aandoeningen of kanker.

Gelukkig is er een goede methode om CNZ op te sporen: de SDMA-test. Deze test is een revolutionaire nieuwe manier om CNZ vroegtijdig vast te stellen. Maanden en soms zelfs jaren eerder dan met andere testmethodes. Als uit de test blijkt dat uw hond geen nierziekte heeft, blijft het nuttig om regelmatig de nierfunctie te controleren, zodat eventuele problemen op tijd worden ontdekt.

Wat moet ik doen als mijn hond CNZ heeft?

CNZ is een levenslange ziekte en gaat vaak samen met andere aandoeningen, zoals osteoartritis of verminderde alertheid. Dat is het slechte nieuws. Het goede nieuws is dat zowel CNZ als de aandoeningen die daar mee gepaard gaan heel goed te behandelen zijn met de juiste voeding.

Een speciale voeding met weinig fosfor en natrium en gematigde hoeveelheden eiwitten kan de verergering van CNZ aanzienlijk helpen vertragen en de levensduur van honden met CNZ flink verlengen. Van Hill’s Prescription Diet k/d kidney care is klinisch bewezen dat het de gezondheid van de nieren ondersteunt bij honden waarbij CNZ in een vroeg stadium is ontdekt. Dit blijkt uit het SDMA-gehalte, een indicator van de nierfunctie. En in combinatie met een speciale mix van voedingsstoffen voor gezonde gewrichten, zoals die in Hill’s Prescription Diet k/d+Mobility, kunt u uw hond nog jarenlang fit en vrolijk houden.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl

Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Geplaatst op

De oudere kat

Wat trager, veel slapen,  wat stijver, slechter zien en horen en soms ook gedesoriënteerd.  Net als bij ons mensen wordt de leeftijd van uw kat zichtbaar en merkbaar. Helaas worden veel van die kwaaltjes vaak afgedaan met “het hoort bij de leeftijd”.  In veel gevallen horen ze ook bij de leeftijd, maar dat wil niet zeggen dat we het ongemak dat met die kwaaltjes gepaard gaat, niet kunnen verlichten. Of in een aantal gevallen  zelfs kunnen verhelpen of juist erger kunnen voorkomen.

Het herkennen van de aandoeningen en op tijd behandelen, aangepast voer, een goede verzorging en eventuele preventieve maatregelen kunnen de levensverwachting van uw kat flink verhogen, mét kwaliteit van leven.  

Hoe oud is mijn kat in mensenjaren?

Een kat wordt gemiddeld 12 tot 14 jaar oud. Maar katten die de hoge leeftijd van 20 jaar bereiken zijn geen uitzondering. Om een goed beeld te krijgen van de leeftijd van onze katten wordt vaak een vergelijking gemaakt met mensenjaren. In de tabel ziet u links de leeftijd van de kat en rechts de vergelijkbare leeftijd in mensenjaren.

Kat Mens
115
224
328
432
536
640
744
848
952
1056
1160
1264
1367
1471

Waarom eet mijn oude kat niet meer?

Oudere katten gaan vaak steeds minder eten en dat willen we niet. Een oudere kat gaat vooral minder eten omdat smaak en reuk achteruit gaan. Hierdoor smaakt het eten minder en dan gaan katten al gauw minder eten. Zeker als ook de reuk van de kat minder is geworden. Dan gaan ze helemaal minder eten. Tip: giet wat heet water over het voer van uw kat. Dan ruikt het voer sterker en dan gaan katten het weer beter opnemen.

Waarom wordt mijn oude kat zo mager?

Wanneer een kat minder eet, dan verliest hij of zij gewicht. En wordt mager. dat gaan we pas laat zien. Dus doordat een kat zijn geur en smaak verliest, gaat een kat vaak vermageren. Hier leest u meer over het vermageren van katten.

Wanneer een seniorencheck van mijn kat?

Als uw kat de leeftijd van  8 of 9 jaar heeft bereikt gaan we uit van een senior en moeten we de kat beter in de gaten gaan houden en letten op ouderdomskwaaltjes.

In plaats van wachten op de eerste symptomen, is  het nog beter de oudere kat jaarlijks preventief te laten controleren door uw dierenarts.  Veel praktijken hebben een speciale gezondheidscheck voor oudere katten. Informeer daar naar bij uw eigen dierenarts.  Deze controles bestaan over het algemeen uit een lichamelijke controle, gewichtscontrole, gebitscontrole, bloeddrukmeting en bloed- en urineonderzoek.  Met name via bloed- en urineonderzoek kunnen allerlei ouderdom  gerelateerde aandoeningen al in een vroeg stadium worden opgespoord en dus behandeld.

Welke ouderdomskwaaltjes krijgt mijn kat?

Er zijn verschillende klachten die bij de ouder wordende kat kunnen opspelen.

  • Artrose

Artrose bij katten wordt vaak niet of pas heel laat opgemerkt. Honden gaan stijver en strammer lopen, maar katten kunnen pijn heel goed verbergen. Inmiddels is bekend dat artrose bij katten veel vaker voorkomt dan werd gedacht.

Artrose is een chronische en zeer pijnlijke gewrichtsontsteking.  Omdat katten weinig laten merken van pijn, moet u dus op andere symptomen letten zoals: stress, gedragsverandering zoals angst of agressie, vachtproblemen omdat de kat zijn vacht niet meer goed kan verzorgen, minder strekken, minder beweeglijk, klagelijk miauwen en onzindelijkheid omdat de kat moeilijker in de kattenbak komt.  De symptomen van artrose zijn met medicatie, aangepast dieetvoer en indien nodig afvallen redelijk goed te behandelen.

  • Dementie

Katten zijn gevoelig voor het ontwikkelen van dementie. Symptomen van dementie zijn gedesoriënteerd gedrag, onzindelijkheid, vooral ’s nachts veel miauwen of schreeuwen, verwardheid en soms niet meer de weg in huis weten.

Dementieverschijnselen ontstaan niet alleen door hersenveroudering maar worden bij katten in veel gevallen veroorzaakt door een te snel werkende schildklier, verhoogde bloeddruk of nierproblemen. Als uw kat dementieverschijnselen vertoont adviseren wij daarom naar uw dierenarts te gaan, om een medische oorzaak uit te sluiten.

  • Onzindelijkheid

Onzindelijkheid bij katten heeft vaak een achterliggende oorzaak zoals artrose, dementie, nierproblemen of blaasontsteking. Neem daarom altijd contact op met uw dierenarts.

  • Gebitsproblemen

Zo’n 75% van de oudere katten heeft gebitsproblemen. Dit varieert van tandplak, tandsteen en tandvleesontstekingen tot verlies van tanden en kiezen. Door pijn bij het eten zullen veel katten vermageren.  Bovendien kunnen de ontstekingen zich uitbreiden naar de rest van het lichaam.

Let op symptomen als verminderde eetlust, vieze adem en kwijlen. Laat indien nodig het gebit regelmatig reinigen bij uw dierenarts. Poets de tanden met een gaasje om uw vingers en geef droogvoer in plaats van natvoer.

  • Nierproblemen

Bij oudere katten gaan de nieren geleidelijk slechter werken en dit kan uiteindelijk leiden tot  chronisch nierfalen. Meer drinken en plassen zijn de eerste symptomen van nierproblemen bij de oudere kat. Als de nieren het laten afweten  vergiftigt de kat zichzelf. Symptomen zijn slecht eten, vermageren, veel drinken en plassen, slechte adem, slechte vacht, braken en diarree, lusteloos, uitdroging. Chronisch nierfalen is onomkeerbaar maar met medicijnen en aangepast dieetvoer is wel een sterke verbetering te zien.

  • Te snel werkende schildklier

Een te snel werkende schildklier (hyperthyreoïdie) komt eigenlijk alleen bij oudere katten   voor. Hoewel de katten meestal meer eten en drinken dan normaal, verliezen ze toch gewicht. De katten plassen en poepen meer en zijn vaak onrustig, snel moe en hebben weinig spierweefsel. Hyperthyreoïdie is goed te behandelen met medicijnen of een operatie. 

  • Suikerziekte

Suikerziekte treedt vaak op bij een wat oudere kat. Overgewicht speelt hierin een belangrijke rol. Symptomen van suikerziekte zijn veel drinken en plassen,  gewichtsverlies en braken.  Suikerziekte is goed te behandelen met dagelijkse insuline-injecties.

  • Hoge bloeddruk

De belangrijkste oorzaken van hoge bloeddruk bij katten zijn een te snel werkende schildklier en nierproblemen. Symptomen van hoge bloeddruk zijn slecht zien, bloedingen in het oog, onrustig of juist sloom, verdwaasd en een dronken loopje. Hoge bloeddruk kan ernstige gevolgen hebben zoals hart- en nierschade, hersenbloedingen of blindheid, maar is met medicijnen goed te behandelen.

  • Gehoor,  zicht,  smaak en reuk gaan achteruit

Net als bij ons mensen gaat het gehoor van katten langzaam steeds verder achteruit. Als u ziet dat uw kat van u schrikt als u haar van achteren benadert, is het raadzaam haar niet meer op straat te laten.

Ook de ogen gaan verder achteruit. De meeste katten kunnen zich hier goed op aanpassen. Maar suikerziekte en hoge bloeddruk kunnen blindheid veroorzaken. Als het zicht van uw kat plotseling achteruit gaat is het toch raadzaam contact met uw dierenarts op te nemen.

Let op deze symptomen bij de oudere kat

De oudere kat is  gevoeliger voor allerlei aandoeningen. Het is dus belangrijk dat u als baasje alerter bent op veranderingen in het gedrag en eet- en drinkgewoontes. Als u bij uw kat een van de volgende symptomen opmerkt raden wij u aan contact op te nemen met uw dierenarts:

  • Vermageren
  • Veel drinken en plassen
  • Meer of minder eten dan normaal
  • Gedragsveranderingen
  • Slechte adem
  • Gedesoriënteerd

Wat kunt u zelf doen?

U kunt het leven van uw oude kat wat makkelijker maken door haar een lekkere warme slaapplek te geven, goed op haar gewicht te letten, eventueel speciaal dieetvoer te geven en lekker veel samen te spelen. De oudere kat kan zichzelf minder goed verzorgen; knip daarom regelmatig de nagels. Met een beetje extra aandacht en zorg kan u kat op een prettige manier oud worden en kunt u nog heel wat jaren van elkaar genieten.

Speciaal seniorenpakket kat

U kunt uw kat laten checken: speciaal seniorenpakket voor uw kat

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl

Drs. Frederique Bidlot
Dierenarts Gezelschapsdieren – Kattengeneeskunde

Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Geplaatst op

Eikels giftig voor uw hond

Eikels zijn een gevaar voor honden

Eikel! Ja dat zeggen we wel eens als iemand iets minder slims doet. Dit geldt ook voor honden die eikels eten. Sta dat alstublieft niet toe.

Update eikel gevaar voor dieren augustus 2022

Door de droogte vallen nu veel groene eikels al van de bomen. Deze groene eikels zijn onrijp maar voor schapen en geiten bijzonder smakelijk. Ook paarden en koeien lusten hier wel pap van. Vooral wanneer er weinig gras beschikbaar is. Let op eikels kunnen vergiftiging veroorzaken, ook deze groene eikels. Geldt ook voor honden die er een smakelijk hapje in zien.

Tannine kan dodelijk zijn

Eikels bevatten grote hoeveelheden tannine (looizuur) en dat is giftig voor uw hond. Wanneer een hond eikels eet, dan wordt er dus veel tannine opgenomen en daardoor kan de hond buikpijn en/of diarree krijgen, gaan braken, een stijve gang en verlammingsverschijnselen vertonen, nierfalen krijgen en zelfs dood gaan. Tanninen binden namelijk eiwitten en zorgen er voor dat ze neerslaan.

Eiwitten slaan neer

Eiwitten zitten volop in een hondenlichaam en ze zijn essentieel voor het functioneren van de hond. In het lichaam van een hond zitten eiwitten die bijvoorbeeld het transport van voedingsstoffen verzorgen of van belang zijn voor de bloedstolling. Doordat de eiwitten neerslaan kunnen zij de essentiële functies voor het hondenlichaam niet meer verzorgen met alle gevolgen van dien. De etsende werking van de eikels zelf op het maagdarmslijmvlies versterkt dit effect alleen maar. Daarbij kunnen eikels door hun grootte ook simpelweg vastlopen in het maagdarmkanaal en zo verstopping veroorzaken.

Beloon met een gezonde snack

Kortom laat uw hond van de eikels afblijven en beloon hem of haar daarvoor met een gezonde snack!

Een hond is geen varken

Weet u overigens welke diersoort wel goed eikels kan eten? Het varken.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl
Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Geplaatst op

Leishmania bij de hond

Leishmania komt vaker voor. Tot voor enkele jaren kwam de ziekte Leishmania vooral voor in Zuid-Europese landen en andere exotische oorden. In Nederland werd de ziekte eigenlijk zelden gezien. Maar onze honden gaan steeds vaker mee op vakantie en ook worden regelmatig asielhonden uit Zuid-Europa mee terug genomen naar Nederland. Dat is de reden dat we de ziekte Leishmania ook steeds vaker zien binnen onze praktijk. In heel Europa zijn naar schatting inmiddels 2,5 miljoen honden besmet met deze parasiet.

Wat is Leishmania?

Leishmania is een ernstige ziekte die wordt veroorzaakt door een ééncellige parasiet. Deze parasiet wordt overgebracht door een beet van een bepaald type zandvlieg. De ziekte komt in geringe mate voor bij mensen, katten en vossen maar wordt vooral gezien bij honden. Alleen deze zandvlieg kan de ziekte overbrengen. Een met Leishmania besmette hond kan de ziekte niet overbrengen op mensen, katten of op andere honden.

Slechts een klein percentage zandvliegen is besmet met Leishmania, maar omdat in de risico gebieden al een groot aantal honden besmet is, is de ziekte moeilijk uit te roeien. Een besmette zandvlieg brengt de ziekte over op een gezonde hond en een besmette hond brengt de ziekte weer over op een gezonde zandvlieg. Zo wordt de ziekte in stand gehouden.

Waar komt Leishmania voor?

U ziet hier waar Leishmania bij honden voorkomt

Leishmania is wereldwijd verspreid en komt voor op alle continenten, behalve op Australië en de Zuidpool. In Europa beperkt het zich vooralsnog voornamelijk tot de landen rond de Middellandse Zee. Maar de zandvlieg die de ziekte overbrengt, wordt door klimaatveranderingen steeds noordelijker gesignaleerd. Maar op dit moment kunnen honden in Nederland dus nog niet besmet raken met Leishmania. Hoewel de naam anders doet vermoeden komt de zandvlieg vooral voor in parken, tuinen en bossen en dus niet op het zandstrand. De zandvlieg wordt pas actief na de schemering.

Symptomen Leishmania

Het ziektebeeld van Leishmania kan enorm variëren; van geen enkel symptoom tot ernstig ziek en zelfs met dodelijke afloop. Ook kunnen de symptomen na drie maanden na de besmetting optreden maar ook pas jaren later tot zelfs na zeven jaar.  De afweer van de hond bepaalt in grote mate het verloop van de ziekte. Een verzwakte hond zal snel na de beet ziek worden.

Symptomen Leishmania:

  • Lusteloos/veel slapen
  • Koorts
  • Gewichtsverlies
  • Vergrootte lymfklieren
  • Diarree
  • Oogontstekingen
  • Huidproblemen
  • Kale plekken en korsten op de kop
  • Bloedneus
  • Bloed in de urine
  • Nierziekten

Parasiet blijft aanwezig

Met een medische behandeling zijn de klachten redelijk te bestrijden, maar de hond raakt de parasiet nooit meer kwijt. Bij de meeste honden komen de klachten weer terug en dan moet er opnieuw behandeld worden. Uiteindelijk overlijdt een deel van de honden aan de gevolgen van Leishmania.

Diagnose Leishmania

De Leishmania-parasiet kan zich overal in het lichaam nestelen en alle organen en weefsels aantasten. Dit geeft een enorm gevarieerd ziektebeeld. En omdat daarnaast de symptomen meestal niet direct na de buitenlandse reis zichtbaar zijn, is de diagnose niet altijd makkelijk te stellen. Uiteindelijke vaststelling gebeurt via bloed- of weefselonderzoek.

Als u via de officiële kanalen een hond adopteert uit een risicogebied is deze meestal wel getest op Leishmania. Vraag hier altijd naar als u een hond adopteert uit een risicogebied.  Er zijn verschillende manieren om een hond te testen op Leishmania.

  • Via een PCR-test (weefselonderzoek) kan de aanwezigheid van de Leishmania parasiet met zekerheid worden aangetoond. Maar dit betekent niet altijd dat de hond ook de ziekte Leishmania zal ontwikkelen.
  • Een onderzoek op antilichamen (bloedonderzoek) van de parasiet geeft minder zekerheid. Een negatieve testuitslag biedt geen garantie dat uw hond niet besmet is. Het kan zijn dat de hond op dat moment geen infectie doormaakt maar de parasiet wel bij zich draagt en (soms veel) later de ziekte alsnog ontwikkelt.

Behandeling Leishmania

Leishmania wordt behandeld met medicijnen.
Er zijn verschillende mogelijkheden:

  • Milteforan.
    Een drankje dat gedurende 4 weken dagelijks moet worden ingenomen.
  • Allopurinol.
    Tabletten die gedurende 6 tot 8 maanden 3x maal daags moeten worden ingenomen.
  • Glucantime.
    Injecties die gedurende 1 tot 2 maanden dagelijks gegeven moeten worden.

Omdat Leishmania voor zeer verschillende ziektebeelden kan zorgen is daarnaast voor die specifieke klachten meestal een aanvullende behandeling nodig. Als de hond bijvoorbeeld ook veel eiwit in de urine heeft, kan dat leiden tot nierfalen en is hier een gerichte aanpak voor nodig. De eventuele aanvullende behandelingen zijn dus afhankelijk van het verdere ziektebeeld.

Bij een adequate behandeling verdwijnen de klachten meestal volledig, mits er geen restschade is ontstaan. Houd er wel rekening mee dat de hond de Leishmaniaparasiet nooit meer kwijt raakt en de kans dus groot is dat de klachten later weer terugkomen.

Wij adviseren om een hond met een Leishmania besmetting levenslang onder controle van een dierenarts te houden. Denk daarbij aan een halfjaarlijkse of jaarlijkse controle om een eventuele terugkeer van de infectie op tijd te kunnen vaststellen.

Preventie Leishmania

Voorkomen is beter dan genezen. Omdat Leishmania ernstige en meestal ook blijvende gevolgen heeft adviseren wij een preventieve behandeling als u uw hond meeneemt naar één van de risicogebieden. Het voorkomen van Leishmania vraagt om een gecombineerde aanpak, omdat geen enkele maatregel besmetting helemaal uitsluit:

  • Vaccinatie

Sinds een aantal jaren is er een vaccin (CaniLeish) tegen Leishmania op de markt. Het vaccin kan gegeven worden aan honden vanaf 6 maanden. Als het vaccin de eerste keer wordt gegeven zijn 3 vaccinaties nodig met een tussenpozen van exact 3 weken.  Vier weken na de laatste vaccinatie is de hond beschermd. Begin hiermee dus op tijd. Daarna dient dit jaarlijks te worden herhaald met 1 vaccinatie. Het vaccin kan alleen worden toegediend aan Leishmania-negatieve honden. De vaccinatie sluit besmetting niet uit maar verkleint de kans dat de ziekte tot ontwikkeling komt aanzienlijk.

  • Zandvlieg bestrijding

Scalibor en Advantix tegen zandvliegjes en Leishmania

Met een zandvlieg-werend middel verkleint u de kans dat de hond gebeten wordt.

Dit is verkrijgbaar in de vorm van een band of pipetten. De band van Scalibor beschermt tevens tegen vlooien, teken, en hartwormen. De pipetten van Advantix bieden tevens bescherming tegen vlooien en teken. Deze middelen zijn giftig voor katten!

  • De zandvlieg is vooral actief tussen 20.00 ’s avonds en 05.00 uur ‘s morgens. Het is raadzaam om uw hond gedurende die uren zoveel mogelijk binnen te houden.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl
Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Geplaatst op

Verzorging poes en kittens

Gedurende de eerste levensweken zijn de kittens volledig afhankelijk van de moeder. Ze kunnen zichzelf nog niet warm en schoon houden en hebben de moeder nodig om hun ontlasting en urine kwijt te kunnen. Onderstaand schema geeft globaal weer waar aan gedacht moet worden tijdens de eerste levensweken van de kittens. Deze zaken worden hier verder toegelicht.

Weeg elk kitten

Na de geboorte is het belangrijk elk kitten te identificeren en te wegen.

Omgevingstemperatuur

Pasgeboren kittens kunnen hun eigen lichaamstemperatuur nog niet op peil houden. Na de geboorte koelen ze flink af, zeker doordat ze nog nat zijn. Hoe sneller de poes ze droog likt en ze tegen elkaar aan kruipen, hoe beter dit voorkomen kan worden. De ideale omgevingstemperatuur in de directe omgeving van de pups is weergegeven in de tabel. Voor de moederpoes ligt de ideale temperatuur een stuk lager. Door middel van een warmtelamp in een deel van de ruimte, kan aan de behoefte van zowel kittens als moeder voldaan worden. Hang de lamp op de juiste hoogte, zodat de kittens het niet te warm of te koud zullen hebben. Hangt de lamp te laag, dan kunnen de kittens verbranden! Met een thermometer in de werpkist ter hoogte van de kittens kun je bepalen of de omgevingstemperatuur juist is. Zorg er ook voor dat de kittens niet op de tocht staan. Kittens die het te koud hebben zijn onrustig, piepen, nemen niet toe in gewicht of vallen zelfs af.

Voeding

Melk. De eerste weken van hun leven drinken kittens uitsluitend moedermelk. Deze melk is zeer voedzaam en energierijk. Bovendien zitten in de eerste melk, ook wel biest of colostrum genoemd, afweerstoffen die de kittens gedurende hun eerste levensweken beschermen tegen verschillende ziektes. Het is dus belangrijk dat een kitten al vrij snel na de geboorte gaat drinken bij de poes. Gezonde kittens zullen al snel nadat ze door de poes zijn schoongelikt op zoek gaan naar een tepel. Het is belangrijk om te controleren of kittens voldoende drinken. Na het drinken dient het kitten rustig te gaan slapen en een gevuld buikje te hebben. Langdurig piepen en onrust kan op honger duiden. Om te weten hoeveel een kitten gedronken heeft, kan deze voor en na het drinken gewogen worden.

Soms kan een kitten te weinig melk drinken, bijvoorbeeld als de poes te weinig melk geeft of het kitten ziek is. In dat geval is het mogelijk om de kittens bij te voeren met kunstmelk. Er zijn verschillende melkvervangende preparaten op de markt, bijvoorbeeld Immulak®. In de eerste week moeten ze minimaal 8x daags gevoerd worden, om de 2 tot 3 uur, dus óók ‘s nachts. Bij kittens die nog wel wat melk bij de moeder drinken kan men dan bijvoorbeeld 4x daags bijvoeren met kunstmelk. Er zijn formules om uit te rekenen hoeveel voeding een kitten nodig heeft. Een richtlijn voor de hoeveelheid kunstmelk wordt aangegeven op de verpakking. Dit kan per situatie echter verschillend zijn! Naarmate de kittens zwaarder worden, dient de hoeveelheid melk steeds verhoogd te worden. Het bijvoeren kan met een voedingssonde in de maag of met een speciale fles met speen voor kittens. Doe dit voorzichtig, het kitten kan zich anders makkelijk verslikken.

Vaste voeding. Vanaf 3 tot 4 weken na de geboorte kunnen de kittens langzamerhand bijgevoerd worden met vaste voeding speciaal bestemd voor kittens. In eerste instantie blikvoer en later brokjes. Geef ze 5 tot 6 keer per dag voeding in een schotel waar de kittens samen uit kunnen eten. Vanaf een leeftijd van 6 tot 8 weken zijn de kittens volledig over op vaste voeding en kunnen ze gespeend worden. Het aantal voedingen kan dan naar 4 keer per dag tot 3 maanden leeftijd. Daarna 3 keer per dag tot 6 maanden leeftijd en daarna naar 2 keer per dag. Jonge kittens mogen wettelijk vanaf 7 weken bij de moeder weggehaald worden, vaak is het verstandiger dit uit te stellen tot een leeftijd van 10-11 weken. Kittens die te vroeg bij de moeder weggehaald worden, hebben een grotere kans op gedragsproblemen.

Voor een optimale groei en gezondheid is een uitgebalanceerde voeding van groot belang. Te weinig, te veel of verkeerde voeding kan ernstige gevolgen hebben voor de rest van zijn leven.

Groei

Bij een gezond kitten zal het gewicht vanaf de geboorte continue toenemen. Een kitten dat meer dan 10% van zijn lichaamsgewicht verliest, loopt risico te sterven en moet worden bijgevoerd. Weeg de kittens dus in de eerste 24 uur na de geboorte en daarna dagelijks. Na 9 dagen dient het kitten in gewicht verdubbeld te zijn. Voor een betrouwbare weging moeten de kittens elke dag rond hetzelfde tijdstip gewogen worden op een nauwkeurige weegschaal. Noteer de gewichten, zodat een groeicurve gemaakt kan worden. Het stagneren van de groei is vaak het eerste teken dat er problemen zijn. Door het gewicht goed bij te houden is men vroeg gewaarschuwd en kan tijdig worden ingegrepen.

Ontlasting en urine

De eerste 2 tot 3 levensweken zijn de kittens nog niet in staat zelf te ontlasten of urineren. De moeder zal dit stimuleren door de kittens te likken op hun buik en rond de anus. Houd in de gaten of dit ook gebeurt. Bij moederloze kittens kunt u het gedrag van de moeder nabootsen door met een vochtig watje over de buik en rond de anus van het kitten te wrijven.

Diarree komt geregeld voor bij kittens en kan allerlei oorzaken hebben, zoals een voerverandering, verkeerde voersamenstelling en allerlei infecties. Onafhankelijk van de oorzaak is het belangrijk om tijdig in te grijpen. Kittens kunnen namelijk snel uitdrogen. Neem dan ook contact op met de dierenarts in geval van diarree.

Hygiëne

Om de kans op infecties zo laag mogelijk te houden, is het belangrijk het nest (werpkist) goed schoon te houden. Moederpoezen zullen vaak de ontlasting van de kittens opeten, zodat het nest schoon blijft. Maak ook zelf het nest minimaal eenmaal daags schoon.

Ontworming

Vrijwel alle poezen hebben ‘slapende’ (geïnhibeerde) spoelwormlarven in hun lichaam. In tegenstelling tot pups, worden kittens nog niet in de baarmoeder besmet. Wel kunnen ze via de melk besmet worden. Kittens kunnen erg ziek worden van een wormbesmetting en zelfs sterven. Om dit te voorkomen is het belangrijk om alle kittens meerdere keren te ontwormen op 3, 5, en 7 weken leeftijd. Er zijn speciale ontwormingsmiddelen voor kittens op de markt. Ook de poes kan dan meteen samen met de kittens ontwormd worden. Het heeft geen zin om de poes tijdens de dracht extra te ontwormen, omdat de ‘slapende’ spoelwormlarven hiermee niet worden aangepakt.

Vaccinatie

De eerste levensweken worden kittens tegen verschillende ziektes beschermd door afweerstoffen die ze binnenkrijgen via de moedermelk (zorg er dus voor dat de moeder goed gevaccineerd is!). De hoeveelheid afweerstoffen neemt daarna geleidelijk af en het kitten zal zelf afweerstoffen moeten aanmaken om beschermd te blijven. Het is daarom belangrijk om de kittens op tijd te vaccineren. De basisenting voor kittens bestaan uit een serie van twee vaccinaties: de eerste op 8-9 weken leeftijd en de tweede op 12-13 weken leeftijd. Het herhalen  van de vaccinatie heeft meerdere redenen: het immuunsysteem van het kitten is nog niet volledig ontwikkeld, sommige vaccins geven na eenmalige vaccinatie onvoldoende bescherming en afweerstoffen die de kittens van de moeder hebben gekregen kunnen de vaccinatie hinderen. De kittens zijn dan ook pas volledig beschermd na deze serie van twee vaccinaties.

Chippen

Bij het chippen wordt er onderhuids een microchip ingebracht met een identificatienummer dat kan worden uitgelezen. Zo kan de eigenaar altijd worden teruggevonden. Bij katten is chippen niet verplicht, maar wel aan te raden als zij naar buiten gaan.

Fokken met raskatten

Bij het fokken van raskatten met stamboom zijn er vaak extra eisen die gesteld worden. Denk hierbij bijvoorbeeld aan een bloedtest voor FIV/FeLV. Neem contact op met de rasvereniging voor de meest actuele eisen.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl
Dierenarts Desiree Lahaye dierenartsenpraktijk Horst

Drs. Desiree Lahaye
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl