Maand: april 2018

Geplaatst op

Informatie over de cavia

Wat is een cavia?

De cavia komt oorspronkelijk uit Zuid-Amerika en werd in de16e eeuw in Europa geïmporteerd, waarschijnlijk via Suriname. De vacht kan zowel glad als ruw en kort- als langharig zijn. Cavia’s worden ten onrechte nogal eens marmot genoemd. De echte marmotten zijn de ‘mulmeltiere’ die in de alpen voorkomen. De cavia is een knaagdier en heeft steeds doorgroeiende tanden. Door slijtage worden ze niet te lang. Soms slijten ze onvoldoende en kunnen ze gebitsproblemen geven. Een mannelijke cavia wordt een beer genoemd, een vrouwelijke cavia een zeug. Voor uitgebreide informatie over aanschaf en huisvesting van cavia’s, kijk ook op LICG.

Gedrag

De cavia is een groepsdier met een duidelijke hiërarchie onder de beertjes. Bij de vrouwtjes (zeugjes) komt dit verschijnsel veel minder of niet voor. Beertjes in de groep worden door de dominante beer in de groep geduld maar als zij avances maken naar zeugjes zullen zij worden verjaagd.

Hanteren

De cavia is een goed te hanteren dier dat niet zo snel zal bijten. Hij moet met beide handen worden opgepakt. Het beste is het dier rond de schouders te pakken en met de andere hand het onderlichaam te ondersteunen. Vooral bij drachtige cavia’s is het belangrijk het onderlichaam te ondersteunen omdat dit erg zwaar wordt. Bij zware of drachtige dieren bestaat namelijk het gevaar dat de vingertoppen in de buikholte een leverscheuring veroorzaken met als gevolg een inwendige bloeding met dodelijke afloop.

Voortplanting

Meestal past men polygame fok toe van 1 beertje met 4 à 5 zeugjes. Cavia’s maken geen nest maar verschuilen zich graag in hooi, dat dus ook beschikbaar moet zijn. Dat beschermt bovendien de pasgeboren jongen tegen afkoeling. Pasgeboren cavia’s zijn meer volgroeid dan bij anderen knaagdieren het geval is. Het zijn nestvlieders. Bij de geboorte zijn de jongen al behaard, de ogen zijn open en het gebit is ontwikkeld. Kort na de geboorte kunnen de jongen al voer opnemen en water drinken. Hoewel het zeugje maar 1 paar tepels heeft, kan ze goed nesten van 3 a 4 jongen groot brengen.

Fokgegevens

  • Geslachtsrijp: vanaf 4-7 weken. Haal de mannetjes dus op tijd (voor de 4 weken leeftijd) weg bij de moeder en zusjes!
  • Fokrijpheid: 3 maanden (beer), 5 maanden (zeug). Vrouwelijke dieren moeten op jonge leeftijd (vóór de 6-8 maanden leeftijd) gedekt worden. Gebeurt dit later, dan kan het geboortekanaal te klein zijn en kunnen de jongen niet goed geboren worden. Dan zal een keizersnede nodig zijn.
  • Draagtijd: 59-72 dagen. Cavia’s zijn nestvlieders en de jongen worden met haar geboren.
  • Nestgrootte: 1-6 jongen (gemiddeld 4)
  • Geboortegewicht: 70-100 gram
  • Speenleeftijd: 3-4 weken
  • Volwassen gewicht: beertje: 950-1200 gram, zeugje: 700-850 gram
  • Levensverwachting: 4-5 jaar (max. 8 jaar)

Hoe verzorg je een cavia?

Het lijkt zo makkelijk om een cavia te houden. Op zich is het dat ook wel maar het vraagt wel tijd, consequent handelen en aandacht. Vooral de huisvesting en de dagelijkse voeding zijn van belang. Daarom staan we daar hier even nader bij stil.

Huisvesting van de cavia

Cavia’s worden het best in grote, vlakke kooien gehouden. Ze moeten zich kunnen verschuilen, bijvoorbeeld in hooi of onder een afdakje. Als bodembedekking kunnen houtkrullen, hooi of zaagsel gebruikt worden. Zaagsel heeft als nadeel dat het zich bij de beertjes kan ophopen onder de voorhuid van de penis en daar een chronische ontsteking veroorzaken. De ideale omgevingstemperatuur is 20-24 °C. Ze kunnen goed tegen lagere temperaturen als ze een goede bodembedekking hebben. Cavia’s zijn slecht bestand tegen hoge temperaturen. Deze mag zeker niet hoger zijn dan 30 graden.

Voeding van de cavia

Cavia’s missen een enzym dat nodig is om vitamine C te maken. De cavia heeft dus dagelijks aanvoer van vitamine C nodig: minimaal 10 mg per kg lichaamsgewicht per dag. Dit is niet het geval bij het konijn. Konijnenvoer kan dus niet aan cavia’s kan worden gegeven zonder dat extra vitamine C wordt verstrekt. Cavia voeding bevat extra toegevoegd vitamine C, maar dit alleen is onvoldoende. Fruit en groenvoer zijn hiervoor geschikt, maar vitamine C kan ook met een tabletje worden gegeven. Veel cavia’s zien dit echt als een snoepje! Cavia’s zijn planteneters. Hoewel hooi vaak als voedsel wordt gegeven, moet het zodanig worden verstrekt dat de cavia het tevens als beschuttingsmateriaal kan gebruiken. Wat hooi en appel zijn vaak onmisbaar voor een goede conditie. Bij verstrekken van groenvoer moet men oppassen geen ziekten in te brengen. Cavia’s zijn kieskeurige eters. Ze kunnen eten en drinken weigeren als het voedsel of de voerbak zijn veranderd. Ze zijn ook slordige eters. Ze morsen veel en doen hun behoeften in de voerbak. Het voedsel moet dus vaak worden ververst en de voerbak moet regelmatig worden schoongemaakt. Ook waterflessen met liefst roestvrij stalen drinktuiten moeten vaak worden gereinigd, omdat cavia’s in de fles terugspuwen. Water en voer moeten vrij ter beschikking staan. Dierenartsenpraktijk Horst adviseert de Supreme Science Selective voeding voor uw cavia. Deze is bij Dierapotheker.nl te bestellen.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl Drs. Robin Holle Dierenartsenpraktijk Horst Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl
Geplaatst op

Vakantie en uw huisdier, alles wat u moet weten

Wij gaan op vakantie…. wat doen we met de hond, kat en andere huisdieren? 

Het vakantieseizoen staat weer voor de deur en de meeste reizen zijn al weer geboekt.

De touroperators spelen in op onze dierenliefde en onze huisdieren zijn dan ook bij steeds meer vakantieparken, vakantiehuisjes, campings en hotels van harte welkom. Veel  huisdieren gaan dan ook gezellig mee en soms zelfs naar verre oorden.  Om onderweg, aan de grens of ter plekke niet voor onaangename verrassingen te komen staan  is een goede voorbereiding noodzakelijk.

Maar ook als uw dier thuisblijft bij een oppas of naar een pension of kennel gaat, moet u voorzorgsmaatregelen nemen. In dit artikel zetten we heel handig alles voor u op een rijtje.

Mijn huisdier gaat mee

Verblijfsaccomodatie

Zoals gezegd zijn huisdieren op steeds meer vakantieplekken welkom. Google maar eens op ‘huisdier mee op vakantie’ en u vindt tal van vakantieadressen in Nederland en tot ver over de grens.

Check  van te voren  of er mogelijk speciale regels gelden voor uw huisdier.

Als u uw huisdier even alleen achterlaat zorg er dan voor dat hij niet kan ontsnappen. Zowel voor  u als voor het dier zelf,  is een wegloper in een vreemde omgeving een nachtmerrie. In een vakantiehuis of caravan kan het huisdier waarschijnlijk wel los lopen. In alle andere gevallen is een bench aan te raden.

Auto

Als u met de auto reist zorg dan voor een aangename temperatuur en genoeg ruimte. Vervoer in een speciale reiskennel is veilig en voor het dier ook wel zo rustig. Voor honden zijn ook speciale gordels verkrijgbaar. In sommige landen is zo’n kennel of gordel verplicht.

Stop regelmatig, het liefst om de twee uur. Laat het dier onderweg ook regelmatig drinken. Neem ook voor de dieren genoeg vers drinkwater mee voor het geval u onderweg in een file komt te staan. Voer het huisdier op de voor hem vertrouwde tijden.

Als uw huisdier last heeft van wagenziekte maak dan de afweging of u uw huisdier wel  aan een lange reis moet blootstellen. Als het echt niet anders kan, gebruik dan speciale tabletjes tegen wagenziekte.

Laat in geen geval uw huisdier alleen achter in de auto, zelfs niet met open ramen.  De temperatuur kan op een zomerdag in een auto al heel snel oplopen tot ver boven de 50°C, zelfs in de schaduw.

Als het buiten slechts 21°C is, stijgt de temperatuur in de auto al binnen 10 minuten met 10°C!  Vooral honden kunnen niet zweten en raken dus moeilijk hun warmte kwijt. Ze raken al snel oververhit met vaak fatale afloop.

In veel landen, waaronder Nederland,  geldt het achterlaten van een huisdier in de auto zelfs als een misdrijf.

En als we het dan toch over temperatuur hebben; staat u er weleens bij stil hoe heet het asfalt kan worden?  Bij een buitentemperatuur van 25°C heeft asfalt een temperatuur van 52°C. En bij een buitentemperatuur van 30°C loopt dit op tot 62°C! Heet genoeg om een eitje op te bakken en dus heet genoeg om de voetzooltjes van uw huisdier ernstig te verbranden.

Vliegtuig

Vliegtuigmaatschappijen hebben allemaal hun eigen regels voor het vervoer van dieren in het vliegtuig. Over het algemeen geldt dat alleen kleinere dieren in de cabine mogen worden vervoerd in een reistas of kennel. De meeste maatschappijen hanteren een maximaal gewicht van 10 kg incl. tas of kennel.  De prijs varieert, maar is meestal een vaste prijs ongeacht de vluchtduur tot een maximum van €50,- Niet alle diersoorten mogen mee in de cabine. Dit geldt bijvoorbeeld voor knaagdieren. Vraag dit na bij de maatschappij waar u mee vliegt.

Grotere dieren worden vervoerd in een speciaal geventileerd deel van het bagageruim. U moet zelf zorgen voor een kennel en die moet voldoen aan de wettelijke eisen van de IATA. Let er op dat de kennel groot genoeg is. Uw huisdier moet met gemak rechtop kunnen staan en zich kunnen draaien. De afmetingen van de kennel zijn aan een maximum gebonden en deze verschillen per maatschappij. Ook voor vervoer in het bagageruim geldt vaak een vaste prijs tot ca. €80,-. Houd er rekening mee dat als u moet overstappen er extra kosten in rekening worden gebracht.

De meeste maatschappijen vervoeren geen rassen die als vechthond bekend staan of honden die de uiterlijke kenmerken hebben van een vechthond.

Daarnaast worden er nog de volgende eisen gesteld:

  • Het dier mag niet jonger dan 10 weken zijn.
  • Het dier moet in goede gezondheid zijn.
  • Het dier moet beschikken over een geldig Europees dierenpaspoort.
  • Het dier moet alle benodigde inentingen hebben gehad.
  • Het huisdier moet gechipt zijn met een elektronisch identificatiesysteem.

Luchtvaartmaatschappijen hanteren allemaal hun eigen regels  en passen deze zeer streng toe. Deze regels kunnen afhankelijk van de reisbestemming ook weer anders zijn, omdat vliegvelden of landen aanvullende maatregelen eisen.  Check deze dus ruim van tevoren.  Houd ook rekening met een langere inchecktijd op het vliegveld, zeker als uw huisdier via het ruim reist. Reserveer ook tijdig het ticket voor uw huisdier omdat alle maatschappijen slechts een beperkt aantal huisdieren per vlucht vervoeren.

Reistips:

  • Laat uw huisdier ruim voor de vlucht al aan de kennel  wennen.
  • Zorg dat alle reisdocumenten in orde zijn.
  • Laat uw huisdier vlak voor vertrek nog uit.
  • Geef uw huisdier binnen 2 uur voor vertrek niets meer te eten of te drinken.
  • Gebruik geen kalmerende middelen. Het dier kan dan vooral in het ruim onderkoeld raken. En als het middel  al voor het eind van de vlucht is uitgewerkt, raakt het dier helemaal in paniek.

Wat neem ik mee?

  • Europees Paspoort met een door de dierenarts ondertekende gezondheidsverklaring (Engelstalig). Deze moet tussen de 8 en 2 dagen voor de reis zijn gedateerd.
  • Vaccinatieschema.
  • Vaccinatiebewijs tegen hondsdolheid  (minimaal 21 dagen voor de reis).
  • Registratie en inschrijvingsbewijs chipnummer.
  • Medicijnen.
  • Gegevens van uw dierenarts.
  • Eigen mand/deken.
  • Eigen voer en eigen eet- en drinkbak.
  • Riem en halsband met  label met uw vakantieadres en telefoonnummer.
  • Tekenpincet.

Grensoverschrijdend

Als u met uw huisdier de grens overgaat is het verstandig te checken welke eisen in het vakantieland van uw keuze gesteld worden. Als u met de auto reist, controleer  dan de eisen van elk doorreis-land.

Landen passen de regels streng toe. Als u niet voldoet aan de toelatingseisen wordt uw huisdier tegengehouden bij de grens. In sommige gevallen wordt het dier teruggestuurd of in quarantaine geplaatst. Als dit niet mogelijk is kan ook worden overgegaan tot euthanasie.

Elk dier dat binnen de EU de grens overgaat moet beschikken over een geldig Europees Dierenpaspoort. Vanaf 1 januari 2015 zijn er nieuwe EU Dierenpaspoorten. Het oude paspoort is niet meer geldig.

Dit paspoort wordt uitgegeven door de dierenarts en moet de volgende informatie bevatten:

  • Gegevens eigenaar.
  • Omschrijving van het dier (ras, kleur e.d.).
  • Gegevens id-chip.
  • In het Engels opgestelde gezondheidsverklaring, ondertekend door de dierenarts.
  • Datum en type rabiës-vaccinatie (minimaal 21 dagen voor de reis).
  • Test op rabiës.
  • Bewijs van tekenbehandeling.
  • Bewijs van overige vaccinaties.
  • Voor sommige landen ook een bewijs van wormenbehandeling.

Omdat de genoemde behandelingen door de dierenarts moeten worden ingevuld in het paspoort, geldt dat deze ook door de dierenarts moeten zijn uitgevoerd en dat  u dat dus niet zelf kunt  doen.

Huisdieren mee vanaf 15 weken leeftijd

Het reizen  met dieren die jonger zijn dan 3 maanden is in veel landen niet mogelijk omdat ze nog niet ingeënt kunnen worden tegen rabiës.  Bovendien geldt voor de rabiësvaccinatie daar bovenop nog een wachttijd van 21 dagen. Dus kunnen de dieren pas mee als ze 15 weken oud zijn. Sommige landen laten dit wel toe als u een (Engelstalige) verklaring kunt overleggen dat ze niet in contact zijn geweest met dieren besmet met rabiës.

Zonder speciale vergunning mag u niet meer dan 5 dieren mee over de grens nemen. Daarnaast gelden in veel Europese landen nog aanvullende regels.

Parasieten in het buitenland

Vooral in de meer zuidelijke gelegen en oostelijke Europese landen komen parasieten voor die ernstige en soms zelfs dodelijke ziekten kunnen overbrengen. Voorkomen is beter dan genezen. En deze parasieten zijn ook goed preventief te bestrijden. Wij raden u daarom ook dringend aan uw huisdier ruim voor vertrek  te behandelen. Zie ook het uitgebreide artikel Parasietenbestrijding bij uw huisdier en Leishmania.

Mijn huisdier blijft thuis

Oppas in huis

Veel dieren en vooral katten natuurlijk, blijven het liefste in hun eigen vertrouwde omgeving met een oppas in huis. Mogelijk dat u dit kunt regelen met familie of vrienden. Anders zijn er ook verschillende mogelijkheden van dierenoppascentrales. Voordeel is dat ook uw huis niet leeg staat tijdens de vakantie. Neem ruim de tijd om de oppas en het huisdier aan elkaar te laten wennen en te kijken of het wel klikt. Als u een oppas in huis heeft, laat dan goede instructies achter zoals informatie over uitlaat- en voertijden, eventuele medische informatie, favoriete speeltjes, telefoonnummers van dierenarts en uzelf en het id-chipnummer met het registratiebewijs van de databank. Zorg ook dat van alle dierenbenodigdheden (medicijnen, voer, stro, kattenbakkorrel, poepzakjes, enz) genoeg voorraad in huis is.

Uit logeren

Hebt u liever geen vreemde in huis tijdens uw vakantie, dan kunt u gebruik maken van de diensten van een dierenpension. Denk er wel aan dat de goede pensions in het hoogseizoen al lang van te voren zijn volgeboekt en dat het dus zaak is hier ruim van tevoren een plekje te reserveren.

Ga er zelf eerst eens langs om te beoordelen of u uw huisdier er met een gerust hart achterlaat. Bekijk de verblijven van de dieren en de speelruimte. Hoe vaak/hoe lang worden de dieren uitgelaten, hoe gaat men om met de hygiëne, kunt u uw eigen voer meenemen, beschikt men over een bewijs van vakbekwaamheid, worden honden en katten apart gehuisvest, welke dierenarts komt in het pension? Allemaal vragen die u aan de orde kunt stellen.

Het pension stelt ook eisen aan uw huisdier:

  • Het dier moet beschikken over een dierenpaspoort.
  • Honden moet ingeënt zijn tegen parvo en hondenziekte.
  • Katten moeten ingeënt zijn tegen kattenziekte en niesziekte.
  • Veel dierenpensions eisen ook een inenting tegen kennelhoest.
  • De inentingen moeten zijn afgetekend in het dierenpaspoort.
  • Veel pensions eisen een bewijs van ontworming en vlooienbehandeling.

Vraag ruim van tevoren na of het pension van uw keuze nog aanvullende eisen stelt. Het is verstandig om de dieren bij thuiskomst te behandelen tegen wormen en vlooien (hond / kat). Als er veel dieren bij elkaar zitten is de kans op besmetting zeer reëel.

Prettige vakantie

Een vakantie met huisdieren is eigenlijk niet eens zo veel regelwerk, het is vooral een kwestie van op tijd beginnen. Maar een goede voorbereiding kan veel ellende voorkomen. Wij wensen u een prettige vakantie! Heeft u wat aan onze tips gehad? Laat het ons even weten hieronder in de reacties.

 

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl
Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Anderen lazen ook:
Tekenziekte gevaar hond
Seresto vlooien- en tekenband
Seresto halsband hond kat
Advantix teek vlo hond
Vlooien bij de kat
Vakantiekriebels bij uw huisdier
Teken en ziekte van Lyme bij de hond
Huisdier mee op vakantie
Teek bij uw hond
Teken en honden
Ontwormen, ontvlooien en teken voorkomen bij hond en kat
Tekenonderzoek in Nederland

Geplaatst op

Waarom plast mijn hond in huis?

Mijn hond plast in huis

Een ongelukje kan natuurlijk altijd gebeuren. Maar als u uw hond 2 tot 4 maal per dag uitlaat en hij plast toch regelmatig in huis, dan is er vaak meer aan de hand. Of het binnenshuis plassen nu wordt veroorzaakt door medische of gedragsproblemen, straf uw hond nooit. In beide gevallen kan uw hond er niets aan doen en straffen kan het probleem juist vergroten. Belangrijk is om de oorzaak zo snel mogelijk te achterhalen. Een onzindelijke hond is een vervelend probleem. Maar als de oorzaak bekend is, is er in veel gevallen wat aan te doen.

Onzindelijke hond door leeftijd

Onzindelijkheid pup

Wanneer een hond geboren wordt dan is de pup niet direct zindelijk. Net zoals baby’s dat niet direct zijn. Die zindelijkheid zal de pup gaan aanleren en daar zijn wij mensen natuurlijk bij behulpzaam.

Hoe maak je een hond zindelijk?

Als u een nieuwe pup in huis krijgt is deze over het algemeen nog niet zindelijk en zult u hier, vooral in het begin, veel tijd aan moeten besteden. Maak er een gewoonte van om de pup direct na het eten en drinken buiten te laten. Ook meteen na het wakker worden is een goed moment om met de pup naar buiten te gaan.  Als de pup buiten plast en/of poept, prijs hem dan uitbundig.

Als u langer weg bent en ook ’s nachts, kunt u de pup het beste in een bench plaatsen. Pups zullen namelijk niet snel hun eigen nest bevuilen. Voorwaarde is dan wel dat de bench niet te groot is in verhouding tot de pup.
Bij teveel ruimte kan de pup de bench verdelen in een nest- en een poep/plas gedeelte. Een bench op de groei kunt u in het begin verkleinen met een tussenschot.

Ongetwijfeld zullen er ongelukjes gebeuren, maar met geduld en liefde krijgt ook u uw pup zindelijk. Over het algemeen duurt het enkele maanden eer de pup helemaal zindelijk is; de pup weet dan dat ie zijn behoefte buiten moet doen, hij kan het ook langer ophouden en hij geeft aan wanneer hij echt naar buiten moet.

Onzindelijkheid oude hond

Minder bekend is misschien dat ook een oudere hond zindelijkheidsproblemen kan hebben. Door de leeftijd kan de sluitspier van de blaas slapper worden waardoor de hond zijn plas minder goed kan ophouden. Voorkom dat de blaas overvol raakt en laat uw oudere hond wat vaker uit. Ook kan bij een oudere hond dementie een rol spelen bij onzindelijkheid.

Onzindelijke hond door medische problemen

Het is belangrijk om een medische oorzaak uit te sluiten. Zeker als u het plasgedrag van uw hond niet goed kunt verklaren, adviseren wij u contact op te nemen met uw dierenarts.
Onzindelijkheid kan namelijk ook verschillende, soms ernstige, medische oorzaken hebben:

Incontinentie

Gesteriliseerde teven lopen een verhoogd risico op incontinentie. En sommige rassen, zoals bijvoorbeeld boxers hebben ook een verhoogd risico op incontinentie. Deze vormen zijn over het algemeen goed te behandelen met medicijnen.

Aangeboren incontinentie

In sommige gevallen is er sprake van een aangeboren afwijking. De urineleiders komen dan niet uit in de blaas maar in of achter de sluitspier. We noemen dit ectopische ureteren. Een aantal rassen heeft een verhoogd risico op deze afwijking: Briard, Labrador, Golden Retriever, Entlebucher en de Bearded Collie. De meeste fokkers screenen op deze afwijking.

Omdat deze afwijking kan zorgen voor ernstige nierschade is het belangrijk deze tijdig te ontdekken. Alle pups zijn onzindelijk en daardoor kan de diagnose soms lastig zijn. Maar als het maar niet lukt om uw pup zindelijk te krijgen, de pup vaak kleine beetjes plast, urine verliest in zijn slaap en ook tijdens het lopen en daarnaast veel drinkt, is het raadzaam contact op te nemen met uw dierenarts. Deze afwijking kan alleen chirurgisch worden hersteld.

Blaasontsteking

Als uw hond op verschillende plaatsen in huis kleine plasjes achterlaat is er vaak sprake van blaasontsteking. Andere symptomen van een blaasontsteking zijn: moeilijk of pijnlijk plassen, bloed bij de urine,  troebele urine, koorts en veel drinken en plassen. Gesteriliseerde teven hebben een verhoogde kans op blaasontsteking. Blaasontsteking kan worden vastgesteld door urineonderzoek en is goed te behandelen.  Er zijn een aantal natuurlijke middelen ter ondersteuning van de blaas en urinewegen.

Als de blaasontsteking snel terugkomt en bij blaasontsteking bij reuen en bij niet-gesteriliseerde teven moet je altijd alert zijn op andere aandoeningen. Denk aan nierbekkenontsteking, nierfalen, prostaatontsteking, blaasstenen, blaastumor, suikerziekte, of ziekte van Cushing.

Blaasstenen

Blaasstenen bij de hond worden meestal veroorzaakt door een blaasontsteking. Blaasstenen worden vastgesteld door een röntgenfoto of een echo. Kleine stenen kunnen worden behandeld met een speciaal dieet voor de blaas en urinewegen.

Grote stenen worden chirurgisch verwijderd. Soms worden de stenen zo groot dat de plasbuis verstopt raakt en de hond niet meer kan plassen. In dat geval is acuut ingrijpen noodzakelijk.

Nierstenen

Nierstenen komen bij honden niet zo vaak voor, maar er zijn een aantal rassen die een verhoogd risico hebben op de vorming van nierstenen: Dalmatiërs, Engelse Bulldogs en Yorkshire Terriërs. Nierstenen worden vastgesteld door een röntgenfoto of een echo.

Kleine stenen kunnen worden behandeld met een speciaal dieet voor de nieren. Grote stenen worden chirurgisch verwijderd. Soms worden de stenen zo groot dat de plasbuis verstopt raakt en de hond niet meer kan plassen. In dat geval is acuut ingrijpen noodzakelijk.

Suikerziekte

Als een hond suikerziekte heeft drinkt hij veel meer en moet hij vaker plassen. Hierdoor ontstaat in sommige gevallen onzindelijkheid. Andere symptomen van suikerziekte zijn vermageren, braken en ontwikkelen van staar. Suikerziekte is een ernstige aandoening maar is met medicijnen en vaak speciaal dieetvoer ter behandeling en voorkoming van suikerziekte goed te behandelen. Suikerziekte wordt vastgesteld door bloedonderzoek op diabetes mellitus.

Zenuwbeklemming

Door een ongeluk of rugklachten kunnen de zenuwen die naar de blaas lopen beklemd raken. Hierdoor kan uw hond incontinent worden. Dit is in veel gevallen onherstelbaar.

Onzindelijke hond door gedragsproblemen

Kennelonzindelijkheid

Een hond zal eigenlijk nooit zijn eigen nest bevuilen. Uitzonderingen zijn honden die voornamelijk in een kennel worden of zijn gehouden en niet op vaste tijden worden uitgelaten. Ook pups die die hun eerste weken vooral in een kennel hebben doorgebracht kunnen deze vorm van onzindelijkheid ontwikkelen. Deze honden zijn eraan gewend geraakt om hun behoefte in hun nest te doen. Dus ook in huis of in hun bench. Het zal veel tijd en geduld kosten om deze honden hun behoefte buiten te laten doen.

Stressplassen

Stresshormonen hebben invloed op de waterhuishouding van uw hond. Als uw hond om wat voor reden dan ook,  veel last heeft van stress kan dit leiden tot onzindelijkheid. Je ziet dit vaker bij honden die niet goed alleen kunnen zijn. U kunt dan het alleen zijn oefenen door uw hond steeds wat langer alleen te laten. Maar u kunt ook overwegen een hondenoppas in te schakelen. Kijk eens op www.oopoeh.nl. Word in elk geval niet boos, dit vergroot alleen maar de stress.

Submissief (= onderdanig) plassen

Een ander woord voor submissief is onderdanig. Deze vorm van onzindelijkheid zie je dan ook vooral bij onderdanige en onzekere honden en pups. Met het laten lopen van de plas geeft de hond of pup aan dat hij lager in rang is en toont hij zijn onderdanigheid. Je ziet dit bij het begroeten van het baasje, bezoek, andere honden of confronterende situaties. Vaak neemt de hond ook een onderdanige houding aan door op zijn rug te gaan liggen of door zijn knieën te zakken. Bestraffen van submissief plassen is zinloos en kan het probleem zelfs verergeren omdat de hond nog onzekerder en onderdaniger wordt.

Het beste kunt u de hond en het plasje negeren. Zorg dat u niet bedreigend en dominant overkomt door de hond niet recht aan te kijken. Maak geen gebaren van bovenaf, zoals over de bovenkant van zijn kop aaien.  Maak uzelf kleiner door op uw knieën te gaan of door te gaan zitten. Laat de hond ook uit zichzelf naar u toe komen en rustig aan u snuffelen. Als het u lukt om de hond op deze manier meer zelfvertrouwen te geven en u of anderen niet meer als bedreigend te zien, verdwijnt over het algemeen ook het submissief plassen.

Opwindingsplassen

Opwindingsplassen zie je vooral bij pups. Jonge honden hebben net als kinderen hun sluitspieren nog niet helemaal onder controle. En bij grote opwinding zoals bij spelen of het begroeten van het baasje kan een pup een klein plasje verliezen. Word in elk geval niet boos want de pup kan er echt niets aan doen. Het opwindingsplassen kunt u voorkomen door de pup rustig te begroeten en spelen de eerste weken vooral buiten te doen.

Markeringsplassen

Met markeringsplasjes communiceert uw hond met soortgenoten in zijn omgeving en bakent hij zijn territorium af.  Uit deze geurvlaggen die achtergelaten worden kan een hond veel afleiden: Het geslacht van de hond, of een teef loops, zwanger of voedend is, of hij de hond kent, de gemoedstoestand van de hond en of de hond ziek is.

Het markeringsplassen en snuffelen aan andermans plasjes is dus volstrekt natuurlijk gedrag. Vervelend wordt het als uw hond dit binnen gaat doen. In sommige gevallen wil een hond ook binnenshuis zijn territorium afbakenen. Dit zie je vooral bij dominante reuen. Dit is vaak op te lossen met een gehoorzaamheidscursus bij een hondenschool.

Als er een loopse teef  in de buurt is, kan de reu ook uit stress binnen gaan markeringsplassen. Binnenshuis markeringsplassen is zie je vooral bij ongecastreerde reuen.

Een castratie kan dan ook uitkomst bieden. Overleg hierover met uw dierenarts.

Schoonmaken

Als uw hond in huis heeft geplast is het zaak om goed schoon te maken. Niet alleen uit hygiënisch oogpunt, maar als het urineluchtje blijft hangen kan dat voor uw  hond een uitnodiging zijn om  daar opnieuw te plassen. Er zijn verschillende middelen die die geur compleet weghalen.

Vragen?

Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nlNeem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Geplaatst op

Artrose bij de hond

Wat is artrose?

Artrose is een pijnlijke gewrichtsaandoening en komt bij honden regelmatig voor. Bij een gezond gewricht zijn de bot-uiteinden bekleed met glad kraakbeen dat zorgt voor een soepele scharnierende werking van het gewricht. Bij artrose wordt het kraakbaan afgebroken en daarvoor in de plaats  kan er extra bindweefsel en been gevormd worden. Hierdoor kan het gewricht minder goed bewegen en kunnen er ontstekingen in het gewricht ontstaan. Artrose kan in alle gewrichten optreden maar zien we het vaakst in de schouders, knieën, ellebogen en heupgewrichten. Artrose veroorzaakt pijn bij bewegen.

Oorzaken artrose

Artrose is een ouderdomsverschijnsel.  Naarmate de leeftijd vordert, wordt beschadigd kraakbeen minder goed hersteld.  Met als gevolg artrose.

Maar uit onderzoek blijkt dat 20% van de honden ouder dan één jaar,  al last heeft van artrose. Er zijn dus ook andere oorzaken dan alleen de leeftijd:

  • Bij jonge honden kan artrose ontstaan omdat de gewrichten van de hond als pup te zwaar zijn belast, bijvoorbeeld door te lange wandelingen. Beperk daarom de wandelingen met een pup. Een goede stelregel is: wandel niet meer minuten dan het aantal weken dat de pup oud is. Met een pup van 12 weken wandelt u dus maximaal 12 minuten per keer. Met deze regel kunt u het risico op artrose op jonge leeftijd, sterk verminderen.
  • Bij jonge honden kan er ook sprake zijn van een aangeboren afwijking, zoals bijvoorbeeld heup- of elleboogdysplasie. Dit is een pijnlijke aandoening waarbij de gewrichtskop niet goed in de gewrichtskom past en hierdoor kan artrose ontstaan. Bij sommige rassen komt dit vaak voor. Informeer hiernaar als u een pup gaat aanschaffen en controleer bij de fokker of de ouderdieren HD-vrij zijn.
  • Een grote risicofactor is overgewicht. Bij overgewicht worden de gewrichten bij elke stap extra zwaar belast. Niet alleen is de kans op artrose bij overgewicht veel groter, het ziekteproces verloopt ook veel sneller omdat het kraakbeen veel sneller wordt afgebroken.
  • Grote hondenrassen zoals bijvoorbeeld de Deense Dog, Bordeaux Dog en Benner Senner hebben een verhoogd risico. De gewrichten van deze grote honden worden zwaarder belast.
  • Ook een beschadiging van het gewricht door een breuk of kneuzing kan artrose veroorzaken.

Symptomen van artrose

Een eerste symptoom van artrose is de zogenoemde “startstijfheid”. Als de hond opstaat heeft hij moeite met op gang komen, is hij stijf en beweegt hij moeilijk. Bij een verdere ontwikkeling van de artrose krijgt de hond steeds meer bewegingsproblemen en pijnklachten en gaat hij ook mank lopen. Vaak is het aangetaste gewricht ook pijnlijk bij aanraking. Als uw hond deze symptomen vertoont en bovendien in een van de hier boven genoemde risicogroepen valt, adviseren wij contact op te nemen met uw dierenarts. Vaak wordt ook gedacht dat dit een ouderdomsverschijnsel is waar weinig tegen te doen is. Maar met de juiste behandeling kan de verdere ontwikkeling van de artrose sterk worden vertraagd en kunnen de pijnklachten grotendeels verdwijnen.

Diagnose van artrose

De hond wordt eerst klinisch onderzocht waarbij wordt gekeken naar de beweeglijkheid van de gewrichten en pijnklachten. De definitieve diagnose wordt gesteld aan de hand van röntgenfoto’s. Daarbij wordt ook duidelijk of er een andere onderliggende oorzaak is van de artrose zoals bijvoorbeeld een botbreuk of heup- of elleboogdysplasie. Deze röntgenfoto’s worden meestal gemaakt onder een lichte narcose.

Behandeling van artrose

Artrose is niet te genezen. De beschadiging van de gewrichten is onherstelbaar. Maar met verschillende therapieën of een combinatie hiervan is het wel goed te behandelen en kunnen we verdere slijtage afremmen, de mobiliteit verbeteren en de pijn bestrijden, waardoor de kwaliteit van leven voor uw hond weer enorm kan toenemen. Het behandelplan is afhankelijk van de aard van de klachten, de leeftijd van de hond, het ras en uw eigen situatie. Omdat artrose een chronische ziekte is met vaak wisselende klachten kan het zijn dat het behandelplan in de loop van het traject meerdere malen moet worden aangepast.

Het behandelplan bestaat uit verschillende onderdelen:

Afvallen

Als uw hond last heeft van artrose en daarbij ook te zwaar is, is dat het eerste wat aangepakt moet worden. Door overgewicht worden de gewrichten extra zwaar belast en heeft uw hond meer pijnklachten. Bovendien versnelt het overgewicht de afbraak van het kraakbeen. Uit onderzoek blijkt dat honden met artrose die een goed gewicht hebben, minder medicijnen nodig hebben. Afvallen is daarom één van de belangrijkste onderdelen van de artrose-behandeling.

Afvallen is niet gemakkelijk en u moet er ook de tijd voor nemen. Bedenk dat één kilo afvallen voor een hond, vergelijkbaar is met 6 menselijke kilo’s. De meeste dierenartspraktijken hebben speciale gewichtsspreekuren voor controle en voedingsadvies. Informeer daar naar bij uw eigen dierenarts.

Gedoseerde beweging

De uitdrukking “rust roest”, gaat zeker op bij artrose. Het is belangrijk de hond en dus zijn gewrichten in beweging te houden. Maar vermijd
daarbij abrupte bewegingen en piekbelastingen. Dus geen wilde balspelletjes en lange wandelingen. De beste beweging voor een hond met artrose is rechtlijnig, dus wandelen aan de riem. En maak korte wandelingen. U kunt beter 5x per dag 10 minuten wandelen, dan 1 wandeling maken van 50 minuten.

En als het mogelijk is, neem dan een waterplas op in uw wandelroute. Een van de beste bewegingen voor de hond is zwemmen. De gewrichten worden in beweging gehouden zonder dat ze belast worden. En bovendien bouwt de hond weer extra spiermassa op. Om het leuk te maken kunt u in het water wel apporteer spelletjes met een bal spelen. Voorwaarde is dan natuurlijk wel dat het water diep genoeg is dat de hond moet zwemmen. Zoek wel een zwemlocatie waarbij uw hond gemakkelijk in en uit het water kan lopen.

Fysiotherapie

Door goede beweging krijgt de hond meer spiermassa. Sterke spieren zijn belangrijk in de behandeling van artrose omdat deze de gewrichten ontlasten. Daarvoor kan fysiotherapie ook een onderdeel zijn van de artrose behandeling. Een speciale dierfysiotherapeut kan u adviseren over een bewegingsschema voor uw hond en het bewegingsapparaat van uw hond behandelen. Sommige fysiotherapeuten maken ook gebruik van hydrotherapie. Daarbij loopt de hond op een loopband in een wat erbak, waarbij de gewricht

en weinig worden belast.

Aangepaste voeding

Voor honden met artrose zijn verschillende speciaalvoeren verkrijgbaar waarmee zeer goede resultaten worden bereikt:

-Met Hill’s Prescription Diet J/D wordt in de meeste gevallen binnen 3 weken al een verbetering in de mobiliteit gezien. Hill’s J/D is verkrijgbaar als brok en blikvoer.

Voor honden met artrose en overgewicht is er Hill’s Prescription Diet Metabolic Plus Mobility.

Dit voer heeft dezelfde goede eigenschappen op het gebied van mobiliteit en vermindert daarnaast het gewicht met gemiddeld 13% binnen 60 dagen. Als de hond eenmaal op het juiste gewicht is kunt u voor onderhoud Hill’s Metabolic + Mobility gebruiken.

-Ook Royal Canin heeft een speciaal voer voor honden met artrose met zeer goede ervaringen; Royal Canin Hond Mobility.  Dit voer heeft een laag caloriegehalte waardoor uw hond makkelijker op het juiste gewicht blijft.  Royal Canin Hond Mobility is ook verkrijgbaar als blik- en droogvoer.

Supplementen

Supplementen kunnen een waardevolle aanvulling zijn op het dieet van de hond. De meeste supplementen bevatten hoge doseringen van glucosamine en Omega-3 vetzuren.  Veel gebruikte supplementen zijn Flexadin, Bioflexa, Doils Joint en Glucosamine van Dierapotheker.nl.

Medicijnen

In de meeste gevallen worden ook medicijnen voorgeschreven bij de behandeling van artrose. Denk daarbij aan ontstekingsremmende en pijnstillende middelen.

Operatie

Het door de artrose extra gevormde bot- en bindweefsel operatief verwijderen,  is niet echt zinvol omdat dit vrij snel weer terugkomt.  Wel kan het aangetaste gewricht (deels) worden vervangen door een kunstgewricht. Dit is een ingrijpende operatie met een revalidatieproces. Deze operatie wordt niet door elke hondenverzekering vergoed. Lees de voorwaarden of informeer hiernaar bij uw verzekeraar.

Bij artrose raden wij altijd aan te beginnen met afvallen, de juiste beweging, een speciaalvoer, supplementen en medicijnen. In veel gevallen worden hiermee al zulke goede resultaten bereikt dat een eventuele operatie niet nodig is of voor langere tijd kan worden uitgesteld.

Hulpmiddelen

Behalve het volgen van de hierboven genoemde therapieën kunt u de gewrichten van uw hond ook zoveel mogelijk ontlasten. Hiervoor zijn verschillende hulpmiddelen verkrijgbaar. Een orthopedisch hondenkussen bestaat uit traagschuim dat zich vormt naar het lichaam van de hond. Dit vermindert de druk op de gewrichten.

En als u uw hond regelmatig meeneemt in de auto, dan is een speciale loopplank aan te bevelen.  U bespaart uw hond daarmee een pijnlijke sprong uit de auto waarbij zijn gewrichten zwaar worden belast.

Vele jaren plezier samen

Artrose was tot voor enkele jaren terug vaak een reden om een hond in te laten slapen. Tegenwoordig is dat met de hier genoemde therapieën meestal niet meer nodig en kunt u nog vele jaren plezier van elkaar hebben. Heeft u iets nieuws geleerd over (de behandeling van) artrose? Laat het ons weten in de reacties hieronder.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl
Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Geplaatst op

De oude hond

Een grijs koppie, wat trager, veel slapen, wat stijver, slechter zien en horen en soms ook gedesoriënteerd. Net als bij ons mensen wordt de leeftijd van uw hond zichtbaar en merkbaar. Helaas worden veel van die kwaaltjes vaak afgedaan met “het hoort bij de leeftijd”. In veel gevallen horen ze ook bij de leeftijd, maar dat wil niet zeggen dat we het ongemak dat met die kwaaltjes gepaard gaat, niet kunnen verlichten. Of in een aantal gevallen  zelfs kunnen verhelpen of juist erger kunnen voorkomen. Het herkennen van de aandoeningen en op tijd behandelen, aangepast voer, een goede verzorging en eventuele preventieve maatregelen kunnen de levensverwachting van uw hond flink verhogen, mét kwaliteit van leven.

De leeftijd van uw hond in mensenjaren

Om een beeld te krijgen van de leeftijd van uw hond wordt vaak een vergelijking gemaakt met mensenjaren. Een veel gebruikte berekening is dat één hondenjaar, gelijk staat aan zeven mensenjaren.  Dit gaat niet helemaal op.  De ware leeftijd van uw hond is sterk afhankelijk van de grootte en het gewicht van de hond. Grote, zware honden worden minder oud dan kleine honden. In deze tabel ziet u links de leeftijd van uw hond, met daarnaast de omrekening naar mensenjaren per categorie hond.

Leeftijd hond Kleine hond   Middelgrote hondGrote hond 
2 mnd222
10 mnd141414
1 jaar161616
2 jaar242424
3 jaar293031
4 jaar343638
5 jaar394245
6 jaar444852
7 jaar495459
8 jaar546066
9 jaar596673
10 jaar647280
11 jaar697887
12 jaar748494
13 jaar7990101
14 jaar8496108

Als uw hond de leeftijd van 52 mensenjaren heeft bereikt gaan we uit van een senior en moeten we de hond eigenlijk beter in de gaten gaan houden. Dit betekent voor een kleine hond rond de 8 jaar. Een grote hond wordt al als senior gezien als die 6 jaar is.

Wat zijn de kenmerken van een oude hond?

De oudere hond is gevoeliger voor allerlei aandoeningen. Het is daarom belangrijk dat u als eigenaar alert bent op veranderingen in het gedrag, de eetgewoontes en beweging van uw hond. Als u een van de volgende symptomen opmerkt bij uw hond, raden wij u aan contact op te nemen met uw dierenarts.

  • Snel moe en kortademig
  • Hoesten
  • Stinkende adem
  • Veel drinken
  • Incontinent
  • Stijf en moeite met opstaan
  • Moeite met eten
  • Opgeblazen buik
  • Sterke gewichtsveranderingen
  • Voelbare knobbels
  • Gedragsveranderingen zoals bijvoorbeeld: veel aanhankelijker, chagrijnig, zich terugtrekken, niet meer alleen kunnen zijn, gedesoriënteerd.

Hoe weet ik of mijn hond dement is?

Wanneer uw hond vergeetachtig wordt of afweziger is, dan kan dat met dementie te maken hebben. Dementie begint vaak ongemerkt. Uw hond zal zich wat meer terug trekken en minder actief zijn. Daarbij zien we dan vaak veranderingen in het dag- en nacht ritme, desoriëntatie, onzindelijkheid en verandering van persoonlijkheid. Dementie is niet definitief vast te stellen. U kunt hier meer lezen over dementie bij de hond.

Ouderdomsaandoeningen bij de hond

Er zijn verschillende klachten die vooral bij de ouder wordende hond kunnen opspelen:

  • Artrose
    Artrose is een pijnlijke gewrichtsaandoening die we vaak zien bij oudere honden.
    Met aangepaste voeding ter ondersteuning van de gewrichten, het juiste gewicht, de juiste beweging, medicijnen en eventueel een operatie, kan artrose redelijk behandeld en afgeremd worden. Een uitgebreid artikel over artrose vindt u hier.
  • Dementie
    Net als mensen kunnen oudere honden een vorm van dementie ontwikkelen. Symptomen zijn veel blaffen, incontinentie, verstoord slaappatroon, verward en gedesoriënteerd.
    Er bestaat geen goede behandeling tegen dementie. Wel kan een aangepast dieet wat verbetering geven. U als eigenaar kunt zorgen voor een rustige omgeving. Vermijd stress, verander weinig in de hond zijn dagelijkse gewoontes en omgeving, houd de hond aan de lijn met wandelen en speel  breinspelletjes.
  • Incontinentie
    Door de leeftijd kan de sluitspier van de blaas wat slapper worden, waardoor de hond zijn plas minder goed kan ophouden. Met medicijnen die de spieren van de blaas en de urinebuis versterken is deze vorm van incontinentie goed aan te pakken.
    Ook kan bij een oudere hond dementie een rol spelen. In dat geval zal hij ook af en toe ongelukjes met zijn ontlasting hebben. Helaas is aan deze vorm van incontinentie weinig te doen. Het is raadzaam uw hond vaak en kort uit te laten.
    Ook kan een onderliggende medische oorzaak incontinentie veroorzaken. Neem daarom in geval van incontinentie altijd contact op met uw dierenarts.
    Een uitgebreid artikel over incontinentie bij de hond vindt u hier. 
  • Gebitsproblemen
    Gebitsproblemen kunnen ondervoeding veroorzaken. Laat het gebit van uw hond regelmatig controleren en de tandplak verwijderen door uw dierenarts. Gele of bruine plekken op de tanden wijzen op tandplak en rode randen aan het tandvlees wijzen op een tandvleesontsteking. Dit alles zorgt behalve voor pijn en slechter kauwen, ook voor een slechte adem. Bedenk dat een gezonde hond geen slechte adem heeft, ook niet de oudere hond.
  • Zicht en gehoor gaan achteruit
    Bijna alle honden op leeftijd krijgen een bepaalde vorm van staar. De lens van het oog wordt troebel en verkleurt  naar blauwgrijs tot wit. Deze aangetaste lens kan eventueel operatief verwijderd worden. Maar de meeste baasjes zullen hier niet voor kiezen in het geval van een hond op leeftijd. Verander zo min mogelijk in huis, zodat uw hond toch zijn weg kan vinden. En loop bij het uitlaten zijn vertrouwde routes.
    En net als bij mensen gaat ook het gehoor van de hond achteruit. Ook hiervoor bestaat niet echt een behandeling. Het is raadzaam om de slechthorende hond bij het wandelen aan de riem te houden, omdat hij niet echt zal reageren op uw geroep.
    Gelukkig heeft uw hond een goede neus. En daarmee kan hij een groot deel van de bijkomende problemen van een achteruitgang van zicht en gehoor, ondervangen.
  • Hartklachten
    Hartklachten bij kleine tot middelgrote oudere honden worden in de meeste gevallen veroorzaakt door lekkende hartkleppen. Bij middelgrote tot grote rassen zien we vaker een aantasting van de hartspier.  Met medicijnen kan de hartfunctie worden ondersteund. Onbehandeld kunnen deze aandoeningen leiden tot hartfalen.
  • Nierproblemen
    Naarmate de leeftijd vordert gaan de nieren minder werken en worden afvalstoffen minder goed verwijderd. In het ergste geval kan dit leiden tot nierfalen. Mits op tijd vastgesteld kan uw hond hier oud mee worden. De diagnose wordt gesteld door bloed en urineonderzoek. De behandeling bestaat uit speciaal dieetvoer voor de nieren en in sommige gevallen medicijnen.
  • Suikerziekte
    Suikerziekte treedt vaak op bij een wat oudere hond. Overgewicht speelt hierin een belangrijke rol. Symptomen van suikerziekte zijn veel drinken en plassen,  gewichtsverlies en braken. Suikerziekte is goed te behandelen met dagelijkse insuline-injecties.
  • Evenwichtsklachten (Geriatrisch Vestibulair Syndroom)
    GVS is een neurologische aandoening en kan zeer acuut optreden bij oudere honden. Symptomen zijn een scheve stand van de kop, zwalkend lopen, omvallen en soms ook braken.  De oorzaak van GVS is onbekend, maar gelukkig verdwijnen de symptomen over het algemeen na enkele dagen. Neem wel altijd contact op met uw dierenarts om andere aandoeningen uit te sluiten.
  • Baarmoederontsteking
    Niet gesteriliseerde teefjes zijn gevoelig voor het ontwikkelen van een baarmoederontsteking. Symptomen zijn  slecht eten, koorts, veel drinken, braken en een stinkende uitscheiding uit de vagina. Behandeling is het verwijderen van de ontstoken baarmoeder.
  • Prostaatklachten
    Oudere reuen kunnen last krijgen van hun prostaat. Symptomen zijn pus uit de penis, problemen met plassen of bloedplassen. Tumoren in de prostaat komen bij honden niet vaak voor.  In de meeste gevallen gaat het om een goedaardige vergroting van de prostaat die goed is te behandelen met hormoonpreparaten of een castratie.
  • Tumoren
    Bij honden op leeftijd kunnen zich gemakkelijker tumoren ontwikkelen. Om vast te stellen of het om een goed- of kwaadaardig gezwel gaat is altijd een biopt nodig. Feit is dat hoe eerder ontdekt en behandelt, des te beter is de prognose. Behandeling bestaat in de meeste gevallen uit een operatie. Eventueel zijn aanvullende behandelingen zoals chemotherapie en bestraling mogelijk. Als verdere behandeling niet meer mogelijk of zinvol is, zijn er nog diverse mogelijkheden om uw hond pijnvrij nog zo lang mogelijk een prettig leven te geven. Helaas moeten we in sommige gevallen besluiten dat verdere behandeling een lijdensweg voor uw hond zou zijn en is het beter uw hond in te laten slapen.

Controle oude hond

Gemiddeld vallen vanaf een jaar of 7 de meeste honden onder de senioren en wordt hun gezondheid steeds meer een punt van aandacht. In plaats van wachten op de eerste symptomen, is  het nog beter de oudere hond jaarlijks preventief te laten controleren door uw dierenarts.  Veel praktijken hebben een speciale gezondheidscheck voor oudere honden. Informeer daar naar bij uw eigen dierenarts. Deze controles bestaan over het algemeen uit een lichamelijke controle, gewichtscontrole, gebitscontrole en bloed- en urineonderzoek.  Met name via bloed- en urineonderzoek kunnen allerlei ouderdom  gerelateerde aandoeningen al in een vroeg stadium worden opgespoord en dus behandeld.

Welke medicijnen bij incontinentie van de oudere hond?

Met het ouder worden van de hond, neemt de kans op het laten lopen van de urine toe. Vooral teven kunnen last hebben van incontinentie. Medicijnen als Enurace en Propalin kunnen het functioneren van de sluitspier verbeteren. Al dan niet met Incurin. Soms is het nodig de hond met incontinentie te laten opereren.

Wat kunt u zelf doen

U kunt er zelf ook veel aan doen om uw hond een prettige oude dag te bezorgen.

  1. Maak een aantal keren per dag een korte wandeling. Dit houdt spieren, botten en gewrichten sterk en soepel . Uw hond blijft zo veel langer mobiel en dit kan een eventueel artrose-proces afremmen. Het is beter om een paar keer per dag een korte wandeling te maken dan één lange.
  2. Pas de voeding aan. De meeste merken hebben speciaal  voer voor de oudere hond. Deze voedingen zijn aangepast op de veranderende behoeften van de oudere hond. Ze zijn licht verteerbaar en bevatten minder vet, extra eiwitten en ondersteunende supplementen. Bij grote honden raden wij aan vanaf 6 jaar over te stappen op aangepast voer. Bij kleinere rassen rond de 8 jaar.
  3. En als uw hond last heeft van één van de hier boven genoemde ouderdoms aandoeningen zijn hier in veel gevallen ook speciale dieetvoeders voor, die de klachten kunnen verminderen of verhelpen. Denk aan verminderde mobiliteit, suikerziekte, overgewicht,  maag/darm-, nier- en leverproblemen. Deze voedingen zijn alleen verkrijgbaar via de dierenarts en bij Dierapotheker.nl. Vraag uw dierenarts om advies welk voer het meest geschikt is voor uw hond. Een oudere hond kunt u het beste meerdere, kleine maaltijden per dag geven. Dit is beter voor de spijsvertering.
  4. Houd uw hond op een gezond gewicht. Niet alleen heeft een te zware hond een veel kortere levensverwachting, overgewicht brengt vooral ook voor de oudere hond extra ongemak met zich mee en geeft een sterk verhoogd risico op allerlei ernstige aandoeningen.
  5. Geef eventueel supplementen, zoals Cholodin, Canipur Senior, Senior Complex van Vet-concept of Geria Comfort van Sensipharm.
  6. Speel zoekspelletjes. Verstop iets lekkers of zijn favoriete speeltje. Ook zijn er, speciaal voor uw hond,  diverse leuke breinbrekers verkrijgbaar. Zoekspelletjes houden niet alleen zijn brein fit, uw hond zal ook genieten van uw aandacht.  Omdat dit een flinke mentale inspanning is, worden de meeste honden hier heel rustig van.
  7. Houd zijn gebit gezond. Een slecht gebit geeft pijn bij het eten waardoor uw hond makkelijk ondervoed raakt. Geef speciale kauwstaven of kauwspeelgoed om het gebit schoon te houden en/of gebruik een hondentandenborstel met speciale tandpasta. Laat het gebit regelmatig controleren door uw dierenarts.
  8. Als uw hond minder mobiel is en last heeft van bijvoorbeeld artrose kunt u hem extra verwennen met een orthopedisch hondenkussen. Dit bestaat uit traagschuim en vormt zich naar het lichaam van uw hond waardoor de gewrichten minder belast worden.
  9. Een oude hond die last heeft van artrose en vaak meegaat in de auto, doet u een groot plezier met een speciale loopplank. U bespaart uw hond daarmee een pijnlijke sprong uit de auto waarbij zijn gewrichten zwaar worden belast.
  10. Er is een veelbelovend dieetvoer voor de hersenen van de oudere hond: Purina Pro Plan Veterinary Diets NC Neuro Care.

De opsomming van mogelijke aandoeningen bij oudere honden klinkt angstaanjagend. Maar gelukkig worden veel honden op een prettige manier oud. Het is wel zaak om uw senior wat beter in de gaten te houden zodat u veel ellende kunt voorkomen.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl
Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Geplaatst op

Zoetstof Xylitol giftig voor honden

Xylitol giftig voor uw hond

De meeste mensen weten wel dat chocola giftig is voor honden. Ook het eten van druiven en rozijnen kan een hond fataal worden. Maar het is bij de meesten nog onbekend dat xylitol, een veelgebruikte suikervervanger, zeer giftig is voor honden.

Melding van Kitty Smit uit Tienray

“Hallo, 2 weken terug heeft beagle Roy samen met zijn twee zusjes een ontbijtkoek zero van Pijnenburg te pakken gekregen. Hij heeft het niet overleefd maar zijn zusjes op een haar na wel. Hierdoor is gebleken dat heel veel honden eigenaren niet weten wat voor een schadelijke invloed Xylitol heeft en zijn we met een groep bezig om dit meer bekend te maken. Zoals jullie weten zit er in steeds meer producten Xylitol, dus bij niet weten ligt er een groot gevaar op de loer.”

Hier de foto, die Kitty verzocht ons te plaatsen: 

Xylitol veelgebruikte suikervervanger

We kennen xylitol vooral als suikervervanger in kauwgom.  Maar met de enorme toename van lightproducten en suikervrije producten wordt in steeds meer levensmiddelen xylitol als  suikervervanger gebruikt.

Xylitol is een natuurlijke zoetstof met dezelfde zoetkracht als suiker maar met 40% minder calorieën.  Xylitol is ook geschikt voor diabetici, omdat het veel langzamer dan suiker wordt opgenomen in het menselijk lichaam. Daardoor komt er veel minder insuline vrij.  Bovendien is xylitol ook veel minder schadelijk voor het gebit.

Het menselijk lichaam gaat dus goed om met xylitol en heeft er zelfs voordelen bij.  Het is dan ook niet vreemd dat xylitol, met deze gunstige eigenschappen, inmiddels de meest gebruikte suikervervanger is. We vinden xylitol niet alleen in kauwgom, maar ook in frisdranken, koekjes, snoepgoed, jam , ontbijtkoek, pindakaas, enz. En het aantal producten waarin suiker wordt vervangen door xylitol neemt alleen maar verder toe.

Xylitol gevaarlijk voor de hond

Maar deze gunstige eigenschappen gaan helemaal niet op als uw hond van deze producten eet. Terwijl bij menselijke consumptie van xylitol er juist heel weinig insuline vrijkomt, is dit bij honden  het tegenovergestelde. Al bij kleine hoeveelheden stijgt de insuline zelfs tot extreme waardes met een acute, levensgevaarlijke verlaging van het bloedsuikergehalte (hypoglycemie) tot gevolg. Dit kan leiden tot afbraak van levercellen met het levensbedreigende leverfalen als gevolg.

Hoeveel Xylitol is giftig voor een hond?

De minimale hoeveelheid xylitol die een verlaagde suikerspiegel kan veroorzaken bij een hond ligt rond de 100 mg per kg lichaamsgewicht. Hoe hoger de dosering des te meer risico er bestaat op het ontwikkelen van symptomen en leverfalen. Bij hoeveelheden van 250-500 mg/kg ontstaat er vaak een acute leverontsteking met leverfalen tot gevolg.

Symptomen xylitol-vergiftiging bij de hond

Al vrij snel na het eten van xylitol (20-30 minuten) kunnen de volgende symptomen zichtbaar zijn:

  • Braken
  • Zwak en slap
  • ‘Dronken’ of zwalkend lopen
  • Toevallen

Leverfalen treedt vaak pas 1 of 2 dagen na de inname op.

Symptomen van leverfalen zijn:

  • Geelzucht
  • Vochtophoping bij de buik
  • Zwart bloed bij de ontlasting
  • Slechte bloedstolling
  • Coma

Behandeling xylitol-vergiftiging bij de hond

Als uw hond xylitol binnen heeft gekregen is het zaak dat er zo snel mogelijk gehandeld wordt. Hoe minder er van de xylitol is opgenomen in het lichaam,  des te gunstiger de prognose. Binnen 30 minuten na de inname is het zinvol de hond te laten braken. Daarna is het al de maag gepasseerd en heeft braken meestal weinig effect meer.

Dan is het vooral van belang de hond in de gaten te  houden en via kleine maaltijden of een infuus gedoseerd glucose of suiker toe te dienen om de bloedsuikerspiegel weer langzaam omhoog te krijgen. Ook wordt  regelmatig het bloed gecontroleerd op lever- en nierwaardes. Hiermee kunnen eventuele gevolgen van de vergiftiging tijdig worden vastgesteld en kan de behandeling worden aangepast.

Let ook op E-nummer 967

Xylitol komt dus voor in een groot aantal producten. Niet altijd staat xylitol vermeld op de verpakking. Let dan op E-nummer 967.  Als uw hond een zoetekauw is, is het dus oppassen met hem iets toestoppen van onze eigen lekkernijen. Bij elk product dat het opschrift ‘suikervrij’ of ‘light’ bevat, moet u er op bedacht zijn dat er xylitol aan is toegevoegd. Voor u geen enkel probleem maar voor uw hond des te meer!

Vragen?

Neem gerust contact met ons op, bel 077-3982169 of email: info@dierapotheker.nl
Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Geplaatst op

Uw kat en nierziekte

Uw kat en nierziekte – waar u op kunt letten

Vaak gaan we ervan uit dat inwendige organen, zoals de nieren, altijd goed zullen werken. Maar ze hebben cruciale taken in het lichaam en als er iets misgaat, kan dat ernstige gevolgen hebben. De nieren verwijderen afbraakproducten van eiwitten, zorgen voor de zout-, vocht- en zuurbalans en maken urine aan. Kortom: de nieren zijn grote filters die het lichaam helpen afval afscheiden en afvoeren.

Bij 1 op de 3 katten wordt ooit chronische nierziekte vastgesteld.

Wat is chronische nierziekte?

Uw kat kan allerlei nieraandoeningen krijgen, en vaak zonder dat u het merkt. De meeste gaan vanzelf over, maar sommige kunnen tot een chronische, vaak langzaam verergerende ziekte leiden die chronische nierziekte heet (afgekort CNZ).

CNZ houdt in dat de nierfunctie van de kat geleidelijk achteruitgaat en chronisch wordt. Katten compenseren hiervoor door steeds meer water te gaan drinken. Dergelijke symptomen nemen geleidelijk aan toe en beginnen meestal mild. Daarom is de ziekte tegen de tijd dat de diagnose wordt gesteld vaak al enige tijd aanwezig.

Het is dus erg belangrijk de ziekte zo snel mogelijk te ontdekken, want hoe vroeger de diagnose gesteld wordt, des te meer tijd u heeft om de levensstijl van uw kat zo aan te passen dat ze zich zo lang mogelijk lekker in haar vel voelt.

Waaraan zie ik of mijn kat CNZ heeft?

Hoewel de symptomen niet direct merkbaar kunnen zijn, zijn ze wel herkenbaar als u weet waar u op moet letten. Gebruikt u klontvormende kattenbakvulling, kijk dan of er heel erg grote klompen liggen. Als dat het geval is, dan plast uw kat meer dan gebruikelijk. Let ook op of uw kat is afgevallen, ook al is het maar een beetje. Ga direct met haar naar de dierenarts als u één of meer van deze symptomen opmerkt.

Bij matige of ernstige CNZ zijn de symptomen duidelijker herkenbaar. Let op of het tandvlees roze wordt of de adem stinkt. En ga direct naar de dierenarts als uw kat overgeeft. Als de ziekte verder gevorderd is, dan zijn katten ook vermoeid en wassen ze zich minder vaak. Als uw kat er opvallend onverzorgd uitziet of veel meer slaapt, dan is het tijd om naar de dierenarts te gaan.

De symptomen en medische voorgeschiedenis van CNZ kunnen ook op allerlei andere ziektes duiden, zoals maag-darmaandoeningen of schildklierproblemen. Dus waarschijnlijk wil uw dierenarts wat bloed en urine afnemen voor onderzoek. Vraag dan of uw dierenarts gebruik maakt van de SDMA-test van IDEXX, want met deze baanbrekende nieuwe bloedtest kan CNZ veel vroeger worden vastgesteld dan met traditionele testmethoden! Als er niets bijzonders uit de SDMA-test naar voren komt, blijft het nog steeds belangrijk om regelmatig te controleren of uw kat geen nieraandoening heeft, zodat eventuele problemen op tijd worden gediagnosticeerd.

Wat moet ik doen als mijn kat de diagnose CNZ krijgt?

CNZ is een levenslange, progressieve ziekte die vaak tegelijk met andere aandoeningen optreedt. Bij oudere huisdieren gaat CNZ vaak gepaard met verminderde alertheid of gewrichtsaandoeningen zoals osteoartritis, waardoor uw huisdier zich nog slechter voelt. Gelukkig zijn zowel CNZ als osteoartritis met de juiste voeding goed te behandelen.

De verergering van CNZ kan aanzienlijk worden vertraagd en de levensduur van katten met CNZ kan duidelijk worden verlengd met een gespecialiseerd dieet met weinig fosfor en natrium en gematigde hoeveelheden eiwitten. De nieuwe en verbeterde Hill’s Prescription Diet k/d Kidney Care voldoet aan al deze eisen. Bovendien bevat het de door Hill’s ontwikkelde Enhanced Appetite Trigger-, ofwel E.A.T.™-technologie, waarvan klinisch is bewezen dat deze de eetlust van katten herstelt en de calorie-inname met wel 35% kan verhogen.

Dezelfde voedingsstoffen zitten nu ook in de speciale voeding voor de gewrichten, Hill’s Prescription Diet k/d+Mobility. Zo geeft u uw kat een langer leven van betere kwaliteit.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op, bel 077-3982169 of email: info@dierapotheker.nl
Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Geplaatst op

Uw hond en nierziekte

 

Uw hond en Nierziekte – hoe u het herkent

Hoewel katten er vaker last van hebben, kunnen honden ook nieraandoeningen krijgen en hier ernstig onder lijden. Ongeveer 1 op de 10 honden krijgt ooit een nieraandoening, dus het is de moeite waard om er meer over te weten te komen.

Alle diersoorten hebben hun nieren nodig om afval en onzuiverheden uit het bloed te filteren en om de vocht-, zuur- en zoutbalans van het lichaam op peil te houden. Nieraandoeningen ontstaan wanneer deze nierfuncties aangetast worden en onopgemerkt kunnen ze zich ontwikkelen tot chronische nierziekte.

Wat is chronische nierziekte?

Chronische nierziekte houdt in dat de verminderde werking van de nieren al enige tijd aanwezig is en de nieren onherroepelijk heeft beschadigd. Gelukkig wil onherroepelijk in dit geval niet zeggen dat er niets meer aan te doen is. Veel huisdieren met chronische nierziekte (afgekort tot CNZ) leven met hulp van hun dierenarts en goede, gespecialiseerde voeding een gelukkig, rijk leven.

De beste manier om CNZ te voorkomen of de klachten te verminderen is vroege opsporing. Hoe eerder CNZ wordt ontdekt, des te meer tijd u heeft om de levensstijl van uw hond aan te passen zodat hij zich zo lang mogelijk lekker in zijn vel voelt.

Één van de eerste dingen die veel mensen over CNZ lezen, is dat het lang onopgemerkt kan blijven. Dat komt doordat de symptomen niet direct merkbaar of onduidelijk zijn, maar u kunt ze wel herkennen als u weet waarop u moet letten.

Hoe zie ik of mijn hond een nierziekte heeft?

Het eerste en meest eenvoudige te herkennen teken is dat hij ineens veel meer gaat drinken. Heeft uw hond de laatste tijd meer dorst? Als hij niet alleen meer dorst heeft, maar ook per ongeluk plast of ineens ook ’s nachts moet plassen, dan is het tijd om naar de dierenarts te gaan.

Waaraan u nog meer kunt zien dat er iets mis is met zijn nieren: vermoeidheid, verminderde eetlust, gewichtsverlies, en in heel ernstige gevallen stinkende adem en overgeven. Ga direct met uw hond naar de dierenarts als hij een of meer van deze symptomen heeft.

Als uw hond al eens een nieraandoening heeft gehad, dan heeft hij een groter risico op CNZ. Aandoeningen die het risico op CNZ kunnen vergroten of de symptomen kunnen verergeren zijn nierstenen, nierontstekingen, erfelijke aandoeningen of kanker.

Gelukkig is er een goede methode om CNZ op te sporen: de SDMA-test. Deze test is een revolutionaire nieuwe manier om CNZ vroegtijdig vast te stellen. Maanden en soms zelfs jaren eerder dan met andere testmethodes. Als uit de test blijkt dat uw hond geen nierziekte heeft, blijft het nuttig om regelmatig de nierfunctie te controleren, zodat eventuele problemen op tijd worden ontdekt.

Wat moet ik doen als mijn hond CNZ heeft?

CNZ is een levenslange ziekte en gaat vaak samen met andere aandoeningen, zoals osteoartritis of verminderde alertheid. Dat is het slechte nieuws. Het goede nieuws is dat zowel CNZ als de aandoeningen die daar mee gepaard gaan heel goed te behandelen zijn met de juiste voeding.

Een speciale voeding met weinig fosfor en natrium en gematigde hoeveelheden eiwitten kan de verergering van CNZ aanzienlijk helpen vertragen en de levensduur van honden met CNZ flink verlengen. Van Hill’s Prescription Diet k/d kidney care is klinisch bewezen dat het de gezondheid van de nieren ondersteunt bij honden waarbij CNZ in een vroeg stadium is ontdekt. Dit blijkt uit het SDMA-gehalte, een indicator van de nierfunctie. En in combinatie met een speciale mix van voedingsstoffen voor gezonde gewrichten, zoals die in Hill’s Prescription Diet k/d+Mobility, kunt u uw hond nog jarenlang fit en vrolijk houden.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl

Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Geplaatst op

De oudere kat

Wat trager, veel slapen,  wat stijver, slechter zien en horen en soms ook gedesoriënteerd.  Net als bij ons mensen wordt de leeftijd van uw kat zichtbaar en merkbaar. Helaas worden veel van die kwaaltjes vaak afgedaan met “het hoort bij de leeftijd”.  In veel gevallen horen ze ook bij de leeftijd, maar dat wil niet zeggen dat we het ongemak dat met die kwaaltjes gepaard gaat, niet kunnen verlichten. Of in een aantal gevallen  zelfs kunnen verhelpen of juist erger kunnen voorkomen.

Het herkennen van de aandoeningen en op tijd behandelen, aangepast voer, een goede verzorging en eventuele preventieve maatregelen kunnen de levensverwachting van uw kat flink verhogen, mét kwaliteit van leven.  

Hoe oud is mijn kat in mensenjaren?

Een kat wordt gemiddeld 12 tot 14 jaar oud. Maar katten die de hoge leeftijd van 20 jaar bereiken zijn geen uitzondering. Om een goed beeld te krijgen van de leeftijd van onze katten wordt vaak een vergelijking gemaakt met mensenjaren. In de tabel ziet u links de leeftijd van de kat en rechts de vergelijkbare leeftijd in mensenjaren.

Kat Mens
115
224
328
432
536
640
744
848
952
1056
1160
1264
1367
1471

Waarom eet mijn oude kat niet meer?

Oudere katten gaan vaak steeds minder eten en dat willen we niet. Een oudere kat gaat vooral minder eten omdat smaak en reuk achteruit gaan. Hierdoor smaakt het eten minder en dan gaan katten al gauw minder eten. Zeker als ook de reuk van de kat minder is geworden. Dan gaan ze helemaal minder eten. Tip: giet wat heet water over het voer van uw kat. Dan ruikt het voer sterker en dan gaan katten het weer beter opnemen.

Waarom wordt mijn oude kat zo mager?

Wanneer een kat minder eet, dan verliest hij of zij gewicht. En wordt mager. dat gaan we pas laat zien. Dus doordat een kat zijn geur en smaak verliest, gaat een kat vaak vermageren. Hier leest u meer over het vermageren van katten.

Wanneer een seniorencheck van mijn kat?

Als uw kat de leeftijd van  8 of 9 jaar heeft bereikt gaan we uit van een senior en moeten we de kat beter in de gaten gaan houden en letten op ouderdomskwaaltjes.

In plaats van wachten op de eerste symptomen, is  het nog beter de oudere kat jaarlijks preventief te laten controleren door uw dierenarts.  Veel praktijken hebben een speciale gezondheidscheck voor oudere katten. Informeer daar naar bij uw eigen dierenarts.  Deze controles bestaan over het algemeen uit een lichamelijke controle, gewichtscontrole, gebitscontrole, bloeddrukmeting en bloed- en urineonderzoek.  Met name via bloed- en urineonderzoek kunnen allerlei ouderdom  gerelateerde aandoeningen al in een vroeg stadium worden opgespoord en dus behandeld.

Welke ouderdomskwaaltjes krijgt mijn kat?

Er zijn verschillende klachten die bij de ouder wordende kat kunnen opspelen.

  • Artrose

Artrose bij katten wordt vaak niet of pas heel laat opgemerkt. Honden gaan stijver en strammer lopen, maar katten kunnen pijn heel goed verbergen. Inmiddels is bekend dat artrose bij katten veel vaker voorkomt dan werd gedacht.

Artrose is een chronische en zeer pijnlijke gewrichtsontsteking.  Omdat katten weinig laten merken van pijn, moet u dus op andere symptomen letten zoals: stress, gedragsverandering zoals angst of agressie, vachtproblemen omdat de kat zijn vacht niet meer goed kan verzorgen, minder strekken, minder beweeglijk, klagelijk miauwen en onzindelijkheid omdat de kat moeilijker in de kattenbak komt.  De symptomen van artrose zijn met medicatie, aangepast dieetvoer en indien nodig afvallen redelijk goed te behandelen.

  • Dementie

Katten zijn gevoelig voor het ontwikkelen van dementie. Symptomen van dementie zijn gedesoriënteerd gedrag, onzindelijkheid, vooral ’s nachts veel miauwen of schreeuwen, verwardheid en soms niet meer de weg in huis weten.

Dementieverschijnselen ontstaan niet alleen door hersenveroudering maar worden bij katten in veel gevallen veroorzaakt door een te snel werkende schildklier, verhoogde bloeddruk of nierproblemen. Als uw kat dementieverschijnselen vertoont adviseren wij daarom naar uw dierenarts te gaan, om een medische oorzaak uit te sluiten.

  • Onzindelijkheid

Onzindelijkheid bij katten heeft vaak een achterliggende oorzaak zoals artrose, dementie, nierproblemen of blaasontsteking. Neem daarom altijd contact op met uw dierenarts.

  • Gebitsproblemen

Zo’n 75% van de oudere katten heeft gebitsproblemen. Dit varieert van tandplak, tandsteen en tandvleesontstekingen tot verlies van tanden en kiezen. Door pijn bij het eten zullen veel katten vermageren.  Bovendien kunnen de ontstekingen zich uitbreiden naar de rest van het lichaam.

Let op symptomen als verminderde eetlust, vieze adem en kwijlen. Laat indien nodig het gebit regelmatig reinigen bij uw dierenarts. Poets de tanden met een gaasje om uw vingers en geef droogvoer in plaats van natvoer.

  • Nierproblemen

Bij oudere katten gaan de nieren geleidelijk slechter werken en dit kan uiteindelijk leiden tot  chronisch nierfalen. Meer drinken en plassen zijn de eerste symptomen van nierproblemen bij de oudere kat. Als de nieren het laten afweten  vergiftigt de kat zichzelf. Symptomen zijn slecht eten, vermageren, veel drinken en plassen, slechte adem, slechte vacht, braken en diarree, lusteloos, uitdroging. Chronisch nierfalen is onomkeerbaar maar met medicijnen en aangepast dieetvoer is wel een sterke verbetering te zien.

  • Te snel werkende schildklier

Een te snel werkende schildklier (hyperthyreoïdie) komt eigenlijk alleen bij oudere katten   voor. Hoewel de katten meestal meer eten en drinken dan normaal, verliezen ze toch gewicht. De katten plassen en poepen meer en zijn vaak onrustig, snel moe en hebben weinig spierweefsel. Hyperthyreoïdie is goed te behandelen met medicijnen of een operatie. 

  • Suikerziekte

Suikerziekte treedt vaak op bij een wat oudere kat. Overgewicht speelt hierin een belangrijke rol. Symptomen van suikerziekte zijn veel drinken en plassen,  gewichtsverlies en braken.  Suikerziekte is goed te behandelen met dagelijkse insuline-injecties.

  • Hoge bloeddruk

De belangrijkste oorzaken van hoge bloeddruk bij katten zijn een te snel werkende schildklier en nierproblemen. Symptomen van hoge bloeddruk zijn slecht zien, bloedingen in het oog, onrustig of juist sloom, verdwaasd en een dronken loopje. Hoge bloeddruk kan ernstige gevolgen hebben zoals hart- en nierschade, hersenbloedingen of blindheid, maar is met medicijnen goed te behandelen.

  • Gehoor,  zicht,  smaak en reuk gaan achteruit

Net als bij ons mensen gaat het gehoor van katten langzaam steeds verder achteruit. Als u ziet dat uw kat van u schrikt als u haar van achteren benadert, is het raadzaam haar niet meer op straat te laten.

Ook de ogen gaan verder achteruit. De meeste katten kunnen zich hier goed op aanpassen. Maar suikerziekte en hoge bloeddruk kunnen blindheid veroorzaken. Als het zicht van uw kat plotseling achteruit gaat is het toch raadzaam contact met uw dierenarts op te nemen.

Let op deze symptomen bij de oudere kat

De oudere kat is  gevoeliger voor allerlei aandoeningen. Het is dus belangrijk dat u als baasje alerter bent op veranderingen in het gedrag en eet- en drinkgewoontes. Als u bij uw kat een van de volgende symptomen opmerkt raden wij u aan contact op te nemen met uw dierenarts:

  • Vermageren
  • Veel drinken en plassen
  • Meer of minder eten dan normaal
  • Gedragsveranderingen
  • Slechte adem
  • Gedesoriënteerd

Wat kunt u zelf doen?

U kunt het leven van uw oude kat wat makkelijker maken door haar een lekkere warme slaapplek te geven, goed op haar gewicht te letten, eventueel speciaal dieetvoer te geven en lekker veel samen te spelen. De oudere kat kan zichzelf minder goed verzorgen; knip daarom regelmatig de nagels. Met een beetje extra aandacht en zorg kan u kat op een prettige manier oud worden en kunt u nog heel wat jaren van elkaar genieten.

Speciaal seniorenpakket kat

U kunt uw kat laten checken: speciaal seniorenpakket voor uw kat

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl

Drs. Frederique Bidlot
Dierenarts Gezelschapsdieren – Kattengeneeskunde

Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl

Geplaatst op

Eikels giftig voor uw hond

Eikels zijn een gevaar voor honden

Eikel! Ja dat zeggen we wel eens als iemand iets minder slims doet. Dit geldt ook voor honden die eikels eten. Sta dat alstublieft niet toe.

Update eikel gevaar voor dieren augustus 2022

Door de droogte vallen nu veel groene eikels al van de bomen. Deze groene eikels zijn onrijp maar voor schapen en geiten bijzonder smakelijk. Ook paarden en koeien lusten hier wel pap van. Vooral wanneer er weinig gras beschikbaar is. Let op eikels kunnen vergiftiging veroorzaken, ook deze groene eikels. Geldt ook voor honden die er een smakelijk hapje in zien.

Tannine kan dodelijk zijn

Eikels bevatten grote hoeveelheden tannine (looizuur) en dat is giftig voor uw hond. Wanneer een hond eikels eet, dan wordt er dus veel tannine opgenomen en daardoor kan de hond buikpijn en/of diarree krijgen, gaan braken, een stijve gang en verlammingsverschijnselen vertonen, nierfalen krijgen en zelfs dood gaan. Tanninen binden namelijk eiwitten en zorgen er voor dat ze neerslaan.

Eiwitten slaan neer

Eiwitten zitten volop in een hondenlichaam en ze zijn essentieel voor het functioneren van de hond. In het lichaam van een hond zitten eiwitten die bijvoorbeeld het transport van voedingsstoffen verzorgen of van belang zijn voor de bloedstolling. Doordat de eiwitten neerslaan kunnen zij de essentiële functies voor het hondenlichaam niet meer verzorgen met alle gevolgen van dien. De etsende werking van de eikels zelf op het maagdarmslijmvlies versterkt dit effect alleen maar. Daarbij kunnen eikels door hun grootte ook simpelweg vastlopen in het maagdarmkanaal en zo verstopping veroorzaken.

Beloon met een gezonde snack

Kortom laat uw hond van de eikels afblijven en beloon hem of haar daarvoor met een gezonde snack!

Een hond is geen varken

Weet u overigens welke diersoort wel goed eikels kan eten? Het varken.

Vragen?

Neem gerust contact met ons op: info@dierapotheker.nl
Robin-Holle-Dierenarts-Dierapotheker.nl

Drs. Robin Holle
Dierenartsenpraktijk Horst
Thuisbezorgservice: www.dierapotheker.nl